|
عملیات کربلای
10
عملیات گسترده كربلای 10 در 25 فروردین سال 66 در جبهه شمالی
ماووت و با رمز یا صاحبالزمان (عج) آغاز شد و آزادسازی 250
كیلومتر از خاك عراق و ارتفاعات نزدیك شهر ماووت از دستاوردهای
عملیات كربلای 10 بود.
با فرماندهی قرارگاه نجف نیروهای ایرانی در منطقه شمال غرب
توانستند عملیات گسترده‌ای را در خاك عراق انجام دهند.
این عملیات با همكاری نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه
میهنی كردستان عراق، حدود 12 روز به طول انجامید تا اغلب اهداف
مورد نظر به تصرف نیروهای رزمندگان اسلام درآمد.
زمان حمله به دشمن در محورهاي مختلف يكسان نبود ، با آنكه ساعت
2 نيمه شب براي آغاز عمليات معين شده بود، اما از ساعت 24:30
در محور بسن، ساعت 1:30 بامداد در محور قرارگاه نجف و با اندكي
تفاوت در محورهاي ديگر، عمليات شروع شد و تا ساعت 2 بامداد
نيروها در تمام محورها ـ به جز محور چنكاوي (كه به علت مسدود
بودن گردنه سير بر اثر برف سنگين، يگان عمل كننده نتوانست
پاي‌كار برسد) ـ به مواضع دشمن حمله كردند. قرارگاه رمضان نيز
توانست روي ارتفاعات گوجار و الاغلو مستقر شده و موضعي را كه
دشمن در آنجا حضور جدي نداشت، تصرف كند.
بعد از ظهر روز اول، نيروهاي عراقي با اجراي پاتك و پشتيباني،
آتش، ارتفاع گلان را بازپس گرفتند اما پس از ساعتي عقب زده
شدند.
در ادامه عمليات به تدريج در محور بسن، ژاژيله، چنكاوي و محور
قرارگاه رمضان، اقدامات تكميلي صورت گرفت. مشكل اصلي، عدم وجود
جاده براي توسعه عمليات، ورود يگانهاي مرحله دوم و پشتيباني
از نيروهاي در خط بود. در اين ميان، جاده اهميت بسياري داشت.
از اين رو، تلاش زيادي براي احداث جاده به عمل آمد.
در محورهاي گلان، ژاژيله، چنكاوي و بسن، مواضع تصرف شده ميان
رزمندگان اسلام و نيروهاي دشمن دست به دست مي‌شد. به ويژه،
ارتفاع گلان چند بار به دست نيروهاي خودي و دشمن افتاد. اين
محورها هر كدام رويكرد خاصي را براي آينده در منطقه عملياتي
نشان مي‌دادند كه براي دشمن حساسيت برانگيز بود.
محور چنكاوي و ژاژيله نشان دهندة فلش الحاق با قرارگاه رمضان
بود، و از طرف ديگر، ژاژيله و گلان مقدمه تصرف شهر ماووت به
شمار مي‌رفتند. محور بسن نيز حركت به سمت چوارتا را نشان
مي‌داد.
در مرحله دوم عمليات، دو اقدام اساسي مدنظر قرار گرفت، اول:
تكميل ارتفاع گلان و پيشروي روي ارتفاع قشن. دوم: برقراري
الحاق كامل با قرارگاه رمضان. براي اين منظور، يگانهاي مرحله
دوم وارد عمل شده و موفق شدند ضمن تكميل ارتفاع گلان، بر روي
ارتفاع قشن نيز پيشروي كنند، اما به دليل كمبود نيرو و ضعف
پشتيباني، ادامه عمليات ميسر نشد و پس از 10 روز، با تصرف
اهداف مرحله اول، عمليات به پايان رسيد.
بازتاب عمليات كربلاي 10
اجراي عمليات در منطقه غرب كشور و همزماني آن با عمليات فتح 5
از جمله مسائلي بود كه مورد توجه خبرگزاريها قرارگرفت . چنانكه
فرستادة ويژة خبرگزاري فرانسه ، پس از بازديد از ارتفاعات
ماووت در خاك عراق ، طي گزارشي به‌نقل از تحليلگران گفت :«
عمليات مزبور براي ايران اين هدف را در پي‌دارد كه رقيب را در
لحظه‌اي كه عمليات بسيار مهمتري در جنوب جريان دارد ، در شمال
سرگرم كند . »
هفته‌نامه جينز ديفنس با توجه به گزارشهاي منتشره از سوي عراق
مبني بر خنثي‌سازي تهاجمات ايران مي‌نويسد: «به‌رغم ادعاهاي
عراق مبني بر خنثي كردن اين عمليات ( كربلاي 10 ) به نظر
مي‌رسد كه ايران توانسته است در شمال شرقي عراق ، در آخرين
عمليات رزمي خود به موفقيت برسد تا سي و چهار كيلومتر در داخل
عمق خاك عراق پيشروي كند . »
تجزيه و تحليل روزنامة ژاپني كي‌زايب از عمليات كربلاي 10 نيز
قابل توجه است:
« اين حملات نشانة عزم ايران براي ادامه جنگ بوده و تلاشهايي
كه گفته مي‌شود به‌منظور خاتمه‌دادن به اين جنگ انجام‌گرفته ،
بي‌ثمر است . »
آقاي هاشمي ، فرماندة عالي جنگ و رئيس وقت مجلس شوراي اسلامي ،
در تشريح عمليات و اهداف جمهوري‌اسلامي از اين عمليات اظهار
داشت :« در آينده خواهيم ديد همانند نقشي كه " فاو " ، در جنوب
به عنوان دروازه ورودي به نقاط ديگر ايفا مي‌كند ، اين منطقه
چنين وضعي را در شمال جبهه در كردستان خواهد داشت. »اظهارات
آقاي هاشمي بيانگر اهميت عمليات و همچنين اهداف ايران در منطقه
شمال غرب بود كه سپاه‌پاسداران بعدها در سلسله عملياتهايي از
ماووت تا والفجر 10 ، به اجراي آن پرداخت.
در عملیات آفندی كربلای 10، هر چند الحاق بین دو قرارگاه صورت
نگرفت ولی گستردگی عملیات نشان داد كه در این منطقه نیز
می‌توان اهداف قابل توجه را تصرف كرد.
عملیات كربلای 10 نتایج مطلوبی را داشت به طوری كه 250 كیلومتر
از خاك عراق و ارتفاعات نزدیك شهر ماووت آزاد شد.
همچنین 210 اسیر، هزار و 500 مجروح و هزار نفر كشته از تلفات
نیروی انسانی رژیم عراق به شمار می‌آید.
در عملیات كربلای 10، 10 دستگاه تانك و نفربر و یك فروند
بالگرد و 5 عراده توپ عراقی منهدم شد.
حسن شفیع زاده از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، حسین
بصیر جانشین فرمانده لشكر 25 كربلا، 43 ساله، عبدالعلی عامری،
مسئول بهداری لشكر 33 المهدی (عج)، 25 ساله، موسی‌الرضا
خراسانی، فرمانده گردان مهمات لشكر 25 كربلا، 24 ساله، صفر
احمدی 26 ساله، سید‌علی‌اكبر شجاعیان 27 ساله، برات‌علی رضایی
كه در هرات افغانستان متولد شد و با اندیشه، مبارزه با كفر
منطقه و مرز ندارد قصد عزیمت به جبهه‌های نبرد كرد و در سن 27
سالگی به شهادت رسید، خدامراد سلیمانی 18 ساله، اسحاق جاسعی 18
ساله، حسین عباسی21 ساله، اسماعیل‌جان احمدی گلی فرمانده
گروهان گردان امام حسین(ع)، محمدرضا رفیعیان اصفهانی 24 ساله،
مسئول تبلیغات گردان یا زهرا (س) از لشكر امام حسین(ع)، رضا
كاووسی‌فر 25 ساله، یدالله بهرامیان، 22 ساله، محمد محمودیان،
37 ساله و محمد‌حسن رضایی، 23 ساله، شهدایی هستند كه روح
بی‌قرارشان مجال پرواز به سوی ملكوت را تجربه كرد و منطقه
ماووت با خونشان آراسته شد.
حضور نسبتا گسترده اکراد معارض عراقی در این مناطق سبب
گردید تا در مرحله نخست گشایش جبهه تازه در غرب کشور،
تلاش‌ها عمدتا به اتصال عقبه مناطق آزاد شده به ایران و
بازشدن عقبه نیروهای معارض معطوف شود. منطقه عمومی این
عملیات در محور بانه- سردشت از شمال به رودخانه مرزی
«گلاس»، از جنوب به رودخانه «آوسیویل»، از شرق به
«سورکوه» و از غرب به ارتفاعات «گرده‌رش» و سپس ارتفاعات
عمومی «آسوس» منتهی می‌شد. این منطقه دارای عوارض حساس
و ارتفاعات نسبتاً بلند و صعب‌العبور است.
تردد در این مناطق به خاطر نبود راه بسیار دشوار می‌نمود،
اما به دلیل وجود درختان مرتفع در پایین ارتفاعات، وضعیت
برای اختفای نیروهای عمل کننده و حتی تحرک و جا به
جایی‌آنها در روز، کاملاً مناسب تشخیص داده شد. استعداد
نیرو و گسترش دشمن در این منطقه تا قبل از عملیات
والفجر9 که در پاییز سال1364 توسط نیروی زمینی سپاه
صورت گرفته بود قابل توجه نبود، اما پس از آن و بویژه
پس از دو عملیات فتح1 و2 دشمن مجدداً حساس شد و
تلاش‌های نسبتاً وسیعی را به منظور تصرف مناطق تحت
تسلط کردها و مسدود کردن معابر وصولی به عمق خاک عراق
انجام داد، چنان که تیپ‌های کماندویی سپاه هفتم و سوم
و چند تیپ و گردان مستقل دیگر با نظارت شخص صدام طی100
روز، بسیاری از ارتفاعات را به تصرف درآوردند.
تحرکات دشمن بعد از عملیات فتح1 بر پایه این تحلیل
انجام می‌گرفت که در صورت عدم مقابله جدی، قوای نظامی
ایران با تقویت نیرو به سمت «ازمر» و سپس «سلیمانیه»
پیشروی خواهند کرد، اما با وجود همه تلاش‌های دشمن،
سرانجام در تاریخ30 فروردین1366 عملیات کربلای10 با رمز
«یا صاحبالزمان(عج)ادرکنی» توسط نیروی زمینی سپاه در
منطقه‌ای به وسعت250 کیلومترمربع آغاز شد. این عملیات
که نخستین عملیات گسترده در غرب کشور پس از انتقال
میدان اصلی جنگ از جنوب به شمال بود، هماهنگ با تک
نیروهای منظم در جبهه ماووت و عملیات نامنظم قرارگاه
رمضان و اتحادیه میهنی کردستان عراق در شمال سلیمانیه
انجام گرفت.
طی این حمله آزادسازی50 روستای منطقه، ارتفاعات «سرلگو»،
«بردهوش»، «قشن»، «اسبیدار»، «کلان» و چند ارتفاع دیگر میسر
گردید. همچنین20 کیلومتر از جاده ماووت- سلیمانیه تحت
کنترل رزمندگان ایرانی درآمد. تجهیزات منهدم شده دشمن
شامل یک فروند چرخبال، ده‌ها دستگاه تانک و نفربر، چندین
قبضه خمپاره‌انداز، مقداری سلاح سبک و نیمه سنگین
می‌باشد. همچنین13 گردان و تیپ مستقل دشمن آسیب دیده،
تعداد کشته و زخمی‌ها و اسرای دشمن به 4235 نفر رسید. در
این عملیات8 دستگاه تانک و نفربر، چندین دستگاه خودرو و
مقداری سلاح و مهمات به غنیمت رزمندگان اسلام درآمد.
گشودن جبهه جديد براي دشمن در منطقه غرب كشور و تجزيه قواي
آن
آغاز مرحله جديد جنگ در غرب كشور با عمليات كربلاي 10 و فتح 5
توسط نيروي زميني سپاه صورت گرفت، اگرچه اين عملياتها به منزلة
سرآغاز تحقق استراتژي عملياتي جديد ايران بود، ليكن دو عمليات
ياد شده در‌عين حال از عوامل ديگري نيز تأثير پذيرفته بود .
در خرداد سال 64 ، پس از عمليات بدر ، وضعيت حاكم بر جنگ منتهي
به پيدايش اين نظريه شد كه با يك عمليات منظم بزرگ، هرگز عراق
از پا در نخواهد آمد ، لذا بر اين مسئله تأكيد شد كه با انجام
دو عمليات بطور همزمان، مي‌توان با تجزيه قواي دشمن ، وضعيت
جديدي را به وجود آورد . ليكن فقدان امكانات و نيروي مورد نياز
مانع از اجراي آن بود . در نتيجه چنين تدبير شد كه
سپاه‌پاسداران يك عمليات منظم و يك عمليات بزرگ نامنظم را به
طور همزمان طرح‌ريزي و اجرا كند . بر‌پايه همين تدبير ، سپاه
اقدام به تشكيل قرارگاه رمضان و گسترش ارتباط با معارضين كرد
عراقي و سازماندهي و تجهيز آنها كرد.
علاوه بر‌اين ، طي مباحثي كه در اين مرحله صورت گرفت،بر‌پايه
تجارب حاصله در عمليات خيبر و بدر و با توجه به احتمال عدم
موفقيت در عمليات واحد و از دست رفتن نتايج حاصل از زحمات يك
ساله سپاه ، همراه با امكانات و زمان،چنين پيش‌بيني شد كه
حداقل دو عمليات همزمان طرح‌ريزي شود تا در صورت ناكامي در يك
عمليات و يا بسته شدن راه‌كارها،امكانات و نيرو در منطقة ديگر
به كار‌گرفته شود. به همين دليل در سال 65 چند عمليات طرح‌ريزي
شد كه عمليات كربلاي 10 و فتح 5 از جملة آنها بود. به عبارت
ديگر،عوامل مؤثر در گشايش جبهه جديد در منطقه غرب كشور كه منجر
به اجراي چندين عمليات شد و اولين آن كربلاي 10 و فتح 5 نام
گرفت، عبارت بود از:
1 - ضرورت تداوم جنگ و ممانعت از ايجاد ركود در آن.
2 - حفظ ابتكار عمل در برابر دشمن.
3 - گشودن جبهة جديد براي دشمن در منطقه غرب كشور و تجزيه قواي
آن.
4 - كاهش حساسيت دشمن نسبت به منطقة جنوب.
5 – گرفتن فرصت لازم از دشمن براي يافتن راه‌كارهاي جديد در
جبهه‌هاي جنوب.
علاوه بر آنكه اجراي عمليات در منطقه غرب كشور، انهدام برخي
تأسيسات نظامي و اقتصادي دشمن را در پي داشت و حضور گسترده در
اين منطقه، نگراني ناشي از فعاليت‌هاي ضد‌انقلاب را در منطقه
كاهش داده و منجر به تأمين منطقه نيز مي‌شد.
موقعيت منطقه
منطقة عمومي عمليات كربلاي 10 در محور بانه - سردشت، از شمال
به رودخانه مرزي گلاس، از جنوب به رودخانه آوسيويل، از شرق به
سوركوه و از غرب به ارتفاعات گرده‌رش و سپس ارتفاعات عمومي
آسوس منتهي مي‌شد.
منطقه عملياتي داراي عوارض حساس و ارتفاعات نسبتاً بلند و
صعب‌العبور بود كه به خاطر فقدان جاده، تردد در اين مناطق
بسيار دشوار به نظر مي‌رسيد. بلندترين كوه منطقه " گارو " نام
دارد كه به كليه عارضه‌ها و مناطق اطراف ديد و اشراف دارد.
همچنين، علاوه بر روستاها و شهركهاي متعددي كه در سطح منطقه
وجود دارد، رودخانه‌هاي مذبور در منطقه جريان دارند. به دليل
وجود درختان مرتفع در دامنه‌ي ارتفاعات، وضعيت براي اختفاء
نيروهاي پياده و حتي تحرك و جابجايي آنها در روز كاملاً مناسب
بود.
طرح مانور
منطقة انتخاب شده داراي چند ويژگي مهم بود كه بر قوّت طراح
تهيه شده مي‌افزود:كمبود استحكامات و موانع در زمين؛ وسعت عرضي
زمين؛ آرايش دفاعي دشمن كه در جهت عكس محور اصلي حمله قرار
داشت و حضور ضعيف دشمن با توجه به گستردگي زمين.
در طرح‌ريزي عمليات كه ، مبتني بر الحاق با قرارگاه رمضان و
نيروهاي اتحاديه ميهني كردستان عراق در داخل خاك عراق بود ،
چهار محور براي انجام آن پيش‌بيني شد:
1-ماووت
2- تپه‌هاي چنكاوي
3- گوجار و قميش
4- بسن
اين محورها با عنوان تلاش پشتيباني و فريب در طرح مانور
گنجانده شده بودند. اساسي‌ترين و ظريف‌ترين بعد طرح‌ريزي
مانور، هم‌آهنگي نيروهاي نامنظم قرارگاه رمضان و اتحاديه ميهني
از محور گوجار در غرب رودخانة قلعه چولان با نيروهاي منظم از
محور ماووت بود. با اين تدبير ـ كه از جانب فرمانده سپاه، نوعي
ابتكار جديد در جنگ عنوان شد ـ نيروهاي قرارگاه رمضان و
اتحاديه ميهني مي‌بايست از داخل خاك عراق (از پشت) و يگانهاي
منظم نيز از خاك ايران عمل كرده و پس از الحاق با يكديگر،
منطقة مورد نظر را تصرف مي‌كردند. در مباحث مربوط به مانور،
چهار موضوع بيش از همه مورد توجه بود: 1- عبور از رودخانة قلعه
چولان و الحاق محور منظم و محور نامنظم؛ 2- احداث جاده تا
ارتفاع گلان و اتصال آن به جاده ماووت؛ 3- پشتيباني و لجستيك
يگان‌ها؛ 4- آمدن يگانهاي مرحله دوم براي ادامه عمليات. در
مجموع، چهار قرارگاه نجف، حمزه، بدر و رمضان براي عمليات در
نظر گرفته شدند.
قرارگاه نجف در محور ماووت، قرارگاه حمزه در شمال رودخانة گلاس
، روي تپه‌هاي چنكاوي، قرارگاه بدر در محور بسن روي ارتفاعات
كله گاوي، نم نم و در صورت امكان ارتفاع رُت و قرارگاه رمضان ،
در غرب رودخانه قلعه چولان روي ارتفاعات گوجار، قميش، الاغلو،
دولبشك وارد عمل مي‌شدند. سازمان رزم سپاه براي انجام اين
عمليات، شامل هشت تيپ و شش لشكر بود. لشكر 9 بدر متشكل از
(مجاهدين عراقي) نيز در احتياط عمليات قرار داشت. افزون بر
اين، عمليات در دو مرحله انجام مي‌شد.
استعداد و آرايش دشمن
گسترش دشمن در اين منطقه بدين شكل بود كه سپاه يكم با يگانهاي
زير در منطقه عمومي عمليات پدافند كرده بود :
لشكر 24 پياده: از شاخ مندا تا ده هرزينه.
لشكر 39 پياده: از ده هرزينه تا انتهاي گرده‌رش و تنگه
آوسيويل.
لشكر 34 پياده: از تنگه آوسيويل تا بارانه.
لشكر 27 پياده : از بارانه تا هاني‌قول.
يك لشكربا هويت نامشخص : از هاني‌قول تا تمورژنان.
لشكر 36 پياده: از تمورژنان تا سترمك.
نيروهاي دشمن كه در برابر نيروهاي خودي آرايش گرفته بودند
مجموعاً شامل لشكرهاي 34 پياده و 39 پياده بودند .
هوشياري دشمن در آستانه عمليات
ميزان هوشياري دشمن از جمله مسائلي بود كه از ابتدا مورد توجه
قرار داشت. در آغاز تصور مي‌شد كه به دليل درگير بودن دشمن در
منطقه جنوب و حضور يگانهاي سبك سپاه در منطقه و عدم پيش‌بيني
دشمن مبني بر عبور نيروهاي خودي از رودخانه گلاس ، دشمن
غافلگير شده است . اما با تشديد اقدامات مهندسي به ويژه تلاش
براي احداث جاده از گلان به كنار زلي و نيز نصب لوله‌هاي پل ،
دشمن اقداماتي انجام داد كه نشانة هوشياريش بود از جمله:
1 - پرتاب گلوله‌هاي منوّر .
2 - تقويت منطقه توسط يك الي دو گردان .
3 - انتقال چند قبضه توپ به منطقه .
4 - انتقال تانك روي ارتفاع گرده‌رش و تقويت اين منطقه .
همچنين اجراي آتش روي پل زلي و اطراف روستاي زلي به منظور
مسدود‌كردن جاده از جمله مسائلي بود كه نشان مي‌داد دشمن نسبت
به جهت اصلي عمليات و برخي از محورها هوشيار شده است .
شرح عمليات
زمان حمله به دشمن در محورهاي مختلف يكسان نبود ، با آنكه ساعت
2 نيمه شب براي آغاز عمليات معين شده بود، اما از ساعت 24:30
در محور بسن، ساعت 1:30 بامداد در محور قرارگاه نجف و با اندكي
تفاوت در محورهاي ديگر، عمليات شروع شد و تا ساعت 2 بامداد
نيروها در تمام محورها ـ به جز محور چنكاوي (كه به علت مسدود
بودن گردنه سير بر اثر برف سنگين، يگان عمل كننده نتوانست
پاي‌كار برسد) ـ به مواضع دشمن حمله كردند. قرارگاه رمضان نيز
توانست روي ارتفاعات گوجار و الاغلو مستقر شده و موضعي را كه
دشمن در آنجا حضور جدي نداشت، تصرف كند.
بعد از ظهر روز اول، نيروهاي عراقي با اجراي پاتك و پشتيباني،
آتش، ارتفاع گلان را بازپس گرفتند اما پس از ساعتي عقب زده
شدند.
در ادامه عمليات به تدريج در محور بسن، ژاژيله، چنكاوي و محور
قرارگاه رمضان، اقدامات تكميلي صورت گرفت. مشكل اصلي، عدم وجود
جاده براي توسعه عمليات، ورود يگانهاي مرحله دوم و پشتيباني
از نيروهاي در خط بود. در اين ميان، جاده اهميت بسياري داشت.
از اين رو، تلاش زيادي براي احداث جاده به عمل آمد.
در محورهاي گلان، ژاژيله، چنكاوي و بسن، مواضع تصرف شده ميان
رزمندگان اسلام و نيروهاي دشمن دست به دست مي‌شد. به ويژه،
ارتفاع گلان چند بار به دست نيروهاي خودي و دشمن افتاد. اين
محورها هر كدام رويكرد خاصي را براي آينده در منطقه عملياتي
نشان مي‌دادند كه براي دشمن حساسيت برانگيز بود.
محور چنكاوي و ژاژيله نشان دهندة فلش الحاق با قرارگاه رمضان
بود، و از طرف ديگر، ژاژيله و گلان مقدمه تصرف شهر ماووت به
شمار مي‌رفتند. محور بسن نيز حركت به سمت چوارتا را نشان
مي‌داد.
در مرحله دوم عمليات، دو اقدام اساسي مدنظر قرار گرفت، اول:
تكميل ارتفاع گلان و پيشروي روي ارتفاع قشن. دوم: برقراري
الحاق كامل با قرارگاه رمضان. براي اين منظور، يگانهاي مرحله
دوم وارد عمل شده و موفق شدند ضمن تكميل ارتفاع گلان، بر روي
ارتفاع قشن نيز پيشروي كنند، اما به دليل كمبود نيرو و ضعف
پشتيباني، ادامه عمليات ميسر نشد و پس از 10 روز، با تصرف
اهداف مرحله اول، عمليات به پايان رسيد.
بررسی عملیات كربلاي 10
1-عملیات كربلاي 10-رویکرد ارتش
با فرماندهي قرارگاه نجف نيروهاي ايراني در منطقه شمالغرب
توانستند عمليات گسترده اي را در خاك عراق انجام دهند. اين
عمليات با همكاري نيروهاي نامنظم قرارگاه رمضان و اتحاديه
ميهني كردستان عراق با رمز يا صاحب الزمان (عج) ادركني آغاز
گرديد و حدود ۱۲روز به طول كشيد تا اغلب اهداف مورد نظر به
تصرف نيروهاي ايراني درآمد.
هر چند الحاق بين دو قرارگاه صورت نگرفت، ولي گستردگي عمليات
نشان داد كه در اين منطقه نيز مي توان اهداف قابل توجهي را
تصرف كرد.
برادر حسن شفيع زاده از فرماندهان سپاه پاسداران در اين عمليات
به شهادت رسيد.
نتيجه :
- ۲۵۰ كيلومتر مربع از خاك عراق و ارتفاعات نزديك شهر ماووت
آزاد شد.
- ۲۱۰ نفر از عراقي ها اسير و بيش از ۲۵۰۰ نفر كشته و زخمي
شدند.
- ۱۰ دستگاه تانك و نفربر عراقي به همراه يك فروند بالگرد و ۵
عراده توپ منهدم گرديد.
2-بررسی عملیات كربلاي 10-رویکرد سپاه
اين عمليات كه اولين عمليات گسترده در غرب كشور بعد از انتقال
ميدان اصلي جنگ از جنوب به شمال، بود، به همت سپاه‌پاسداران
طراحي و اجرا شد. نكته برجسته اين عمليات، اجراي همزمان دو تك
منظم و نامنظم بود. هماهنگ با تك نيروهاي منظم در جبهه ماووت،
نيروهاي نامنظم قرارگاه رمضان و اتحاديه ميهني كردستان عراق
مستقر در ياغسمر (شمال سليمانيه) مي‌بايست دو قرارگاه دشمن را
منهدم مي‌كردند و منطقه تحت نفوذ اتحاديه ميهني (طالباني‌ها)
را به منطقه‌اي كه در عمليات منظم آزاد مي‌گرديد، متصل
مي‌كردند. فرماندهي عمليات منظم را قرارگاه نجف و فرماندهي
عمليات نامنظم را قرارگاه رمضان بر عهده داشتند. در مراحل
اوليه اين عمليات اغلب اهداف مورد نظر تصرف شد، ليكن در ادامه
عمليات ـ كه ده شبانه روز به طول انجاميد ـ الحاق بين دو
قرارگاه صورت نگرفت و هدف‌هاي عمليات ناقص ماند.
خلاصه گزارش عملیات
نام عملیات : کربلای 10
جبهه : شمال غرب موقعیت : شمال سلیمانیه ،ماووت
رمز: يا صاحب الزمان (عج) ادركني
تاریخ : 1/25 تا 1366/2/5
نوع تک : گسترده
فرماندهی : سپاه سازمان : سپاه
استعداد نیروهای درگیر : ایران : 50 گردان پیاده و 6 گردان
توپخانه و 4000 نیروی اتحادیه میهنی کردستان عراق
عراق : 40 گردان پیاده ، زرهی ، مکانیزه و کماندویی
هدف عملیات : پیشروی در شمال سلیمانیه و تهدید این شهر،
پيشروي به سوي سليمانيه از شمال شرق اتصال جبهه خودي به منطقه
تحت نفوذ اتحاديه ميهني (ياغسمر)
وسعت منطقه آزاد شده: 250 كيلومترمربع
تلفات انسانی عراق : 2710 نفر
توضیحات : مسدود شدن جبهه جنوب باعث گردید تا سپاه یک بار دیگر
در جبهه شمال غرب وارد عمل شود . با وجود اینکه در این عملیات
250 کیلومتر مربع از خاک عراق تصرف شد ، اهداف مورد نظر عملیات
حاصل نگردید . |
