عِنْدَاللَّهِ الْمَقامَ الْمَحْمُودَ وَالْجاهَ الْوَجيهَ وَالْمَنْزِلَ الرَّفيعَ وَالْوَسيلَةَ اِنّى

زيرا شما را در نزد خداوند مقامى است پسنديده و منزلتى است آبرومند و جايگاهى است بلندمرتبه و (مقام ) وسيله از شما

اَنْقَلِبُ عَنْكُما مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ الْحاجَةِ وَقَضاَّئِها وَنَجاحِها مِنَ اللَّهِ

است ، و من هم اكنون كه از نزد شما بازگردم چشم براه قطعى شدن حاجتم و برآمدنش و به انجام رسيدنش از جانب خدا

بِشَفاعَتِكُما لى اِلَى اللَّهِ فى ذلِكَ فَلا اَخيبُ وَلا يَكُونُ مُنْقَلَبى مُنْقَلَباً

هستم به شفاعتى كه شما برايم در اين باره به درگاه خدا مى كنيد پس چنان نباشد كه نوميد شوم و بازگشتم بازگشت شخص

خآئِباً خاسِراً بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبى مُنْقَلَباً راجِحاً [راجياً] مُفْلِحاً مُنْجِحاً

نوميد زيانكارى باشد بلكه بازگشت كسى باشد كه با موفقيت و اميدوارى و رستگارى و كاميابى

مُسْتَجاباً بِقَضاَّءِ جَميعِ حَوائِجى وَتَشَفَّعا لى اِلَى اللَّهِ انْقَلَبْتُ عَلى ما

با حاجتهائى كه تماميش روا شده باز مى گردد و شفاعت كنيد برايم به درگاه خدا، بازگردم بر آنچه

شاَّءَ اللَّهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ مُفَوِّضاً اَمْرى اِلَى اللَّهِ مُلْجِاءً ظَهْرى

خدا خواهد و جنبش و نيروئى نيست جز به خدا واگذار كنم كارم را به خدا و پشت و پناه خود را

اِلَى اللَّهِ مُتَوَكِّلاً عَلَى اللَّهِ وَاَقُولُ حَسْبِىَ اللَّهُ وَكَفى سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعى

خدا قرار دهم و توكل كنم بر خدا و مى گويم بس است مرا خدا و كافى است براى من ، بشنود خدا (آواز) هر كه او را بخواند

لَيْسَ لى وَراَّءَ اللَّهِ وَوَراَّئَكُمْ يا سادَتى مُنْتَهى ما شاَّءَ رَبّى كانَ

اى آقايان بزرگوار براى من جز خدا و شما سرمنزل و پايگاهى نيست آنچه پروردگارم خواسته موجود گشت

وَمالَمْ يَشَاءْ لَمْ يَكُنْ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ اَسْتَوْدِعُكُمَا اللَّهَ وَلا

و آنچه نخواسته موجود نگردد و نيست جنبش و نيروئى جز بخدا، شما دو بزرگوار را به خدا مى سپارم و قرار

جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى اِلَيْكُما اِنْصَرَفْتُ يا سَيِّدى يا اَميرَ

ندهد خداوند اين بار را آخرين بار زيارتم از شما بازگشتم اى آقاى من اى امير

الْمُؤْمِنينَ وَمَوْلاىَ وَاَنْتَ يا اَبا عَبْدِاللَّهِ يا سَيِّدى وَسَلامى عَلَيْكُما

مؤ منان و اى سرور من و تو نيز اى ابا عبداللّه اى آقاى من و سلام من بر شما دو آقا

مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ واصِلٌ ذلِكَ اِلَيْكُما غَيْرُ مَحْجُوبٍ

پيوسته باد تا پيوسته است شب و روز واصل گردد اين سلام به شما از شما پوشيده نماند

عَنْكُما سَلامى اِنْ شاَّءَ اللَّهُ وَاَسْئَلُهُ بِحَقِّكُما اَنْ يَشاَّءَ ذلِكَ وَيَفْعَلَ

سلام من انشاءالله و از خدا خواهم به حق شما دو بزرگوار كه مشيّتش بر اين كار قرار گيرد

فَاِنَّهُ حَميدٌ مَجيدٌ اِنْقَلَبْتُ يا سَيِّدَىَّ عَنْكُما تاَّئِباً حامِداً لِلَّهِ شاكِراً

و آن را انجام دهد كه براستى او بسى ستوده و بزرگوار است بازگردم اى دو آقاى من از خدمت شما توبه كننده و ستايش كننده

راجِياً لِلاِْجابَةِ غَيْرَ آيِسٍ وَلا قانِطٍ ائِباً عاَّئِداً راجِعاً اِلى

خدا و سپاسگزار و اميدوار به اجابت بدون ياءس و نااميدى و به اميد رجوع و بازگشت دوباره براى

زِيارَتِكُما غَيْرَ راغِبٍ عَنْكُما وَلا مِنْ زِيارَتِكُما بَلْ راجِعٌ عاَّئِدٌ اِنْ

زيارت شما بى آنكه اشتياق و رغبتم از شما كاسته شود و يا از زيارت شما (سير شوم ) بلكه بازآيم و مراجعت كنم

شاَّءَ اللَّهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ يا سادَتى رَغِبْتُ اِلَيْكُما وَاِلى

انشاءاللَّه و جنبش و نيروئى نيست جز به خدا اى آقايان من به زيارت شما و به خودتان اشتياق و ميل ورزيدم

زِيارَتِكُما بَعْدَ اَنْ زَهِدَ فيكُما وَفى زِيارَتِكُما اَهْلُ الدُّنْيا فَلا خَيَّبَنِىَ

پس از آنكه بى ميل بودند به شما و به زيارتتان مردم دنيا پس خدا نوميدم نكند

اللَّهُ ما رَجَوْتُ وَما اَمَّلْتُ فى زِيارَتِكُما اِنَّهُ قَريبٌ مُجيبٌ # سيف بن

در آنچه بدان اميدوارم و آرزومندم در مورد زيارت شما كه براستى او خدائى است نزديك و اجابت كننده * * * * *

خبر صفوان در فضيلت زيارت عاشورا
عُمَيْره گويد كه سؤ ال كردم از صفوان و گفتم كه علقمة بن محمد اين دعا را براى ما از حضرت باقر عليه السلام روايت نكرد بلكه همان زيارت را حديث كرد صفوان گفت كه وارد شدم با سيّد خودم حضرت صادق عليه السلام به اين مكان پس به جا آورد مثل آنچه را كه ما بجا آورديم در زيارت و دعا كرد به اين دعا هنگام وداع بعد از اينكه دو ركعت نماز گذاشت چنانچه ما نماز گذاشتيم و وداع كرد چنانچه ما وداع كرديم پس صفوان گفت كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود كه مواظب باش اين زيارت را و بخوان اين دعا را و زيارت كن به آن پس بدرستى كه من ضامنم بر خدا براى هركه زيارت كند به اين زيارت و دعا كند به اين دعا از نزديك يا دور اينكه زيارتش مقبول شود و سعيش مشكور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خداى تعالى بهر مرتبه كه خواهد برسد و او را نوميد برنگردانداى صفوان يافتم اين زيارت را به اين ضمان از پدرم و پدرم از پدرش علىّ بن الحسين عليه السلام به همين ضمان و او از حسين عليه السلام به همين ضمان و حسين عليه السلام از برادرش حسن عليه السلام به همين ضمان و حسن از پدرش اميرالمؤ منين عليه السلام با همين ضمان و اميرالمؤ منين عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله با همين ضمان و رسول خدا صلى الله عليه و آله از جبرئيل با همين ضمان و جبرئيل از خداى تعالى با همين ضمان و بتحقيق كه خداوند عزّوجلّ قسم خورده به ذات مقدس خود كه هركه زيارت كند حسين عليه السلام را به اين زيارت از نزديك يا دور و دعا كند به اين دعا قبول مى كنم از او زيارت او را و مى پذيرم از او خواهش او را بهرقدر كه باشد و مى دهم مسئلتش را پس بازنگردد از حضرت من با نااميدى و خَسار و بازش گردانم با چشم روشن به برآوردن حاجت و فوز به جنّت و آزادى از دوزخ و قبول كنم شفاعت او را در حقّ هركس كه شفاعت كند حضرت فرمايد جز دشمن ما اهلبيت كه در حقّ او قبول نشود قسم خورده حقّ تعالى به اين بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه كه گواهى دادند به آن ملائكه ملكوت او پس جبرئيل گفت يا رسول الله خدا فرستاده مرا بسوى تو بجهت سرور و بشارت تو و شادى و بشارت على و فاطمه و حسن و حسين و امامان از اولاد تو عليهم السلام تا روز قيامت پس مستمرّ و پاينده باد مسرّت تو و مسرّت على و فاطمه و حسن و حسين و امامان عليهم السلام و شيعه شما تا روز رستخيز پس صفوان گفت كه حضرت صادق عليه السلام با من فرمود اى صفوان هرگاه روى داد از براى تو بسوى خداى عزّوجلّ حاجتى پس ‍ زيارت كن به اين زيارت از هر مكانى كه بوده باشى و بخوان اين دعا را و بخواه از پروردگار خود حاجتت را كه برآورده شود از خدا و خدا خلاف نخواهد فرمود وعده خود را بر رسول خود بجود و امتنان خويش وَالحَمْدُلِلّهِ مؤ لّف گويد كه در نجم ثاقب در ذيل حكايت تشرّف جناب حاجّ سيد احمد رشتى به ملاقات امام عصر ارواحنا فداه در سفر حجّ و فرمايش آن حضرت به او كه چرا شما عاشورا نمى خوانيد عاشوراء عاشوراء عاشوراء و آن حكايت را ما انشاءاللّه بعد از زيارت جامعه كبيره نقل خواهيم كرد
فوائد مداومت بر زيارت عاشورا
شيخ ما ثقة الا سلام نورى رحمه الله فرموده امّا زيارت عاشوراء پس در فضل و مقام آن بس كه از سنخ ساير زيارات نيست كه بظاهر از انشاى و املاى معصومى باشد هر چند كه از قلوب مطهّره ايشان چيزى جز آنچه از عالم بالا به آنجا رسد بيرون نيايد بلكه از سنخ احاديث قدسيّه است كه به همين ترتيب از زيارت و لعن و سلام و دعا از حضرت احديّت جَلَّتْ عَظَمَتُه به جبرئيل امين و از او به خاتم النبيين صلى الله عليه و آله رسيده و به حسب تجربه مداومت به آن در چهل روز يا كمتر در قضاى حاجات و نيل مقاصد و دفع اعادى بى نظير و لكن احسن فوايد آن كه از مواظبت آن بدست آمده فايده اى است كه در كتاب دارالسّلام ذكر كردم و اجمال آن آنكه ثقه صالح متّقى حاجّ ملاحسن يزدى كه از نيكان مجاورين نجف اشرف است و پيوسته مشغول عبادت و زيارت نقل كرد از ثقه امين حاجّ محمد على يزدى كه مرد فاضل صالحى بود در يزد كه دائماً مشغول اصلاح امر آخرت خود بود و شبها در مقبره خارج يزد كه در آن جماعتى از صلحا مدفونند و معروف است به مزار بسر مى برد و او را همسايه اى بود كه در كودكى با هم بزرگ شده و در نزد يك معلّم مى رفتند تا آنكه بزرگ شد و شغل عشّارى پيش گرفت تا آنكه مرد و در همان مقبره نزديك محلّى كه آن مرد صالح بيتوته مى كرد دفن كردند پس او را در خواب ديد پس از گذشتن كمتر از ماهى كه در هيئت نيكوئى است پس به نزد او رفت و گفت من مى دانم مبداء و منتهاى كار تو و ظاهر و باطن تو را و نبودى از آنها كه احتمال رود نيكى در باطن ايشان و شغل تو مقتضى نبود جز عذاب را پس به كدام عمل به اين مقام رسيدى گفت چنان است كه گفتى و من در اشدّ عذاب بودم از روز وفات تا ديروز كه زوجه استاد اشرف حدّاد فوت شد و در اين مكان او را دفن كردند و اشاره كرد به موضعى كه قريب صد ذرع از او دور بود و در شب وفات اوحضرت ابى عبداللّه الحسين عليه السلام سه مرتبه او را زيارت كرد و در مرتبه سيّم امر فرمود به رفع عذاب از اين مقبره پس حالت ما نيكو شد و در سعه و نعمت افتاديم پس ازخواب متحيّرانه بيدار شد وحدّاد را نمى شناخت و محلّه او را نمى دانست پس در بازار حدّادان از او تفحص كرد و او را پيدا نمود از او پرسيد براى تو زوجه اى بود گفت آرى ديروز وفات كرد و او را در فلان مكان و همان موضع را اسم برد دفن كردم گفت او به زيارت ابى عبداللّه عليه السلام رفته بود گفت نه گفت ذكر مصائب او مى كرد گفت نه گفت مجلس تعزيه دارى داشت گفت نه آنگاه پرسيد چه مى جوئى خواب را نقل كرد گفت آن زن مواظبت داشت به زيارت عاشوراء.
زيارت عاشوراى غير معروفه
دوّم زيارت عاشوراى غير معروفه است كه با زيارت معروفه متداوله در اجر و ثواب شريك است بى مشقّت گفتن صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام و اين براى آنانكه شغل مهمّى دارند فوزى است عظيم و كيفيّت آن به نحوى كه در مزار قديم نقل شده بدون شرح آن چنين است كه هركس دوست دارد زيارت كند آن حضرت را از بلاد دور يا نزديك پس غسل كند و برود به صحرا يا در بام خانه خود آنگاه دو ركعت نماز كند و بخواند در آن سوره قُلْ هُوَاللّهُ اَحَد چون سلام گفت اشاره كند بسوى آن حضرت به سلام و متوجّه شود به اين سلام و اشاره و نيّت به آن جهتى كه در آنست ابوعبداللّه الحسين عليه السلام يعنى روكند به كربلاى معلّى آنگاه باخشوع و اِستكانت بگويد:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ الْبَشيرِ النَّذيرِ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند مژده دهنده (به بهشت ) و ترساننده (از دوزخ )

وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ

و فرزند آقاى اوصياء سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى زنان

الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

جهانيان سلام بر تو اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده اش سلام بر تو اى

ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْوِتْرُ الْمَوْتُورُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

كه خدا خونخواهيش كند وفرزند چنين كسى سلام برتو اى تك و تنها مانده اى كه انتقام كشندگانت را نگرفتى سلام بر تو

اَيُّهَا الاِْمامُ الْهادِى الزَّكىُّ وَعَلى اَرْواحٍ حَلَّتْ بِفِنآئِكَ وَاَقامَتْ فى

اى امام راهنماى پاكيزه و بر آن روانهائى كه فرود آمدند به آستانت و اقامت گزيدند در

جِوارِكَ وَوَفَدَتْ مَعَ زُوّارِكَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ مِنّى ما بَقيتُ وَبَقِىَ

كنارت و درآمدند به درگاه تو با زيارت كنندگانت سلام بر تو از جانب من تا زنده ام و برپا است

اللَّيْلُ وَالنَّهارُ فَلَقَدْ عَظُمَتْ بِكَ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ فِى الْمُؤْمِنينَ

شب و روز براستى كه بزرگ شد مصيبت تو و گران آمد در ميان مؤ منان

وَالْمُسْلِمينَ وَفى اَهْلِ السَّمواتِ وَاَهْلِ الاَْرَضينَ اَجْمَعينَ فَاِنّا لِلَّهِ

و مسلمانان و در ميان اهل آسمانها و زمينها همگى ((پس ما همگى از آن خدائيم

وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ صَلَواتُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ وَتَحِيّاتُهُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ

و بسويش بازگرديم )) درودهاى خدا و بركتها و تحيت هايش بر تو باد اى ابا عبداللّه

اللَّهِ الْحُسَيْنَ وَعَلى آبائِكَ الطَّيِّبينَ الْمُنْتَجَبينَ وَعَلى ذُرِّيّاتِكُمُ

الحسين و بر پدران پاكيزه و برگزيده ات و بر فرزندان

الْهُداةِ الْمَهْدِيّينَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً خَذَلَتْكَ وَتَرَكَتْ نُصْرَتَكَ وَمَعُونَتَكَ

راهنماى راه يافته ات خدا لعنت كند مردمى كه تو را واگذاشتند و دست از يارى و كمك كردن تو برداشتند

وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ لَكُمْ وَمَهَّدَتِ الْجَوْرَ عَلَيْكُمْ

و خدا لعنت كند مردمى كه پى ريزى كردند شالوده ظلم بر شما را و آماده كردند وسائل ستم را بر شما

وَطَرَّقَتْ اِلى اَذِيَّتِكُمْ وَتَحَيُّفِكُمْ وَجارَتْ ذلِكَ فى دِيارِكُمْ

و باز كردند راه را براى آزار شما و جسارت به ساحت قدستان و جريان دادند آن را در شهرها

وَاَشْياعِكُمْ بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَاِلَيْكُمْ يا ساداتى وَمَوالِىَّ

و در شيعيان شما بيزارى جويم بدرگاه خداى عزوجل و بدرگاه شما اى آقايان من و اى سروران

وَاَئِمَّتى مِنْهُمْ وَمِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَكْرَمَ يا

و پيشوايان من از آنها و از پيروان و تابعين آنها و مى خواهم از آن خدائى كه گرامى داشت اى

مَوالِىَّ مَقامَكُمْ وَشَرَّفَ مَنْزِلَتَكُمْ وَشَاْنَكُمْ اَنْ يُكْرِمَنى بِوِلايَتِكُمْ

سرورانم مقام شما را و شرافت داد منزلت و مرتبه شما را كه گرامى دارد مرا بوسيله ولايت

وَمَحَبَّتِكُمْ وَالاْيتِمامِ بِكُمْ وَبِالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِكُمْ وَاَسْئَلُ اللَّهَ الْبَرَّ

و محبت شما و اقتداء كردن به شما و به بيزارى جستن از دشمنانتان و مى خواهم از خداى نيكوكار

الرَّحيمَ اَنْ يَرْزُقَنى مَوَدَّتَكُمْ وَاَنْ يُوَفِّقَنى لِلطَّلَبِ بِثارِكُمْ مَعَ الاِْمامِ

مهربان كه روزيم گرداند دوستى شما را و موفقم دارد براى خونخواهى شما بهمراه آن امام

الْمُنْتَظَرِ الْهادى مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ يَجْعَلَنى مَعَكُمْ فِى الدُّنْيا

منتظر راهنماى از خاندان محمد و قرار دهد مرا با شما در دنيا

وَالاْخِرَةِ وَاَنْ يُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَاَسْئَلُ اللَّهَ

و آخرت و برساند مرا بدان مقام پسنديده اى كه شما نزد خدا داريد و مى خواهم از خداى

عَزَّوَجَلَّ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّاءْنِ الَّذى جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ اَنْ يُعْطِيَنى بِمُصابى

عزوجل به حقى كه شما داريد و بدان مقام و مرتبه اى كه خداوند براى شما مقرر فرموده كه بدهد به من

بِكُمْ اَفْضَلَ ما اَعْطى مُصاباً بِمُصيبَةٍ اِنّا لِلَّهِ وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ يا لَها

بخاطر مصيبت شما بهترين پاداشى را كه مى دهد به مصيبت زده اى از مصيبتش ((ما از آن خدائيم و بسويش باز مى گرديم ))

مِنْ مُصيبَةٍ ما اَفْجَعَها وَاَنْكاها لِقُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُسْلِمينَ فَاِنّا لِلَّهِ

راستى كه چه مصيبتى بود! و چه اندازه جانگداز و ريش كننده بود براى دلهاى مردمان با ايمان و مسلمان ((ما از آن خدائيم

وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنى فى

و بسويش بازگشت كنيم )) خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و قرارم ده در

مَقامى مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ وَاجْعَلْنى عِنْدَكَ

اين جايگاه از كسانى كه مى رسد بدانها از جانب تو درودها و رحمت و آمرزشى و قرارم ده در پيش خود

وَجيهاً فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ فَاِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ

آبرومند در دنيا و آخرت و از مقربان درگاهت كه من تقرب جويم بدرگاهت بوسيله محمد

وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ اَللّهُمَّ وَاِنّى اَتَوَسَّلُ

و آل محمد كه درودهاى تو بر او و بر ايشان همگى باد خدايا و هم چنين من توسل جويم

وَاَتَوَجَّهُ بِصَفْوَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَعَلِىٍّ

و رو كنم بوسيله انتخاب شدگان و برگزيدگان ازخلقت محمد و على

وَالطَّيّبينَ مِنْ ذُرّيَّتِهِما اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ

و پاكيزگان از فرزندان آن دو بزرگوار خدايا پس درود فرست بر محمد و آل محمد و قرار ده

مَحْياىَ مَحْياهُمْ وَمَماتى مَماتَهُمْ وَلا تُفَرِّقْ بَيْنى وَبَيْنَهُمْ فِى الدُّنْيا

زندگيم را زندگى آنها و مرگم را مرگ ايشان و جدائى مينداز ميان من و ايشان در دنيا

وَالاْخِرَةِ اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ اَللّهُمَّ وَهذا يَوْمٌ تُجَدَّدُ فيهِ النِّقْمَةُ

و آخرت كه براستى تو شنواى دعائى خدايا و امروز روزى است كه تازه شود در آن رنج (آل محمد)

وَتُنَزَّلُ فيهِ اللَّعْنَةُ عَلَى اللَّعينِ يَزيدَ وَعَلى آلِ يَزيدَ وَعَلى آلِ زِيادٍ

و نازل گردد در آن لعنت بر يزيد لعين و بر خاندان يزيد و بر خاندان زياد

وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَالشِّمْرِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ وَالْعَنْ مَنْ رَضِىَ بِقَوْلِهِمْ

و عمر بن سعد و شمر خدايا همگى ايشان را لعنت كن و نيز لعنت كن هر كه راضى گشت به گفتار

وَفِعْلِهِمْ مِنْ اَوَّلٍ وَآخِرٍ لَعْناً كَثيراً وَاَصْلِهِمْ حَرَّ نارِكَ وَاَسْكِنْهُمْ جَهَنَّمَ

و كردار ايشان از اول و آخرشان لعنتى بسيار و در آور ايشان را در سوز آتشت و در جهنم جايشان ده

وَسآئَتْ مَصيراً وَاَوْجِبْ عَلَيْهِمْ وَعَلى كُلِّ مَنْ شايَعَهُمْ وَبايَعَهُمْ

كه بد جايگاهى است براى بازگشت و واجب گردان (جهنم را) بر ايشان و بر هر كس كه از آنها پيروى كرد

وَتابَعَهُمْ وَساعَدَهُمْ وَرَضِىَ بِفِعْلِهِمْ وَافْتَحْ لَهُمْ وَعَلَيْهِمْ وَعَلى كُلِّ

و با آنها بيعت و متابعت كرد و كمكشان داد و به كارشان راضى شد و نيز بگشا براى آنها و بر ايشان و بر هر كه

مَنْ رَضِىَ بِذلِكَ لَعَناتِكَ الَّتى لَعَنْتَ بِها كُلَّ ظالِمٍ وَكُلَّ غاصِبٍ وَكُلَّ

بدين كار راضى شد لعنتهاى خويش را كه لعنت كردى بوسيله آن هر ستمكار و هر غاصب و هر

جاحِدٍ وَكُلَّ كافِرٍ وَكُلَّ مُشْرِكٍ وَكُلَّ شَيْطانٍ رَجيمٍ وَكُلَّ جَبّارٍ عَنيدٍ

منكِر و هر كافرى و هر مشرك و هر شيطان رانده و هر سركش لجوجى را

اَللّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ وَآلَ يَزيدَ وَبَنى مَرْوانَ جَميعاً اَللّهُمَّ وَضَعِّفْ

خدايا لعنت كن يزيد و خاندان يزيد و پسران مروان را همگى خدايا و چند برابر گردان

غَضَبَكَ وَسَخَطَكَ وَعَذابَكَ وَنَقِمَتَكَ عَلى اَوَّلِ ظالِمٍ ظَلَمَ اَهْلَ بَيْتِ

خشم و غضب و شكنجه و انتقامت را بر نخستين ستمگرى كه ستم كرد بر خاندان پيغمبرت

نَبِيِّكَ اَللّهُمَّ وَالْعَنْ جَميعَ الظّالِمينَ لَهُمْ وَانْتَقِمْ مِنْهُمْ اِنَّكَ ذوُ نِقْمَةٍ

خدايا و نيز لعنت كن همه كسانى كه بر آنها ستم كردند و انتقام بگير از ايشان كه تو از مجرمان بدكار انتقام خواهى

مِنَ الْمُجْرِمينَ اَللّهُمَّ وَالْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَالْعَنْ

گرفت خدايا و هم چنين لعنت كن نخستين ستمكارى را كه ستم كرد بر خاندان محمد و لعنت كن

اَرْواحَهُمْ وَدِيارَهُمْ وَقُبُورَهُمْ وَالْعَنِ اللّهُمَّ الْعِصابَةَ الَّتى نازَلَتِ

به روانشان و خانه هاشان و گورهاى آنها و نيز لعنت كن خدايا آن گروهى را كه پيكار كردند با

الْحُسَيْنَ بْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَحارَبَتْهُ وَقَتَلَتْ اَصْحابَهُ وَاَنْصارَهُ وَاَعْوانَهُ

حسين فرزند دختر پيامبرت و با او جنگ كردند و كشتند همراهان و انصار و ياران

وَاَوْلِيآئَهُ وَشيعَتَهُ وَمُحِبّيهِ وَاَهْلَ بَيْتِهِ وَذُرِّيَّتَهُ وَالْعَنِ اللّهُمَّ الَّذينَ

و دوستان و شيعيان و علاقه مندان و خاندان و فرزندان آن حضرت را و لعنت كن خدايا آن كسانى را

نَهَبُوا مالَهُ وَسَلَبُوا حَريمَهُ وَلَمْ يَسْمَعُوا كَلامَهُ وَلا مَقالَهُ اللّهُمَّ

كه به يغما بردند مالش را وحرمش را چپاول كردند و سخن و گفتارش را نشنيدند خدايا

وَالْعَنْ كُلَّ مَنْ بَلَغَهُ ذلِكَ فَرَضِىَ بِهِ مِنَ الاَْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ

لعنت كن هر كه را كه اين جريان به گوشش رسيد و بدان راضى شد از گذشتگان و آيندگان

وَالْخَلائِقِ اَجْمَعينَ اِلى يَوْمِ الدّينِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللَّهِ

و همه مردم تا روز جزا (و قيامت ) سلام بر تو اى اباعبداللّه

الْحُسَيْنَ وَعَلى مَنْ ساعَدَكَ وَعاوَنَكَ وَواساكَ بِنَفْسِهِ وَبَذَلَ

الحسين و بر هر كه تو را يارى داد و كمك كرد و با جان خود در راهت فداكارى كرد

مُهْجَتَهُ فِى الذَّبِّ عَنْكَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلاىَ وَعَلَيْهِمْ وَعَلى

و در دفاع از تو جانبازى نمود سلام بر تو اى مولاى من و بر آنها و بر

روُحِكَ وَعَلى اَرْواحِهِمْ وَعَلى تُرْبَتِكَ وَعَلى تُرْبَتِهِمْ اَللّهُمَّ لَقِّهِمْ

روان تو و روان ايشان و بر تربت شريف تو خاك (پاك ) ايشان باد خدايا بيفكن

رَحْمَةً وَرِضْواناً وَرَوحاً وَرَيْحاناً السَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلاىَ يا اَبا

بر ايشان مهر و خوشنودى و نشاط و خوشى سلام برتو اى مولاى من اى ابا

عَبْدِ اللَّهِ يَا بْنَ خاتَِمِ النَّبِيّينَ وَيَا بْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ وَيَا بْنَ سَيِّدَةِ

عبداللّه اى فرزند خاتم پيمبران و اى فرزند آقاى اوصياء و اى فرزند بانوى

نِسآءِ الْعالَمينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يا شَهيدُ يَا بْنَ الشَّهيدِ اَللّهُمَّ بَلِّغْهُ

زنان جهانيان سلام بر تو اى شهيد و اى فرزند شهيد خدايا برسان

عَنّى فى هذِهِ السّاعَةِ وَفى هذَا الْيَوْمِ وَفى هذَا الْوَقْتِ وَكُلِّ وَقْتٍ

به آن حضرت از جانب من در اين ساعت و در اين روز و در اين وقت و در هر وقتى

تَحِيَّةً وَسَلاماً اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ سَيِّدِ الْعالَمينَ وَعَلَى

تحيت و سلامى سلام بر تو اى فرزند بزرگ و آقاى جهانيان و بر

الْمُسْتَشْهَدينَ مَعَكَ سَلاماً مُتَّصِلاً مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ السَّلامُ

آن كسانى كه با تو شهيد شدند سلامى پيوسته تا متصل است بهم شب و روز سلام

عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ الشَّهيدِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ

بر حسين فرزند على (ع ) آن شهيد (بزرگوار) سلام بر على فرزند حسين

الشَّهيدِ اَلسَّلامُ عَلَى الْعَبّاسِ بْنِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ الشَّهيدِ السَّلامُ

شهيد سلام بر عباس فرزند امير مؤ منان آن شهيد (عاليمقام ) سلام

عَلَى الشُّهَدآءِ مِنْ وُلْدِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ السَّلامُ عَلَى الشُّهَدآءِ مِنْ

بر شهيدان از فرزندان امير مؤ منان سلام بر شهيدان از

وُلْدِ جَعْفَرٍ وَعَقيلٍ السَّلامُ عَلى كُلِّ مُسْتَشْهَدٍ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اَللّهُمَّ

فرزندان جعفر و عقيل سلام بر هر شهيدى از ساير مردمان با ايمان خدايا

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبَلِّغْهُمْ عَنّى تَحِيَّةً وَسَلاماً السَّلامُ

درود فرست بر محمد و آل محمد و برسان به آنها از طرف من تحيت و سلامى سلام

عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللَّهِ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ اَحْسَنَ اللَّهُ

بر تو اى رسول خدا و بر تو باد سلام و رحمت خداو بركاتش نيكو گرداند خداوند

لَكَ الْعَزآءَ فى وَلَدِكَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ السَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبَا

(صبر و پاداش ) مصيبت تو را درباره فرزندت حسين عليه السلام سلام بر تو اى

الْحَسَنِ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ

اباالحسن اى امير مؤ منان و بر تو باد سلام و رحمت خدا و بركاتش

اَحْسَنَ اللَّهُ لَكَ الْعَزآءَ فى وَلَدِكَ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلَيْكِ يا فاطِمَةُ يا

نيكو گرداند خداوند (صبر و پاداش ) مصيبت تو را در مورد فرزندت حسين ، سلام بر تو اى فاطمه اى

بِنْتَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمينَ وَعَلَيْكِ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ

دختر فرستاده پروردگار جهانيان و بر تو باد سلام و رحمت خدا و بركاتش ،

اَحْسَنَ اللَّهُ لَكِ الْعَزآءَ فى وَلَدِكِ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا مُحَمَّدٍ

نيكو گرداند خداوند (صبر و پاداش ) مصيبت تو را در مورد فرزندت حسين ، سلام بر تو اى ابا محمد

الْحَسَنَ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ اَحْسَنَ اللَّهُ لَكَ الْعَزآءَ

حسن (بن على ) و بر تو باد سلام و رحمت خدا و بركاتش نيكو گرداند خداوند (صبر و پاداش ) مصيبت تو

فى اَخيكَ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلى اَرْواحِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ

را در مورد برادرت حسين (ع ) سلام بر روانهاى مردان و زنان با ايمان

الاَْحْيآءِ مِنْهُمْ وَالاَْمْواتِ وَعَلَيْهِمُ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ

زندگانشان و مردگانشان و بر ايشان باد سلام و رحمت خدا و بركاتش

اَحْسَنَ اللَّهُ لَهُمُ الْعَزآءَ فى مَوْلاهُمُ الْحُسَيْنِ اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ

نيكو گرداند خداوند صبر و پاداش آنها را در مصيبت سرور و مولايشان حسين عليه السلام خدايا قرار ده ما را از

الطّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ اِمامٍ عَدْلٍ تُعِزُّ بِهِ الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ يا رَبَّ الْعالَمينَ

خونخواهان آن حضرت در ركاب آن امام دادگرى كه عزت بخشى بوسيله آن حضرت اسلام و مسلمين را اى پروردگار جهانيان

پس به سجده برو وبگو اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى [جَميعِ] مانابَ مِنْ خَطْبٍ

* * * * * * * * * * * * * * * خدايا ستايش تو را است برتمام آنچه رسيده است به ما از مصيبتهاى ناگوار

وَلَكَ الْحَمْدُ عَلى كُلِّ اَمْرٍ وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى فى عَظيمِ الْمُهِمّاتِ

و تو را است ستايش بر هر امرى و به درگاه تو شكوه كنيم در پيش آمدهاى مهم و بزرگى كه

بِخِيَرَتِكَ وَاَوْلِيآئِكَ وَذلِكَ لِما اَوْجَبْتَ لَهُمْ مِنَ الْكَرامَةِ وَالْفَضْلِ

به برگزيدگان و دوستانت رسيده بخاطر آن كرامت و برترى بسيارى كه براى ايشان

الْكَثيرِ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنى شَفاعَةَ

مقرر داشتى خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و روزى من گردان شفاعت

الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ يَوْمَ الْوُروُدِ وَالْمَقامِ الْمَشْهُودِ وَالْحَوْضِ

حسين عليه السلام را در روز ورود به صحراى محشر و آن جايگاهى كه مشهود خلايق است و آن حوضى كه

الْمَوْرُودِ وَاجْعَلْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَاَصْحابِ

در كنارش وارد شوند و مرا از ثابت قدمان درگاه خود قرار ده آنانكه با حسين و اصحاب

الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ الَّذينَ واسَوْهُ بِاَنْفُسِهِمْ وَبَذَلُوا دوُنَهُ مُهَجَهُمْ

حسين عليه السلام هستند آن اصحابى كه جان خود را فداى آن حضرت كرده و خون خود را در راهش ريختند