زبان فعلی ما تربیت یافته دامان عرفان است و همه شیرینی و زیباییش مولود همین پیوند تاریخی است. سیر تكامل زبان فارسی كنونی در اشعاری كه از قرن سوم «دوران صفاریان» تا قرن هشتم «شعرای سبك عراقی» سروده اند، قابل تعقیب است.
نام مقاله : رستاخیز جسم و جان