تفنگهاي راستكي

  

به خدا قيافه دراكولا ندارد

چنگال ندارد

شاخ ندارد

دم ندارد

فقط كمي از من اخموتر است

                  و كمي از تو لاغرتر

عربي را از مادرش آموخته است

                دويدن را از پدرش

                     و آوارگي را از زمين

به خدا قيافه دراكولا ندارد

با همان معصوميتي سنگ مي اندازد

                         كه همه كودكان

                             قوطي هاي حلبي را هدف مي گيرند

 

يكي است مثل من و تو

           فقط وقتي تفنگ بازي مي كند

                                 دشمنانش

                                      تفنگهاي راستكي دارند. 

 

شعری از علی محمد مودب