|
عبارت های آشنا (قسمت ششم)
در پشت خاکریزها به اصطلاحاتی برخورد می کردیم که
به قول خودمان تکیه کلام دلاوران روز و پارسایان شب بود. عبارت های آشنایی
که در ضمن ظاهر طنز آلود مفهوم تذکر دهنده به همراه داشت. تعدادی از این
عبارت های آشنا را با هم مرور می کنیم.
21- مرکب کربلا:
تویوتا و کامیونهایی که بچه ها را با آن به سوی خط می بردند تا به
پای کار بروند و با دشمن مقابله کنند. وسایل نقلیه ای که به سمت و سوی
کربلا رکاب می زدند.
صرف نظر از اینکه خود جبهه جنوب – خصوصاً شلمچه – را کربلا می
گفتند، کامیون ها و ماشین های تویوتا که بیش از هر چیز برای جابجایی و
نقل و انتقال به کار می آمدند، با آن سوارکارانی که عشق حسین آنها را
به آن وادی کشانده و غم عشق او بیابان پرورشان کرده بود، به تمام معنا
یاد سرزمین نینوا و یاران با وفای آقا ابی عبدالله را زنده می کردند.
تعبیر دیگر برای ماشینهای تویوتا، «ایران پیمای سپاه» بود که اشاره به
سرعت و تیز پایی و مطلوب و مورد نظر بودن این وسیله داشت.
22- ننه:
کسی که مانند ننه و مامان در خانه و پشت جبهه به بچه ها می رسید.
لباس آنها را مثل لباس خود در یک تشت می شست. در تهیه غذا و شستن ظروف
نظافت سنگر منتظر نوبت «شهرداری» و «خادم الحسین» بودنش نمی ماند. برای
نفت کردن فانوس، آوردن آب با ظروف بیست لیتری از راه نسبتاً دور، آماده
کردن جای خواب و یا جمع کردن پتوها همیشه یک قدم پیشتر از بقیه بود؛ تا
دیگران می آمدند بجنبند و به خودشان بیایند، همه چیز شسته و رفته، سر
جای خودش قرار می گرفت.
23- آب شنگولی:
نوشیدنی خوش طعم. کمپوت سیب و گلابی و گیلاس و آلبالو. نوشابه.
ساندیس. مایعات خنک و مطبوعی که در هوای گرم، وقتی از آسمان گویی آتش
می بارد، حال بچه ها را حسابی جا می آورد، شنگولشان می کند، خصوصاً در
گیرودار عملیات و آن راهیپماییهای بعضاً هفت هشت ساعته و بعد، وقتی که
روز بالا مي آمد و جز خاکریز و چاله چوله های ناشی از انفجار و احیاناً چیفه
ای که می شد به سر کشید، پناهی نبود، مستقیم آفتاب می خورد تو ملاج بچه
ها.
24- آرپی جی مرد:
آر پی جی زن های بسیار شجاع و بی باک را می گفتند. به این صورت که
ابتدا معنی «زدن» را در «زن» آخر عبارت آرپی جی نادیده می گرفتند و آن
را جنس زن به تصور می آوردند، بعد می خواستند بگویند که این از آن
مردهایش است! مرد مرد، از آن مردهایی که خطر می کنند و برای خاموش کردن
آتش، آتش می شوند و شر خصم را به خودش باز می گردانند.
از کتاب فرهنگ جبهه
جلد چهارم (اصطلاحات و تعبیرات) نوشته سید
مهدی فهیمی
|
