به دنبال پیچیدگی جوامع مدرن، امر تربیت پیچیده شده
و در نتیجه والدین باید از مهارت کافی برای شناخت
پدیدهها و رویارویی با مشکلات و معضلات جدید و
نیازمندیهای نوپدید در تربیت فرزندان برخوردار باشند.
از طرفی پیدایش مرجعیتهای جدید تربیتی مانند نظام
آموزشی مدرن و رسانهها به کنار زدن پدران و مادران و
افزایش شکاف نسلی انجامیده است.
میان کاهش جمعیت و اشتغال زنان، ارتباط دوسویه وجود دارد.
تمایل ورود به مشاغل رسمی و پر شدن اوقات فراغت، از انگیزهی
فرزندآوری میکاهد و کاهش شمار فرزندان، زمینهی لازم برای
اشتغال فرزندان را فراهم میکند. از آنجا که افزایش تمایل
به اشتغال اغلب با کمارج شدن خانه و فرزندآوری همراه است،
این نگرانی وجود دارد که کاهش جمعیت روندی یکسویه و
بازگشتناپذیر باشد که این روند منجر به پیری جمعیت خواهد
شد.
افزایش تمایل زنان به حضور در عرصههای اشتغال
رسمی، که تا حد زیادی ناشی از ارزشهای مادی
یا تمایل به درآمد، یا احساس عزتمندی و
خودباوری است، به کمرنگ شدن ارزشهای جنسیتی
انجامید. پیامد اشتغال، تغییر الگوی مشارکت
اجتماعی زنان، از الگوی خانوادهمحور و متناسب
با ویژگیهای جنسیتی به الگوی مردانه و رقابتطلبانهی
مادی خواهد بود.