نيت

مسأله 952. انسان بايد نماز را به نيت قربت، يعني، براي انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد و لازم نيست نيت را از قلب خود بگذراند يا مثلاً به زبان بگويد كه چهار ركعت نماز ظهر مي‎خوانم قربةً إلي الله بلكه در نماز احتياط، احتياط لازم نگفتن به زبان است.

مسأله 953. اگر در نماز ظهر يا نماز عصر نيت كند كه چهار ركعت نماز مي‎خوانم و معين نكند ظهر است يا عصر، نماز او باطل است و نيز كسي كه مثلاً قضاي نماز ظهر بر او واجب است، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا يا نماز ظهر را بخواند، بايد نمازي را كه مي‎خواند، در نيت معين كند.

مسأله 954. انسان بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقي باشد، پس اگر در بين نماز بطوري غافل شود كه اگر بپرسند چه مي‎كني ؟ نداند چه بگويد نمازش باطل است.

مسأله 955. انسان بايد فقط براي انجام امر خداوند عالم نماز بخواند، پس كسي كه ريا كند يعني، براي نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است خواه فقط براي مردم باشد، يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.

مسأله 956. اگر قسمتي از نماز را هم براي غير خدا به جا آورد، نماز باطل است، چه آن قسمت، واجب باشد مثل حمد و سوره، چه مستحب باشد مانند قنوت، و لكن در مستحب احتياط لازم آن است كه نماز را تمام و دوباره اعاده نمايد بلكه اگر تمام نماز را براي خدا به جا آورد ولي براي نشان دادن به مردم در جاي مخصوصي مثل مسجد يا در وقت مخصوصي مثل اول وقت، يا بطرز مخصوصي مثلاً با جماعت نماز بخواند نمازش باطل است.