|
«مستند از آسمان»
حاج کریم
سردار شهید حاج کریم
بهرامی
( شهید کریم بهرامی، سردار سرافراز سپاه اسلام در تاریخ 1/1/1338 در
کانون گرم خانواده ای مذهبی، متدین و از پیروان مکتب سرخ تشیع، در
شهرستان نقده از توابع استان آذربایجان غربی دیده به جهان گشود.
در سایه محبت های پدر و مادر پاکدامن، وارسته و مهربانش دوران کوکدی را
پشت سر گذاشت و بعد وارد مدرسه شد.
در دوران تحصیل از هوش و استعداد بالایی برخوردار بود و با موفقیت تمام
دوران دبستان، راهنمایی و دبیرستان را پشت سر گذاشت...
در سال 1353 پدر بزرگوار ایشان دار فانی وداع گفت و به همین دلیل هنگام
فراغت از تحصیل به ویژه در تعطیلات تابستان با کار و تلاش فراوان مجارج
شخص خود را برای تحصیل به دست می آورد و از این راه به خانواده زحمتکش
خود کمک قابل توجهی می کرد.
او با شور و نشاط و مهر و محبت و صمیمیتی که داشت به محیط گرم خانواده
صفا و صمیمیت دیگری می بخشید.
پس از دریافت مدرک دیپلم به سربازی در نیروی دریایی ارتش به بندر عباس
رفت و با فرمان بنیان گذار کبیر جمهوری اسلامی ایران؛ حضرت امام خمینی
(ره)مبنی بر خروج سربازان از پادگان ها، او نیز به فرمان رهبر خود لبیک
گفته و به خیل انقلابیون پیوست.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با تاسیس سپاه پاسداران، برای انجام
وظیفه شرعی و اجتماعی خود و حفط و حراست از دستاوردهای خونین انقلاب در
تاریخ 10/10/58 به عضویت این نهاد مقدس درآمد.
این شهید بزرگوار در طول خدمت مقدس خود در سپاه پاسداران منشاء خیرات و
برکات زیادی برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و مردم منطقه شمالغرب
کشور بود و رزمندگان و ایثارگران این منطقه، خاطراتی شیرین و به
یادماندنی از رشادت ها و شجاعت های این دلاور زمان به یاد دارند.
حضور مستقیم وی در خط مقدم درگیری ها تا بدانجا بود که چندین بار از
ناحیه سر و پا مجروح شده و مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به افتخار
جانبازی در راه حفظ آرمانهای نظام و انقلاب نایل آمد.
روحیات بارز او شجاعت و شهامت بود و خط شکنی در درگیری با اشرار و ضد
انقلاب و جنگیدن با دشمنان دین و ملت و مقاومت در برار سخت ترین پاتکها
به خاطر این روحیه بود،روحیه ای که اساس و بنیان آن بر ایمان و اعتقاد
به خدا استوار بود.
مجاهدت دائمی او برای خدا بود و هیچ گاه اثر خستگی روحی در وجودش دیده
نمی شد.
برای رسیدگی به وضعیت نیروها و مطلع شدن از احوال برادران رزمنده خود،
به واحد ها، یگان ها، و مقر های عملیاتی تحت امر سرکشی می نمود و
مشکلات آنان را رسیدگی و پیگیری می کرد.
همواره به برادران سفارش می کرد که نسیت به رزمندگان احترام قایل شوند
و همیشه خودشان را نسبت به آنها بدهکار بدانند و یقین داشته باشند که
آنها حق بزرگی بر گردن ما دارند)
|
