«احکام امر به معروف و نهی از منکر» وجوب امر
به معروف و نهی از منکر نسبت به واجبات دیگر چگونه است؟
حجت الاسلام والمسلمین فلاح زاده
(گاهی وقتها یک واجبی آثار و برکات بسیار زیادی دارد که در واجبی مثل
امر به معروف و نهی از منکر اینگونه است؛ مخصوصاً آثار اجتماعی و حتی
آثار سیاسی آن که در روایت داریم امر به معروف و نهی از منکر «اَشرَفُ
الفَرائِض» (شریفترین واجبات) است و «بِها تَقامُ الفَرائِض»، واجبات
دیگر به سبب امر به معروف و نهی از منکر اقامه میشوند و «تَأمَنُ
المَذاهِبَ»، امنیت راهها وابسته به امر به معروف و نهی از منکر است.
فرمودهاند اگر امر به معروف و نهی از منکر را ترک کنید اشرار بر شما
مسلط میشوند و دعایتان هم مستجاب نمیشود؛ بنابراین بههرحال دارای
اهمیت بسیار زیادی است و اگرچه تعبیر میشود به فروع دین، اما در عداد
اصول عملی اسلام است.
پرسیدهاند که اگر کسی امر به معروف و نهی از منکر را قبول نداشته
باشد، آیا مرتد از اسلام است یا خیر؟ اولاً بعضی از افراد مسلمان که
گاهی شاید بگویند ما امر به معروف و نهی از منکر را قبول نداریم، این
گفتنشان به این معنا نیست که آن اصل را قبول ندارند، بلکه شاید به
رفتار و شیوهی بعضی از کسانی که درست به این واجب عمل نمیکنند اعتراض
دارند و میگویند این چه امر به معروف و نهی از منکری است. بنابراین با
این حرف کسی مرتد نمیشود. ارتداد در صورتی است که شخصی واقعاً ضروری
دین را منکر شود، امر به معروف و نهی از منکر ضروری دین است، ولی انکار
آن به نظر حضرت آقا در شرایطی که به انکار توحید یا نبوت برگردد موجب
ارتداد است و اگر شخص همینجوری میگوید امر به معروف و نهی از منکر را
قبول ندارم و به انکار توحید یا نبوت برنمیگردد، او مرتد نیست. به
انکار توحید و نبوت هم بینجامد، یعنی اینکه واقعاً خدا و نبوت را قبول
ندارد که اینها را منکر میشود. بنابراین اگر در آن حد باشد مرتد است و
اگر در آن حد نباشد مرتد نیست. ثالثاً اینکه اصلاً او این حرفها را
زده، اما شما شبهه دارید که آیا این اعتقاد را دارد یا نه و آیا به
انکار توحید و نبوت برمیگردد یا نه؛ در اینجا هم او بر حکم اسلام است
و مرتد محسوب نمیشود)
|