سالروز ولادت حضرت سليمان (ع)

حضرت سليمان (ع) فرزند و جانشين حضرت داود (ع) و از انبيای بزرگ الهی در ميان قوم بنی‌اسرائيل بود. وی همانند پدرش علاوه بر مقام نبوت، حكومت و سلطنت نيز داشت.

مورخان نوشته‌اند حضرت‌ داوود (ع‌) با كشتن‌ جالوت طاغوت‌ زمان‌ خويش حكومت‌ را به‌ دست‌ گرفت‌ و حضرت‌ سليمان ‌(ع‌) را برای‌ نبوت‌ و خلافت‌ بعد از خودش‌ به‌ مردم‌ معرفی‌ كرد ولی‌ آن‌ها به‌ بهانه‌ جوان‌ بودن‌ حضرت‌ سليمان ‌(ع‌) اطاعت‌ نكردند. حضرت‌ سليمان ‌(ع‌) مخفيانه‌ به‌ تبليغ‌ دين‌ پرداخت‌ و پس‌ از مدتی‌ با امداد غيبی‌ به‌ چنان‌ قدرت‌ عظيمی ‌رسيد كه‌ همه‌ موجودات‌ در خدمت‌ ايشان‌ قرار گرفتند. ايشان‌ با اين‌ قدرت‌ الهی‌ حكومت‌ را در دست‌ گرفت‌ و اين‌ سندی‌ شد تا مردم‌ بدانند كه‌ خداوند می‌تواند اوليا و پيامبران‌ خود را با قدرت‌ خودش‌ به‌ حكومت‌ برساند ولی‌ آن‌ را به‌ اختيار و انتخاب‌ مردم‌ وا گذارده‌ است‌ تا آن‌ها را در دنيا آزمايش‌ كند.

حضرت سليمان (ع) در سيزده سالگی به جانشينی پدر انتخاب شد. اين انتخاب بر عالمان و عابدان بنی‌اسرائيل سنگين آمد و آن‌ها زبان به انتقاد گشودند ولی مدتی بعد برخلاف انتظار وی را پيامبری رئوف، سلطانی عادل و حكمرانی فرزانه يافتند و از رفتار خود پشيمان شدند.

بخش‌هايی از زندگانی اين پيامبر بزرگ الهی در قرآن كريم و اخبار و روايات اسلامی بازگو شده است. در قرآن كريم، 17 بار از سليمان نام برده شده و آمده است كه سليمان پيامبر علم و حكمت بود كه جن و انس و پرندگان و حيوانات و باد و حتی شياطين مسخر و تحت فرمان او بودند.

خداوند به او منطق‌الطير و زبان فهم حيوانات را ارزانی فرمود و او با هدهد و مورچه سخن می‌گفت. داستان هدهد و سليمان و سليمان و مور در قرآن ذكر شده است. همچنين از قضاوت خردمندانه او درباره از بين رفتن علف‌های تاكستان مردی از بنی‌اسرائيل به وسيله گوسفندان مردی ديگر سخن به ميان آمده است.

می‌گويند وی انگشتری داشت كه اسم اعظم بر آن نقش بسته بود و بسياری از كارها را با آن سامان می‌بخشيد. در تاريخ و ادبيات از انگشتر سليمان سخن‌های زيادی گفته شده است.‌‌ از ديگر حوادث زندگی اين پيامبر بزرگ ماجرای او با ملكه سبا و نيز بنای ساختمان بيت المقدس است.
در قرآن كريم، 17 بار از نام حضرت سليمان(ع) برده شده و آمده است كه سليمان پيامبر علم و حكمت بود كه جن و انس و پرندگان و حيوانات و باد و حتی شياطين مسخر و تحت فرمان او بودند

حضرت سليمان سرانجام در 55 سالگی در حالی كه بر عصای خود تكيه داده بود و از درون قصر به رژه لشگريان خود می‌نگريست جان به جان آفرين تسليم كرد و مدتی اين‌چنين پا بر جا بود تا اين‌كه موريانه‌ای عصای وی را جويد و پيكر بی‌جان سليمان نقش بر زمين شد. او را در بيت المقدس در كنار قبر پدرش داوود نبی به خاك سپردند.

سليمان‌ سازنده‌ «بيت‌ المقدس‌» و «هيكل ـ معبد بيت‌ المقدس» بوده‌ است‌. او بعد از اتمام‌ ساختن‌ بيت‌ المقدس ‌با گروهى‌ به‌ مكه‌ رفت‌ و حج‌ خانه‌ خدا را انجام ‌داد. در روايت‌ است‌ كه‌ سليمان‌ با آن‌ پادشاهى‌ عظيمى‌ كه‌ داشت‌ در كمال‌ زهد و بى‌اعتنائى‌ به‌ دنيا بود و خوراكش‌ نان‌ جو سبوس‌‌دار بود و لباسى‌ از مو مى‌پوشيد و شب‌ها را به‌ عبادت‌ مى‌‌گذراند و روزها را روزه‌ داشت‌.

پس از آن‏كه حضرت داوود به پيامبرى برگزيده شد مأموريت يافت بنى‏اسرائيل را به راه راست هدايت كند. آن پيامبر خدا توانست تبهكارى و شرارت‏هاى بنى‏اسرائيل را تا حد زيادى مهار كرده و با فتح بيت‏المقدس و ساير مناطق فلسطين تمدن جديدى را بنيان‏گذارى كند. يكى از كارهایى كه حضرت داوود (ع) در جريان بنيان‏گذارى تمدن الهى انجام داد ايجاد پرستشگاه و مكان مقدس مسجد در محل فعلى مسجدالاقصى است. به همين دليل از اين پيامبر خدا نيز به عنوان يكى از بانيان شهر بيت‏المقدس نام برده شده است.

درباره تعمير شهر بيت‏المقدس و ايجاد مسجد پرستشگاه توسط حضرت داوود حكايت زير هم نقل شده است: پس از آن‏كه حضرت داوود(ع) بيت‏المقدس را فتح كرد درباره تجديد بناى شهر و ايجاد مسجد از طرف خداوند وحى شد كه به مكانى از شهر بيت‏المقدس كه فرشته‏اى با شمشير برهنه ايستاده است نگاه كند و مسجد را در آن‌جا بسازد.

هنگامى كه حضرت داوود (ع) نگاه كرد يكى از فرشتگان خدا را بالاى سنگ مشاهده نمود. با مشاهده فرشته حضرت داوود (ع) بدون درنگ به تجديد بناى شهر و بناى مسجد مشغول شد. گرچه حضرت داوود(ع) تعمير شهر بيت‏المقدس قدس و پرستشگاه بزرگ مسجدالاقصى آن‌جا را آغاز كرد ولى فرصت نيافت كار بزرگ خود را به ثمر برساند. هنگامى كه آن حضرت متوجه شد مرگ به او نزديك شده است به فرزندش سليمان چنين گفت: اى سليمان! خداوند به من فرمان داده بود كه مسجد و خانه‏اى برايش در اين شهر (بيت‏المقدس) بنا كنم. با اين كه مقدمات كار را آغاز كرده‏ام ولى گويا تقدير خداوند اين است كه من از اين جهان بروم و ادامه‏ كار را به تو بسپارم. اكنون به تو كه بعد از من پيامبر و جانشين من خواهى شد، سفارش مى‏كنم كه در ساختن اين مسجد شكوهمند لحظه‏اى درنگ نكنى.

پس از وفات حضرت داوود پرستش‌گاهى كه بعدها مسجدالاقصى نام گرفت با شكوه فراوانى توسط حضرت سليمان ساخته شد. شهر قدس نيز مقر سلطنت اين پيامبر الهى شد. بنابر اين حدود هشتاد سال حضرت داوود (ع) و حضرت سليمان (ع) در اين شهر حكومت تشكيل دادند.

خداوند به حضرت سليمان (ع) نعمت‌های فراوان داد. در قرآن می‌فرمايد: «باد را به تسخير سليمان قرار داديم» بعضی از ديوها و اجنه را نيز در اختيار او قرار داد تا از آن‌ها در كارهای دشوار استفاده كند. غير از اين موارد به سليمان زبان پرندگان آموخت تا بتواند از نواها و ناله‌های آن‌ها مطلع شود و ضمير آن‌ها را بخواند.

سليمان به وسيله اجنه قصری با شكوه ساخت و آن را مركز حكمرانی خود قرار داد. حضرت سليمان يكی از پيامبران الهی است كه از طرف پروردگار در اين دنيا دارای حكومت و سلطنت بسيار وسيع و با عظمتی بود تا آن‌جا كه چنين سلطنتی برای هيچ‌كس بعد از او پيدا نشد.
در آيات قرآن كريم به صورت غير مستقيم از وزير حضرت سيمان نام برده شده كه وی نامش آصف بن برخيا می‌باشد كه خود دارای مقام والائی است و به تعبير قرآن از علم الكتاب بهره‌ای داشته است.

مجموعه امكانات و توانمندی حكومتی حضرت سليمان آن‌چنان بی‌نظير و چشم‌گير بود كه به فرموده اميرالمؤمنين (ع) اگر كسی راهی برای زندگانی جاويدان در اين دنيا می‌يافت و می‌توانست با مرگ مبارزه كند اين شخص حتما سليمان بن داوود بود چرا كه خداوند حكومت بر جن و انس را همراه نبوت و مقام بلند قرب و منزلت الهی به او عطا كرده بود.

در آيات قرآن كريم به صورت غير مستقيم از وزير حضرت سيمان نام برده شده كه وی نامش آصف بن برخيا می‌باشد كه خود دارای مقام والائی است و به تعبير قرآن از علم الكتاب بهره‌ای داشته است. در ماجرای آوردن تخت بلقيس ملكه سبا از يمن به فلسطين آصف بن برخيا به حضرت سليمان گفت كه من می‌توانم در كمتر از چشم بر هم زدنی اين كار را بكنم و اين كار را انجام داد.

 منبع: خبرگزاری قرآني ايران