قرآن کریم برای زندههاست، پس خواندن آنها برای اموات چه فایدهای دارد؟ آنها که دیگر نمیتوانند قرآن را بفهمند و به آن عمل کنند.
دقیقاً درست میفرمایید. قرآن برای
زندهها نازل شده است و نه اموات. آن چه مربوط به عالم اموات است، در
همانجا برایشان مشهود میگردد، نه این که به پیامبران زنده وحی گردد.
قرآن کریم از یک سو شامل تعاریفی عقلانی
و مستدل از مبدأ و غایت عالم هستی (جهانبینی) و دعوت به توحید و
یکتاپرستی است، که پس از مرگ پردهها کنار رفته و همه حقایق مشهود
اموات است. از طرف دیگر شامل چه باید کردها و چه نباید کردها برای رشد،
کمال و سعادت ابدی است که پس از مرگ موضوعیتی ندارد. نه طهارت و نماز و
روزه وجود دارد و نه جهاد و امر به معروف و نهی از منکر، یا حج و زکات
و ... . شناخت تاریخ و عبرتآموزی نیز دیگر برای اموات فایدهای ندارد.
فلسفه، کلام، منطق و عرفان نیز به کار نمیآید. همه اینها برای آدم شدن
ارادی در دنیا است.
این تحمیل حکومتهای جور طی قرون گذشته
و حال بوده که قرآن را فقط به صورت یک کتاب مقدس، سر تاخچه یا در
کتابخانه گذاشته، سر سفره عقد آورده و یا برای اموات و یا در نهایت
ثواب قرائت میکردند. قرآن کریم برای شناخت، ایمان و عمل صالح است.
نگاه، روش و برنامهی زندگی است که هیچ کدام به درد اموات نمیخورد.د
آنجا همه چیز مشهود است و بندگان چه بخواهند و چه نخواهند، تسلیم
هستند.
پس اگر گفتند برای اموات قرآن تلاوت
نموده و خیرات آنها کنید، برای آن است که انسان زنده، به یاد متوفی
بخواند، بفهمد، یاد بگیرد، متذکر شود، بر ایمانش افزوده شود، عمل نماید
...، و خداوند کریم نیز دعایش را مستجاب کند و از ثواب این همه خیر و
برکت، به متوفای مورد نظر نیز رحمت آورد.
سایر خیرات نیز چنین است. مگر وقتی کسی
برای متوفایش غذا خیرات میکند، از دنیا رفته آن غذا را میخورد و سیر
میشود؟! خیر. بلکه به خاطر ثواب سیر کردن گرسنگان و یا اطعام اقربا و
نزدیکان (صله ارحام) که برکات فراوانی دارد، و به یاد متوفی انجام شده
است، خدا به او نیز پاداش داده و نظر رحمت میاندازد.
منتهی باید دقت داشته که اگر در شبهات
ضد تبلیغی، مکرر میگویند: قرآن، زیارت، دعا یا ... برای مردگان
فایدهای ندارد! اولاً قصد دارند تا تفکرات «وهابیت» را که کاملاً با
ظاهر و باطن اسلام منافات دارد ترویج کنند و ثانیاً قصد دارند تا توجه،
تذکار و احساس ارتباط زندگان با مردگان را قطع کنند تا نتیجه بگیرند که
حضرت رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) نیز دیگر از دنیا رفتهاند و هیچ
دعا، زیارت و توسلی فایدهای ندارد و ثالثاً اسلام خشک و بیروح و
منقطع با آخرت را ترویج نمایند.
دقت شود که اگر قرار باشد پس از مرگ
ارتباط متوفی با دنیا کاملاً قطع باشد، دیگر «باقیات الصالحات» یا عکس
آن نیز معنا و مفهوم نخواهی داشت. پس نه کسی نگران از کار منکری است که
حتی ضرر و زیانش پس از مرگ ادامه داشته باشد و در پروندهی او ثبت شود
و متأثر آثار ناخوشایندش گردد، و نه کسی امیدوار میشود که کار خیر
ماندگاری [تعلیم و تربیت، تأسیس مدرسه، بیمارستان، مسجد، کتابخانه ...
و حتی سیر کردن یک گرسنه یا خوشحال کردن یک مغموم که تا زنده است در
خودش و پس از آن در نسلش تأثیرگذار است] انجام دهد.
این اندیشه در جهت ترویج خودنگری،
سطحینگری، سادهاندیشی و در نهایت گرایش به اسلام خشک و بیروح و
منقطع با گذشته و آینده و عالم آخرت در میان مسلمانان میگردد. همان
اندیشه و باوری که وهابیت (بنیانگذاری شده توسط انگلیس برای نابودی
اسلام) ترویج میکند و در سطح کلان نیز حاصلی جز پیدایش و گسترش امثال
القاعده و طالبان ندارد.
x-shobhhe.com |