جمعه، هفدهم شهریور ماه سال 1357، یکی از روزهای خونین انقلاب و یکی از مقاطع مهم آن می باشد که تحت تأثیر عاشورا و فرهنگ آن شکل گرفته بود و به نام جمعه خونین و روز شهدا نامیده شده است. صبح آن روز، حکومت شاه ظالم، اعلام حکومت نظامی و منع عبور و مرور کرده بود، ولی مردم بدون اعتنا به حکومت نظامی، به خیابان ها ریختند تا به میدان ژاله - که همان میدان شهدای کنونی است - بروند. با شروع تظاهرات مردم، مأموران شاه با تانک و مسلسل مردم را به گلوله بستند و تعداد زیادی از مردم از کوچک و بزرگ و زن و مرد به شهادت رسیدند و آن روز خونین، یکی از فاجعه های بزرگ در دوران انقلاب بود.