ميلاد حضرت زينب

در آن زمان که صدیقه کبری ( علیها السلام ) به این گوهر دریای عصمت و طهارت حامله بود ، پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) در مدینه حضور نداشتند و به سفری  رهسپار بودند . هنگامی که وجود مقدس زینب کبری ( سلام الله علیها ) متولد گشت ،  صدیقه طاهره ( علیها السلام)  به امیر المؤمنین (علیه السلام)  فرمود که چون پدرم در سفر است و{ در مدینه } حضور ندارد ، شما این دختر را نام بگذارید . آن حضرت فرمود: من بر پدرشما سبقت نمی گیرم، صبر نما که به این زودی { رسول خدا} باز خواهد گشت و هر نامی که صلاح داند بر این کودک می نهد.

هنگامی که  سه روز گذشت ، رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) مراجعت نمود و و همانگونه که رسم و سیره رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله) بود ، نخست، به منزل حضرت زهرا (علیها سلام ) وارد گشتند .

امام علی (علیه السلام ) خدمت آن حضرت عرض کرد : یا رسول الله !خداوند متعال  دختری به دخترت عطا فرموده است ، نامش را معین فرمایید.فرمود: اگر چه فرزندان فاطمه اولاد من می باشند ،  لکن امر ایشان با پروردگار عالم است ومن منتظر وحی می باشم. در این حال جبرییل نازل شد عرض کرد: یا رسول الله! حق تو را سلام می رساند و می فرماید: نام این مولود را " زینب " بگذار، چرا که  این را در لوح محفوظ نوشته ایم.

رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله ) قنداقه آن مولود گرامی را طلبید و به سینه چسبانید ، ببوسید و نامش را زینب نهاد  و فرمود :  به حاضرین و غایبین امت ، وصیت می نمایم  که حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا که او  به خدیجه کبری (علیها سلام ) شبیه است.

( ناسخ التواریخ ، بخش مربوط به حضرت زینب (سلام الله علیه ) ، صفحه 44 )

 5 جمادی الاول ، سالروز میلاد مظهر علم و تقواسلاله پاک رسول خدا (صلی الله علیه و آله)دست پرورده آغوش امام علی مرتضی (علیه السلام ) وتربیت یافته دامان فاطمه زهرا ( علیها سلام ) حضرت زینب کبری ( سلام الله علیها )خجسته باد .

صبر را مفهوم معنا زينب است

کعبه غمهای دنيا زينب است

چون حسين است آفتاب شهر عشق

ماهتاب عالم آرا زينب است

رسيد از سفر شام پر بلا زينب

فکند رحل اقامت به کربلا زينب

دوباره قافله کربلا رسيد از راه

بر آن ستم زدگان است رهنما زينب

به کاروان حسين است کاروانسالار

که بسته ازازل اين عهدبا خدا زينب

کبوتران حرم را به زير پر دارد

فکنده بر سرشان سايه هما زينب

در اين سفرزده آتش به ريشه بيداد

چه خوب کرد به پيمان خود وفا زينب

زنی خرابه نشين کرده شام راتسخير

مگر نه اينکه بود دخت مرتضی زينب

شرربه خرمن جهال زد به تيغ زبان

که بود جهره ی جان مصطفی زينب

ز سعی اوبه جهان گشت جاودان قرآن

که هست آينه عفت وحيا زينب

زحلم کاخ ستم را زبيخ وبن بر کند

که با مرام حسينی بود آشنا زينب