جانباز 35 درصد: ما با کوچکترین اعتراضی برچسب مخالف نظام می‌خوریم

ما گله مندیمان از بنیاد شهید و امور ایثارگران است که اگر حقی داریم به ما بدهند و اگر حقی نداریم چرا اینقدر در رادیو و تلویزیون و رسانه‌های دیگر تبلیغ می‌کنند که برای جانبازان چنین کردیم و چنان کردیم!

یک جانباز 35 درصد ضمن اشاره به وضعیت تأسف‌بار معیشتی جانبازان گفت: برای ما دیگر مرگ معنایی ندارد . کسی که عنوان جانبازی را در این مملکت یدک می کشد در حالیکه به نان شبش محتاج است ، روزی هزار بار جلوی زن و بچه اش از خجالت می میرد!مرگ یعنی چه؟!برای ما این از مرگ بدتر است.

این جانباز دوران دفاع مقدس با اشاره به مناعت طبع اکثریت جانبازان،اظهار داشت : اگر حق هرکسی را درست بدهند دیگر جانباز لازم نیست هر روز از اینجا بلند شود وهفت هزار تومان خرج کند و برود بنیاد برای پنج هزار تومان! ما جانبازان زیادی را می بینیم که به خاطر عزت نفس و غرورشان سالهاست که به بنیاد مراجعه نمی کنند. و در سخت ترین شرایط شغلی و معیشتی زندگی کرده اما نمی خواهند وبال گردن کسی باشند.من خودم بعد از مجروحیتم مشغول به کار شدم. شاید حقوقم مقداری بیشتر از برخی جانبازان باشد و راضی هستم اما از اینکه بنیاد حق و ناحق می کند رنج می کشم.

وی تاکید کرد: می خواهم بگویم، آقایی که پشت میز نشسته ای بین خدا و جانبازان،نسبت به چیزهایی که می دهی مسئولی.این امکانات و خدمات به همه جانبازان تعلق دارد .

وی ضمن بیان اینکه ما با کوچکترین اعتراضی برچسب مخالف نظام را می خوریم و با این برخورد جای هیچ شکایتی برایمان نمی ماند، بنیاد را مانند پدر جانباز توصیف کرد وافزود: ما به خاطر استقرار همین نظام جنگیدیم. ما با مسئولین بنیاد شهید و امور ایثارگران ، با سلسله مراتب خودمان و کسانی که مسئول ما هستند و در حقیقت پدر جانباز هستند کار داریم . چرا حق بعضی را پایمال می کنند و در حق جانباز ظلم می کنند . کارهایی در حق جانباز می کنند که روحش هم خبر ندارد.

جانباز 35% دوران دفاع مقدس با انتقاد از تبلیغات خدمات به جانبازان در رسانه ها، در خصوص تاثیر سوء آن در جامعه خاطر نشان کرد: ما گله مندیمان از بنیاد شهید و امور ایثارگران است که اگر حقی داریم به ما بدهند و اگر حقی نداریم چرا اینقدر در رادیو و تلویزیون و رسانه‌های دیگر تبلیغ می کنند که برای جانبازان چنین کردیم و چنان کردیم! الان همه مملکت فکر می کنند که این خانه ها برای جانبازان رایگان هست اما نمی دانند که به جانباز بعد از 25سال یک خانه 38متری داده اند و یا جانبازی بعد از بیست سال خانه ای 70متری گرفته که اصلا نمی توان اسمش را خانه گذاشت.

وی در ادامه تصریح کرد: آن موقع که می رفتیم منطقه اصلاً صحبت خانه بود؟ صحبت ماشین بود؟ صحبت حقوق بود؟ صحبت ریاست بود؟! وقتی مارش حمله می خورد همه یا علی گویان می رفتند.حتی خود من بعد از مجروحیتم با وجودی که همسرم باردار بود و مستأجر هم بودم برای حمله مرصاد به منطقه رفتم و یکی از مسئولانمان گفت : فلانی تو که لت و پار شده ای با این وضعیت جسمی می خواهی بروی؟ اما ما به این چیزها توجه نمی کردیم.آن موقع برای چی رفتیم؟ برای این خانه؟ به خاطر 2700تومانی که بنیاد می دهد؟!

وی که به دلیل شرایط نامساعد جسمی و روحی قادر به کار کردن نیست و با داشتن سه فرزند محصل با حقوق ناچیز و از کار افتادگی زیر چرخ سنگین زندگی با تنی مجروح همچنان مقاومت می کند ، در این خصوص اظهار کرد: کارمند بودم ودر حال حاضر از کار افتاده که حقوق اداره را می گیرم، هیچ چیزی از بنیاد نگرفته ام و در این سالها تنها چیزی که بنیاد به من داد یک یخچال بود که در پرونده ام ثبت شده است .آنرا هم آقای . . . زمانی که دخترم بدنیا آمد آورد و گفت این به عنوان جهیزیه دخترت هست. این خانه را هم که می بینید چه وضعی داریم. به پیر به پیغمبر راضی هستم الان همان پولی را که سال 79-78به حساب بنیاد ریختم همان دو میلیون و ششصد و نود و شش هزار تومان را به من بدهند و از اینجا بروم این خانه هم مبارک خودشان.

این جانباز 35% خاطر نشان کرد: هر موقع که می روم بنیاد آقای . . .  برمی گردد می گوید:« به شما چیزی تعلق نمی گیرد»! من یک کارمند ساده بودم از ابتدا روی پای خودم بودم و بعد از مجروحیت به دنبال کار رفتم، الان نمی توانم کار کنم. آنوقت می‌گویند به من هیچ امکاناتی از بنیاد تعلق نمی گیرد؟!

وی تاکید کرد:ما به خاطر خدا و مملکتمان رفتیم منطقه نه برای مادیات. آن موقع کدام جانباز کدام شهید فکر این بود که در آینده می خواهد چه بشود تا به خاطر مادیات جبهه برود که حالا این برخوردها می شود.

منبع:خبرگزاری مهر