ش (لاهیجان): در مورد خروج منی، آیات 6و 7
سوره الطارق با علم امروز منافات دارد زیرا منی مرد از بیضه وپروستات
خارج می شود و یعنی اوول زن از رحم زن خارج می شود. لطفاً راهنمایی
کنید.
آیات مبارکه:
«فَلْيَنظُرِ الْانسَانُ مِمَّ خُلِقَ * خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ *
يخَْرُجُ مِن بَينِْ الصُّلْبِ وَ الترََّائبِ»(الطارق - 5،6،7)
ترجمه: انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است * از آب جهنده خلق
شده است * همان آبى كه از ميان كمر و استخوانهاى سينه (یا جلو) بيرون
مىآيد.
در این آیه سخن از این که نطفهی مرد پس از ورود به رحم زن با چه ترکیب
میشود و «اوول» در زن از کجا تشکیل شده یا خارج میشود نیامده است،
بلکه سخن فقط راجع به «منی» مرد است که از آن به عنوان «آب جهنده» نام
برده شده و بیان شده که این آب، (یخرج) از «صلب» و «ترائب» خارج
میشود. چرا که اوول در زن «دافق – جهنده» نیست. در مورد نقش مشترک زن
و مرد در به وجود آمدن فرزند، در آیات دیگری بحث شده است.
«صلب»، به معنای چیزی سخت و شدید است و در آناتومی بدن نیز به
استخوانهای پشت گفته میشود که از پس گردن تا آخر ران و کمر ادامه
دارد. «بین صلب» همان نخاع و آب نخاع است که مرکز اعصاب کل بدن بوده و
محل عبور اجزای منی است تا در انتها به شکل نهایی «منی» درآید.
«ترائب» نیز از ریشهی تراب است و به معنای دو چیز مساوی در بدن به کار
میرود. لذا بین دو سینه، بین نخاع و سینه و هم چنین بین دو استخوان
ران (محل آلت تناسلی) نیز تراب نامیده میشود.
دقت شود که قرآن کریم احکام بسیاری در بارهی طهارت، جنابت، نزدیکی و
حتی زنا و لواط دارد، اما هیچ گاه به اسامی آلت تناسلی زن یا مرد اشاره
نمینماید.
با توجه به معانی متفاوت «ترائب»، مفسران تعاریف متفاوتی از خروج منی
از بین «صلب و ترائب» کردهاند که البته هیچ کدام با علم امروز منافات
ندارد.
الف – منظور از «صلب و ترائب» این است که آب منی از بین ستون فقرات پشت
(محل تشکیل) و دو استخوان ران پا (محل آلت تناسلی – محل خروج) خارج
میشود.
ب – صلب یعنی استخوانها پشت و ترائب یعنی استخوانهای جلو و آب منی از
بین استخوانهای پشت عبور کرده و از بین استخوانهای جلو (محل آلت
تناسلی) خارج میشود.
ج - «صلب» به معنای پشت مرد، به عنوان یك مركز عصبی، و «ترائب» به
معنای ما بین دو استخوان ران است، كه كنایه از دستگاه تناسلی مرد دارد
پس آیهی «صُلب و ترائب» با نظرات دانشمندان جنینشناسی نیز مطابقت
دارد.
د – صلب به معنای استخوانهای سفت و محکم پشت و ترائب در مقابل صلب به
معنای استخوانهای جلو یا اسخوانهای نرم و سفید جلو (در زن و مرد –
محل قرار گرفتن آلت تناسلی) است. که در این صورت نیز منافاتی با علم
امروز پیدا نمیکند.
ھ - منی مرد از میان صُلب (استخوانهای پشت) و ترائب (استخوان پاها) او
خارج میشود. از نظر کالبد شکافی، تمامی نقاط و مجاری عبور منی در
محدوده صُلب و ترائب (استخوان پاها) قرار دارند. غدد كیسهای پشت
پروستات (كه ترشح آنها قسمتی از منی را تشكیل میدهد) نیز در این
محدوده قرار دارند. پس میتوان گفت: منی از میان صلب مرد به عنوان یك
مركز عصبی ـ تناسل امر كننده ـ و ترائب او به عنوان رشتههای عصبی
مأمور به اجرا، خارج میشوند.
و - ترائب یعنی پیش روی انسان است در مقابل صلب به معنی پشت انسان قرار
دارد و «صلب و ترائب» جمع هر دو و به معنای کل وجود است. چرا که منی از
کل اجزای مرد گرفته میشود و به همین دلیل وقت خروج همه بدن مرد سست
میشود. در این برداشت «صلب و ترائب» کنایه از همهی بدن، چه نواحی پشت
و چه نواحی جلو میباشد. و بیان شده است که عمدهترین پیدایش نطفهی
مرد از نخاع شوکی است.
ز- جای اولیهای که بیضه یا رحم در جنین قرار میگیرند، پشت و انتهای
ستون فقرات آن است. قبل از شش ماهگی جنین، تخم و تخمدان هر دو در پشت
قرار دارند و پس از شش ماهگی در جنس نر هر دو به پایین كشیده شده و در
پوستهی بیضه قرار میگیرند و به وضع عادی در میآیند و در جنس ماده
نیز مختصر جابجا شده و در دو طرف پهلو محاذی لولههای رحم جایگزین
میشوند.)
چنان چه مشهود است، هیچ یک از این تعابیر و تفاسیر با علم امروز منافات
ندارد.
x-shobhe.com |