1،2،3,4،5،6،7،8،9،10،11،12

هم با توجه به تاریخ و هم با تعمق در مفاهیم بلند زیارت عاشورا، علت این حمد و شکر به خوبی مشخص می‌گردد.
زیارت عاشورا یک تفاوت اساسی با دیگر زیارات معصومین (ع) مثل زیارت جامعه کبیره و ... دارد. در زیارات دیگر، زائر بیشتر از مقامات و کرامات امام (ع) می‌گوید، اما در زیارت عاشورا بیشتر «اعلام مواضع» خود را می‌نماید و اذعان می‌دارد که نه تنها مانند آنان که مسبب یا عامل پیدایش فاجعه‌‌ی عاشورا بودند نیست، بلکه با بصیرت کامل در موضع حق که همان موضع امامت و ولایت است ایستاده است...

ادامه مطلب...

افسردگی به علل متفاوتی ممکن است بروز نماید. گاه علل روحی و روانی و گاه علل فیزیکی که همان ضعف جسمی می‌باشد. پس، اگر چه ضعف ایمان ممکن است سبب بروز افسردگی گردد، اما دلیل نیست که علت ابتلای هر بیماری به افسردگی نیز ضعف ایمان باشد.
نقش ایمان در جلوگیری از بروز افسردگی، بیشتر در همان زمینه‌های روحی و روانی است. چرا که معمولاً مصائب با حوادثی چون: ترس، یک حادثه‌ی غم‌انگیز یا حتی یک خوشی و شادی فراتر از تحمل فرد، ناامیدی از آینده، خود کم بینی، حسادت شدید، بخل ... و آثار متفاوت آنها در عمل‌ها...

ادامه مطلب...

این دسته‌بندی مردم را اولین بار امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به کمیل نمود و فرمود: «یا کمیل، مردم سه دسته‌اند: «العالم ربانی» یعنی: دانشمند با خدا (آگاه به علم دین) - «و متعلم عی سبیل نجاة» یعنی:‌ و کسی که دانش‌آموز راه نجات است و «همج رعاع» یعنی: فرومایگان بی‌خرد. که در مورد آنان می‌فرماید: به دنبال هر نعره‌ای می‌روند و با هر بادی در حرکتند (به تعبیر امروزی ما حزب باد). امام صادق علیه‌السلام نیز جز همین معنی را نفرموده‌اند. اینک به نکات ذیل توجه شود:
الف – بدیهی است که جایگاه، عمل و اثر عمل «عالم» و «جاهل» یکی نیست. چنان چه خداوند متعال در قرآن کریم متذکر می‌گردد «قُلْ هَلْ يَستَوِي الَّذينَ يَعلَمُونَ وَ الَّذينَ لا يَعلَمُون (الزمر -9». یعنی: «بگو آيا يكسانند كسانى كه مى‏دانند و كسانى كه نمى‏دانند»؟ اگر قرار باشد عالم و جاهل هر دو به یک مقصد برسند که کل نظام آفرینش بی‌نظم، بی‌معنی و بی‌نتیجه می‌شود.
ب – لذا انسانی که نمی‌داند، باید تلاش کند که بداند. اگر برای کسب علم تلاش کرد (مثل همین سؤالی که مطرح نمودید. این هم جویایی علم و دانستن است)، جزو همان گروه دوم است و سعادت دنیا و آخرت نتیجه‌ی تلاشش می‌شود. اما اگر هم ندانست و هم همتی برای دانستن به خرج نداد، بدیهی است که نه دنیا خواهد داشت و نه آخرت...

ادامه مطلب...

اگر چه احادیث و روایات بسیاری وجود دارد که می‌توان آنها را به صورت یقین و یا احتمال به انقلاب شکوهنمند اسلامی نسبت داد، اما قبل از بیان چند نمونه از آنها لازم است که به نکته‌ی مهم‌تر دیگری دقت کنیم، که آن نوع نگاه به ظهور و حکومت حضرت مهدی (عج) و علائم پیش از ظهور و موضوع انتظار است.
باید اذعان نمود: از بزرگ‌ترین بلاهایی که بر سر امم اسلامی آورده‌اند، این است که نه تنها ممالک و اقوام اسلامی را به چند شعبه تقسیم کرده و سپس هر گروه را به جان دیگری انداختند و وحدت آنها را مبدل به ضعف و ذلت کردند، بلکه حتی پیوستگی اندیشه‌ی دینی و باور‌های ایمانی آنان را تجزیه کردند و بین آنها فاصله و حتی مقابله‌ انداختند، به گونه‌‌ای که دینشان از سیاست ، عبادتشان از تجارت، معاش و زندگی‌شان از جهاد و ... جدا شد. حال آن که اینها همه حلقه‌های به هم پیوسته‌ی «دین و بندگی الله» هستند...

ادامه مطلب...

بنا بر احادیث وارده و اسناد موجود، زیارت عاشورا به نقل از حضرت امام باقر علیه‌السلام می‌باشد. اما راجع به ملقب شدن حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه‌السلام به «ابا عبدالله»، نکات ذیل ایفاد می‌گردد.
الف - «عبدالله»، یعنی بنده‌ی «الله» و تقاوت آن با القاب دیگری چون «عبدالرحمن»، «عبدالرحیم»، «عبدالرازق»، «عبدالسلیم» ... و سایر اسامی رایج، در همان تفاوت اسم «الله» با دیگر اسمای الهی است، که «الله» اسم تام، کامل و مطلق خداوند است که همه‌ی اسما را در خود دارد. پس «عبدالله» نیز به بنده‌ی کاملی که تجلی تام همه اسمای الهی می‌باشد بیان می‌شود و والاترین مقام برای انسان همان مقام «عبداللهی» است. یعنی بندگی خدا در شدت خلوص و اوج کمال بندگی. لذا از یکی از اسم‌هایی که خداوند در قرآن کریم برای پیامبر اکرم (ص) قرار داده است، «عبدالله» می‌باشد. چنان چه می‌فرماید:

«وَ أَنَّهُ لمََّا قَامَ عَبدُ اللَّهِ يَدعُوهُ كاَدُوا يَكُونُونَ عَلَيهِ لِبَدًا» (الجن – 19)...

ادامه مطلب...

نماز در هر نقطه‌ای از حرم یا صحن‌های حرم امام رضا علیه‌السلام و سایر حرم‌های معصومین و امامزاده‌ها علیهم‌السلام، اگر به قصد قرب الهی باشد ثواب دارد و اگر به هر قصد دیگری باشد، هیچ ثوابی ندارد...

ادامه مطلب...

قبل از پاسخ مستقیم به سؤال‌، توجه به نکته‌ی مهم‌تری ضروری است. از تاکتیک‌های ایجاد شبهه و تشکیک این است که همیشه برای القای یک معنا و باور غلط، آن را تحت پوشش سؤال دیگری می‌برند که ذهن متوجه آن معنای غلط نگردد.
الف - اگر در همین سؤال فوق که مطرح نمودید دقت کنید، ذهن بدین سو می‌رود که «آیا دیگر اهل بیت (ع) دارای چنین حسن خلقی بودند یا نبودند؟»، در صورتی که موضوع اصلی و غلطی که به ذهن القاء می‌شود، «رضایت دشمن» است! مگر می‌شود که «دشمن، از دشمن» راضی باشد؟! آن هم انبیاء، اهل بیت (ع)، اولیاء و حتی مؤمنین که لابد دشمنانشان از کفار و مشرکین و منافقین هستند!
دشمن، وقتی از دشمن راضی می‌شود که او دست از دشمنی بر دارد و تسلیم گردد. پس بسیار بدیهی است که دشمنان اهل بیت (ع) هیچ‌گاه از آنان راضی نشدند، چون آنها هیچ گاه دست از توحید، اسلام، قرآن و تکفیر طاغوت و بیداری و هدایت مردم دست برنداشتند. و دلیل بر این مدعا نیز به شهادت رساندن آنهاست...

ادامه مطلب...

همان طور که در مباحث قبلی [از جمله مبحث مندرج در (1)] توضیح داده شد، اولاً اما معمولاً در مقام عمل به روش‌های عادی و مانند دیگران عمل می‌کنند تا امام و الگوی دیگران باشند و سایرین نگویند «او با ما فرق اساسی دارد، لذا ما نمی‌توانیم پیرو او باشیم» و ثانیاً «علم امام محدود به یک موضوع و آن هم نتیجه‌ی نهایی یک عمل» نمی‌باشد. بلکه علم جامع است و به آثار یک عمل نیز احاطه دارد. چنان چه خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید همه چیز و از جمله اعمال همه‌ی انسان‌ها و آثار آن عمل را نزد «امام مبین» جمع و احصاء نموده است:

«إِنَّا نَحنُ نُحيِ المَوتى‏ وَ نَكتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم وَ كُلَّ شَيءٍ أَحصَيناهُ في‏ إِمامٍ مُبينٍ» (یس - 12)

ترجمه: ماييم كه مردگان را زنده مى‏كنيم و آن چه كرده‏اند و آن چه از آثارشان بعد از مردن بروز مى‏كند همه را مى‏نويسيم و ما هر چيزى را در امامى مبين برشمرده‏ايم...

ادامه مطلب...

اگر به تک تک اجزا و افعال دنیا نیز توجه کنیم، از همین حالت دو یا چندگانه برخوردار هستند. چرا که تفاوت در زاویه‌ی نگاه و یا هدف و جهت و موضوع است و نه در دنیا، ویژگی‌ها و خواصش.
به عنوان مثال: آیا خوردن مواد قندی یا تزریق سرم قندی خوب است یا بد؟ بدیهی است که به حد طبیعی برای آدم سالم خوب است. تزریق آن به کسی دچار افت قند شده واجب است و او را از مرگ نجات می دهد، در حالی که همان تزریق به کسی که دچار افزایش قند شده است، مهلک می‌باشد.
یا به عنوان مثالی نزدیک‌تر به بحث، «قرآن کریم» کتابی مقدس، نورانی، کلام وحی و هدایت کننده است. اما همین کتاب برای مؤمنین شفا و رحمت است و برای کافران عامل گمراهی بیشتر.
«وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلْمُؤمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً» (الأسراء - 82)
ترجمه: و ما آنچه از قرآن فرستيم شفاى دل و رحمت الهى بر اهل ايمان است، ليكن كافران را به جز زيان چيزى نخواهد افزود...

ادامه مطلب...

قبل از ایفاد پاسخ، لازم است همیشه به «هدف» از تولید و طرح یک شبهه دقت نماییم. بدیهی است که برای آنها هیچ فرقی ندارد که حضرت خضر علیه‌السلام زنده باشد یا نباشد، بلکه می‌خواهند با این توجیه و تفسیر غلط، امکان زنده بودن حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه‌الشریف را زیر سؤال برده و بدین ترتیب عقاید شیعه را مخدوش جلوه دهند. کافی است دقت کنیم که چرا در برنامه‌ی «ظلال احکام - البته بنا به دیکته‌ی شما که به معنای سایه‌ی احکام است» به جای طرح احکام به مباحث کلامی و تاریخی می‌پردازند؟!
الف – متن آیه و ترجمه‌ی آن به فارسی چنین است (البته این معنا در دو آیه دیگر نیز عیناً بیان شده است):

«كُلُّ نَفسٍ ذائِقَةُ المَوتِ ثُمَّ إِلَينا تُرجَعُونَ» (العنکبوت - 57)

ترجمه: هر نفسى مرگ را خواهد چشيد و سپس به سوى ما بازگشت مى‏كنيد.
جنان چه مشهود است، خداوند متعال در این آیه تصریح و تأکید نموده است که در هر حال همگان «موت» را درک خواهند کرد، ولی اصلاً اشاره‌ای ندارد که کسی طول عمر نخواهد داشت. یعنی اگر کسی ده یا صد هزار سال هم زنده باشد...

ادامه مطلب...

بدیهی است که هیچ‌گاه نمی‌توان به طور مطلق یک فیلم یا سریال را خوب و بدون نقص دانست و قطعاً سریال «مختارنامه» نیز از عیب و نقص بری نیست. اما در قالب هنر [به ویژه هنرهای نمایشی] دقت به چند نکته نیز لازم است:
الف – وقتی یک ماجرای تاریخی به داستانی تصویری کشیده می‌شود، نمی‌توان انتظار داشت که همه‌ی دیالوگ‌ها، اتفاقات و صحنه‌های آن منطبق با واقعیت تاریخی آن باشد. به عنوان مثال: ممکن است در تاریخ ثبت شده باشد که جعده‌ی ملعون دچار هوای نفس و دنیاطلبی شده بود، اما چگونه و ریز رفتارهای او بیان نشده باشد، یا همسر مختار زیاد هم با او همراه نبود، اما توضیح داده نشده است که چگونه همراه نبود و ... لذا کارگردان مجبور است که منطبق با سیاق واقعه‌ی تاریخی پرداختی از ناحیه خود داشته باشد. دیگر به این پرداخت [در قالب فیلم] تحریف یا دروغ نمی‌گویند.
یا مثلاً در تاریخ ثبت شده است که عده‌ای و از جمله «سلیمان بن صرد خزاعی» عده‌ای از بزرگان کوفه را جمع کرد و به آنها متذکر شد که یزید نباید حکومت کند و قصد دارد که برای امام حسین (ع) نامه‌ای بنویسد و از او برای حکومت دعوت کند. اما دیگر ذکر نشده است که دقیقاً در این نشست‌ها چه مطالبی را به چه جملاتی بیان داشته است. بدیهی است که کارگردان خوش ذوق باید جملاتی هم سیاق و در راستای واقعیت تاریخی بنویسد، دیگر نمی‌شود گفت: سند این جمله کجا بود و این دروغ و تحریف و خیالبافی است...

ادامه مطلب...

به طور کلی هر نیاز و بالتبع علاقه‌ی طبیعی را که در روح یا جسم انسان وجود داشته باشد، خداوند علیم و حکیم ایجاد نموده است و چون از خداوند متعال که خیر محض است، هیچ گونه شری از صادر نمی‌گردد و چیز بدی خلق نمی‌کند، پس معلوم می‌شود که همه این نیازها و تمایلات خوب و برآوردن آنها موجب آسایش، رشد و کمال می‌باشد.
نیاز انسان [اعم از پسر یا دختر] به جنس مخالف نیز یک نیاز طبیعی است که خداوند متعال در وجود انسان نهادینه نموده و علاقه به دستیابی و پاسخ به آن را در ذات و فطرت بشر قرار داده است، چرا که همگی از نیازها و وسایل زندگی دنیایی و مادی اوست. چنان چه خود می‌فرماید:
«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ البَنينَ وَ القَناطيرِ المُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الفِضَّةِ وَ الخَيلِ المُسَوَّمَةِ وَ الْأَنعامِ وَ الحَرثِ ذلِكَ مَتاعُ الحَياةِ الدُّنيا وَ اللَّهُ عِندَهُ حُسنُ المَآبِ» (آل عمران - 14)
ترجمه: آراسته شد برای انسان حب شهوت‌ها از زنان و پسران و مال‌هاى بر هم نهاده از زر و سيم و اسبان داغ نهاده و چهارپايان و كشتزار [ها]. اين متاع زندگانى دنياست و خداست كه بازگشت نيكو نزد اوست‏...

ادامه مطلب...

الف – این که مردم آزادند هر گونه که می‌خواهند فکر کنند، دلیل نمی‌شود که هر فکری هم که کردند حتماً درست باشد. و اگر کسی راجع به چگونگی، درستی یا غلط بودن یک تفکر یا بینش سؤال نمود، پاسخ به آن هیچ اشکالی ندارد. چطور شد وقتی نه تنها تمامی اصول و فروع اسلام و تشیع را زیر سؤال می‌برند، هیچ صدایی از آمریکا، کانادا، اروپا و ... مبنی بر دمکراسی، حقوق بشر و ... به گوش نمی‌رسد، اما طاقت کمترین نقد به آن چه هم سوی اهدافشان هست را ندارند؟!
ب – اگر قرار بود مردم هر طور که می خواهند فکر کنند، هر طور که دوست دارند اعتقاد داشته باشند و هر کاری که دلشان خواست بنمایند، نه تنها خداوند متعال انبیاء و کتب و شرایع را نازل نمی‌نمود و معاد، حساب و کتاب و بهشت و جهنی خلق نمی‌نمود، بلکه دانشمندان، حقوقدانان، اساتید روانشناسی، جامعه‌شناسی، تعلیم و تربیت و ... نیز این همه به خود زحمت نمی‌دادند تا بهترین بایدها و نبایدها برای رسیدن بشر به سعادت و کمال را شناخته و معرفی کنند و در نتیجه هرج و مرج و آنارشیسم حاکم می‌گردید.
ج – جالب است جهان متمدن و آزادی‌خواه امروز، در حالی که نمی‌پذیرد یک ایرانی خود را آمریکایی یا کانادایی جا بزند...

ادامه مطلب...

خداوند منان، رحمان و رحیم بسیار تواب و آمرزنده و مهربان است. اوست که گناهان پدری را به خاطر آن که فرزندش بر سر قبر او گفت: «بسم الله الرحمن الرحیم»، بخشید. در هر حال خوب است که دائم یاد خدا باشیم و برای خود و گذشتگان که دست‌شان از دنیا کوتاه است و مانند مسکینان گرسنه و تشنه به دست ما نگاه می‌کنند، طلب مغفرت و رحمت نماییم. لذا پس از رسیدگی به این که حق الناسی بر گردن متوفی نمانده باشد و انجام فرایض (واجبات) قضا شده، هر چه تلاوت قرآن، دعا، زیارت، خیرات، صدقات ... و آن چه در شرع توصیه شده انجام پذیرد، إن شاء الله مقبول است، اما نماز ساده‌ای با برکات بسیار و عجیبی به ویژه در قبول توبه نیز توصیه شده است و در کتاب دعای «مفاتیح الجنان» در اعمال ذی القعده نیر درج شده است که در ذیل ایفاد می‌گردد:
حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و اله و سلم روز یکشنبه دوم ذی القعده بیرون تشریف آوردند و فرموند: ایها الناس (ای مردم)! ...

ادامه مطلب...

روایت بسیار مستند و نیز منطبق با قرآن و سنت از حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف هست که می‌فرماید:
«طلب المعارف من غیر طریقنا اهل البیت، مساوقٌ لانکارنا»
ترجمه: کسب معرفت (شناخت) از غیر طریق ما اهل بیت به انکار ما می‌انجامد.
از این رو هر گونه تعریف، شناخت و شناساندن، برنامه و روشی که از مکتب اهل بیت (ع) اخذ نشده باشد، مردود است. لذا:
1 ـ هر فرقه‌ای که در اصول و فروع با دین اسلام و مذهب حق همخوانی نداشته باشد در ضلالت و گمراهی است. اسلام که فرهنگ گم شده یا مشتبهی نیست، بلکه قرآن و سنت پیامبر (ص) و روایات معصومین علیهم السلام معیارهای مشخص و روشنی به دست می دهند که بر اساس آنها انحرافات فرق باطل هرگز مخفی نمی‌ماند.
2 ـ تصوف یکی از آن فرق باطله می‌باشد که مطرود فقهای شیعه است. چه روایتی در این خصوص موجود باشد یا نباشد، بلکه با انطباق با قرآن و سنت حضرت رسول اکرم (ص) و مکتب اهل بیت (ع) بطلان آنها به اثبات رسد.
آیت الله صافی در این خصوص می نویسند: فرق صوفیه با عقایدی که دارند ، در ضلالت هستند و بسیاری از کسانی که از شیعه و اهل سنت تحقیق کرده‌اند...

ادامه مطلب...

این شبهه یا تضاد به خاطر قرائت‌‌های متفاوت و شاید دلخواه از احادیث مربوط به جمله‌ی اول است. چنین نیست که گفته باشند: «وقتی ظهور می‌نمایند که جهان پر از ظلم، جور و فساد شود»، چرا که آن وقت لازمه‌ی زمینه‌سازی برای ظهور تلاش برای ظلم و فساد بیشتر است و لابد مفسدین مقرب‌تر خواهند بود! که طبعاً خداوند متعال، اسلام و عقل چنین حکمی نمی‌دهد.
معنی ندارد که خداوند متعال (اسلام) از یک سو مردم را به ایمان و عمل صالح و پرهیز از ظلم و گناه دعوت نماید، و از سوی دیگر نعمت ولایت و حکومت معصوم را در گروی ازدیاد فساد و ظلم قرار دهد! اساساً چرا باید بیشتر فساد و ظلم کنیم تا یک منجی بیاید آن ظلم و فساد را برطرف کند؟! بلکه احادیث و روایات بیان می‌دارند که ایشان وقتی ظهور نمایند، جهان را پر از عدل و داد می‌نمایند، چنان چه پر از ظلم و جور شده است.
الف – دقت شود که جهان از همان زمانی که قابیل به هابیل ظلم کرد و او را به خاطر حسادت در قبولی قربانی نزد خداوند متعال به قتل رساند، دچار ظلم، جور و فساد بوده و هر روز نیز بر این ظلم و فساد افزوده شده است. حتی زمان رسول الله (ص) نیز جهان پر از ظلم، فساد، شرک، جهل و تباهی بوده است و پس از رحلت ایشان حتی محیط کوچک مدینه نیز پر از ظلم، جور و فساد گردید...

ادامه مطلب...

 خالق عالم هستی، الله علیم و حکیم است. لذا مخلوقات و کل جهان هستی را بر اساس حکمت و هدفدار آفریده است. لذا ارزش هر چیزی به تناسب هدف، جهت و سپس محتوای آن تعیین می‌گردد و فرقی نمی‌کند که «نماز» باشد و یا «شعر»، بیان حکمت فلسفی باشد یا شاعری. لذا نمی‌توان گفت: نماز کسی که برای ریا نماز می‌خواند ارزش دارد و شعر شاعری که برای خدا [به هر زبانی] شعر می‌سراید ارزش ندارد.
خداوند متعال در کلام خود ارزش و جایگاه «شعر» و «شاعر» را به وضوح بیان نموده است و ضمن تنقید «شعر» و «شاعر» به صورت کلی و بیان علت این نقد، شعر ممتاز و شاعر هدفمند را مستثنی داشته و می‌فرماید:

«وَ الشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الغَاوُنَ * أَ لَم تَرَ أَنَّهُم فىِ كُلّ‏ِ وَادٍ يَهِيمُونَ* وَ أَنهَُّم يَقُولُونَ مَا لَا يَفعَلُونَ» (الشعراء – 224 - 226)

ترجمه: (پيامبر اسلام شاعر نيست) شاعران كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى‏كنند...

ادامه مطلب...

بی تردید بیان کنندگان اینگونه سخنان نه شیعه هستند و نه سنی، لذا از سوی خود جملات و تعاریفی می‌سازند که به واسطه‌ی آن تشیع، تسنن و کل اسلام را تحریف و تضعیف نموده و ایجاد انحراف نمایند. آیه مبارکه و ترجمه‌ی آن به شرح ذیل است:
«إِنَّمَا المُؤمِنُونَ إِخوَةٌ فَأَصلِحُوا بَينَ أَخَوَيكُم وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُم تُرحَمُونَ» (الحجرات - 10)
ترجمه: جز اين نيست كه مؤمنان برادرانند، پس ميان برادرانتان سازش دهيد، و از [خشم‏] خدا بپرهيزيد باشد كه بر شما ببخشايند.
پس مربوط نمودن آن به «غدیر خم» اهداف دیگری در تحریف اصل اسلام و تضعیف مذاهب شیعه و سنی دنبال می‌کند که به برخی از محورها و دلایل آن ذیلاً اشاره می‌گردد:
- آن که خود غدیر خم را برپا نمود، نفرمود که علت این تجمع «آشتی دادن بین علی و ابوبکر و عمر است»، بلکه بدین مضمون فرمود: این تجمع و مراسم به خاطر انجام امر خدا در معرفی «ولی»، «وصی» و جانشین پس از خود است تا بر صراط مستقیم باقی بمانید و منحرف نگردید...

ادامه مطلب...

متن کامل سؤال:
معتقدان به اسلام قرآن را کلام الهی میدانند. اگر واقعاً بر این باور باشند بنابر این باید قرآن را فصیح‌ترین کلام و دلنشین‌ترین بیان عنوان کنند و بنابر این نیاز به تغییر زبان در جامعه به عربی وجود دارد تا با این کلام دل نشین رابطه‌ای در خور شان برقرار شود . منطق حکم می‌کند اگر قرآن از طرف خداست باید جامعه به سمت عربی گفتن و عربی حرف زدن برود تا بتواند کلام خدا را جایگزین کلام انسان کند. چون کلام انسان حتی اگر بر گرفته از قرآن باشد بر اساس منطق حاصل ذهن انسان هست‌. حال می‌بینم بدون تکیه به منطق و دیدگاه منطقی هم از اسلام دم زده می‌شود و هم از ادبیات پارسی و هنر شعر پارسی که اگر بشود با سفسطه گفتن که تماماً حاصل ذهن بشری نیست نمی‌شود گفت که از طرف خدا هم هست. این تناقض غیر منطقی چگونه با عقل جور در می‌آید . در واقع آیا درگیر یک دروغ مقدس مصلحت آمیز به نام علاقه به ادبیات پارسی هستیم؟!

در این که قرآن کریم «کلام‌ الله» است و دلنشین‌ترین و فصیح‌ترین کلام‌ها می‌باشد، شکی نیست و این باور نه تنها اعتقاد مسلمانان است، بلکه خود قرآن نیز بر آن تصریح دارد و دیگران را نیز به تحدی می‌خواند که اگر می‌توانید حتی یک سوره مانند آن بیاورید و اغلب دانشمندان، حکما، فلاسفه و ادیبان نیز به این واقعیت اذعان دارند...

ادامه مطلب...

ادامه مطلب...

ادامه مطلب...