در هنگام صبح و شام
هفتم
و از آن حضرت مروى است كه هر چه را ترك كردى خواندن اين دعا را ترك مكن در هر صبح و
شام : اَللّهُمَّ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خدايا
اِنّى اَصْبَحْتُ اَسْتَغْفِرُكَ فى هذَا الصَّباحِ وَ فى هذَا الْيَوْمِ لاَِهْلِ
رَحْمَتِكَ وَ اَبْرَءُ
من بامداد كردم كه آمرزش خواهم از تو در اين بامداد و در اين روز براى آنان كه
شايسته رحمتت هستند و بيزارى جويم
اِلَيْكَ مِنْ اَهْلِ لَعْنَتِكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ اَبْرَءُ اِلَيْكَ فى
هذَا الْيَوْمِ وَ فى هذَا
به تو از آنان كه دور از رحمت تواءند خدايا بامداد كردم در حالى كه بيزارى جويم
بسويت در اين روز و در اين
الصَّباحِ مِمَّنْ نَحْنُ بَيْنَ ظَهْرانيهِمْ مِنَ الْمُشْرِكينَ وَ مِمّا كانُوا
يَعْبُدُونَ اِنَّهُمْ
بامداد از آنان كه در ميان آنهاييم از مشركان و از آنچه مى پرستند براستى كه اينان
كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقينَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ ما اَنْزَلْتَ مِنَ السَّمآءِ
اِلَى الاَْرْضِ فى
مردمى بدكار و فاسقند خدايا قرار ده آنچه را فرو فرستى از آسمان به زمين در
هذَا الصَّباحِ وَ فى هَذَا الْيَوْمِ بَرَكَةً عَلى اَوْلِيآئِكَ وَ عِقاباً عَلى
اَعْدآئِكَ اَللّهُمَّ
اين بامداد و در اين روز بركتى بر دوستانت و عقابى بر دشمنانت خدايا
والِ مَنْ والاكَ وَ عادِ مَنْ عاداكَ اَللّهُمَّ اخْتِمْ لى بِالاَْمْنِ وَالاْ
يمانِ كُلَّما
دوست دار دوست دارت را و دشمن دار هركه دشمنت دارد خدايا پايان ده برايم به امنيت و
ايمان هر زمان
طَلَعَتْ شَمْسٌ اَوْ غَرَبَتْ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَ لِوالِدَىَّ وَارْحَمْهُما
كَما ربَّيانى
كه خورشيد سر زند يا غروب كند خدايا بيامرز مرا و پدر و مادرم را و رحمتشان كن
چنانچه پروراندند مرا
صَغيراً اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمينَ
وَالْمُسْلِماتِ اَلاَْحْيآءِ
در كوچكى خدايا بيامرز مردان مؤ من و زنان با ايمان مردان مسلمان و زنان مسلمان را
زندگانشان
مِنْهُمْ وَ الاَْمْواتِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ تَعْلَمُ مُتَقَلَّبَهُمْ وَ
مَثْويهُمْ اَللّهُمَّ احْفَظْ اِمامَ
و مردگانشان را خدايا تو مى دانى بازگشتگاه و اقامتگاهشان را خدايا محافظت كن امام
الْمُسْلِمينَ بِحِفْظِ الاْيمانِ وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزيزاً وَافْتَحْ لَهُ
فَتْحاً يَسيراً وَاجْعَلْ
مسلمين را به حفظ ايمان و ياريش كن پيروزمندانه و بگشا برايش به آسانى و قرارده
لَهُ وَلَنا مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً اَللّهُمَّ الْعَنْ فُلاناً وَ
فُلاناً وَالْفِرَقَ الْمُخْتَلِفَةَ
براى او و براى ما از نزد خود سلطنتى با نصرت خدايا لعنت كن فلانى و فلانى و دسته
هايى كه اختلاف كردند
عَلى رَسُولِكَ وَ وُلاةِ الاَْمْرِ بَعْدَ رَسُولِكَ وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ
وَ شيعَتِهِمْ وَ
بر پيامبر تو و زمامداران (باطل ) پس از پيامبرت را و پيشوايان (دروغى ) پس از او و
پيروانشان را و
اَسْئَلُكَ الزِّيادَةَ مِنْ فَضْلِكَ وَ الاِْقْرارَ بِما جآءَ بِهِ مِنْ عِنْدِكَ
وَالتَّسْليمَ لاَِمْرِكَ
از تو خواهم زياده فضل تو را و اقرار بدانچه آورده است از پيش تو و تسليم بودن
فرمانت را
وَالْمُحافَظَةَ عَلى ما اَمَرْتَ بِهِ لا اَبْتَغى بِهِ بَدَلاً وَ لا اَشْتَرى
بِهِ ثَمَناً قَليلاً
ومحافظت بر آنچه بدان فرمان دادى بطورى كه آنرا به چيزى تبديل نكنم و به بهايى آن
را نفروشم
اَللّهُمَّ اهْدِنى فيمَنْ هَدَيْتَ وَ قِنى شَرَّ ما قَضَيْتَ اِنَّكَ تَقْضى وَلا
يُقْضى
خدايا هدايت كن مرا در زمره كسانى كه هدايت كردى و نگاهم دار از شر آنچه حكم كردى
كه تو چنانى كه حكم كنى و كسى بر تو حكم
عَلَيْكَ وَ لايَذِلُّ مَنْ والَيْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ سُبْحانَكَ رَبَّ
الْبَيْتِ تَقَبَّلْ مِنّى
نكند و خوار نشود كسى كه تو دوستش دارى بزرگى تو و برترى منزهى تو اى پروردگار خانه
كعبه بپذير از من
دُعآئى وَ ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَيْكَ مِنْ خَيْرٍ فَضاعِفْهُ لى اَضْعافاً
كَثيرَةً وَ اتِنا مِنْ
دعايم را و آنچه را بوسيله آن به تو تقرب جستم از نيكى پس آنرا برايم مضاعف گردان
به چندين برابر و بده به ما از
لَدُنْكَ اَجْراً عَظيماً رَبِّ ما اَحْسَنَ ما اَبْلَيْتَنى وَ اَعْظَمَ ما
اَعْطَيْتَنى وَ اَطْوَلَ
پيش خود پاداشى بزرگ پروردگارا چه نيكو است آنچه مرا آزمودى و بزرگ است آنچه به من
دادى و چه طولانى است
ما عافَيْتَنى وَ اَكْثَرَما سَتَرْتَ عَلَىَّ فَلَكَ الْحَمْدُ يا اِلهى كَثيراً
طَيِّباً مُبارَكاً عَلَيْهِ
عافيتى كه به من دادى و بسيار است آنچه بر من پوشيدى پس تو را است ستايش اى معبود
من بسيار و پاكيزه و با بركت به اندازه
مِلاَْ السَّمواتِ وَ مِلاَْ الاَْرْضِ وَ مِلاَْ ما شآءَ رَبّى وَ رَضِىَ وَ كَما
يَنْبَغى لِوَجْهِ
پُرى آسمانها و پرى زمين و پرى آنچه پروردگارم خواهد و خوشنود گردد و بدان سان كه
شايسته ذات
رَبّى ذِى الْجَلالِ وَالاِْكْرامِ
پروردگارم صاحب جلالت و بزرگوارى است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * *
هنگام طلوع فجر
هشتم از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام روايت است كه
هركس بگويد در وقت طلوع فجر: لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ
الْمُلْكُ وَ لَهُ
* * * * * * * * * * * * * * * معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد از او
است فرمانروايى و او را است
الْحَمْدُ يُحْيى وَيُميتُ وَ هُوَ حَىُّ لايَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ
عَلى كُلِّ شَيْى ءٍ قَديرٌ
ستايش زنده كند و بميراند و او است زنده اى كه نميرد خير و خوبى بدست او است و او
بر هر چيز توانا است
ده مرتبه و صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه و تسبيح كند سى و پنج مرتبه
و تهليل گويد سى و پنج مرتبه و تحميد گويد خدا را سى و پنج مرتبه نوشته نشود در آن
روز از غافلين و اگر در شب بگويد نيز نوشته نشود در آن شب از غافلين
هنگام صبح و شام
نهم از محمد بن فضيل روايت است كه نوشتم به خدمت حضرت امام محمّد تقى عليه السلام و
از آن حضرت درخواستم كه مرا تعليم فرمايد دعائى پس نوشت آن حضرت در جواب من كه مى
گوئى در وقت صبح و شام :
اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبِّىِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً
پس دعا مى كنى براى حاجت
خدا... پروردگار من است بخشاينده مهربانى كه چيزى را شريكش قرار ندهم * * * * * * *
* * * * *
خود كه اين كلمات مقدمه است براى سؤ ال هر حاجتى به اذن خدا
دعاى مخزون هنگام صبح و شام
دهم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه به داود رِقّى فرمود كه ترك مكن اين دعا
را سه مرتبه در وقت صبح و سه
مرتبه در وقت شام اَللّهُمَّ اجْعَلنى فى دِرْعِكَ الْحَصينَةِ الّتى تَجْعَلُ فيها
مَنْ تُريدُ
* * * * * * * خدايا قرار ده مرا در زره محكمت كه قرار دهى در آن هر كه را خواهى
پس بدرستى كه پدرم عليه السلام مى فرمود كه اين از دعاى مخزون است .
فصل دوّم دعاء هنگام خوابيدن و بيدار شدن
هنگام خوابيدن
در بعض دعاهاى وارده در وقت خوابيدن و بيدار شدن و آن هفت دعا است اوّل از حضرت
صادق عليه السلام مروى است كه كسى كه بگويد سه مرتبه در وقتى كه در خوابگاه خود
درآيد:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى عَلا فَقَهَرَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى بَطَنَ
فَخَبَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى مَلَكَ
ستايش خدايى را كه برتر آمد و چيره و ستايش خدايى را كه نهان است و آگاه و ستايش
خدايى را كه مالك است
فَقَدَرَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى يُحْيىِ الْمَوْتى وَ يُميتُ الاَْحْيآءَ وَ
هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ
و نيرومند و ستايش خدايى را كه زنده كند مردگان را و بميراند زندگان را و او بر هر
چيز
قَديرٌ بيرون آيد از گناهان خود مانند روزى كه زائيده او را مادَرِ او و اين روايت
را صدوق و
توانا است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * *
شيخ نيز نقل كرده اند و در عدّة الدّاعى از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه اين
اَدْنى چيزى است كه مجزى است از تحميد و لكن در آن روايت حمد دوّم بعد از حمد سوّم
است
دوّم و نيز از آن حضرت مروى است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله چون در رختخواب
خود جامى گرفت مى خواند آية الكرسى و مى گفت :
بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ كَفَرْتُ بِالطّاغُوتِ اَللّهُمَّ احْفَظْنى
فى مَنامى وَ فى
بنام خدا ايمان آوردم به خدا و كافرم به طاغوت خدايا حفظ كن مرا در خوابم و در
يَقَظَتى سوّم از مفضّل بن عمر منقول است كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود كه
اگر
بيداريم * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * *
تعويذ هنگام خواب
بتوانى شب نكن مگر آنكه تعويذ كنى خود را به يازده حرف گفتم خبر ده مرا به آنها
فرمود بگو:
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * *
اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ
اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِسُلْطانِ اللَّهِ وَ
پناه برم به عزت خدا و پناه برم به نيروى خدا و پناه برم به جلال خدا و پناه برم به
سلطنت خدا و
اَعُوذُ بِجَمالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِدَفْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِمَنْعِ اللَّهِ
وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ
پناه برم به جمال خدا و پناه برم به دفاع خدا و پناه برم به جلوگيرى كردن خدا و
پناه برم به جمع آورى خدا و پناه برم
بِمُلْكِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ شَرِّ
به فرمانروايى خدا و پناه برم به ذات خدا و پناه برم به رسول خدا صلى الله عليه
وآله از شر
ما خَلَقَ وَ بَرَءَ وَ ذَرَءَ وتعويذكن خودرابه اين هروقت كه خواهى
آنچه آفريد و پديد آورده * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
*
دعاء هنگام خوابيدن
چهارم ازحضرت صادق عليه السلام
منقول است كه كسى كه بخواند صدمرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَدٌ در وقتى كه در خوابگاه
خود رود آمرزيده شود از گناهان پنجاه ساله خود
و نيز از آن حضرت مرويست كه كسى كه بخواند در وقتى كه در رختخواب خود رود قُلْ يآ
اَيُّهَا الْكافِروُنَ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ بنويسد حق تعالى براى او بيزارى
از شرك را
جهت بيدار شدن براى نماز شب
پنجم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود
كسى كه بخواهد
برخيزد براى نماز شب و در رختخواب خود جا كرده باشد بگويد: اَللّهُمَّ لاتُؤْمِنّى
مَكْرَكَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا مرا ايمن از
مكر خود مفرما
وَلاتُنْسِنى ذِكْرَكَ وَلا تَجْعَلْنى مِنَ الْغافِلينَ اَقُومُ ساعَةَ كَذا وَ
كَذا * هرگاه
و ذكرت را فراموشم منما و قرارم مده از بى خبران ، بپا خيزم در فلان ساعت * * *
چنين گفت حقّ تعالى موكّل فرمايد به او ملكى كه او را بيدار كند در آن ساعت
دعاء هنگام بيدار شدن در شب
ششم و نيز از آن حضرت مروى است كه فرمود هرگاه يكى از شما برخواست در شب از خواب
بگويد:
سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ النَّبِييّنَ وَ اِلهِ الْمُرْسَلينَ وَ رَبِّ
الْمُسْتَضْعَفينَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ
منزه است خدا پروردگار پيمبران و معبود رسولان و پروردگار ناتوان شمردگان ستايش
خدايى را
الَّذى يُحْيىِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ پس بدرستى كه چون اين را
گفت
كه زنده كند مردگان را و او بر هر چيز توانا است * * * * * * * * * * * * * * *
مى گويد خداى تبارك و تعالى راست گفت بنده من و شكر نمود
هفتم از عبدالرّحمن بن حجّاج روايت است كه حضرت صادق عليه السلام در آخر شب كه از
خواب برمى خواست صدا را بلند
مى فرمود به حدّى كه اهل خانه بشنوند و مى گفت : اَللّهُمَّ اَعِنّى عَلى هَوْلِ
الْمُطَّلَعِ وَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا كمكم كن بر هراس روز قيامت
و
وَسِّعْ عَلَىَّ ضيقَ الْمَضْجَعِ وَارْزُقْنى خَيْرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ
وَارْزُقْنى خَيْرَ ما
فراخ گردان بر من تنگى آرامگاهم را و روزيم كن خوبى پيش از مرگ و خوبى
بَعْدَ الْمَوْتِ
پس از مرگ را
فصل سوّم اءدعيه هنگام خروج از منزل
امام صادق عليه السلام
در ذكر چند دعائى كه در وقت بيرون آمدن از منزل خوانده مى شود و آن هشت است اوّل از
حضرت صادق عليه السلام منقول است كه آدمى هرگاه خواست از منزل خود بيرون رود بگويد
سه مرتبه
در وقتى كه اراده دارد: اللَّهُ اَكْبَرُ و سه مرتبه بِالِلَّهِ اَخْرُجُ وَ
بِالِلَّهِ اَدْخُلُ وَ عَلَى الِلَّهِ اَتَوَكَّلُ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا بيرون مى روم و بنام خدا
داخل مى شوم و بر خدا توكل مى كنم
پس بگويد: اَللّهُمَّ افْتَحْ لى فى وَجْهى هذا بِخَيْرٍ وَ اخْتِمْ لى بِخَيْرٍ
وَقِنى شَرَّ كُلِّ
* * * * * خدايا بگشا (درى ) برايم از خير در اين سمت كه مى روم و سرانجامم را خير
گردان و نگاهم دار از شر هر
دآبَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ پيوسته در
ضمان خداوند
جنبنده كه زمامش بدست تو است براستى پروردگار من بر راه راست است * * * * * * * * *
*
عزّوجلّ باشد تا برگردد به همان مكانى كه در آن بوده
امام سجّاد عليه السلام
دوّم از حضرت امام زين العابدين عليه السلام
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * *
مرويست كه دروقت بيرون شدن از دَرِ منزل بگويد: بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ
وَ تَوَكَّلْتُ عَلَى
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا ايمان آوردم به خدا و توكل
كردم به
اللَّهِ
امام باقر عليه السلام
سوّم ازحضرت امام محمّدباقرعليه السلام منقول است كه هر كس بگويد در وقتى كه از
منزل خود
خدا * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
بيرون مى شود بِسْمِ اللَّهِ حَسْبِىَ اللَّهُ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ خَيْرَ
* * * * * * * بنام خدا بس است مرا خدا توكل كردم بر خدا، خدايا از تو خواهم خير و
خوبى
اُمُورى كُلِّها وَ اَعُوذُبِكَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْيا وَ عَذابِ الاْخِرَةِ كفايت
فرمايد حق
همه كارهايم را و پناه برم به تو از رسوايى دنيا و عذاب آخرت * * * * * * *
تعالى آنچه را كه اندوهگين سازد او را از امر دنيا و آخرت او
امام صادق عليه السلام
چهارم از حضرت صادق عليه السلام
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * *
منقول است كه بگو در وقتى كه از منزل خود بيرون روى : بِسْمِ اللَّهِ تَوَكَّلْتُ
عَلَى اللَّهِ لا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا توكل كردم بر
خدا
حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ خَيْرَ ما
خَرَجْتُ لَهُ وَ اَعُوذُبِكَ مِنْ شَرِّ
جنبش و نيرويى نيست جز به خدا خدايا از تو خواهم خير آنچه را به خاطرش بيرون آمدم و
پناه برم به تو از شر
ما خَرَجْتُ لَهُ اَللّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ
نِعْمَتَكَ وَاسْتَعْمِلْنى
آنچه برايش بيرون شدم خدايا فراخ گردان بر من از فضل خودت و كامل گردان بر من نعمتت
را و بدارم
فى طاعَتِكَ وَاجْعَلْ رَغْبَتى فيما عِنْدَكَ وَ تَوَفَّنى عَلى مِلَّتِكَ وَ
مِلَّةِ رَسُولِكَ
در كار اطاعت و شوقم را در آنچه نزد تو است قرار ده و بميرانم بر كيش خود و كيش
پيامبرت
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
امام رضا عليه السلام
پنجم از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است كه پدرم عليه السلام اين كلمات را
صلى الله عليه و آله * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
مى گفت در وقتى كه از منزل بيرون مى شد: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
خَرَجْتُ بِحَوْلِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خداى بخشاينده مهربان به جنبش
اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ لابِحَوْلٍ مِنّى وَ لا قُوَّتى بَلْ بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ
يا رَبِّ مُتَعَرِّضاً
خدا و نيرويش درآيم نه به جنبش و نيروى خودم بلكه به جنبش و نيروى تو پروردگارا و
خود را در معرض
لِرِزْقِكَ فَاْتِنى بِهِ فى عافِيَةٍ
امام صادق عليه السلام
ششم از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مرويست كه هر
روزى تو قرار داده ام پس از آن به من بده با عافيت * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * *
كه بخواند قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ ده مرتبه هنگامى كه از منزل خود بيرون مى رود
پيوسته در حفظ خداوند عزّوجلّ باشد و حق تعالى نگهبان او باشد تا برگردد به منزل
خود
امام كاظم عليه السلام
هفتم از حضرت امام موسى عليه السلام مرويست كه هرگاه خواستى سفر روى به ايست بر در
خانه ات و بخوان فاتحة الكتاب را از پيش رو و از جانب راست و از جانب چپ و همچنين
قُلْ هُوَ اللَّه اَحَد را و همچنين قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ وَ قُلْ اَعُوذُ
بِرَبّ الْفَلَقِ را پس بگو:
اَللّهُمَّ احْفَظْنى وَاحْفَظْ ما مَعِىَ وَ سَلِّمْنى وَ سَلِّمْ ما مَعِىَ وَ
بَلِّغْنى وَ بَلِّغْ ما
خدايا مرا حفظ كن و حفظ كن آنچه با من است و به مقصودم برسان و سالمم بدار با هر چه
با من است و برسانم و برسان آنچه
مَعِىَ بَلاغاً حَسَناً
امام كاظم عليه السلام
هشتم و نيز از آن حضرت مروى است كه هرگاه بيرون شدى از
با من است به خوبى و نيكى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* *
منزل خود در سفر يا در حضر پس بگو: بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ
تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ ما
* * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا ايمان آوردم به خدا و توكل كردم بر خدا
آنچه
شاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ
خدا خواهد جنبش و نيرويى نيست جز به خدا
فصل چهارم اءدعيه پيش از نماز و بعد از آن
دعاء هنگام برخاستن براى نماز
در ذكر بعض دعاهاى وارده پيش از نماز و بعد از نماز و بعد از آن و آن پنج دعا است
اوّل از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود
هر كه بگويد اين دعا را وقتى كه برمى خيزد براى نماز پيش از آنكه افتتاح نماز كند
با محمّد و آل محمّدعليهم السلام خواهد
بود: اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
اُقَدِّمُهُمْ بَيْنَ يَدَىْ صَلَواتى
* * خدايا بسوى تو رو كنم به محمّد و آلش و آنان را پيش روى نمازهايم قرار دهم و
بوسيله ايشان بدرگاه
وَ اَتَقَرَّبُ بِهِمْ اِلَيْكَ فَاجْعَلْنى بِهِمْ وَجيهاً فِى الدُّنْيا
وَالاْخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ
تو تقرب جويم پس مرا بوسيله ايشان آبرومند در دنيا و آخرت قرار ده و هم از مقربان
درگاهت
مَنَنْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهمْ فَاخْتِمْ لى بِطاعَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ وَ
وِلايَتِهِمْ فَاِنَّهَا
تويى كه بر من منت نهادى به شناساييشان پس ختم كن برايم به اطاعت و معرفت و
ولايتشان كه براستى
السَّعادَةُ وَ اخْتِمْ لى بِها فَاِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ * پس نماز را
بجا مى آورى و
سعادت همان است و بدان برايم ختم فرما كه براستى تو بر هر چيز توانايى * * * * * *
* * * * * *
چون فارغ شدى مى گوئى : اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى
كُلِّ عافِيَةٍ وَ
* * * * * * * * خدايا قرار ده مرا با محمّد و آل محمّد در هر عافيت و
بَلاَّءٍ وَاجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى كُلِّ مَثْوىً وَ
مُنْقَلَبٍ اَللّ هُمَّ اجْعَلْ
بلايى و قرارم ده با محمّد و آل محمّد در هر جايگاه و بازگشتگاهى خدايا
مَحْياىَ مَحْياهُمْ وَمَماتى مَماتَهُمْ وَاجْعَلْنى مَعَهُمْ فىِالْمَواطِنِ
كُلِّها وَلاتُفَرِّق
زندگيم را زندگى ايشان و مرگم را مرگ ايشان قرار ده و مرا در تمام جاها با ايشان
قرار ده و ميان من
بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَى ءٍ قَديرٌ
و ايشان جدايى مينداز كه براستى تو بر هر چيز توانايى * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * *
دعاء پيش از تكبير نماز
دوّم روايت شده از صفوان جمّال كه ديدم
حضرت صادق عليه السلام رو به قبله كرد پيش از تكبير و گفت : اَللّهُمَّ لا
تُؤْيِسْنى مِنْ رَوْحِكَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا مرا از نسيم جانبخش لطفت
وَلاتُقَنِّطْنى مِنْ رَحْمَتِكَ وَلا تُؤْمِنّى مَكْرَكَ فَاِنَّهُ لا يَاْمَنُ
مَكْرَاللَّهِ اِلا الْقَوْمُ
محروم مكن و از مهر و رحمتت نااميدم مكن و از مكرت ايمنم مكن زيرا ايمن نشوند از
مكر خدا جز مردم
الْخاسِرُونَ سوّم از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه حضرت اميرالمؤ منين عليه
السلام
زيانكار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
دعاء بعد از فارغ از زوال
مى گفت بعد از آنكه فارغ از زوال مى گشت : اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ
بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا به تو تقرب جويم بوسيله جود و كرمت
وَ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ اَتَقَرَّبُ
اِلَيْكَ بِمَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ
و تقرب جويم به تو بوسيله محمّد بنده و رسول تو و تقرب جويم به تو به فرشتگان مقربت
وَ اَنْبِياَّئِكَ الْمُرْسَلينَ وَ بِكَ اللّهُمَّ اَنْتَ الْغَنِىُّ عَنّى وَ
بِىَ الْفاقَةُ اِلَيْكَ اَنْتَ
و پيمبران مرسلت و به خودت خدايا تو از من بى نيازى ولى من بدرگاهت نيازمندم تو
الْغَنِىُّ عَنّى وَ اَنَا الْفَقيرُ اِلَيْكَ اَقَلْتَنى عَثْرَتى وَ سَتَرْتَ
عَلَىَّ ذُ نُوبى فَاقْضِ
از من بى نيازى ولى من محتاج توام لغزشم را ناديده گرفتى و گناهانم را بر من
پوشاندى
الْيَوْمَ حاجَتى وَ لا تُعَذِّبْنى بِقَبيحِ ما تَعْلَمُ مِنّى بَلْ عَفْوُكَ وَ
جُودُكَ يَسَعُنى
پس در اين روز حاجتم را برآور و معذبم مكن بلكه گذشت و جود تو فرايم گيرد
آنگاه حضرت به سجده مى افتاد و مى گفت : يا اَهْلَ التَّقْوى وَ يا اَهْلَ
الْمَغْفِرَةِ يا بَرُّ يا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * اى شايسته پرهيزكارى و اى شايسته آمرزش اى
نيكوكار اى
رَحيمُ اَنْتَ اَبَرُّبى مِنْ اَبى وَ اُمّى وَ مِنْ جَميعِ الْخَلايِقِ اِقْلِبْنى
بِقَضآءِ حاجَتى
مهربان تو نيك رفتارترى نسبت به من از پدر و مادرم و از همه خلايق بازم گردان با
حاجت روا و دعاى
مُجاباً دُعائى مَرْحُوماً صَوْتى قَدْ كَشَفْتَ اَنْواعَ الْبَلاَّءِ عَنّى
مستجاب و آوازى كه مورد مهرت قرار گرفته و انواع بلا را از من دور كرده باشى * * *
* * * * * * *
دعاء پس از اتمام نماز فريضه
چهارم از حضرت
امام محمّد تقى عليه السلام منقول است كه چون از نماز فريضه فارغ شدى بگو: رَضيتُ
بِاللَّهِ رَبّاً
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خوشنودم به
پروردگارى خدا
وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِيّاً وَ بِالاِْسْلامِ ديناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتاباً وَ
بِفُلانٍ وَ فُلانٍ اَئِمَّةً
و به پيامبرى محمد و به دين اسلام و به كتابم كه قرآن است و به فلانى و فلانى امام
[(به جاى بفلانٍ وَ فُلان بگو) وَ بِعَلِي وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَ عَلِي وَ
مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِي وَ مُحَمَّد وَ عَلِي وَالْحَسَنِ
وَالْحُجَّةِ ((منه ))]
اَللّهُمَّ وَلِيُّكَ فُلانٌ [به جاى فلان بگو الْقائِمُ الحُجَّةُ (منه )]
فَاحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ
خدايا نماينده تو فلان را * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * نگهدارى كن از
پيش رو و
مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمينِهِ وَ عَنْ شِمالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ
تَحْتِهِ وَامْدُدُ لَهُ فى
از پشت سر و از راست و چپ و از بالاى سر و از زير پايش و طولانى كن عمرش را
عُمْرِهِ واجْعَلْهُ الْقآئِمَ بِاَمْرِكَ وَالْمُنْتَصِرَ لِدينِكَ وَ اَرِهِ ما
يُحِبُّ وَ ما تَقِرُّ بِهِ
و او را قيام كننده به امرت قرار ده و ياور دينت و بنما به او آنچه را دوست دارد و
آنچه ديده اش را روشن كند
عَيْنُهُ فى نَفْسِهِ وَ ذُرّيَّتِهِ وَ فى اَهْلِهِ وَ مالِهِ وَ فى شيعَتِهِ وَ
فى عَدُوِّهِ وَ اَرِهِمْ
درباره خودش و در فرزندان و خاندانش و در مال و در شيعيانش و در دشمنانش بنما
بدانها از او آنچه را مى ترسند و بنما
مِنْهُ ما يَحْذَرُونَ وَ اَرِهِ فيهِمْ ما يُحِبُّ وَ تَقِرُّبِهِ عَيْنُهُ
وَاشْفِ صُدُورَنا وَ
به او در مورد ايشان آنچه را دوست دارد و ديده اش بدو روشن شود و سينه هاى ما و
صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنينَ * و فرمود كه چون حضرت رسول صلى الله عليه و آله فارغ مى
شد از نماز
سينه هاى مردم با ايمان را شفا ده * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * *
مى گفت : اَللّهُمَّ اغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ ما اَخَّرْتُ وَ ما اَسْرَرْتُ وَ
ما اَعْلَنْتُ وَ
* * * خدايا بيامرز براى من آنچه از پيش فرستادم و از دنبال و آنچه پنهان كردم و
آشكار و
اِسْرافى عَلى نَفْسى وَ ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّى اَللّهُمَّ اَنْتَ
الْمُقَدِّمُ وَ الْمُؤَخِّرُ لا اِلهَ
زياده رويهايم بر خود و آنچه را تو بهتر از من مى دانى خدايا تويى پيش انداز و پس
انداز معبودى
اِلاّ اَنْتَ بِعِلْمِكَ الْغَيْبَ وَ بِقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ اَجْمَعينَ ما
عَلِمْتَ الْحَيوةَ خَيْراً
جز تو نيست به دانشت بر غيب و به نيرويت بر خلق همگى و تا زمانى كه بدانى زندگى را
براى من بهتر
لى فَاَحْينِى وَ تَوَفَّنى اِذا عَلِمْتَ الوَفاةَ خَيْراً لى اَللّهُمَّ اِنّى
اَسْئَلُكَ خَشْيَتَكَ فِى
زنده ام دار و بميرانم هرگاه بدانى مرگ را برايم بهتر از زندگى خدايا من از تو
خواهم ترس تو را در
السِّرِّ وَ الْعَلانِيَةِ وَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِى الْغَضَبِ وَ الرِّضا
وَالْقَصْدَ فِى الْفَقْرِ وَالْغِنا وَ
پنهانى و آشكار و گفتار حق را در خشم و خوشنودى و ميانه روى را در ندارى و دارايى و
اَسْئَلُكَ نَعيماً لايَنْفَدُ وَ قُرَّةَ عَيْنٍ لاتَنْقَطِعُ وَ اَسْئَلُكَ
الرِّضا بِالْقَضآءِ وَ بَرَكَةَ
از تو خواهم نعمتى تمام نشدنى و روشنى چشمى قطع نشدنى و از تو خواهم راضى بودن به
قضا و قدر و مبارك بودن
الْمَوْتِ بَعْدَ الْعَيْشِ وَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ لَذَّةَ
الْمَنْظَرِ اِلى وَجْهِكَ وَ
مرگ را پس از زندگى و گوارايى زندگى پس از مرگ را و لذت ديدار رويت را و
شَوْقاً اِلى رُؤْيَتِكَ وَ لِقآئِكَ مِنْ غَيْرِ ضَرّآءَ مُضِرَّةٍ وَلافِتْنَةٍ
مُضِلَّةٍ اَللّهُمَّ زَيِّنّا
شوق ديدار و لقايت را بدون سختى زيانبخش و نه فتنه گمراه كننده خدايا زينت ده
بِزينَةِ الاْيمانِ وَاجْعَلْنا هُداةٍ مُهْتَدينَ اَللّهُمَّ اهْدِنا فيمَنْ
هَدَيْتَ اَللّهُمَّ اِنّى
ما را به زيور ايمان و قرارمان ده راهنمايانى راه يافته خدايا راهنماييمان كن در
زمره آنانكه هدايت كردى خدايا از
اَسْئَلُكَ عَزيمَةَ الرَّشادِ وَالثَّباتَ فِى الاَْمْرِ وَ الرُّشْدَ
وَاَسْئَلُكَ شُكْرَ نِعْمَتِكَ وَ
تو خواهم تصميم رهجويى و پايدارى در كار (دين ) و رشد و از تو خواهم سپاسگزارى
نعمتت و
