عبدالله شهبازی از مبارزان دوران انقلاب و بنیان گذار موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی

(عبدالله شهبازی در سال ۱۳۳۴ در شهر شیراز به دنیا آمد، پدرش حبیب الله شهبازی، با آغاز نهضت امام خمینی، در زمانی که کلانتر منطقه کوهمره بود، جزو نخستین سران عشایر جنوب بود که آمادگی خود را برای مبارزه با حکومت پهلوی اعلام کرد و طی صدور اعلامیه‌ای چنین نوشت: «اینجانب حبیب‌الله شهبازی با جمله طوایف کوهمره سُرخی، برای یاری روحانیون و مراجع تقلید مخصوصاً حضرت آیت‌الله خمینی دامت ‌برکاتهم از هیچگونه خدمت و پشتیبانی و جانبازی دریغ نخواهم داشت حبیب‌الله شهبازی» در اثر این اقدام حبیب‌الله شهبازی در ۱۳ تیر ۱۳۴۳ در میدان تیر پادگان باغ تخت شیراز تیرباران شده و به شهادت رسید. عبدالله شهبازی، پسر بزرگ حبیب‌الله، که در زمان شهادت پدر ۹ ساله بود، از سال ۱۳۴۸ وارد محافل مذهبی- سیاسی هوادار امام خمینی شد و در تابستان ۱۳۴۹، در پانزده سالگی، به اتهام پخش اعلامیه مرجعیت امام خمینی دستگیر شد. وی پس از دو بازداشت دیگر در سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱، سرانجام در تابستان ۱۳۵۲ به اتهام عضویت در گروهی با مرام ضدیت با مقام سلطنت به رغم صغر سن به یک سال و نیم زندان محکوم شد. شهبازی پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۵۴ وارد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران شد و پس از اتمام تحصیلات از دهه ۱۳۶۰ در عرصه تحقیقات مردم شناختی، تاریخی و سیاسی فعال شد. او در سال ۱۳۶۷ مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی را بنیان نهاد. وی در سال ۱۳۷۴، مرکز اسناد بنیاد مستضعفان و جانبازان را با نام «مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران» تجدید سازمان داد. از شهبازی نوشته‌ها و مصاحبه‌های متعدد در دانشنامه‌ها و مطبوعات ایران منتشر شده ‌است. دو کتاب خاطرات منتشر شده پس از انقلاب (خاطرات ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضا شاه پهلوی و خاطرات نورالدین کیانوری، دبیر اول حزب توده ایران) ویراسته او است. در کنار عناوین متعدد کتاب های او، «ظهور و سقوط سلطنت پهلوی» و به عنوان یکی از پرفروش‌ترین و تأثیرگذارترین کتاب در حوزه خود شناخته می‌شود . همچنیت کتاب پنج جلدی «زرسالاران» نوشته او، که در سال ۱۳۸۵ بعنوان «کتاب سال» برگزیده شد)