درد فراموشی ایثارگران با هیچ دارویی درمان نمی‌شود!

معضلات و مشکلات ایثارگران حرف تازه‌ای نیست . مسئله‌ای است که بارها و بارها درباره آن شنیده ایم و خوانده ایم . ولی ظاهرا گوش‌هایی که بشنوند و مدیرانی که اگر شنیدند ، عمل کنند ، یافت نمی‌شود . اخبار ، گزارشات و مقالات مختلفی پیرامون این موضوع ، در گوشه و کنار و رسانه‌های مختلف تا کنون منتشر شده است . خبرگزاری مهر در کنار سلسله گزارش‌های مربوط به وضعیت اسفبار ایثارگران ، در مجموعه اخباری تحت عنوان « معضلات و مشکلات ایثارگران در آیینه رسانه‌ها » اقدام به انتشار مطالبی کرده است که تا کنون بصورت جسته و گریخته و گاه مقطعی در رسانه‌های مختلف مطرح شده ولیکن همچنان بی‌پاسخ مانده است . یا بهتر است بگوییم هنوز معضل مانده است . چرا که کم نیستند مطالبی که همیشه از سوی روابط عمومی‌ها پاسخ گرفته‌اند ، اگر نگوییم توجیه شده اند . به هر حال کنار هم قرار گرفتن و تمرکز مطالبی که طی ماه‌ها بصورت پراکنده در مورد یک موضوع خاص منتشر شده‌اند ممکن است بر تأثیرگذاری آنها بیافزاید.

در ادامه مجموعه اخبار مذکور این‌بار مطلبی از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منتشر می‌شود . این گزارش با عنوان «عدم دسترسی به مراکز درمانی مجهز از اصلی ترین مشکلات جانبازان شیمیائی است» در صفحه اجتماعی - منطقه زنجان - مورخ ششم تیرماه سال جاری منتشر شد. متن این گزارش به شرح ذیل است :

امرالله گلمحمدی، جانباز 25 درصد جنگ تحمیلی ایران و عراق، عدم دسترسی به مراکز درمانی مجهز را از اصلی ترین مشکلات جانبازان شیمیائی که در مناطق محروم زندگی می نمایند، دانست و اظهار داشت: مهمترین مشکل کسانی که دور از مراکز استانها زندگی می کنند، نبود امکانات درمانی برای شیمیائی هاست. از سوی دیگر نبود درمان مناسب و قطعی و عدم رسیدگی به وضعیت جسمانی بیماران از جانب برخی پزشکان معالج می باشد که هرروز خود و خانواده مان شاهد ذوب شدن وجودمان هستیم.

گلمحمدی که همچون سایر جانبازان شیمیائی محصول بمباران وحشیانه رژیم بعثی در منطقه فاو و عملیات والفجر هشت می باشد، هزینه درمان را معطوف به تاییدیه بنیاد جانبازان دانست و افزود: برای اینکه بتوانیم در برابر هزینه سرسام آور درمان بایستیم، می بایست بنیاد، جانباز را به کلینیک یا پزشک جهت اقدام معرفی نموده و پس از پرداخت هزینه کلان توسط خود فرد، برای اخذ هزینه از بنیاد چندین روز از کار خود دست بکشیم که این مسئله به هیچ وجه برای هیچیک از جانبازان مقدور نیست که بتوانند در برابر این هزینه ها دوام بیاورند.

این جانباز شیمیائی هشت سال دفاع مقدس، متذکر شد: امکانات موجودی که در استان وجود دارد، به هیچ وجه کفاف جانبازانی که در مرکز استان هستند، را نمی دهد، چه برسد به اینکه ما شهرستانی ها نیز بخواهیم از این امکانات بهره مند شویم و در مجموع هیچ سودی برای ما ندارد، چون جانبازان ساکن در شهرستانها و روستاها جزء فراموش شدگان هستند.

وی که با آثاری چون سرفه های شدید، طپش قلب و اختلالات شنوائی دست به گریبان است، افزود: دور شدن از زندگی طبیعی برای هر فرد زجرآور است، خصوصاً جانبازان که نقش اساسی در پیروزی کشور در طول این هشت سال داشته اند، ولی تلخ تر از همه به فراموشی سپردن آنها می باشد که قوی ترین ضربه را بر روح و روان جانبازان وارد می نماید که با هیچ داروئی قابل علاج نیست.