مراسم بزرگداشت علامه دوانی برگزار شد

مراسم بزرگداشت علامه دوانی به مناسبت هفتاد و‌ هشتمين سال ولادت وی، شب گذشته، 4 مهرماه به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.

به مناسبت سالگرد هفتادو‌هشتمين سال ولادت علامه محقق و راوی مفاخر مكتب اهل‌بيت (ع)، مرحوم آيت‌الله حاج شيخ علی دوانی، مراسم يادبود و بزرگداشتی امشب چهارشنبه 4 مهرماه 1386 از ساعت 19/30 الی 21 در تالار اجتماعات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.

در اين نشست كه جمعی از همكاران، دوستان، اساتيد حوزه و دانشگاه و همچنين جمعی از آشنايان و خانواده آن مرحوم حضور داشتند. در ابتدا دكتر «مهدی محقق»، رئيس هيأت مديره انجمن آثار و مفاخر فر هنگی به ايراد سخن پرداخت. وی گفت: مرحوم دوانی با ذوقی كه در شرح‌حال‌نويسی داشت و تجربه‌ای كه در اين راه بدست آورد توانست كتاب‌هايی مانند مفاخر اسلام را به نگارش درآورد و يا كتاب‌هايی را به صورت تك‌نامه به نگارش درآورد كه آثار ماندگاری به جامعه علمی تقديم كرد.

سخنران بعدی استاد «علی أبوالحسنی» بود. وی گفت: وی محققی دردآشنا بود و در هر عرصه‌ای كه احساس می‌كرد نياز جامعه و مردم است وارد می‌شد و در اين راه قلم می‌زد، سخنرانی می‌كرد و وارد عرصه می‌شد.

وی گفت: يكی از خصوصيات ديگر وی اين بود كه برای پيشبرد اهداف اصلاحی خود يعنی دفاع از اسلام و تشيع و افزايش سطح آگاهی مردم غافل نبود و زندگی علمی او جدا از مردم نبود.

سومين سخنران حجت‌الاسلام‌ والمسلمين شيخ «عبدالله نورانی»، عضو هيأت علمی دانشگاه تهران بود. وی گفت: استاد دوانی رويكرد و نگرش تاريخی به موضوع‌عا را از استاد خويش آيت‌الله بروجردی تأثير گرفته و در خود پرورش داد.

وی گفت: همت بلند علامه دوانی اين بود كه علمای اسلام و تاريخ اسلام را معرفی و از مهجوريت رها ساخت.

دكتر «حسن انوشه»، محقق و مترجم سخنران بعدی اين مراسم بود. وی گفت: در اولين برخوردم با علامه دوانی وی را استادی شوخ طبع، لطيفه‌گو،نكته سنج و در عين حال جدی ديدم. وی از تلخی‌های زندگی به شيرينی ياد می‌‌كرد.

وی گفت: كارهای علمی‌اش بسيار گسترده و عميق بود و كارهای علمی را هرگز به‌خاطر غير‌علم انجام نداد. وی نويسنده‌ای پركار بود كه بيشتر از سال‌های عمرش كتاب نگاشت.

آخرين سخنران دكتر «محمد‌ رجبی»، فرزند ارشد علامه دوانی بود. وی گفت: واقعا ايشان هنوز برای فرزندانش هم معما است. يك روستايی زاده‌ای كه با خودساختگی توانست مراحل علمی را طی كند.

وی گفت: مهمترين ويژگی كار مرحوم پدر، رويكردی تاريخی به موضوعات بود و در بررسی موضوعی تاريخ آن موضوع را از اول تا آن مرحله تحقيق می‌كرد و كارها را از روی اجمال انجام نمی‌داد.

وی افزود: علامه دوانی امانت‌داری را كه از ويژگی‌های كار تحقيق است با وسواس خاصی رعايت می‌كرد و حتی در گفتن لطيفه هم منابع آن را چه شفاهی و چه كتبی بيان می‌كرد.

 منبع: خبرگزاری قرآنی ایران