برقعی در کتابش که به بسیاری
ایمیل شده نوشته: دعای عشرات در مفاتیح ضد قرآن و شرک است، چون در
فرازی به غیر از خدا را شاهد بر ایمان گرفته است و خدا فرموده شهادت
خدا کافیست، پاسخ چیست؟
بالاخره از یک مبلغ وهابیت به جز این نیز انتظار نیست.
اگر قرار بود که آنها دعا، توسل، شفاعت و ... را قبول کنند که به این
وضع نمی‌افتادند.
برقعی در این کتاب معترض شده است که خواننده در این دعا به غیر از خدا،
ملائک، انبیاء و رسولان و حاملین عرش و ... را شاهد بر ایمان خود می
گیرد و چون وهابی‌ها مدعی‌اند که به جز قرآن هیچ موضوع و سخن دیگری را
قبول ندارند و از غروری که ناشی از جهل‌شان است گمان می‌کنند که همین
قرآن را نیز به خوبی می‌فهمند و می‌گوید: شاهد گرفتن به غیر از خدا
شرکت است و مگر دیگرانی چون ملائک یا
رسولان نیز مانند خدا سمیع و بصیر هستند؟
الف – این استدلال‌های سست نشان می‌دهد که برقعی حتی ظاهر آیات قرآن را
کریم کاملاً نخوانده است، چه رسد به این که از تفسیر و تأویل و تشریح
آنها چیزی بداند.
خداوند متعال حتی در مورد الوهیت و حقانیت خود، به شهادت ملائک و هم
چنین اهل علم نیز تصریح می‌نماید، در حالی که ملائک و اهل علم همه
مخلوقات او هستند و شهادت خدا کافیست:
«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ
أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ
الْحَكيمُ» (آل عمران - 18)
ترجمه: خدا خود شاهد است بر اينكه معبودى جز او نيست، ملائكه و صاحبان
علم نيز شهادت مىدهند به يگانگى او و اينكه او همواره به عدل قيام
دارد، معبودى جز او كه عزيز و حكيم است وجود ندارد.
ب - خداوند متعال راجع به کتابی که خود نازل نموده است، خود «شهادت»
می‌دهد و شهادت خدا کافیست، اما قید می‌نماید که ملائک نیز به این امر
شهادت می‌دهند:
«لكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ
وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً» (النساء -
166)
ترجمه: [پس اينكه از تو مىخواهند كتابى از آسمان برايشان نازل كنى
مردود است] و خدا شهادت مىدهد به اينكه كتابى كه به تو نازل كرده، به
علم خود نازل كرده است (از جانب اوست)، ملائكه نيز شهادت مىدهد و خدا
براى شهادت دادن بس است.
ج – خداوند متعال در چندین آیه به صراحت می‌فرماید که نه تنها رسول او
«شاهد» همه‌ی شماست، شما امت مسلمان نیز شاهد دیگران هستید:
«وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى
النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهيداً ...» (البقره –
143)
ترجمه: و ما شما را اينچنين امتى وسط قرار داديم تا شاهدان بر ساير
مردم باشيد و رسول بر شما شاهد باشد ... .
د – خداوند متعال در قرآن کریم تصریح می‌نماید که هر امتی شاهدی دارد و
پیامبر اکرم (ص)، شاهد بر این امت است:
«فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهيدٍ وَ جِئْنا بِكَ
عَلى هؤُلاءِ شَهيداً» (النساء - 41)
ترجمه: و حال كه ايمان نياوردند،- چه حالى خواهند داشت؟ در آن روزى كه
از هر امتى گواهى بياوريم، و تو را نيز به عنوان گواه بر اين امت حاضر
سازيم؟
ھ – خداوند متعال به هنگام امر به جهاد، نماز، زکات و آویختن به ریسمان
الهی، تأکید می‌نماید که رسول او شاهد شماست:
«وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ وَ ما
جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيكُمْ
إِبْراهيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِنْ قَبْلُ وَ في هذا
لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى
النَّاسِ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا
بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصيرُ»
(الحج - 78)
ترجمه: و در راه خدا كارزار كنيد چنان كه سزاوار كارزار كردن براى او
است او شما را برگزيد و در اين دين براى شما دشوارى ننهاده آئين پدرتان
ابراهيم است و او شما را از پيش و هم در اين قرآن مسلمان نام داد تا
اين پيغمبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشيد پس نماز گزاريد
و زكات دهيد و به خدا تكيه كنيد كه او مولاى شما است و چه خوب مولا و
چه خوب ياورى است.
و – اما در خصوص این سؤال که مگر ملائک یا انبیای الهی نیز مانند
خداوند سمیع و بصیر هستند؟ دقت شود که خداوند متعال مانندی ندارد، اما
به هر کس که بخواهد «سمع و بصر» می‌دهد و فرمود که به همه شما قلب، سمع
و بصر دادیم و به همین علت مسئول و پاسخ‌گو نیز هستید:
«وَ هُوَ الَّذي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ
الْأَفْئِدَةَ قَليلاً ما تَشْكُرُونَ» (المؤمنون - 78)
ترجمه: و او است خدايى كه براى شما گوش و چشم و قلب آفريد، عده بسيار
كمى از شما شكر او را به جا مىآوريد
«وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فيما إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فيهِ وَ جَعَلْنا
لَهُمْ سَمْعاً وَ أَبْصاراً وَ أَفْئِدَةً فَما أَغْنى عَنْهُمْ
سَمْعُهُمْ وَ لا أَبْصارُهُمْ وَ لا أَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِذْ
كانُوا يَجْحَدُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ
يَسْتَهْزِؤُن» (الاحقاف – 26)
ترجمه: با اينكه به آنان مكنتهايى داده بوديم كه به شما ندادهايم به
آنها نيز گوش و چشم و فهم داده بوديم اما نه گوششان به دردشان خورد و
نه از چشم و دل خود كمترين بهرهاى بردند، چون آيات خدا را انكار
مىكردند و همان عذابى كه مسخرهاش مىكردند بر سرشان بيامد.
نگاه سطحی به آیات فوق نیز اثبات می‌نماید که انبیاء و رسولان شاهدان
امت هستند و نیز اثبات می‌نماید که منکرین این «شهادت» یا اصلاً قرآن
را یک بار از رو کامل نخوانده و نفهمیده‌اند [چه رسد به حدیث و ... که
اصلاً قبول ندارند] و یا خوانده‌اند و می‌دانند، اما دروغ می‌گویند تا
مردم را گمراه کنند و خداوند متعال شاهد این نفاق‌ها نیز هست:
«إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ
اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ
إِنَّ الْمُنافِقينَ لَكاذِبُونَ» (المنافقون -1)
ترجمه: اى رسول ما چون منافقان (رياكار) نزد تو آمده گفتند كه ما به
يقين و حقيقت گواهى مىدهيم كه تو رسول خدايى (فريب مخور) خدا مىداند
كه تو رسول اويى. و خدا گواهى مىدهد كه منافقان (سخن به مكر و خدعه و)
دروغ مىگويند.
x-shobhe.com | 
