در جریان باد 

یکی باید خودش را میان شما منفجر کند

سطر سطر شهرکهای متروک را

خاکستری از شگفتی و سوال

بپاشد به بزرگراههای حیفا

یکی باید عطر اساطیری شب بوها

بوته بکارت و زیتون و نان را

با جزءجزء گیج گر گرفته اش

بپیچد به دور موشکی

از سواحل سیلی خورده

در جریان باد

 

CNN

 

از نام مرکاوا خوشش می آید

و از نام نیل که مبارک است

آه، سنت آگوستین قدیس!

انگشت های غسل تعمید ندیده ما

دینامیت های خدانشناسی هستند

که تالارهای پر نخوت شنبه را

شعله ور خواهند ساخت

موسا

با عمامه مشکی

دستش را از زیر عبا بیرون می آورد

و المنار منور می شود

عصا

به شمال شعبده بازان می افکند

و اتحادیه عرب شکاف بر می دارد

و CNN  شکاف بر می دارد

و سازمان ملل ...

 

سید حسن!

هنه نا* ی تنها!

بوته شعله ور در بیابان طوی!

سنگفرش های خاکستری سرد را

با سرنوشت دندانهای خرد شده

با لخته های معظم خون

با اسامی حیران در باد پیچیده

آشنا کن

با سرنوشت عصرهای آرامشی که نیست

با شادمانه جیغ کودکانه ای

که در قانا ربوده شد

سید حسن!

ای ترکش مصمم پرسوال!

ای انفجار شریف باروت!

 

  

*هنه نا (آلبالوی کوهی) درختچه ای ست بسیار مقاوم که در مناطق صعب العبور دامنه البرز می روید جایی که هیچ گیاه دیگری یارای روییدن ندارد. و از همین رو همیشه تنهاست. هنه نا برای چوپانان بسیار مقدس و محترم است.

 

 

شعری از کمال رستمعلی