متولد سال ۱۳۴۹ است. در زلزله سال ۶۹ و در حالیکه تنها ۲۰ سالش بوده، همسر اول خود را از دست می دهد. از همسر اول تنها یک پسر دارد که او نیز تخت تاثیر زخم زبان های ناجوامردانه پدر را ترک کرده و به تنهایی گذران زندگی می کند. همسر دوم به هیچ وجه با مشکلات مالی و جسمی او کنار نیامد و به شدت پسر او را مورد آزار و اذیت قرار می داد تا اینکه مشکلات مالی و معیشتی فراوان باعث شد از او طلاق بگیرد. یک دختر ۱۵ ساله از همسر دوم برای او مانده است که دادگاه حضانت او را به پدر داده است اما او پیش مادر زندگی می کند. مادر می خواهد دختر ۱۵ ساله را به ازدواج مردی ۳۰ ساله در بیاورد که با تحقیقات پدر مشخص شده است او معتاد است… ماهیانه مبلغی طبق قرار دادگاه و خرجی برای دختر، برای همسر دوم فرستاده می شود که مشکلات مالی را دو چندان کرده است.

اما ازدواج سوم او اثبات کرد که هنوز هم هستند شیرزنانی که آماده اند تا خود را وقف جانبازان و خانواده ایثارگران کنند. دختر خانومی که متولد ۶۲ است خود را به ازدواج این فرد در آورده است. هر چند ازدواج با این فرد باعث شد از سوی خانواده طرد شود اما او هدف والای خود را گم نکرد و با افتخار مادر پسری یک سال و نیمه است.

چند خط بالا داستان و افسانه نیست؛ کتاب قصه نیست؛ سریال و فیلم سینمایی نیست؛ واقعیتی است از زندگی دردناک یک جانباز شیمیایی!

جانبازی که برای احتزاز پرچم مقدس جمهوری اسلامی زندگی خود را به خطر انداخت تا زندگی من و تو به خطر نیفتد. حال همسر این جانباز فقط و فقط بخاطر چند میلیون و پرداخت اجاره منزل و اندکی قرض، و برای حفظ آبرو و برای فرار از آواره شدن در کوچه و خیابان؛ تصمیم به فروش کلیه خود گرفته است در حالیکه در هیمن کشور و در صنعت فوتبالش مبالغ میلیاردی هزینه می شود.

نمی دانیم باید تاسف خورد برای این وضعیت یا خوشحال بود که خداوند متعال برای تعالی بندگانش چنین امتحان هایی را بر سر راه زندگی شان قرار می دهند.

اگر نیت کردی و قرب الی الله و تنها برای کمک به خودت و نه برای کمک به جانباز تصمیم گرفتی که مبلغی را هدیه نمایی می توانی جهت کسب اطلاعات بیشتر از طریق پست الکترونیکی snip.online@gmail.com (سعید ساداتی) ارتباط برقرار کنید.

پی نوشت: خدایا شرمنده ام از تمام کسانی که روزی برای ایران اسلامی «جان بازی» کردند و من امروز در پاسخ بدان ها «مال اندوزی» می کنم.