آمریکایی ها پیش از اعلام جنگ با ایران، از مزار شهدا در بهشت‌زهرا دیدن كنند

استاد كالج دولتی «كندی» در هاروارد، پس از دیدار از ایران، به نومحافظه‌كاران آمریكا توصیه كرد پیش از اعلام جنگ با ایران، از مزار شهدا در بهشت‌زهرا دیدن كنند.

«مایكل ایگناتیف»، نویسنده «نیویورك‌تایمز» و مدرس حقوق بشر كالج دولتی «كندی» در هاروارد، از سفری كه ماه پیش برای سخنرانی درباره حقوق بشر به ایران داشته است، چنین گزارش مي‌دهد: در جنوب تهران، گورستان بزرگی است كه برای كشته‌شدگان جنگ اختصاص داده شده است. جوانانی كه در سال‌های بین 1980 تا 1988 در جنگ بین ایران و عراق، جان خود را از دست داده‌اند. این شهر بزرگ مردگان، با ایستگاه متروی مجزای خود و فروشگاه‌های خاص خود، به هیچ عنوان با گورهای یك‌شكل و كاملا معمولی ردیف به ردیف گورستان ملی آرلینگتون، شباهت ندارد. در گورستان شهدای شهر تهران، هر فرد كشته‌شده به اندازه مرتبه و درجه شهادت خود، داری مرقد خاص خود و شامل یك قاب شیشه‌ای است كه در جایگاهی ویژه بر روی قبر قرار گرفته است. این محفظه‌های شیشه‌ای با تصاویر ماتی از مردان جوانی پر شده است كه برخی كلاه جنگی بر سر یا پیشاني‌بندهای قرمز بر پیشانی دارند. برخی عكس‌ها سلاح به دست هستند و در مواردی در حال غذا خوردن با دوستانشان هستند. در كنار عكس‌‌هایی كه به زردی گراییده است، یك قرآن یا یك نسخه بي‌رنگ از اشعار فارسی و تعدادی گل‌های پلاستیكی وجود دارد. در مواردی هم تخم‌مرغ‌های رنگی وجود دارد كه خانواده‌های ایرانی در آغاز سال از آن استفاده مي‌كنند.

به نظر مي‌رسد، این قبرهای كوچك برای همیشه باقی خواهند ماند. هركدام از آنها، نشانگر تلاش خانواده‌ها برای ابراز این مطلب است كه جاودانگی و زنده بودن برخی از مردان جوان را اعلام كنند كه در بحبوحه‌هایی چون خرمشهر، كه اوج مقاومت ایراني‌ها در برابر اشغالگران عراقی بود، كشته شده‌اند. بیش از یك میلیون ایرانی در جنگ ایران و عراق حضور داشتند. سیصد هزار نفر كشته شدند و تعداد بیشمار دیگری نیز مجروح به خانه بازگشتند. اگرچه این جنگ به بن‌بست رسید و در ابهام پایان پذیرفت، نكته تعریف‌شده انقلاب ایران را كه مربوط به فداكاری یا ایثار و از خودگذشتگی است، مبهم باقی گذاشت.

مذهب ایران، اسلام و شیعه است كه مكتب شهادت است. فرهنگ شیعه، مفاهیمی از طلب مرگ را در خود دارد كه شامل گذشتن از جان و خون است. برای برخی رزمندگان باقي‌مانده از جنگ، دوستی و رفاقتی كه در جنگ با عراق تجربه كرده‌اند، بیش از تجلی ارزش‌های وطن‌پرستانه انقلاب اسلامی، وابسته به ارزش‌هایی است كه به واسطه ازخودگذشتي‌شان و پایبندی به عقیده و ایمانشان داشته بوده است. هر نومحافظه‌كار آمریكایی كه شرط مي‌بندد رژیم ایران تحت تاثیر انزوا، محاصره، تحریم و محكومیت بین‌المللی فرو مي‌ریزد، باید از این مزار شهدا دیدن كند. حكومت‌های انقلابی معتقد به خون قربانیان (جنگ) دلایل خوبی دارند تا اعتقاد داشته باشند در برابر فشار بیرونی رسوخ‌ناپذیر هستند.

نویسنده «نیویورك‌تایمز» كه نویسنده كتاب «حقوق بشر و استثناطلبی آمریكایی» است، برداشت خود را از حقوق بشر چنین مطرح مي‌كند: اما حقیقتی قوی در بحث حقوق بشر وجود دارد و در سطح جهانی این مطلب درك شده كه نفت در هر جامعه در حال توسعه، مانعی بر سر راه دمكراسی است. حتی اگر دولتی بتواند آنچه كه نیاز دارد از درآمدهای نفتی تهیه كند و درآمد خود را از طریق دریافت مالیات افزایش دهد، هرگونه انگیزه برای پاسخگویی به مردم را از دست مي‌دهد.

حكومت مذهبی ایران بر پایه نفت استوار است و تا زمانی كه قیمت نفت بالا مي‌رود، این حكومت بیشتر دوام مي‌آورد.
وی با اشاره به این كه سفرش به ایران برای سخنرانی در خصوص حقوق بشر برای دانشجویان و روشنفكران بوده است و این سخنرانی به دلیل تلاقی با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار نشده است، افزوده: محمود احمدي‌نژاد از حمایت جنوب شهري‌های تهران برخوردار است، روحانی نیست و در جنگ (عراق با ایران) حضور داشته و این امر دسترسی به سربازان قدیمی و بسیجی را برای وی فراهم مي‌كند.

این نویسنده در ادامه‌ این مقاله با اشاره به گفت‌وگوهایی كه با دانشجویان یا سایرین داشته، كوشیده است تا وضعیت حقوق بشر و دموكراسی در ایران را نامناسب جلوه دهد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: آمریكا تقریبا ظرفیتی را برای ارتقای دموكراسی در ایران ندارد، با هر ایرانی كه ملاقات كردم، تمایل داشت به آمریكا سفر كند و تمایل داشت بورس‌های بیشتری برای سفر به آمریكا تعلق مي‌گرفت، اما تقریبا تمامی آنها وقتی راجع به طرح كنگره آمریكا و اختصاص سه میلیون دلار برای حمایت از گروه‌های مخالف ایران صحبت كردم، خندیدند.

این گزارش مي‌افزاید: این جامعه مسلمان در خاورمیانه به سختی در برابر هرگونه تلاش آمریكایی برای ارتقای دموكراسی درون این كشور مقاومت مي‌كند و درك دلیل آن نیز ساده است، سمنانیان، از اساتید یكی از دانشگاه‌های معتبر در این باره به من گفت: ما برای استقلال‌مان مي‌جنگیم.
وی افزود: فكر مي‌كنید وقتی ملت ما برای خلاص شدن از تهاجم عراق چندین سال جنگ كرد، ما فقط با صدام مي‌جنگیدیم؟ ما با آمریكا، انگلیس و تمام دنیا مي‌جنگیدیم. ما كشورمان را نجات دادیم و اكنون آزاد هستیم.

منبع:بازتاب