خداوند در قرآن کریم در باره ی نگاه به نامحرم فرموده است:

«قل للمؤمنین یغضوا من ابصارهم»، به مؤمنان بگو: چشم های خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند.«وقل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن»، و به زنان با ایمان بگو: چشم های خود را از نگاه هوس آلود فرو گیرند.

امام صادق (ع) نیز در این باره می فرماید: «نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای مسموم شیطان است و چه بسا یک نگاهی که حسرتی طولانی بر جای گذارد».

به طور خلاصه نگاه حرام در شرع مقدس عبارت است از: نگاه مرد به بدن زن نامحرم (به جز صورت و دست ها تا مچ)؛ خواه با قصد لذت و شهوت باشد یا بدون آن. و نیز نگاه به صورت و دست ها اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد. همچنین نگاه زن به مرد نامحرم (به جز صورت، گردن و دست ها و مقداری از پا)؛ خواه با قصد باشد یا بدون آن و نیز به مواضع یاد شده، اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد.

توجه به چنداستفتای زیر در روشن تر شدن مطلب اهمیت دارد :

نگاه کردن از رسانه ها

س . نگاه کردن به تصوير زن نامحرم و بدون پوشش چه حکمى دارد؟ نگاه کردن به صورت زن در تلويزيون چه حکمى دارد؟ آيا بين زن مسلمان و غيرمسلمان و بين پخش آن به طور مستقيم و يا غير مستقيم تفاوتى وجود دارد؟
  ج. نگاه کردن به تصوير زن نامحرم، حکم نگاه کردن به خود زن نامحرم را ندارد، بنا بر اين اگر نگاه از روى لذّت نبوده و خوف افتادن به گناه نباشد و تصوير هم متعلّق به زن مسلمانى که بيننده آن را مى شناسد نباشد، اشکال ندارد و بنا بر احتياط واجب نبايد به تصوير زن نامحرم که به طور مستقيم از تلويزيون پخش مى شود، نگاه کرد ولى در پخش غيرمستقيم تلويزيونى اگر ريبه و خوف افتادن به گناه نباشد، نگاه کردن اشکال ندارد

س. مشاهده برنامه هاى تلويزيونى که از ماهواره دريافت مى شوند، چه حکمى دارد؟ اگر ساکنان استان هاى مجاور دولت هاى خليج فارس برنامه هاى تلويزيونى آن دولت ها را مشاهده کنند، حکم آن چيست؟
  ج. از آن جا که برنامه هايى که توسط ماهواره هاى غربى پخش مى شوند و همچنين برنامه هاى تلويزيونى بيشتر دولت هاى مجاور، دربردارنده آموزش افکار گمراه کننده و تحريف حقايق و لهو و فساد هستند و غالباً مشاهده آن ها باعث گمراهى و فساد و ارتکاب کارهاى حرام مى گردد، بنا بر اين دريافت و ديدن آن ها جايز نيست.

س. آيا ديدن يا شنيدن برنامه هاى طنز از راديو و تلويزيون اشکال دارد؟
  ج. گوش دادن به برنامه هاى طنز و نمايش هاى فکاهى و ديدن آن ها اشکال ندارد مگر آن که مستلزم اهانت به مؤمنى باشد.

س . آيا ديدن تصاوير زنان برهنه و نيمه برهنه در فيلم هاى سينمايى و غير آن، در صورتى که آنان را نشناسيم، جايز است؟
  ج. نگاه کردن به فيلم ها و تصاوير، حکم نگاه کردن به اجنبى را ندارد و در صورتى که از روى شهوت و ريبه نباشد و مفسده اى هم بر آن مترتّب نشود، شرعاً اشکال ندارد ولى با توجه به اين که ديدن تصوير برهنه اى که شهوت برانگيز است، غالباً از روى شهوت بوده و به همين دليل مقدمه ارتکاب گناه مى باشد، بنا بر اين ديدن آن ها حرام است

س. آيا براى زنان، ديدن کشتى مردان جايز است؟
  ج. اگر مشاهده آن باحضور در ميدان کشتى و به طور مستقيم باشد و يا آن را به طور زنده و مستقيم از تلويزيون ببينند و يا به قصد لذت و ريبه بوده و يا در آن خوف ارتکاب گناه و فساد وجود داشته باشد، جايز نيست و در غير اين صورت اشکال ندارد.

عکس گرفتن
س . اگر عروس درشب جشن عروسى روپوش روشن و نازکى برسرش بيندازد، آيا جايز است مرد اجنبى از او عکس بگيرد؟
  ج. اگر مستلزم نگاه حرام به زن اجنبى باشد جايز نيست، وگرنه اشکال ندارد.

س. آيا جايز است زن در جشن هاى عروسى بدون اجازه شوهرش عکس بيندازد؟ و بر فرض جواز، آيا مراعات حجاب کامل در آن واجب است؟
 ج. اصل عکس گرفتن منوط به اجازه شوهر نيست ولى اگر احتمال بدهد که اجنبى عکس او را ببيند و عدم رعايت حجاب کامل منجر به مفسده اى شود، مراعات آن واجب است.

س . هنگام جشن عروسى چند عکس از من گرفته شد که در آن ها حجاب کامل نداشتم، اين عکس ها در حال حاضر نزد دوستان و اقوام من هستند. آيا جمع آورى آن ها بر من واجب است؟
 ج. اگر وجود عکس ها نزد ديگران مفسده اى ندارد و يا بر فرض ترتّب مفسده، شما در دادن عکس ها به ديگران نقشى نداشته ايد يا جمع کردن آن ها از ديگران براى شما مشقّت دارد، تکليفى در اين باره نداريد.
س . گرفتن عکس زن غيرمحجّبه در بين محارمش چه حکمى دارد؟ اگر احتمال داده شود که مرد اجنبى آن عکس ها را هنگام ظاهر کردن ببيند، حکم آن چيست؟
  ج. اگر عکاسى که به او نگاه مى کند و عکس وى را مى گيرد، از محارم او باشد، عکس گرفتن از او اشکال ندارد و ظاهر کردن آن هم نزد عکاسى که او را نمى شناسد اشکال ندارد.

نگاه کردن به فیلم های مستهجن
س. بعضى از جوانان به تصاوير مستهجن نگاه مى کنند و براى کار خود توجيهات ساختگى ارائه مى دهند، حکم آن چيست؟ و اگر ديدن اين تصاوير مقدارى از شهوت انسان را تسکين دهد و در جلوگيرى از ارتکاب حرام مؤثر باشد، چه حکمى دارد؟
  ج. اگر نگاه کردن به آن تصاوير به قصد ريبه باشد و يا انسان بداند که منجر به تحريک شهوت او مى شود و يا خوف ارتکاب گناه و مفسده باشد، در اين صورت نگاه کردن به آن ها حرام است و اين که به خاطر آن انسان به حرام ديگرى نمى افتد، مجوّز ارتکاب فعلى که شرعاً حرام است، نمى باشد.

مطابق با رساله ی اجوبه الاستفتاءات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای