متفرقه/شبهه130

ش (تهران): مگر در قرآن کریم نفرموده که حضرت محمد (ص) پدر هیچ یک مردان شما نیست، پس چرا به ائمه اطهار (ع) «یابن رسول الله» می‌گوییم؟

«ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِن رِجالِكُم وَ لكِن رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَي‏ءٍ عَليماً» (الأحزاب - 40)

ترجمه: محمد [ص‏] پدر هيچ يك از مردان شما نيست، و ليكن فرستاده خداست و خاتم پيامبران است و خدا به همه چيز داناست.

جهت درک بهتر مفهوم و مقصود فرازهای آیه که پاسخ سؤال فوق نیز می‌باشد، لازم است در نکات ذیل تأمل گردد:

الف – در اصل بخش اول آیه پاسخ کسانی است که به ایشان معترض شده بودند که چرا با همسر مطلقه‌ی پسر خوانده‌اش ازدواج کرده است و این مثل این است که انسان با عروس خود ازدواج کند. آیه پاسخ می‌دهد که در اسلام «پسرخواندگی» وجود ندارد و اگر کسی به کسی مثل پدر محبت کرد و یا حتی او را «پسرم» خواند، دلیل نمی‌شود که رابطه‌ای تکوینی و صلبی بین آنها برقرار شود و احکام شرعی مربوطه بر آنها جاری گردد.

ب – آیه‌ی مبارکه نفرموده است که ایشان پدر هیچ کس نیست، بلکه فرموده: «پدر هیچ یک از مردان شما نیست». یعنی کسی به خود نسبت فرزندی و به ایشان نسبت پدری برای خود ندهد.

ج – از ادامه‌ی آیه چنین بر می‌آید که عده‌ای سعی داشتند ایشان را «پدر» خطاب کنند. مثل پدر روحانی، پدر معنوی و ... . چنان چه شاهدیم منافقین نیز در دوره‌ی معاصر برای این که از سویی خود را به مرحوم آیت‌الله طالقانی متصل نشان دهند و از سوی دیگر زیر بار مسائل اعتقادی و احکام شرعی یک مجتهد نروند، به ایشان «پدر طالقانی» می‌گفتند. آیه‌ی مبارکه می‌فرماید: خیر. ایشان پدر نیست. بلکه هم رسول الله است و هم ختم کننده‌ی انبیای الهی. یعنی: این الفاظ به هیچ وجه توجیهی برای نافرمانی شما نیست و باید از او اطاعت کنید و آن هم اطاعت یک پیرو از رسول الله (ص)، نه اطاعت یک پسر از پدر.

د – اگر فقط بخواهیم به ظاهر آیه بسنده کنیم و به همین روابط صلبی بین خود نیز استدلال کنیم، آیه فرموده است که «پدر هیچ یک از مردان شما نیست»، اما ایشان پدر حضرت فاطمه علیها‌السلام هستند و طبعاً پدر بزرگ همه‌ی اولاد علی و فاطمه (ع) می‌شوند و همان گونه که اطلاق «پدر بزرگ» بر ایشان جایز است، اطلاق «یابن رسول الله» بر اولاد دختری ایشان نیز جایز است.

ه – توجه به یک نکته‌ی مهم در جنگ روانی (تبلیغاتی):

دقت شود که جایگاه القابی چون «امیرالمؤمنین»، «خلیفة‌الله»، «خلیفة الرسول»، که به هر کسی و از جمله معاویه و یزید و امثالهم در طول تاریخ نسبت داده‌اند، به مراتب بالاتر از جایگاه و لقب «یابن الرسول الله» می‌باشد، چرا که هر کسی ممکن است از اولاد [نسل] ایشان بشود (مثل هر کسی که سید است) ، اما هر کسی نمی‌تواند در مقام واقعی خلیفة‌اللهی و امیرالمؤمنینی قرار گیرد. اما هیچ کس سؤال نمی‌کند که چرا به آن ظالم‌ها و غاصب‌ها «امیرالمؤمنین» اطلاق می‌کردند، بلکه فقط در ذهن ما و شما القا می‌کنند که چرا به اهل بیت (ع)، فرزند رسول خدا می‌گوییم؟! چرا که می‌خواهند ذکر این قرابت را مانند ذکر مباحث دیگری چون «عصمت»، «مظلومیت» و ... را از میان بردارند. [البته منظور این نیست که هر کس چنین سؤالی مطرح کرد، لابد غرض سوئی دارد. خیر. بلکه طراحان ناشناخته‌ی اصلی و فرافکنان در سایت‌ها و ...، که خود پاسخ را هم می‌دانند، چنین اغراضی داشته و چنین اهدافی را تعقیب می‌کنند].

x-shobhhe.com