بجهت درد ساقها
وارد شده هفت مرتبه بخوانند اين آيه شريفه را وَاتْلُ ما اُوحِىَ اِلَيْكَ مِنْ
كِتابِ رَبِّكَ لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ لَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً
بجهت درد چشم
روايات بسيار وارد شده كه بعد از نماز
صبح و نماز مغرب بخواند: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ
مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ اَنْ
* * * * * * * * * * خدايا من از تو خواهم به حق محمد و آل محمد بر تو كه
تُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَ النُّورَ فى بَصَرى
وَالْبَصيرَةَ فى
درود فرستى بر محمد و آل محمد و قرار دهى روشنى در ديده ام و بينايى در
دينى وَ الْيَقينَ فى قَلْبى وَالاِْخْلاصَ فى عَمَلى وَ السَّلامَةَ فى نَفْسى وَ
دينم و يقين در دلم و اخلاص در كردارم و تندرستى در جانم و
السَّعَةَ فى رِزْقى وَ الشُّكْرَ لَكَ اَبَداً ما اَبْقَيْتَنى
فراخى در روزيم و سپاسگزاريت هميشه تا زنده ام * * * * * * * * * * * * * * * *
تعويذ درد چشم
و بزنطى از يونس بن ظبيان روايت كرده كه گفت وارد شديم بر حضرت صادق عليه السلام
ديديم آن حضرت راكه درد چشم سختى كرده به حدّى كه ما مغموم شديم از جهت آن حضرت روز
ديگر كه خدمتش رسيديم ديديم كه چشمش دردى ندارد و خوب شده گفتيم فدايت شويم آيا
معالجه فرموديد چشمان خود را به چيزى فرمود بلى به چيزى كه او از جمله معالجات بود
گفتيم چه بود آن فرمود تعويذى بود پس ما نوشتيم آن تعويذ را و آن تعويذ
اين است : اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُوَّةِ اللَّهِ وَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه برم به عزّت خدا و پناه برم
به نيروى خدا و
اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِنُورِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ
اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللَّهِ وَ
پناه برم به قدرت خدا و پناه برم به نور خدا و پناه برم به بزرگى خدا و پناه برم به
جلال خدا و
اَعُوذُ بِجَمالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِبَهآءِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ
* گفتيم ما چيست جَمْع اللَّهِ
پناه برم به جمال خدا و پناه برم به جلوه خدا و پناه برم به هرچه * * * * * * * * *
* * * * * * *
فرمود بِكُلِّ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَفْوِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِغُفْرانِ اللَّهِ
وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِالاَْئِمَّةِ
* * * از خدا است و پناه برم به گذشت خدا و پناه برم به آمرزش خدا و پناه برم به
رسول خدا و پناه برم به امامان * * * * *
و نام برد يك يك ايشان را آنگاه گفت : عَلى ما تَشآءُ مِنْ شَرِّ ما اَجِدُ
اَللّهُمَّ رَبَّ
* * * * * * * * * * * * * * * بر آنچه تو مى خواهى از شر آنچه مى يابم خدايا
پروردگار
الْمُطيعينَ
اطاعت كنندگان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
و نيز براى درد چشم وارد شده كه بخواند بر آن آية الكرسى و در دِل گيرد خوب
شدن آن را و اگر پيش از آن دست بر چشم نهد و بگويد: اُعيذُ نُورَ بَصَرى
بِنُورِاللَّهِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه مى دهم نور ديده ام
را به نور خدايى
الَّذى لايُطْفَاءُ وارد شده براى ضعف باصره نافع است
كه خاموش نگردد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
بجهت ضعف چشم و شبكورى
وارد شده است كه بنويسد آيه نور را مكرّر در جامى و به آب محو كند و آن آب را در
شيشه كند و از آن آب با ميل به چشم كشد
و روايت شده كه هر كه قرآن را از روى قرآن بخواند بهره اى برد از چشم خود
و نيز روايت شده كه هر كه در هر روز بگويد فَجَعَلْناهُ سَميعاً بَصيراً چشمانش از
آفات سالم بماند
شيخ كفعمى فرموده كه به تجربه رسيده براى درد چشم و جميع دردهاى اعضاء توسل جستن به
حضرت امام موسى عليه السلام
براى خون دماغ آب يخ بر سر و پيشانيش بريزد
تعويذ بُطلان سحر
از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام مروى است كه بر پوست آهو بنويسد
و با خود نگاه دارند: بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ بِسْمِ اللَّهِ وَ ماشآءَ
اللَّهُ بِسْمِ اللَّهِ وَ لاحَوْلَ
* * * * * * * * * * * بنام خدا و به (يارى ) خدا و بنام خدا و آنچه خدا خواهد بنام
خدا و جنبش
وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ قالَ مُوسى ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ اِنَّ اللَّهَ
سَيُبْطِلُهُ اِنَّ اللَّهَ لايُصْلِحُ
و نيرويى نيست جز به خدا ((گفت موسى آنچه شما آورده ايد جادو است و خدا حتما آن را
باطل مى كند زيرا خدا اصلاح نمى كند
عَمَلَ الْمُفْسِدينَ فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
فَغُلِبُوا هُنالِكَ وَانْقَلَبُوا
كار تبهكاران را پس حق قرار گرفت و كارى كه آنها مى كردند باطل گشت و در آن حال
مغلوب گشتند و خوار و زبون
صاغِرينَ
بازگشتند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * *
براى دفع شياطين و جادوگران
از حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شده كه
آيه سخره بخوانند و آن اين است : اِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذى خَلَقَ السَّمواتِ
وَالاَْرْضَ فى
* * * * * * * * * * * * * * همانا پروردگار شما كسى است كه آفريد آسمانها و زمين
را در
سِتَّةِ اَيّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِى اللَّيْلَ النَّهارَ
يَطْلُبُهُ حَثيثاً وَ الشَّمْسَ
شش روز سپس به عرش پرداخت ، بپوشاند شب را به روز كه با شتاب از دنبال آن رود و مهر
وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِاَمْرِهِ اَلا لَهُ الْخَلقُ وَالاَْمْرُ
تَبارَكَاللَّهُ رَبُّ
و ماه و ستارگان تحت فرمان اويند بدانيد كه از اوست آفرينش و فرمان بزرگست خدا
پروردگار
الْعالَمينَ اُدْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً اِنَّهُ لا يُحِبُّ
الْمُعْتَدينَ وَلاتُفْسِدُوا فِى
جهانيان بخوانيد پروردگار خويش را به زارى و پنهانى كه او تجاوزكاران را دوست ندارد
و فساد نكنيد در روى
الاَْرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها وَادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً اِنَّ رَحْمَةَ اللَّهِ
قَريبٌ مِنَ
زمين پس از اصلاح آن و بخوانيد خدا را با بيم و اميد براستى كه رحمت خدا نزديك است
الْمُحْسِنينَ
به نيكوكاران * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * *
و در بعضى روايت است كه تا تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ بخواند
و از حضرت رسول صلى الله عليه و آله نقل شده كه بر هر يك از برگ و دانه درخت اسفند
ملكى موكّل است كه با آنها هست تا آنكه بپوسد و ريشه اش و شاخش غم و سحر را برطرف
مى كند و در دانه اش شفاى هفتاد درد است پس مداوا كنيد به اسفند و كُنُدر
و از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه مصروعى را ديد پس طلب كرد قدحى از آب
و خواند بر آن حمد و معوّذتين و دميد در قدح پس امر فرمود كه از آن آب بر سر و
صورتش ريختند تا به هوش آمد و فرمود ديگر عود نخواهد كرد بسوى تو هرگز
و روايت شده از حضرت رسول صلى الله عليه و آله كه اگر جنّ سنگى افكند آن سنگ را
بگيرد و بيافكند به همان موضعى كه سنگ از آنجا آمده و بگويد: حَسْبِىَ اللَّهُ وَ
كَفى وَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بس است مرا خدا و
كافى است و
سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعا لَيْسَ وَراءَ اللَّهِ مُنْتَهى
مى شنود خدا دعاى كسى را كه بخواندش و برتر از خدا جايى نيست * * * * * * * * * * *
* * * * * * *
و نيز از براى شرّ جنّيان نگاه داشتن مرغ و خروس و كبوتر و بزغاله در خانه نافع است
و نيز از براى شرّ جنّيان در سفر و بيابان و مواضع هولناك آن از حضرت صادق عليه
السلام مروى است كه دست بر بالاى سر گذارد و به صداى بلند بخواند
اَفَغَيْرَ دينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ اَسْلَمَ مَنْ فِى السَّمواتِ
وَالاَْرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ
آيا غير دين خدا را مى جوييد با اينكه برايش تسليم گشته آسمانها و زمين از روى ميل
و اكراه و
اِلَيْهِ يُرْجَعُونَ
بسويش بازگردند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
و نيز در بيابان در مواضع مُوحشه و هولناك وارد شده است كه بلند اذان گويند
حرز چشم زخم
وارد شده آيه وَ اِنْ يَكادُ بخوانند
و نيز از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه چون ترسد كه چشم او در كسى يا چشم كسى
در او تاءثير كند سه مرتبه بگويد: ما شآءَاللَّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ
الْعَلِىِ الْعَظيمِ
و وارد شده كه هرگاه احدى خود را به هياءت نيكو آراست پس بخواند وقتى كه از منزل
بيرون مى شود دو قُلْ اَعُوذُ را تا ضرر نرساند به او چيزى باذن اللَّه تعالى
و نيز از براى دفع چشم زخم وارد شده كه دستها را برابر رو بلند كند و سوره حمد و
توحيد و دو قُلْ اَعُوذُ را بخواند و دست بر پيش سر بكشد
ايضاً تعويذ چشم زخم :
اَللّهُمَّ رَبَّ مَطَرٍ حابِسٍ وَ حَجَرٍ يابِسٍ وَ لَيْلٍ دامِسٍ وَ رَطْبٍ وَ
يابِسٍ رُدَّ عَيْنَ
خدايا اى پروردگار باران در حبس و سنگ سخت و شب تار و هر تر و خشك برگردان چشم
الْعايِنِ عَلَيْهِ فى كَبِدِهِ وَ نَحْرِهِ وَ مالِهِ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ
تَرى مِنْ فُطُورٍ ثُمَّ
چشم زن را بر خودش در جگرش و گلويش و مالش ((ديده بگردان آيا بينى در آسمان شكافى
سپس
ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ اِلَيْكَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ
حَسيرٌ
دوباره ديده بازگردان تا دور مانده از هدف به تو بازگردد وامانده ))
تعويذ ديگر بگويد: اَللّهُمَّ ذَا السُّلْطانِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا اى صاحب سلطنت
الْعَظيمِ وَالْمَنِّ الْقَديمِ وَالْوَجْهِ الْكَريمِ ذَا الْكَلِماتِ التّامّاتِ
وَالدَّعَواتِ
بزرگ و نعمت ديرين و ذات بزرگوار و صاحب كلمات تام و تمام و دعاهاى
المُسْتَجابات عافِ فُلاناً مِنْ اَنْفُسِ الْجِنِّ وَ اَعْيُنِ الاِْنْسِ * و اين
تعويذى است
مستجاب شده عافيت ده فلانى را از نفسهاى جنيان و چشم مردم * * * * * * * * * * * *
* * * * * *
كه رسول خدا صلى الله عليه و آله براى حسنين عليهماالسلام خواند و اصحاب خويش را
فرمود كه زنهار اولاد خويش را به اين كلمات تعويذ كنيد،
تعويذ چشم زخم براى حيوانات وغيره مروى از اميرالمؤ منين عليه السلام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بِسْمِ اللَّهِ الْعَظيمِ عَبَسَ عابِسٍ وَ
شَهابَ قابسٍ حَجَرَ يابِسٍ
بنام خداى بخشاينده مهربان بنام خداى بزرگ بر ترش رويى ترش روى و اخگر فروزان و سنگ
خشك
رَدَدْتُ عَيْنَالعايِنِ عَلَيْهِ مِنْ رَاءْسِهِ اِلى قَدَمَيْهِ اَخَذَ عَيْناهُ
قابِضٌ بِكِلاهُ وَ عَلى
بازگرداندم چشم چشم زن را بر خودش از سر تا به پايش بگيرد دو چشمش را گيرنده او و
بر همسايه و
جارِهِ وَاَقارِبِهِ جِلْدُهُ دَقيقٌ وَ دَمُهُ رَقيقٌ وَ بابُ الْمَكْرُوهِ تَليقُ
فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ
خويشانش و پوستش نازك و خونش رقيق و درب مكروه سزاى او است ((پس ديده را بگردان آيا
تَرى مِنْ فُطُورٍ ثمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ اِلَيْكَ
الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسيرٌ
شكافى در آسمانها بينى سپس بازگردان دوباره تا دور مانده از هدف به تو بازگردد و
وامانده باشد))
بجهت دفع وسوسه شيطان
روايت شده كه استعاذه كند به خداى تعالى پس بگويد:
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* *
آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ مُخْلِصاً لَهُ الدّينَ
ايمان آوردم به خدا و رسولش از روى اخلاص به دين او * * * * * * * * * * * * * * *
* * *
و شيخ شهيد از حضرت رسول صلى الله عليه و آله نقل كرده
كه فرمودند شيطان بر دو قسم است شيطان جنّى و آن دور مى شود به گفتن : لا حَوْلَ وَ
لا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * جنبش و
قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ و شيطان انسى و آن دور مى شود به
فرستادن صلوات بر
نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * *
بر محمد و آل آن جناب عليهم السلام
مؤ لّف گويد: كه در باب نمازها گذشت نماز حديث نفس و ذكر بعضى عوذات بجهت دفع وسوسه
به آنجا مراجعه شود
بجهت ايمنى از دزد
بخواند بر حلقه ها و قفل قُلْ اِدْعُوا اللَّهَ اَوِادْعُوا الرَّحْمنَ تا آخر سوره
عوذه عقرب
روايت شده كه تيز نظر كن به ستاره سُهى و آن ستاره كوچكى است نزديك ستاره وسطى بنات
نَعش و بگويد
سه مرتبه : اَللّهُمَّ رَبَّ اَسْلَمَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ
* * * * * خدايا اى پروردگار ستاره ((اسلم )) درود فرست بر محمّد و آل محمّد و شتاب
كن در فرج ايشان و
سَلِّمْنا مِنْ شَرِّ كُلِّ ذى شَرٍّ
سالم بدار ما را از شر هر صاحب شرى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * *
و نيز روايت شده كه بر آن نظر افكند و سه مرتبه بگويد:
اَللّهُمَّ رَبَّ هُودِ ابْنِ اُسَيَّةَ آمِنّى شَرَّ كُلِّ عَقْرَبٍ وَ حَيَّةٍ هر
شب كه چنين گويد از شرّ
خدايا اى پروردگار هود فرزند ((اسية )) ايمن دار مرا از شر هر عقرب و مارى * * * *
* * * * * * * *
مار و عقرب محفوظ ماند
و نيز بجهت دفع شرّ عقارب و مارها از حضرت صادق عليه السلام
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* *
مرويست كه بخواند در نزد شب بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
* * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا و به يارى خدا و درود خدا بر محمد و آلش
اَخَذْتُ الْعَقارِبَ وَالْحَيّاتِ كُلَّها بِاِذْنِ اللَّهِ تَبارَكَ وَ تَعالى
بِاَفْواهِها وَ اَذْنابِها
گرفتم عقربها و مارها را همه شان را به اذن خداى تبارك و تعالى دهنهاشان و دمهاشان
وَ اَسْماعِها وَ اَبْصارِها وَ قُواها عَنّى وَ عَمَّنْ اَحْبَبْتُ اِلى ضَحْوَةِ
النَّهارِ
و گوشهاشان و چشمهاشان و تمام قواشان را از خودم و از هر كه را كه دوست دارم تا
برآمدن روز
اِنْشآءَاللَّهُ تَعالى
انشاءاللَّه تعالى
و نيز بجهت شرّ عقرب بخواند سلامُ عَلى نُوحٍ فِى الْعالَمينَ
* * * * * * * * * * * * * * * سلام بر نوح در جهانيان
اِنّا كَذلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنينَ اِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنينَ
براستى ما چنين پاداش دهيم نيكوكاران را كه او از بندگان مؤ من ما است * * * * * *
* * * * * *
و روايت شده كه وقتى
حضرت نوح عليه السلام سوار كشتى شد منع فرمود عقرب را از سوار شدن بر كشتى عقرب گفت
من
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* *
مُعاهده مى كنم با تو كه نگزم كسى را كه بگويد: سَلامٌ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ
مُحَمَّدٍ وَ عَلى
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * سلام بر محمد و آل محمد و بر
نُوحٍ فِى الْعالَمينَ
نوح در جهانيان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* *
و در چند حديث وارد شده است كه ماليدن نمك رفع زهر عقرب و گزندگان مى كند.
باب چهارم
فصل اوّل اءدعيه صبح و شام
هنگام داخل شدن در صبح
در ادعيه اى كه منتخب شده از كتاب شريف كافى و آن مشتمل بر چند فصل است : فصل اوّل
در بعض دعاهاى وارده در وقت صبح و شام غير آنچه در سابق گذشت و آن ده دعا است اوّل
از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه حضرت علىّ بن الحسين عليه السلام چون داخل
صبح مى شد مى گفت :
اَبْتَدِءُ يَوْمى هذا بَيْنَ يَدَىْ نِسْيانى وَ عَجَلَتى بِسْمِاللَّهِ وَ ما
شآءَ اللَّهُ
شروع مى كنم اين روزم را در برابر فراموشى و شتابم به نام خدا و آنچه خدا خواهد # *
* *
هنگام داخل شدن در شام
دوّم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هركس اين كلمات را سه مرتبه بگويد در
وقتى كه داخل شب
مى شود پوشيده شود به بالى از بالهاى جبرئيل تا آنكه داخل صبح شود: اَسْتَوْدِعُ
اللَّهَ الْعَلِىَّ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * مى سپارم به
خداى والاى
الاَْعْلَى الْجَليلَ الْعَظيمَ نَفْسى وَ مَنْ يَعنْينى اَمْرُهُ اَسْتَوْدِعُ
اللَّهَ نَفْسِىَ
برتر باجلالت بزرگ خودم را و هر كه كارش بر دوش من است به خدا مى سپارم نفس
الْمَرْهُوبَ الْمَخُوفَ الْمُتَضَعْضَعَ لِعَظَمَتِهِ كُلُّ شَيْئٍ
هراسان ترسان خودم را به آن خدايى كه سر فرود آرد در برابر عظمتش هر چيز * * * * *
* * * * * * *
سوّم و نيز از آن حضرت
مروى است كه چون داخل شام شوى بگو: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ عِنْدَ اِقْبالِ
لَيْلِكَ وَ اِدْبارِ
* * * * * * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم در هنگام آمدن شبت و روگرداندن
نَهارِكَ وَ حُضُورِ صَلَواتِكَ وَ اَصْواتِ دُعآئِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى
مُحَمَّدٍ وَ آلِ
روزت و حضور نمازهايت و آوازهاى خوانندگانت كه درود فرستى بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ
محمد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * *
و دعا كن به آنچه خواهى
هنگام داخل شدن در صبح
چهارم از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه پدرم صلّى
اللَّهُ عَليه و آله چون داخل صبح مى شد مى گفت : بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ
اِلَى اللَّهِ وَ فى سَبيلِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * بنام خدا و به يارى خدا و بسوى خدا و در راه
اللَّهِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
اَللّهُمَّ اِلَيْكَ اَسْلَمْتُ نَفْسى وَ
خدا و بر كيش رسول خدا درود خدا بر او و آلش خدايا به تو واگذاردم خودم را و
اِلَيْكَ فَوَّضْتُ اَمْرى وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ يا رَبَّ الْعالَمينَ
اَللّهُمَّ احْفَظْنى بِحِفْظِ
به تو واگذاردم كارم را و بر تو توكل كنم اى پروردگار جهانيان خدايا نگهداريم كن به
نگهدارى
الاِْيمانِ مِنْ بَيْنِ يَدَىَّ وَ مِنْ خَلْفى وَ عَنْ يَمينى وَ عَنْ شِمالى وَ
مِنْ فَوْقى وَ
ايمان از پيش رويم و از پشت سرم و از سمت راستم و از سمت چپم و از بالاى سرم و
مِنْ تَحْتى وَ مِنْ قِبَلى لا اِلهَ اِلا اَنْتَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ
بِاللَّهِ نَسْئَلُكَ الْعَفْوَ
از زير پايم و از پيش رويم معبودى جز تو نيست جنبش و نيرويى نيست جز به خدا از تو
خواهم گذشت
وَالْعافِيَةَ مِنْ كُلِّ سُوَّءٍ وَ شَرٍّ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ
اِنّى اَعُوذُبِكَ مِنْ
و عافيت از هر بدى و شرى در دنيا و آخرت خدايا به تو پناه برم از
عَذابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضُغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضيقِ الْقَبْرِ وَ
اَعُوذُبِكَ مِنْ سَطَواتِ
عذاب قبر و از فشار قبر و از تنگى قبر و به تو پناه برم از يورش هاى
اللَّيْلِ والنَّهارِ اَللّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْبَلَدِ
الْحَرامِ وَ رَبَّ الْحِلِّ وَ
شب و روز خدايا اى پروردگار مشعرالحرام و پروردگار شهر محترم مكه و پروردگار حِل و
الاِْحْرامِ اَبْلِغْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَنّىِ السَّلامَ اَللّهُمَّ
اِنّى اَعُوذُ بِدِرْعِكَ
حرم برسان به محمد و آل محمد از من سلامى خدايا به تو پناه برم به زره
الْحَصينَةِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِكَ اَنْ تُميتَنى غَرَقاً اَوْ حَرَقاً اَوْ
شَرَقاً اَوْ قَوَداً اَوْ صَبْراً
محكمت و پناه برم به گردآوردنت از اينكه بميرانيم به صورت غرق شدن يا سوختن يا
گلوگير شدن يا كَت بسته
اَوْ مُسَمّاً اَوْ تَرَدِّياً فى بِئْرٍ اَوْ اَكيلَ السَّبُعِ اَوْ مَوتَ
الْفُجائَةِ اَوْ بِشَىْءٍ مِنْ ميتاتِ السَّوءِ
يا مسموميت يا پرت شدن در چاه يا طعمه درنده شدن يا مرگ ناگهانى يا به يكى از
مرگهاى بد ديگر
وَلكِنْ اَمِتْنى عَلى فِراشى فى طاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَ آلِهِ
ولى بميرانم در بسترم در حال اطاعت تو و اطاعت رسولت صلى الله عليه و آله و در حالى
كه
مُصيباً لِلْحَقِّ غَيْرَ مُخْطِئٍ اَوْ فىِ الصَّفِ الَّذينَ نَعَّتَهُمْ فى
كِتابِكَ كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ
به حق رسيده و خطاكار نباشم يا در زمره صف آنها كه در قرآنت وصفشان كرده ((كه گويى
بنايى
مَرْصُوصٌ اُعيذُ نَفْسى وَ وَُلَْدى وَ ما رَزَقَنى رَبّى بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ
الْفَلَقِ * تا
استوارند)) پناه دهم خود و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزيم كرده به ((قل اعوذ برب
الفلق * * *
آخر سوره : وَ اُعيذُ نَفْسى وَ وُلِْدى وَ ما رَزَقَنى رَبّى بِقُلْ اَعُوذُ
بِرَبِّ النّاسِ * تا
* * * * * * و پناه دهم خود و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزيم كرده به ((قل اعوذ
برب الناس )) * *
آخر سوره و مى گوئى : الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ ما خَلَقَ اللَّهُ
وَالْحَمْدُلِلَّهِ مِثْلَ ما خَلَقَ وَ
* * * * * * * * * * * ستايش براى خدا است به شماره آنچه آفريده و ستايش خداى را
همانند آنچه آفريده و
الْحَمْدُلِلَّهِ مِلاَْ ما خَلَقَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ
وَالْحَمْدُلِلَّهِ زِنَةَ عَرْشِهِ
ستايش خداى را به پُرى آنچه آفريده و ستايش خداى را به امتداد كلماتش و ستايش خداى
را هموزن عرشش
وَالْحَمْدُلِلَّهِ رِضا نَفْسِهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْحَليمُ الْكَريمُ وَ
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْعَلِىُّ
و ستايش خداى را به اندازه خوشنوديش و معبودى نيست جز خداى شكيباى بزرگوار و معبودى
نيست جز خداى والاى
الْعَظيمُ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ وَالاَْرضَينَ وَ ما بَيْنَهُما وَ
رَبِّ الْعَرْشِ
بزرگ منزه است خدا پروردگار آسمانها و زمينها و آنچه در ميان آن دو است و پروردگار
عرش
الْعَظيمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ دَرَكِ الشَّقاَّءِ وَ مِنْ شَماتَةِ
الاَْعْدآءِ وَ اَعُوذُ
بزرگ خدايا من به تو پناه برم از درك كردن بدبختى و از شماتت دشمنان و به تو پناه
برم
بِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَ الْوَقْرِ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوَّءِ الْمَنْظَرِ فِى
الاَْهْلِ وَالْمالِ وَالْوَلَدِ
از ندارى و سنگين بارى و به تو پناه برم از بدى ديدن در خاندان و مال و فرزند
و صلوات بفرست بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه
هنگام نماز مغرب و صبح
پنجم و نيز از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون نماز مغرب و صبح بجا آوردى
بگو هفت مرتبه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ
بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ
پس بدرستى كه هركس اين را بگويد نرسد به او جذام و پيسى و ديوانگى و نه هفتاد نوع
از انواع بلاها و مى گوئى چون داخل صبح و داخل شام شدى :
اَلْحَمْدُ لِرَبِّ الصَّباحِ اَلْحَمْدُ لِفالِقِ الاِْصْباحِ دو مرتبه
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى اَذْهَبَ
ستايش خاص پروردگار صبحدم ستايش خاص شكافنده سپيده دم * * * * ستايش خدايى را كه
اللَّيْلَ بِقُدْرَتِهِ وَ جآءَ بِالنَّهارِ بِرَحْمَتِهِ وَ نَحْنُ فى عافِيَةٍ *
و مى خوانى آية الكرسى
شب را به قدرت خويش ببرد و روز را به مهر خويش درآورد و ما در حال تندرستى هستيم *
* * * * * * * * *
و آخر حشر و ده آيه از صافّات : وَ سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا
يَصِفُونَ وَ سلامٌ عَلَى
* * * * * * * * * * * * * و منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه توصيف كنند
و سلام بر
الْمُرْسَلينَ والْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ فَسُبْحانَ الِلَّهِ حينَ
تُمْسُونَ وَ حينَ
مرسلين و ستايش خداى را است پروردگار جهانيان پس منزه است خدا هنگامى كه شام كنيد و
هنگامى كه
تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حينَ
تُظْهِرُونَ
بامداد كنيد و از او است ستايش در آسمانها و زمين و شامگاه و چون ظهر كنيد
يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ
يُحْيِى الاَْرْضَ بَعْدَ
برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده كند زمين را پس از
مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ
الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ سَبَقَتْ
مرگش و اين چنين بيرون آورده شويد منزه و پاكيزه است پروردگار ما و پروردگار
فرشتگان و روح ، پيشى جسته
رَحْمَتُكَ غَضَبَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَاِنّى ظَلَمْتُ نَفْسى
فَاغْفِرْ لى
مِهرت بر خشمت معبودى جز تو نيست منزهى تو كه براستى من به خود ستم كرده ام پس
بيامرز مرا و به من
وَارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التّوّابُ الرَّحيمُ
رحم كن و توبه ام بپذير كه همانا تويى توبه پذير مهربان * * * * * * * * * *
هنگام صبح
ششم و نيز از حضرت
صادق عليه السلام اين دعا براى وقت صبح روايت شده : اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ
اَحْمَدُكَ وَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا از آن تو است ستايش تو را ستايش كنم و
از تو
اَسْتَعينُكَ وَ اَنْتَ رَبّى وَ اَنَا عَبْدُكَ اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِكَ وَ
وَعْدِكَ وَ اُومِنُ
كمك خواهم و تويى پروردگار من و منم بنده تو بامداد كردم بر پيمان و وعده تو و
ايمان دارم
بِوَعْدِكَ وَ اُوفى بِعَهْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ
بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا
به وعده ات و وفا كنم به عهد تو تا مى توانم و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى يگانه
اى كه
شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَصْبَحْتُ عَلى
فِطْرَةِ الاِْسْلامِ
شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است بامداد كردم بر فطرت اسلام
وَكَلِمَةِ الاِْخْلاصِ وَمِلَّةِ اِبْرهيمَ وَدينِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُاللَّهِ
عَلَيْهِما وَ آلِهِما عَلى
و كلمه اخلاص و كيش ابراهيم و دين محمد كه درود خدا بر آن دو و بر آلشان باد بر
ذلِكَ اُحْيى وَ اَمُوتُ اِنْشآءَ اللَّهُ اَللّهُمَّ اَحْيِنى ما اَحْيَيْتَنى وَ
اَمِتْنى اِذا اَمَتَّنى
همين زندگى كنم و بر آن بميرم انشاءالله خدايا زنده ام دار تا زنده ام دارى و
بميرانم هنگامى كه بميرانيم
عَلى ذلِكَ وَابْعَثْنى اِذا بَعَثْتَنى عَلى ذلِكَ اَبْتَغى بِذلِكَ رِضْوانَكَ
وَاتِّباعَ
بر اينكه گفتم و برانگيزم در آن هنگام كه محشورم كنى بر همين و من مى جويم بدان
خوشنودى تو و پيروى
سَبيلِكَ اِلَيْكَ اَلْجَاْتُ ظَهْرى وَ اِلَيْكَ فَوَّضْتُ اَمْرى آلُ مُحَمَّدٍ
اَئِمَّتى لَيْسَ لى
راه تو را و به تو تكيه دادم پشتم را و به تو واگذاردم كارم را آل محمد امامان منند
و
اَئِمَّةٌ غَيْرُهُمْ بِهِمْ اَئْتَمُّ وَ اِيّاهُمْ اَتَوَلّى وَ بِهِمْ اَقْتَدى
اَللّهُمَّ اجْعَلْهُمْ اَوْلِيآئى فِى
امامى جز ايشان برايم نيست بدانها پيروم و آنان را دوست گيرم و بديشان اقتداء كنم
خدايا قرارشان ده دوستان من در
الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَاجْعَلْنى اُوالى اَوْلِيآئَهُمْ وَ اُعادى اَعْدآئَهُمْ
فِى الدُّنْيا
دنيا و آخرت و چنان كن كه من دوست بدارم دوستانشان را و دشمن بدارم دشمنانشان را در
دنيا
وَالاْخِرَةِ وَ اَلْحِقْنى بالصّالِحينَ وَ آبائى مَعَهُمْ
و آخرت و ملحقم كن به شايستگان و پدرانم را نيز با ايشان قرار ده * * * * * * * * *
* * *
