جناب سید هاشم حداد

جناب  حداد روزی با دوستانش به سمت کاظمین در راه بودند.

در بین راه راننده برای گرفتن کرایه به ایشان مراجعه کرد.

سید هاشم می گویند ما پنج نفر هستیم.

راننده می گوید شما شش نفرید. حاج سید هاشم باز می شمارد و می گوید نه خیر! ما پنج نفر هستیم. دوستان ایشان متوجه جریان می شوند، ولی حرفی نمی زنند تا ماجرا کشف شود.

راننده باز اصرار میکند و او نیز حرف خود را می زند.

راننده می گوید آخر تو خودت را حساب نمی کنی ولی ایشان چنان غرق عالم توحید بوده که نمی توانسته خود را به حساب آورد. تا اینکه دوستان از ایشان خواهش می کنند که شما خودتان را هم حساب کنید و این راننده درست می گوید و می خواهد کرایه شش نفر را بگیرد.

وی نیز برای اینکه خواهش دوستان را رد نکند، کرایه شش نفر را می دهد.

خودشان می فرمودند: در آن موقعیت به هیچ وجه نمی توانستم خودم را به حساب آورم و آن کرایه را نه عینی که جهت تعبد سخن دوستان دادم.