مُعَلَّمٍ وَ اَنْتَ لَها واسِعٌ غَيْرُ مُتَكَّلِفٍ وَ اَنْتَ الَّذى لايُحْفيكَ
سائِلٌ وَلايَنْقُصُكَ
ياد دهند و تو به برآوردنش توانايى بى آنكه به رنج درافتى و تويى كه درمانده ات
نكند خواهنده و كم و كاستت نكند
نائِلٌ وَلا يَبْلُغُ مِدْحَتَكَ قَوْلُ قائِلٍ اَنْتَ كَما تَقُولُ وَ فَوْقَ ما
نَقُولُ اَللّهُمَّ اجْعَلْ
عطا و بخشش و به مدحت تو نرسد گفتار گوينده و تو چنانى كه گويى برتر از آنى كه ما
گوييم خدايا قرار ده
لى فَرَجَاً قَريباً وَ اَجْراً عَظيماً وَ سَتْراً جَميلاً اَللّهُمَّ اِنَّكَ
تَعْلَمُ اَنّى عَلى ظُلْمى
برايم گشايشى نزديك و پاداشى بزرگ و پوششى زيبا خدايا تو مى دانى كه من با اينكه بر
خود ستم كردم
لِنَفْسى وَاِسْرافى عَلَيْها لَمْ اَتّخِذْ لَكَ ضِدّاً وَلا نِدّاً وَلا صاحِبَةً
وَلا وَلَداً يا مَنْ
و زياده روى كردم ولى دشمن و شريكى برايت نگرفته ام و نه همسر و نه فرزندى اى كه
لا تُغَلِّطُهُ الْمَساَّئِلُ وَيا مَنْ لايَشْغَلُهُ شَىْءٌ عَنْ شَىْءٍ
وَلاسَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ
به غلط نيندازد او را درخواستها و اى كه سرگرمش نكند چيزى از چيز ديگر و نه شنيدنى
از شنيدن ديگر
وَلابَصَرٌ عَنْ بَصَرٍ وَلايُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّين اَسْئَلُكَ اَنْ
تُفَرِّجَ عَنّى فى
و نه ديدنى از ديدن ديگر و اى كه به ستوهش نياورد اصرار اصراركننده از تو خواهم كه
بگشايى از من در
ساعَتى هذِهِ مِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ اِنَّكَ تُحْيىِ
الْعِظامَ وَ
اين ساعت از جايى كه گمان دارم و از جايى كه گمان ندارم تو زنده كنى استخوانهاى
پوسيده را و
هِىَ رَميمٌ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ يا مَنْ قَلَّ لَهُ شُكْرى فَلَمْ
يَحْرِمْنى وَ
تو بر هر چيز توانايى اى كه كم شد براى او سپاسگزارى من و با اين حال محرومم نكنى و
عَظُمَتْ خَطيئَتى فَلَمْ يَفْضَحْنى وَ رَ انى عَلَى المَعاصى فَلَمْ يَجْبَهْنى
وَ خَلَقَنى
بزرگ شد خطايم ولى رسوايم نكنى و ديدى مرا بر گناهان و برويم نياوردى و مرا آفريدى
لِلَّذى خَلَقَنى لَهُ فَصَنَعْتُ غَيْرَ الَّذى خَلَقَنى لَهُ فَنِعْمَ الْمَوْلى
اَنْتَ يا سَيِّدى وَ
براى آنچه آفريدى ولى من براى چيز ديگرى كار كردم چه نيكو سرپرستى هستى تو اى آقاى
من و
بِئْسَ الْعَبْدُ اَنَا وَجَدْتَنى وَ نِعْمَ الطّالِبُ اَنْتَ رَبّى وَ بِئسَ
چه بد بنده اى يافتى مرا و تو نيكو خواستارى اى پروردگار من ولى به بد
الْمَطْلُوبُ اَلْفَيْتَنى عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ ابْنُ اَمَتِكَ بَيْنَ
خواسته اى برخوردى بنده ات و فرزند بنده و فرزند كنيزت در پيش
يَدَيْكَ ما شِئْتَ صَنَعَْتَ بى اَللّهُمَّ هَدَاَتِ الاَْصْواتُ وَ سَكَنَتِ
روى تو است هر چه خواهى درباره ام انجام دهى خدايا آوازها خاموش گشته
الحَرَكاتُ وَ خَلا كُلُّ حَبيبٍ بِحَبيبِهِ وَ خَلَوْتُ بِكَ اَنْتَ الْمَحْبُوبُ
اِلَىَّ فَاجْعَلْ
و جنبشها آرام شده و هر دوستى با دوست خود خلوت كرده و من نيز با تو خلوت كرده ام
كه تويى دوست من پس نتيجه
خَلْوَتى مِنْكَ اللَّيْلَةَ الْعِتْقَ مِنَ النّارِ يا مَنْ لَيْسَتْ لِعالِمٍ
فَوْقَهُ صِفَةٌ يا مَنْ لَيْسَ
اين خلوت كردنم را در اين شب ، آزادى از آتش برايم مقرر دار اى كه نيست براى هيچ
دانشمندى برتر از او وصفى و اى كه نيست
لِمَخْلُوقٍ دُونَهُ مَنْعَةٌ يا اَوَّلُ قَبْلَ كُلِّشَىْءٍ وَ يا آخِراً بَعْدَ
كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ لَيْسَ
براى هيچ مخلوقى در برابر او مانع و نيرويى اى نخست پيش از هر چيز و اى آخر پس از
هر چيز اى كه نيست
لَهُ عُنْصُرٌ وَ يا مَنْ لَيْسَ لاِخِرهِ فَنآءٌ وَ يا اَكْمَلَ مَنْعُوتٍ وَ يا
اَسْمَحَ الْمُعْطينَ وَ
براى او عنصرى و اى كه نيست براى پايانش فنا ونيستى و اى كاملترين توصيف شدگان و اى
بخشاينده ترين عطاكنندگان و
يا مَنْ يَفْقَهُ بِكُلِّ لُغَةٍ يُدْعى بِها وَ يا مَنْ عَفْوُهُ قَديمٌ وَ
بَطْشُهُ شَديدٌ وَ مُلْكُهُ
اى كه مى فهمد به هر زبانى كه او را بدان خوانند اى كه گذشتش ديرينه و حمله اش سخت
و فرمانرواييش
مُسْتَقيمٌ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى شافَهْتَ بِهِ مُوسى يا اَللَّهُ يا
رَحْمنُ يا رَحيمُ يا
پايدار است از تو خواهم به آن نامت كه بى واسطه سخن گفتى بدان با موسى اى خدا اى
بخشاينده اى مهربان اى
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الصَّمَدُ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى
مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
كه معبودى جز تو نيست خدايا تويى بى نياز از تو خواهم كه درود فرستى بر محمّد و آل
محمّد و
اَنْ تُدْخِلَنىِ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ
مرا به رحمت خود داخل بهشت گردانى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * *
دعاء از امام رضاعليه السلام
سى ام از يونس روايت است كه به حضرت امام رضاعليه السلام
عرض كردم مرا تعليم فرما دعاى كوچكى فرمود بگو: يا مَنْ دَلَّنى عَلى نَفْسِهِ وَ
ذَلَّلَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * اى كه راهنمايى كرد مرا بر
قَلْبى بِتَصْدِيقِهِ اَسْئَلُكَ الاَْمْنَ وَ الاْ يمانَ
خودش وبا تصديق كردن به خود دلم را رام كرد از تو امنيت و ايمان خواهم
باب پنجم
بعض احراز و ادعيه مُوجزه
دعاء از حضرت رسول صلى الله عليه و آله به اءمير المؤ منين
عليه
السلام در امردشوار
كه منتخب شده از كتاب مهج الدّعوات و مجتنى كه هر دو از مصنّفات رضىّ الدّين سيّد
بن طاوس قدّس سرّه است و آن چند امر است اول از حضرت موسى بن جعفر عليه السلام
مرويست كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود به اميرالمؤ منين عليه السلام هر
گاه تو را امر دشوارى پيش آيد بگو: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ
وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَنْ
* * * * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم به حق محمّد و آل محمّد كه
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدِ وَ اَنْ تُنْجِيَنى مِنْ هذَا الْغَمِّ
درود فرستى بر محمّد و آل محمّد و مرا از اين اندوه نجات بخشى * * * * * * *
حرز فاطمه سلام الله عليها
دوّم : بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحيمِ يا حَىُّ يا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ
اَسْتَغيثُ فَاَغِثْنى
* * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان اى زنده و اى پاينده به رحمت تو استغاثه كنم
پس به دادم برس
وَلا تَكِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَيْنِ اَبَداً وَ اَصْلِحْ لى شَاْنى كُلَّهُ
و مرا به خودم وامگذار چشم بر هم زدنى هرگز و همه كارم را اصلاح فرما * * * * * * *
* *
حرز حضرت امام زين العابدين عليه السلام
سوّم : بِسْمِاللاهَِّلرَّحْمنِالرَّحيمِ بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ سَدَدْتُ
اَفْواهَ
* * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان به نام خدا و به ذات خدا بستم
دهنهاى
الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَالشَّياطينِ وَالسَّحَرَةِ وَالاَْبالِسَةِ مِنَ الجِنِّ
وَالاِْنْسِ
جن و انس و شياطين و جادوگران و رانده شدگان از جن و انس
وَالسَّلاطينِ وَ مَنْ يَلُوذُ بِهِمْ بِاللَّهِ الْعِزيزِ الاَْعَزِّ وَ بِاللَّهِ
الْكَبيرِ الاَْكْبَرِ بِسْمِ اللَّهِ
و پادشاهان و هركه را بدانها پناهنده شود به خداى عزيزتر از هر عزيز و به خداى بزرگ
بزرگتر (از هر بزرگ ) بنام خداى
الظّاهِرِ الْباطِنِ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ الَّذى اءقامَ بِهِ السَّمواتِ
وَالاَْرْضَ ثُمَّ
آشكار نهان پوشيده و در گنجينه اى كه بپا ايستاد بذات او آسمانها و زمين سپس
اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ وَقَعَ الْقَوْلُ
عَلَيْهِمْ بِما ظَلَمُوا
استوار گشت بر عرش بنام خداى بخشاينده مهربان ((و مسلّم شد عذاب بر ايشان به سزاى
ستمى كه كردند
فَهُمْ لايَنْطِقُونَ قالَ اخْسَؤُا فيها وَلاتُكَلِّمُونِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ
لِلْحَىِّ الْقَيُّومِ وَ
و آنها سخن نكنند)) ((خدا فرمايد خفه شويد در اينجا و سخن مگوييد)) ((و متواضع گشت
چهره ها براى خداى زنده پاينده و
قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً وَ خَشَعَتِ الاَْصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ
اِلاّ هَمْساً
نوميد گشت هر كه بار ستمى بر دوش دارد)) ((و بيفتد صداها به احترام خداى رحمان و جز
صداى پايى نشنوى ))
وَ جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فى اذانِهِمْ وَقْراً
وَ اِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِى
((و نهاديم بر دلهاى ايشان سرپوشى كه فهم نكنند و در گوشهاشان سنگينى و چون ياد كنى
پروردگارت را در
الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى اَدْبارِهِمْ نُفُوراً وَ اِذا قَرَاْتَ
الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ
قرآن به تنهايى ، گريزان پشت كنند)) ((و چون بخوانى قرآن را بنهيم ميان تو و ميان
الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ
اَيْدِيهِمْ سَدّاً وَ مِنْ
آنانكه به آخرت ايمان ندارند پرده اى پوشان )) ((و نهاديم از پيش رويشان سدّى و از
خَلْفِهمْ سَدّاً فَاَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لايُبْصِرُونَ اَلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى
اَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا
پشت سرشان سدّى و پرده افكنديم بر آنها كه نمى بينند)) ((امروز مهر زنيم بر
دهنهاشان و دستهاشان با ما سخن كنند
اَيْديهِمْ فَهُمْ لايَنْطِقُونَ لَوْ اَنْفَقْتَ ما فِى الاَْرْضِ جَميعاً ما
اَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ
و آنها دم نزنند)) ((اگر همه آنچه در زمين است خرج مى كردى نمى توانستى الفت ميان
دلهاشان بدهى
وَلكِنَّ اللَّهَ اَلَّفَ بَيْنَهُمْ اِنَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ وَ صَلّىَ اللَّهُ عَلى
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
ولى خدا الفت داد ميانشان كه او نيرومند و فرزانه است )) و درود خدا بر محمّد و آل
الطّاهِرينَ
پاكش باد * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان اى
حرز حضرت امام جعفر صادق عليه السلام
چهارم : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ يا
خالِقَ الْخَلْقِ وَ يا باسِطَ الرِّزْقِ وَ يا فالِقَ الْحَبِّ وَ يا بارِئَ
النَّسَمِ وَ مُحْيِىَ
آفريننده خلق و اى گستراننده روزى و اى شكافنده دانه و اى آفريننده هر دم زن و زنده
كننده
الْمَوْتى وَ مُميتَ الاَْحْيآءِ وَ دائِمَ الثَّباتِ وَ مُخْرِجَ النَّباتِ
اِفعَلْ بى ما اَنْتَ
مردگان و ميراننده زندگان و هميشه پابرجا و برون آرنده گياه ، انجام ده با من آنچه
را تو
اَهْلُهُ وَ لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ وَ اَنْتَ اَهْلُ التَّقْوى وَ اَهْلُ
الْمَغْفِرَةِ
شايسته آنى و انجام مده با من آنچه را من استحقاق دارم و تويى اهل تقوى و آمرزش * *
* * * * *
حرز حضرت امام موسى كاظم عليه السلام
پنجم روايت است از علىّ بن يقطين كه گفت خبر دادند به ابوالحسن موسى بن جعفر عليه
السلام و در نزد او جماعتى از اقوام او بودند به آنچه قصد كرده است موسى بن مهدى در
كار او پس گفت به اقوام خود چه راءى داريد در اين باب گفتند راى ما اين است كه از
او دور شوى و شخص خود را مخفى كنى كه ايمن از شرّ او نتوان شد پس حضرت تبسّم فرمود
و تمثّل جست به شعر كعب بن مالك :
| زَعَمْتَ سَخينَةُ اَنْ سَتَغْلِبَ رَبَّها |
فَلَيَغْلِبَنَّ مَغالِبَ الغُلاّبِ
|
پس بلند كرد دست خود را بسوى آسمان و گفت :
اِلهى كَمْ مِنْ عَدُوٍّ شَحَذَ لى ظُبَةَ مُدْيَتِهِ وَاَرْهَفَ لى شَبا حَدِّه
وَدافَ لى
خدايا چه بسا دشمنى كه تيز كرده برايم دم كاردش را و نازك كرد برايم دم تيغش را و
بهم آميخت برايم
قَواتِلَ سُمُومِهِ وَ لَمْ تَنَمْ عَنّى عَيْنُ حِراسَتِةِ فَلَمّا رَاَيْتَ
ضَعْفى عَنِ احْتِمالِ
زهرهاى كشنده را و به خواب نرفت در كمين من چشم ديده بانيش و چون تو ناتوانى مرا از
كشيدن
الْفَوادِحِ وَ عَجْزى عَنْ مُلِمّاتِ الْجَوائِحِ صَرَفْتَ ذلِكَ عَنّى بِحَولِكَ
وَ قُوَّتِكَ
مشكلات ديدى و درماندگيم را از بلاهاى سخت مشاهده كردى آنرا به نيرو و قدرت خود از
من گرداندى نه به نيرو و
لا بِحَوْلٍ مِنّى وَلا قُوَّةٍ فَاَلْقَيْتَهُ فِى الْحَفيرِ الَّذىِ احْتَفَرَهُ
لى خائِباً مِمّا اَمَّلَهُ فِى
قدرت خودم و افكندى او را در آن چاهى كه براى من كنده بود نااميد از آنچه آرزومند
بدان بود در
الدُّنْيا مُتَباعِداً مِمّا رَجاهُ فِى الاْخِرَةِ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى ذلِكَ
قَدْرَ اِسْتِحْقاقِكَ
دنيا و دور از آنچه اميد بدان داشت در آخرت پس تو را ستايش بر اين كار به اندازه
استحقاق تو
سَيِّدى اَللّهُمَّ فَخُذْهُ بِعِزَّتِكَ وَافْلُلْ حَدَّهُ عَنّى بِقُدْرَتِكَ
وَاجْعَلْ لَهُ شُغْلاً فيما
اى آقاى من خدايا او را به عزت خود برگير و كُند كن سلاح تيزش را از من به قدرتت و
برايش سرگرمى قرار ده در آنچه
يَليهِ وَ عَجْزاً عَمّا يُناويهِ اَللّهُمَّ وَاَعْدِنى عَلَيْهِ عَدْوىً حاضِرَةً
تَكُونُ مِنْ
پيش اوست و درماندگى از انجام دشمنيش خدايا مسلط كن مرا بر او تسلطى فورى كه از
خشمم درمانى باشد و از
غَيْظى شِفاءً وَ مِنْ حَنَقى عَلَيْهِ وَقاءً وَ صِلِ اللّهُمَّ دُعائى
بِالاِْجابَةِ وَ انْظِمْ
غيظم بر او نگهدارى باشد و به پيوند خدايا دعايم را به اجابت و منظم كن
شِكايَتى بِالتَّغْييرِ وَ عَرِّفْهُ عَمّا قَليلٍ ما اَوْعَدْتَ الظّالِمينَ وَ
عَرِّفْنى ما
شكوه ام را به دگرگونى و بنمايان به او به همين زودى آنچه را بيم دادى بدان بر
ستمكاران و بنمايان به من آنچه
وَعَدْتَ فى اِجابَةِ الْمُضْطَرّينَ اِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ وَ الْمَنِّ
الْكَريمِ # گفت
را نويد دادى در اجابت درماندگان كه تو داراى فضل و بخشش بزرگ و عطايى گرامى هستى *
* *
پس متفرّق شدند قوم و جمع نشدند مگر براى قرائت خبر موت موسى بن مهدى
حرز امام رضا عليه السلام
ششم رقعة الجيب حرز حضرت امام رضا عليه السلام روايت است از ياسر خادم ماءمون كه
گفت زمانى كه وارد شد ابوالحسن علىّ بن موسى الرّضا عليه السلام به قصر حميد بن
قحطبه بيرون كرد از تن لباس را و داد به حميد و حمل كرد حميد و داد به جاريه خود كه
بشويد آن را پس نگذشت زمانى كه آن جاريه آمد و با او رقعه اى بود و داد به حميد و
گفت يافتم اين رقعه را در گريبان لباس ابوالحسن عليه السلام پس حميد به آن حضرت
گفت فداى تو گردم بدرستى كه اين جاريه يافته است رقعه اى در گريبان پيراهن تو چيست
آن فرمود تعويذى است كه آن را از خود دور نمى كنم حميد گفت ممكن است كه ما را مشرّف
كنى به آن پس فرمود كه اين تعويذى است كه هركه نگاه دارد در گريبان خود دفع مى شود
بلا از او و مى باشد براى او حرزى از شيطان رجيم پس خواند تعويذ را بر حميد و آن
اين است :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بِسْمِ اللَّهِ اِنّى اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ
مِنْكَ اِنْ كُنْتَ تَقِيّاً اَوْ
بنام خداى بخشاينده مهربان بنام خدا من پناه مى برم به خداى رحمان از تو اگر
پرهيزكار باشى يا
غَيْرَ تَقِىٍّ اَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّميعِ الْبَصيرِ عَلى سَمْعِكَ وَ بَصَرِكَ
لا سُلْطانَ لَكَ
غير پرهيزكار بستم بوسيله خداى شنواى بينا، گوش و چشم تو را كه تسلطى نباشد تو را
عَلَىَّ وَ لا عَلى سَمْعى وَلا عَلى بَصَرى وَلاعَلى شَعْرى وَلاعَلى بَشَرى وَلا
بر من و نه بر گوش و نه بر چشمم و نه بر مو و نه بر پوست تنم و نه
عَلى لَحْمى وَلا عَلى دَمى وَلا عَلى مُخّى وَلا عَلى عَصَبى وَلا عَلى عِظامى
بر گوشت و نه بر خونم و نه بر مغز و نه بر رگم و نه بر استخوانم
وَلاعَلى مالى وَ لا عَلى ما رَزَقَنى رَبّى سَتَرْتُ بَيْنى وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ
النُّبُوَّةِ
و نه بر مالم و نه بر آنچه پروردگار من روزيم كرده پوشاندم ميان خودم و تو را به
پوشش نبوت
الَّذِى اسْتَتَرَ اَنْبِيآءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ
وَالْفَراعِنَةِ جَبْرَئيلُ عَنْ يَمينى وَ
كه پوشاندند پيمبران خدا خود را بدان وسيله از حمله هاى گردنكشان و سركشان ، جبرئيل
از راستم و
ميكائيلُ عَنْ يَسارى وَ اِسْرافيلُ عَنْ وَرآئى وَ مَحَمَّدٌ صَلّىَ اللَّهُ
عَلَيْهِ وَ آلِهِ
ميكاييل از چپم و اسرافيل از پشت سرم و محمّد صلى الله عليه و آله
اَمامى وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ يَمْنَعُكَ مِنّى وَ يَمْنَعُ الشَّيْطانَ
مِنّى
از پيش رويم و خدا نيز مطلع است بر كارم و تو را از من بازدارد و نيز شيطان را از
من بازدارد
اَللّهُمَّ لا يَغْلِبْ جَهْلُهُ اَناتَكَ اَنْ يَسْتَفِزَّنى وَ يَسْتَخِفَّنى
اَللّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ
خدايا چيره نگردد نادانى او بر حوصله تو كه در نتيجه مرا به ناراحتى كشاند و سبكم
شمارد خدايا من به تو پناهنده شدم
اَللّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ اَللّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ # و از براى اين
حرز حكايت عجيبى
خدايا به تو پناهنده شدم خدايا به تو پناهنده شدم * * * * * * * * * * * * * * * *
*
است كه روايت كرده آن را ابوالصَّلت هروى كه گفت مولاى من علىّ بن موسى الرّضا عليه
السلام روزى نشسته بود در منزل خود داخل شد بر او رسول ماءمون و گفت كه تو را امير
مى طلبد پس امام برخاست و مرا گفت نمى طلبد مرا ماءمون در اين وقت مگر بجهت كارى
سخت و به خدا كه نمى تواند با من كارى بد كردن جهت اين كلمات كه از جدّم رسول خدا
صلى الله عليه و آله به من رسيده ابوالصّلت گفت همراه امام عليه السلام بيرون رفتم
نزد ماءمون چون نظر حضرت بر ماءمون افتاد اين حرز را تا آخر خواند پس زمانى كه حضرت
ايستاد مقابل ماءمون نظر كرد بسوى او ماءمون و گفت اى ابوالحسن امر كرده ام كه صد
هزار درهم بجهت تو بدهند و بنويس هر حاجتى كه دارى پس چون امام پشت گردانيد ماءمون
نظر در قفاى امام كرد و گفت اراده كردم من و اراده كرده است خدا و آنچه اراده كرده
است خدا بهتر بوده است
حرز حضرت جواد عليه السلام
هفتم : يا نُورُ يا بُرْهانُ يا مُبينُ يا مُنيرُ يا رَبِّ اِكْفِنى الْشُّرُورَ وَ
افاتِ الدُّهُورِ وَ
اى نور و اى دليل روشن و اى آشكاركننده اى نوربخش پروردگارا كفايتم كن از شرور و
آفات روزگار و
اَسْئَلُكَ النَّجاةَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِى الصُّورِ
از تو خواهم رهايى را در روزى كه دميده شود در صور * * * * * * * * * * * * * *
حرز امام علىّ النقى عليه السلام
هشتم : بِسْمِ اللَّهِ
* * * * * * * * * * * * * * بنام خداى
الرَّحْمنِ الرَّحيمِ يا عَزيزَ الْعِزِّ فى عِزِّهِ ما اَعَزَّ عَزيزَ الْعِزِّ فى
عِزِّهِ يا عَزيزُ
بخشاينده مهربان اى عزت بخش عزت در عين عزتش چه عزيز است عزت بخش عزت در حال عزت اى
عزيز،
اَعِزَّنى بِعِزِّكَ وَ اَيِّدنى بِنَصْرِكَ وَادْفَعْ عَنّى هَمَزاتِ الشَّياطينِ
وَادْفَعْ عَنّى
عزيز گردان مرا به عزت خود و كمكم ده به ياريت و دور گردان از من وسوسه هاى شياطين
را و دفع كن از من
بِدَفْعِكَ وَامْنَعْ عَنّى بِصُنْعِكَ وَاجْعَلْنى مِنْ خِيارِ خَلْقِكَ يا واحِدُ
يا اَحَدُ يا فَرْدُ
به دفاع خود و بازدار از من بسامان دادن خود و قرارم ده از نيكان بندگانت اى يكتا
اى يگانه اى تنها
يا صَمَدُ
اى بى نياز * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان
حرز حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام
نهم : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
يا عُدَّتى عِنْدَ شِدَّتى وَ يا غَوْثى عِنْدَ كُرْبَتى وَ يا مُونِسى عِنْدَ
وَحْدَتى
اى ذخيره ام در سختى و اى فريادرسم در گرفتارى و اى همدمم در تنهايى
اُحْرُسْنى بِعَيْنِكَ الَّتى لاَتَنامُ وَاكْنُفْنى بِرُكْنِكَ الَّذى لا يُرامُ
محافظتم كن بدان ديده ات كه نخوابد و مرا در پناه آن نيرويت گير كه آهنگ آن نشود *
* * * * * * * *
حرز مولاناالقائم عليه السلام
دهم : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ يا مالِكَ الرِّقابِ وَ يا هازِمَ
الاَْحْزابِ يا
* * * * بنام خداى بخشاينده مهربان اى بدست دارنده جانها اى پراكنده كننده دستجات
اى
مُفْتِّحَ الاَْبْوابِ يا مُسَبِّبَ الاَْسْبابِ سَبِّبْ لَنا سَبَاً لا نَسْتَطيعُ
لَهُ طَلَباً بِحَقِّ لا اِلهَ
گشاينده درها اى سبب ساز اسباب آماده كن براى ما سببى را كه پيدا كردنش نتوانيم به
حق كلمه ((لا اله
اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلى آلِهِ
اَجْمَعينَ
الا اللَّه محمّد رسول اللَّه )) كه درود خدا بر او و آلش همگى * * * *
قنوت امام حسين عليه السلام
يازدهم : اَللّهُمَّ مَنْ اَوى اِلى مَاْوىً فَاَنْتَ مَاْواىَ وَ مَنْ لَجَاءَ
اِلى مَلْجَاءٍ
* * * * * * خدايا هركس براى خود ماءوايى گيرد و تويى ماءواى من و هركه پناهنده به
پناهگاهى شود
فَاَنْتَ مَلْجَاْى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْمَعْ
نِدائى وَ اَجِبْ
و تويى پناهگاه من خدايا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و بشنو فريادم را و اجابت
كن
دُعائى وَاجْعَلْ مَآبى عِنْدَكَ وَ مَثْواىَ وَاحْرُسْنى فى بَلْواىَ مِنِ
افْتِتانِ
دعايم را و قرار ده بازگشتگاه و اقامتگاهم را نزد خود و محافظتم كن در مورد آزمايش
از مفتون شدن
الاِمْتِحانِ وَ لَمَّةِ الشَّيْطانِ بِعَظَمَتِكَ الَّتى لا يَشُوبُها وَلَعُ
نَفْسٍ بِتَفْتينٍ وَ لا
به آزمايش و تماس پيدا كردن با شيطان بدان عظمت و بزرگيت كه بهم نزند آنرا حرص شخصى
يا فتنه انگيختن و نه
وارِدُ طَيْفٍ بِتَظْنينِ وَلا يَلُمُّ بِها فَرَحٌ حَتّى تَقْلِبَنى اِلَيْكَ
بِاِرادَتِكَ غَيْرَ ظَنينٍ
خاطره خوبى با بدگمانى و نه نزديك گردد بدان سرمستى تا اينكه بازگردانى مرا بسوى
خود بوسيله اراده ات نه بصورت تهمت زده
وَلامَظْنُونٍ وَلا مُرابٍ وَ لا مُرْتابٍ اِنَّكَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ # مؤ لف
گويد كه سيّد
و نه مظنون و نه مورد بدگمانى و نه مشكوك براستى تو مهربانترين مهربانانى * * * * *
* * * * * *
بن طاوس قنوتات ائمّه عليهم السلام را جمع كرده در مهج الدّعوات و چون طولانى بود
آنها من اكتفا به همين يك قنوت كردم
دعاى حضرت رسول صلى الله عليه و آله براى امان از جنّ و انس
دوازدهم : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ عَلَيْهِ
تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ
بنام خداى بخشاينده مهربان معبودى نيست جز خدا بر او توكل كنم و او است پروردگار
عرش بس بزرگ
ما شآءَ اللَّهُ كانَ وَ مالَمْ يَشَاْ لَمْ يَكُنْ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ عَلى
كُلِّشَيْئٍ قَديرٌ وَ اَنَّ اللَّهَ
آنچه خدا خواهد باشد و آنچه نخواهد نباشد گواهى دهم كه براستى خدا بر هر چيز توانا
است و براستى خدا
قَدْ اَحاطَ بِكُلِّ شَيْئٍ عِلْماً اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ
نَفْسى وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ
دانشش به هر چيز احاطه دارد خدايا به تو پناه برم از شر خودم و از شر هر
دآبّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ
جنبنده اى كه اختيارش بدست تو است همانا پروردگار من به راه راست است * * * * * * *
* * * * *
دعاى مجرّب از حضرت رسول صلى الله عليه و آله
سيزدهم : روايت است از انس كه گفت حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه هر
كس اين دعا را در هر صبح و شام بخواند موكّل فرمايد حق تعالى به او چهار فرشته كه
او را حفظ كنند از پيش رو و از پشت سر و از طرف راست و از طرف چپش و در امان خداوند
عزّوجلّ باشد و اگر سعى كنند خلايق از جنّ و انس كه ضرر به او برسانند نتوانند آن
دعاء اين است :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بِسْمِ اللَّهِ خَيْرِ الاَْسْماءِ بِسْمِ
اللَّهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ
بنام خداى بخشاينده مهربان بنام خدا بهترين نامها بنام خدا پروردگار زمين و
السَّمآءِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لايَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ بِسْمِ
اللَّهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَى
آسمان بنام خدايى كه زيان نرساند با بودن نام او زهرى و نه دردى بنام خدا صبح كردم
و بر
اللَّهِ تَوَكَّلْتُ بِسْمِ اللَّهِ عَلى قَلْبى وَ نَفْسى بِسْمِاللَّهِ عَلى دينى
وَ عَقْلى بِسْمِ اللَّهِ
خدا توكل كردم بنام خدا بر دل و جانم بنام خدا بر دين و خردم بنام خدا
عَلى اَهْلى وَ مالى بِسْمِ اللَّهِ عَلى ما اَعْطانى رَبّى بِسْمِ اللَّهِ الَّذى
لايَضُرُّ مَعَ
بر خاندان و داراييم بنام خدا بر آنچه پروردگارم به من داده بنام خدايى كه زيان
نرساند با بودن
اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ
اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى لا
نامش چيزى در زمين و نه در آسمان و او است شنواى دانا خدا، خدا، پروردگار من است كه
اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ
مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُكَ وَ
شريك نسازم با او چيزى را خدا بزرگتر است خدا بزرگتر و نيرومندتر و برتر است از
آنچه من از آن ترسم پناهنده ات نيرومند
جَلَّ ثَناؤُكَ وَلا اِلهَ غَيْرُكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ
نَفْسى وَ منْ شَرِّ كُلِّ
و مدح و ثنايت والا است و معبودى جز تو نيست خدايا به تو پناه برم از شر خودم و از
شر هر
سُلْطانٍ شَديدٍ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطانٍ مَريدٍ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ جَبّارٍ
عَنيدٍ وَ مِنْ شَرِّ
سلطان سرسخت و از شر هر شيطان متمرد و از شر هر سركش لجوج و از شر
قَضآءِ السّوُءِ وَ مِنْ كُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّكَ عَلى
صِراطٍ مُسْتَقيمٍ وَ
پيش آمد بد و از (شر) هر جنبنده اى كه تو اختيارش را بدست دارى كه براستى تو براه
راستى هستى و
اَنْتَ عَلى كُلِّشَىْءٍ حَفيظٌ اِنَّ وَلِيِّىَ اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْكِتابَ
وَ هُوَ يَتَوَلَّى
تو بر هر چيز نگهبانى همانا سرپرست من خدايى است كه قرآن را فرستاد او سرپرستى كند
الصّالِحينَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ
از شايستگان ((اگر روگردان شدند بگو بس است مرا خدا معبودى جز او نيست بر او توكل
كنم و اوست پروردگار
الْعَرْشِ الْعَظيمِ
عرش بزرگ * * * * * * * * * * * * * * * * *
دعاى حضرت رسول صلى الله عليه و آله
چهاردهم : اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ اَنْ اَفْتَقِرَ
خدايا به تو پناه برم از اينكه ندار شوم
فى غِناكَ اَوْ اَضِلَّ فى هُداكَ اَوْ اَذِلَّ فى عَزِّكَ اَوْ اُضامَ فى
سُلْطانِكَ اَوْ
در سايه دارايى تو يا گمراه گردم با وجود راهنماييت يا خوار گردم در سايه عزت تو يا
ستمى به من شود در سايه سلطنت تو يا
اُضْطَهَدَ وَالاَْمْرُ اِلَيْكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِكَ اَنْ اَقُولَ زُوراً
اَوْ اَغْشى فُجُوراً اَوْ
در زير فشار پايمال شوم با اينكه كار بدست تو است خدايا به تو پناه برم از اينكه
زورگويم يا درآيم در هرزگى و كار زشت يا
اَكُونَ بِكَ مَغْرُوراً
اينكه به تو (و گذشتت ) مغرور شوم * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * *
دعاى امام باقر عليه السلام هنگام بيرون رفتن از خانه
پانزدهم دعائى است از حضرت امام محمد باقر از ابوحمزه ثمالى روايت است كه گفت از
حضرت امام محمّد باقر عليه السلام اجازه خواستم كه به خدمتش مشرّف شوم پس حضرت از
خانه بيرون آمد و لبهاى مباركش مى جنبيد و فرمود دانستى تكلّم مرا گفتم بلى فدايت
شوم فرمود تكلّم كردم به كلامى كه تكلّم نكرده به آن احدى هرگز مگر آنكه كفايت كرده
حق تعالى آنچه مهمّ او است از امر دنيا و آخرت او گفتم فدايت شوم خبر ده مرا به آن
فرمود بلى هر كه اين كلمات را در حال بيرون رفتن از خانه بخواند مهمّات او ميسّر مى
شود:
