بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک
 

احكام مالي كه انسان آن را پيدا مي‎كند

 

مسأله 2573. مال گمشده را اگر انسان پيدا مي‎كند و از قسم حيوان نيست، اگر نشانه‎اي نداشته باشد كه به واسطه آن، صاحبش معلوم شود، بنابر احتياط لازم بايد از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2574. اگر مالي پيدا كند كه نشانه دارد و قيمت آن از 6 / 12 نخود نقره سكه‎دار كمتر است، چنان چه صاحب آن معلوم باشد، و انسان نداند راضي است يا نه، نمي‎تواند بدون اجازه او بردارد، و اگر صاحب آن معلوم نباشد، مي‎تواند به قصد اين كه ملك خودش شود بردارد، و احتياط واجب آن است كه هر وقت صاحبش پيدا شد، اگر عين مال باقي است آن را به صاحبش رد كند، ولي اگر عين از بين رفته دادن عوض لازم نيست.

مسأله 2575. هرگاه چيزي كه پيدا كرده نشانه‎اي دارد كه به واسطه آن مي‎تواند صاحبش را پيدا كند، اگر چه بداند صاحب آن كافري است كه در امان مسلمانان است در صورتي كه قيمت آن چيز به 6 / 12 نخود نقره سكه‎دار برسد بايد از روزي كه آن را پيدا كرده تا يك سال در جاهايي كه مردم اجتماع مي‎كنند اعلان كند ولازم نيست كه هر روز اعلان كند، بلكه اگر تا يك سال طوري بگويد و اعلان كند كه مردم بگويند اعلان مي‎كند، كافي است.

مسأله 2576. اگر انسان خودش نخواهد اعلان كند، مي‎تواند به كسي كه اطمينان دارد بگويد كه از طرف او اعلان نمايد.

مسأله 2577. اگر تا يك سال اعلان كند و صاحب مال پيدا نشود، مي‎تواند آن را براي خود بردارد، به قصد اين كه هر وقت صاحبش پيدا شد عوض آن را به او بدهد، يا براي او نگهداري كند كه هر وقت پيدا شد به او بدهد، ولي احتياط مستحب آن است كه از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2578. اگر بعد از آن كه يك سال اعلان كرد و صاحب مال پيدا نشد، مال را براي صاحبش نگهداري كند و از بين برود، چنان چه در نگهداري آن كوتاهي نكرده، و تعدي يعني زياده‎روي هم ننموده ضامن نيست، ولي اگر از طرف صاحبش صدقه داده باشد يا براي خود برداشته باشد، ضامن است.

مسأله 2579. كسي كه مالي را پيدا كرده، اگر عمداً به دستوري كه گفته شد اعلان نكند، گذشته از اين كه معصيت كرده، باز هم واجب است اعلان كند.

مسأله 2580. اگر بچه نابالغ چيزي پيدا كند، ولي او بايد اعلان نمايد.

مسأله 2581. اگر انسان در بين سالي كه اعلان مي‎كند، از پيدا شدن صاحب مال نااميد شود، و بخواهد آن را صدقه بدهد اشكال ندارد.

مسأله 2582. اگر در بين سالي كه اعلان مي‎كند مال از بين برود، چنان چه در نگهداري آن كوتاهي كرده، يا تعدي يعني زياده روي كرده باشد، بايد عوض آن را به صاحبش بدهد، و اگر كوتاهي نكرده و زياده روي هم ننموده، چيزي بر او واجب نيست.

مسأله 2583. اگر مالي را كه نشانه دارد و قيمت آن به 6 / 12 نخود نقره سكه‎دار مي‎رسد، در جايي پيدا كند كه معلوم است به واسطه اعلان، صاحب آن پيدا نمي‎شود، مي‎تواند در روز اول آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد. و چنان چه صاحبش پيدا شود، و به صدقه دادن راضي نشود، بايد عوض آن را به او بدهد، و ثواب صدقه‎اي كه داده مال خود اوست.

مسأله 2584. اگر چيزي را پيدا كند و به خيال اين كه مال خود او است بردارد و بعد بفهمد مال خودش نبوده، بايد تا يك سال اعلان نمايد و هم چنين است اگر مثلاً پاي خود را به گمشده‎اي بزند، و آن را از جاي خودش حركت دهد.

مسأله 2585. بايد موقع اعلان، جنس چيزي را كه پيدا كرده معين نمايد، بلكه به نحوي كه در نظر عرف صدق تعريف كند، مثل اينكه بگويد: كتابي پيدا كرده‎ام يا لباسي، و اگر همين قدر بگويد: چيزي پيدا كرده‎ام كافي نيست.

مسأله 2586. اگر كسي چيزي را پيدا كند، و ديگري بگويد مال من است در صورتي بايد به او بدهد كه نشانه‎هاي آن را بگويد. ولي لازم نيست نشانه‎هايي را كه بيشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آنها نيست بگويد.

مسأله 2587. اگر قيمت چيزي را كه پيدا كرده به 6/12 نخود نقره سكه‎دار برسد، چنان چه اعلان نكند و در مسجد، يا جاي ديگري كه محل اجتماع مردم است بگذارد و آن چيز از بين برود، يا ديگري آن را بردارد، كسي كه آن را پيدا كرده ضامن است.

مسأله 2588. هرگاه چيزي پيدا كند كه اگر بماند فاسد مي‎شود، بايد قيمت آن را معين كند، يا براي خودش بردارد، و يا به ديگري بفروشد، و پولش را براي صاحبش نگهدارد. و احتياط لازم آن است كه اين كار با اذن حاكم شرع، يا وكيل او باشد، و در هر دو صورت، وجوب اعلان تا يك سال ساقط نمي‎شود، و اگر تا يك سال صاحبش پيدا نشد، مي‎تواند در ثمن تصرف كند و يا آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد، و هر وقت صاحب مال پيدا شود، بايد عوض ثمن و يا قيمتي را كه به عهده گرفته و مال را براي خود برداشته، به او رد كند، ولي اگر ثمن را صدقه داده باشد، و صاحب مال به صدقه راضي شود، چيزي بر او نيست.

مسأله 2589. اگر چيزي را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد، در صورتي كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند، اشكال ندارد.

مسأله 2590. اگر كفش او را ببرند و كفش ديگري به جاي آن بگذارند، چنان چه بداند كفشي كه مانده مال كسي است كه كفش او را برده، مي‎تواند به جاي كفش خودش بردارد، ولي اگر قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد، بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادي قيمت را به او بدهد. و چنان چه از پيدا نشدن او نااميد شود، بايد با اجازه حاكم شرع زيادي قيمت را از طرف صاحبش صدقه بدهد. و اگر احتمال دهد كفشي كه مانده مال كسي نيست كه كفش او را برده، در صورتي كه قيمت آن از 6 / 12 نخود نقره سكه‎دار كمتر باشد، مي‎تواند براي خود بردارد و اگر بيشتر باشد احتياطاً تا يك سال اعلان كند و بعد از يك سال احتياطاً از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2591. اگر مالي را كه كمتر از 6 / 12 نخود نقره سكه‎دار ارزش دارد پيدا كند، و از آن صرف‎نظر نمايد، و در مسجد يا جاي ديگر بگذارد، چنان چه كسي آن را بردارد، براي او حلال است.

 
 Copyright © 2003-2013 - AVINY.COM - All Rights Reserved