فتح مكه
در سال هشتم هجرت جريانى پيش آمد، كه پيمان شكنى قريش را ثابت مى‌نمود. بدين جهت پيامبر مكرم (ص)، تصميم گرفت مكه را فتح كند و آن را از ناپاكى بتها و بت پرستها پاك سازد.
بنابراين با رعايت اصل غافلگيرى، بى آنكه لحظه فرمان حركت و مسير و مقصد حركت براى كسى روشن باشد، پيامبر (ص) روز دهم ماه رمضان، فرمان حركت صادر فرمود. ده هزار سرباز مسلمان به حركت آغاز كرد. شهر مكه بدون مقاومت تسليم شد.
پيامبر (ص) و مسلمانان وارد زادگاه پيامبر (ص) شدند. بتها در هم شكسته شد و اسلام به پيروزى بزرگى نائل آمد. در اين فتح، پيامبر (ص) كه اختيار كامل داشت و مى‌توانست از دشمنان سرسخت ديرين خود انتقام بگيرد، همه را مورد عفو و رحمت قرار داد و به تمام جهان ثابت كرد كه هدف اسلام گسستن بندهاى اسارت و بندگى از دست و پاى افراد بشر است و فراخواندن آنها به سوى "الله" و نيكى و پاكى و درستى. از اين سال به بعد، گروه گروه به اسلام روى آوردند و با احكام حيات بخش و انسان ساز آن، آشنا شدند.
پس از فتح مكه، غزوه حنين و غزوه طائف و غزوه تبوك و... اتفاق افتاد. در دو غزوه اول پيروزى با مسلمانان بود، اما در غزوه تبوك، اگر چه پيامبر (ص) با دشمن رو به رو نشد و نبردى نكرد، ولى يك سلسله بهره‌هاى معنوى و روانى - در اين غزوه بسيار پرمشقت - عايد مسلمانان گرديد.
پيامبر (ص) با اين سفر پر رنج، راه را براى فتح شام و روم هموار ساخت و شيوه جنگ با قدرتهاى بزرگ را به اصحاب وفادار خود آموخت.
