مبارزات سياسى و باز داشت ها
آيت الله خامنه اى به گفته خويش «از شاگردان فقهى، اصولى، سياسى و انقلابى
امام خمينى (ره) هستند» امـّا نخستين جرقـّه هاى سياسى و مبارزاتى و دشمنى
با طاغوت را مجاهد بزرگ و شهيد راه اسلام شهيد «سيد مجتبى نوّاب صفوى» در
ذهن ايشان زده است، هنگاميکه نوّاب صفوى با عدّه اى از فدائيان اسلام در
سال 31 به مشهد رفته در مدرسه سليمان خان، سخنرانى پر هيجان و بيدار کننده
اى در موضوع احياى اسلام و حاکميت احکام الهى، و فريب و نيرنگ شاه و
انگليسى و دروغگويى آنان به ملـّت ايران، ايراد کردند. آيت الله خامنهاى
آن روز از طـّلاب جوان مدرسه سليمان خان بودند، به شدّت تحت تأثير سخنان
آتشين نوّاب واقع شدند. ايشان مى گويند:
« همان وقت جرقه هاى انگيزش
انقلاب اسلامى به وسيله نوّاب صفوى در من به وجود آمده و هيچ شکى ندارم که
اولين آتش را مرحوم نوّاب در دل ما روشن کرد ».
همراه با نهضت امام خمينى
(قدس سره)
آيت الله خامنه اى از سال 1341 که
در قم حضورداشتند و حرکت انقلابى واعتراض آميز امام خمينى عليه سياستهاى ضد
اسلامى و آمريکا پسند محمدرضا شاه پهلوى، آغاز شد، وارد ميدان مبارزات
سياسى شدند و شانزده سال تمام با وجود فراز و نشيب هاى فراوان و شکنجه ها و
تعبيدها و زندان ها مبارزه کردند و در اين مسير ازهيچ خطرى نترسيدند.
نخستين بار در محرّم سال 1383 از سوى امام خمينى (قدس سره) مأموريت يافتند
که پيام ايشان را به آيت الله ميلانى و علماى خراسان در خصوص چگونگى برنامه
هاى تبليغاتى روحانيون در ماه محرّم و افشاگرى عليه سياست هاى آمريکايى شاه
و اوضاع ايران و حوادث قم، برسانند. ايشان اين مأموريت را انجام دادند و
خود نيز براى تبليغ، عازم شهر بيرجند شدند و در راستاى پيام امام خمينى، به
تبليغ و افشاگرى عليه رژيم پهلوى و آمريکا پرداختند. بدين خاطر در 9 محرّم
«12 خرداد 1342» دستگير و يک شب بازداشت شدند و فرداى آن به شرط اينکه منبر
نروند و تحت نظر باشند آزاد شدند. با پيش آمدن حادثه خونين 15خرداد، باز هم
ايشان را از بيرجند به مشهد آورده، تحويل بازداشتگاه نظامى دادند و ده روز
در آنجا با سخت ترين شرايط و شکنجه و آزارها زندانى شدند.
دوّمين بازداشت
در بهمن 1342 - رمضان 1383- آيت الله خامنه
اى با عدّه اى از دوستانشان براساس برنامه حساب شده اى به مقصد کرمان حرکت
کردند. پس از دو ـ سه روز توقف در کرمان و سخنرانى و منبر و ديدار با علما
و طلـّاب آن شهر، عازم زاهدان شدند. سخنرانى ها و افشاگرى هاى پرشور ايشان
بويژه درايـّام ششم بهمن ـ سالگرد انتخابات و رفراندوم قلـّابى شاه ـ مورد
استقبال مردم قرار گرفت. در روزپانزدهم رمضان که مصادف با ميلاد امام حسن
(ع) بود، صراحت و شجاعت و شور انقلابى ايشان در افشاگرى سياستهاى شيطانى و
آمريکايى رژيم پهلوى، به اوج رسيد و ساواک شبانه ايشان را دستگير و با
هواپيما روانه تهران کرد. رهبر بزرگوار، حدود دو ماه ـ به صورت انفرادى ـ
در زندان قزل قلعه زندانى شدند و انواع اهانت ها و شکنجه ها را تحمّل
کردند.
سوّمين و چهارمين بازداشت
کلاسهاى تفسير و حديث و انديشه اسلامى ايشان در مشهد و تهران با استقبال کم
نظير جوانان پرشور و انقلابى مواجه شد. همين فعاليت ها سبب عصبانيت ساواک
شد و ايشان را مورد تعقيب قرار دادند. بدين خاطر در سال 1345 در تهران
مخفيانه زندگى مى کردند و يک سال بعد ـ 1346ـ دستگير و محبوس شدند. همين
فعاليّت هاى علمى و برگزارى جلسات و تدريس و روشنگرى عالمانه و مصلحانه بود
که موجب شد آن بزرگوار بار ديگر توسط ساواک جهنّمى پهلوى در سال 1349 نيز
دستگير و زندانى گردند.
پنجمين بازداشت
حضرت آيت الله خامنه اى «مد ظله» درباره پنجمين بازداشت خويش توسط ساواک
مى نويسد:
«از سال 48 زمينه حرکت
مسلحانه در ايران محسوس بود. حساسيّت و شدّت عمل دستگاههاى جارى رژيم پيشين
نيز نسبت به من، که به قرائن دريافته بودند چنين جريانى نمى تواند با
افرادى از قبيل من در ارتباط نباشد، افزايش يافت. سال 50 مجدّداً و براى
پنجمين بار به زندان افتادم. برخوردهاى خشونت آميز ساواک در زندان آشکارا
نشان مى داد که دستگاه از پيوستن جريانهاى مبارزه مسلـّحانه به کانون هاى
تفـّکر اسلامى به شدّت بيمناک است و نمى تواند بپذيرد که فعاليّـت هاى فکرى
و تبليغاتى من در مشهد و تهران از آن جريان ها بيگانه و به کنار است. پس از
آزادى، دايره درسهاى عمومى تفسير و کلاسهاى مخفى ايدئولوژى و... گسترش
بيشترى پيدا کرد».
بازداشت ششم
در بين سالهاى 1350ـ1353 درسهاى تفسير و ايدئولوژى آيت الله خامنهاى در سه
مسجد «کرامت»، «امام حسن» و «ميرزا جعفر» مشهد مقدس تشکيل مىشد و هزاران
نفر ازمردم مشتاق بويژه جوانان آگاه و روشنفکر و طلـّاب انقلابى و معتقد را
به اين سه مرکز مى کشاند و با تفکّرات اصيل اسلامى آشنا مى ساخت. درس نهج
البلاغـه ايشان از شور و حال ديگـرى برخوردار بود و در جزوه هاى پلى کپى
شده تحت عنوان: «پرتوى از نهج البلاغه» تکثير و دست به دست مى گشت. طلـّاب
جوان و انقلابى که درس حقيقت و مبارزه را از محضر ايشان مى آموختند، با
عزيمت به شهرهاى دور و نزديکِ ايران، افکار مردم را با آن حقايق نورانى
آشنا و زمينه را براى انقلاب بزرگ اسلامى آماده مى ساختند. اين فعاليـّت ها
موجب شد که در دى ماه 1353 ساواک بى رحمانه به خانه آيت الله خامنهاى در
مشهد هجوم برده، ايشان را دستگير و بسيارى از يادداشت ها و نوشته هايشان را
ضبط کنند. اين ششمين و سخت ترين بازداشت ايشان بود و تا پاييز 1354 در
زندان کميته مشترک شهربانى زندان بودند. در اين مدت در سلولى با سخت ترين
شرايط نگه داشته شدند. سختى هايى که ايشان در اين بازداشت تحمّل کردند، به
تعبير خودشان «فقط براى آنان که آن شرايط را ديده
اند، قابل فهم است». پس از آزادى از زندان، به مشهد مقدس برگشتند و
باز هم همان برنامه و تلاش هاى علمى و تحقيقى و انقلابى ادامه داشت. البته
ديگر امکان تشکيل کلاس هاى سابق را به ايشان ندادند.
در آستانه پيروزى
درآستانه پيروزى انقلاب اسلامى، پيش از بازگشت امام خمينى از پاريس به
تهران، «شوراى انقلاب اسلامى» با شرکت افراد و شخصيتهاى مبارزى همچون شهيد
مطهرى، شهيد بهشتى، هاشمى رفسنجانى و... از سوى امام خمينى در ايران تشکيل
گرديد، آيت الله خامنه اى نيز به فرمان امام بزرگوار به عضويت اين شورا
درآمد. پيام امام توسط شهيد مطهرى «ره» به ايشان ابلاغ گرديد و با دريافت
پيام رهبر کبير انقلاب، از مشهد به تهران آمدند
