ما می میریم تا انقلاب زنده بماند‎

پس از انتشار اخبار مربوط به جانباز شهید محمد رجبی ثانی ، گروهی از جانبازان تماس گرفته و ضمن ابراز تاسف از این واقعه و ابراز همدردی با خانواده این شهید خواستار پیگیری و پاسخگویی مسئولان شدند . آنچه در پی می‌آید نامه یکی از این جانبازان گرامی است که ارسال شده است .

غلامرضا اصلانی از جانبازان دوران دفاع مقدس که هشت مرتبه سابقه مجروحیت در سال‌های حماسه و خون را دارد در بخش‌هایی از نامه خود چنین نوشته است :

بار دیگر مظلومی از تبار کربلای دفاع مقدس به مظلومیت حسین ابن علی (ع) اقتدا کرد . رزمنده دلاور جانباز شهید شیر جبهه ها غریب شهر و دیار خود محمد رجبی ثانی آنگاه که فریاد "هل من ناصرا ینصرنی" فرزند زهرا(س) امام راحل را شنید برخواست و لبیک برآورد که اگر چه نبودم در کربلای حسینی(ع) لبیک گویم به فرزند زهرا(س) تا در رکابش شربت شهادت نوشم . اینک لبیک می گویم به ندای امام امت که سوگند به پهلوی شکسته مادرت زهرا(س) هرگز آرام ننشینم مگر دشمن به زانو نشانم. بارید بر سرش باران امواج انفجارها . اما امروز گویی فراموش کردند که آن پیر جماران بر بازوان رزمندگان بوسه می زد و بر این بوسه افتخار می کرد.

ای کاش آن روز چهره مظلوم و معصوم محمد را در جراید نمی دیدم و آن گزارشی که دلهای شکسته ما را شکسته تر کرد نمی خواندم. اما مگر می شود مظلومیت را دید و شهادت را نخواند. شهادت ناجوانمردانه رزمنده دلاور بسیجی مخلص و جانباز مظلوم محمد رجبی ثانی که سالها امواج انفجار خمپاره ها و تانکهای دشمنان بعثی در 8 سال دفاع مقدس را در وجود و روح بلندش به جان خرید تا امواج تجاوز دشمنان انقلاب و ملت ، دین و  نوامیس کشور اسلامی عزیزمان را مجروح و نابود نسازد که هرگز بر خود اجازه اعتراض نمی داد و بر زبان نمی آورد چون او عین ایثار بود.

از کجا بگویم؟
از بی وفایی زمانه که غبار مظلومیت را بر چهره جانبازان پاشید؟ از عده ای خوارجیان زمان که تیشه به دست گرفته اند و به جان ریشه انقلاب افتاده اند.
از آنکه با جسارت تمام به همسر وفادار جانباز شهید رجبی ثانی خطاب می کند که او باید در زندان بماند تا ادب شود .

می خواهم از آقای قاضی سوال کنم آیا تا به حال رفته اید به منازل جانبازانی چون محمد شهید ببینید که چگونه با سیلی صورت خود و همسر و فرزندانش را سرخ نگه می دارند که درونشان مملو از فریادهاست اما مظلومانه مهر سکوت بر لبهای خود زده اند .
آقای قاضی آیا تا به حال شرمنده همسر و فرزندانت شده ای ؟ آیا تا به حال شده در مقابل حداقل خواسته فرزند خردسالت به علت عدم توان جسمی ، روحی و مالی شرمنده اش شده باشی و به گوشه ای خلوت پناه ببری و آرام اما با شعله ای بلند در درونت گریه  کنی؟
آیا شده بشدت مریض شده باشی و دارو مصرف نکنی ؟ آیا می‌دانید عدم مصرف داروها حتی به وقت برای  جانبازان اعصاب و روان یعنی بزرگترین شکنجه؟ (شکسته استخوان درد شکسته استخوان را داند) من می دانم که او چه کشیده است که هرکسی را یارای تحمل نمی باشد.

چندی پیش آقای خاتمی ریاست جمهوری فرمودند « جانبازان اعصاب و روان مظلوم ترین قشر از جانبازن هستند». ولی ظاهرا کسی حرف‌های ایشان را نشنید .

سوال من این است که چگونه می شود عده ای بی مسوولیت و بی تعهد با جسارتی تمام با فرزندان و ارزشهای انقلاب اینگونه برخورد نمایند.

براستی با محمد چه کردند که شهدا - آن همرزم وهمسنگران محمد - یارا و تحمل دیدنش را در آن وضعیت نداشته و او را نزد خود فرا خواندند و شهید شد . به راستی رجبی ثانی عزیز در همان حالت کما چه گفت که شهدا به فریادش رسیدند؟

وقتی به عکس مظلوم محمد در صفحه جراید می نگرم چهره خسته و غبار آلودش فریاد می زند :
(حدیث عشق چه حاجت که بر زبان آریم/ که اشک دیده خونین نوشته صورت حال)

قضاوت را بسپاریم به ملت شهید پرور که آیا این است پاداش سالها ایثار و رشادت محمد؟ هر چند او با خدای خود معامله کرده بود و پاداشش نزد خدای منان محفوظ است.

سخنی با آقا و مقتدای خودم . مقام معظم رهبری ! ما جانبازان و یادگاران دفاع مقدس بعد از خدای متعال و امام راحل تمام امیدمان شما بزرگوار هستید. عشق به ولایت شما است که مهر سکوت را بر لبهایمان نشانده .اما متاسفانه از سکوت ملکوتی شما رهبر فرزانه نامحرمان به دین و انقلاب  سوءاستفاده کرده و دشنه تیز می کنند و به دل هزاران چاک فرزندان سوگند خورده انقلاب چون محمد عزیز فرو می کنند. به علی (ع) سوگند اگر بخاطر وجود مبارک شما نمی شد و اگر هر زمان حکم از سوی شما جاری شود با نامحرمان به انقلاب که هرگز دستان شیطانی شان خاک جبهه ها را لمس نکرده مقابله می کردیم .

محمد جان نام و یاد پرخاطره و درد تو هرگز از یاد و دلهایمان بیرون نخواهد رفت.

اما مسوولین محترم نظام جمهوری اسلامی کشور عزیزمان بدانند که مسوولیتهایی که به شما محول  گشته ثمره خونهای پاک شهدا و جانبازان در راه حق و حقیقت ، رزم دلاورمردان رزمنده و صبر و تحمل آزادگان در برابر شکنجه های بعثیون بوده که محمد گواه آن است که اینک در کنار شهدا در نزد معشوق خود خدای متعال قرار دارد. فقط خدا می داند او اینک از ما و شما و مظلومیت فرزندان انقلاب به شهدا و خدایش چه می گوید.

ما می دانیم که با شنیدن چنین گزارشاتی قلب مبارک مقام معظم رهبری که خود از قشر جانبازان می باشند به درد  می آید و این را بدانند که ما جانبازان و یادگاران دفاع مقدس اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند . ما می میریم تا انقلاب زنده بماند.

منبع:خبرگزاری مهر