ش (تهران): می‌گویند: مگر خواندن قرآن چه فایده‌ای دارد؟
برای انجام هر کاری و رسیدن به هر هدفی، وسیله یا وسایلی وجود
دارد. به عنوان مثال: خودرو، وسیله‌ی حمل و نقل است. هم می‌توان با آن
مسافر حمل نمودد و هم کالا و هم قاچاق و نیز مواد مخدر. هم می‌توان با
آن زیارت و یا برای کسب حلال رفت و هم می‌توان به دنبال فسق و فجور
رفت. می‌تواند ابزاری برای سهولت امور باشد و یا ابزاری برای فخر و
مباهات و تکبر و رفتن به جهنم.
قرآن کریم نیز برای تعلیم و هدایت بشر نازل شده است. پس استفاده از آن
مانند استفاده از هر ابزار دیگری، بستگی به قصد، نیت و چگونگی
استفاده‌ی مصرف کننده دارد. قرآن کریم می‌تواند وسیله‌ای برای هدایت و
هم چنین وسیله‌ای برای انحراف بیشتر باشد. چرا که فقط وسیله است و نه
هدف. لذا اگر کسی خوب و درست استفاده کرد، هدایت می‌شود «هدیً للمتقین»
و اگر کسی سوء استفاده کرد، با همین وسیله گمراه‌تر می‌گردد. چنان چه
فرمود:
«وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ
لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً» (الإسراء -
82)
ترجمه: و ما آنچه از قرآن فرستيم شفاى دل و رحمت الهى بر اهل ايمان
است، ليكن كافران را به جز زيان چيزى نخواهد افزود.
البته نه تنها قرآن، بلکه هر نعمت دیگری همین‌گونه است. نعمات موجب
رحمت و آسایش و گشایش کار مؤمنین و موجب ضلالت، گمراهی و گرفتاری بیشتر
ظالمین و کافرین می‌گردد. پس، اگر کسی دست کم، بدون غرض و مرض به قرآن
رجوع نماید، بهترین بهر‌ه‌ها را از این اقیانوس بی‌کران علم می‌برد.
دقت شود که چون انسان از خود هیچ ندارد، آن چه می‌شنود، می‌فهمد،
می‌گوید و می‌پذیرد، همه سخن دیگران است، حال چه سخنی جامع‌تر، خوش‌تر،
علمی‌تر، نورانی‌تر، صادق‌تر و هدایت کننده‌تر از سخن خداوند متعال
است. آیا خوش‌تر نیست که گوش انسان به جای صداهای گوش‌خراش که دعوت به
جهل و جهنم می‌کنند، کلام خدا را بشنود و به جای آن که صدای حیوانات یا
خناسان از گلویش خارج شود، مانند یک نبی، کلام خدا را بازگو نماید و به
جای فهم هر سخن بی‌منطق و غیر مفهومی که فقط از روی ظن و گمان (نظریه)
بیان می‌گردد، حقایق کلام الهی را فهم نماید و به جای پذیرش هر
اعوجاجی، دعوت حق را بپذیرد؟
«إِنَّ الَّذينَ يَتْلُونَ كِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ
أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ
تِجارَةً لَنْ تَبُورَ» (فاطر - 29)
ترجمه: كسانى كه كتاب خدا را مىخوانند و نماز به پا مىدارند و از
آنچه روزيشان دادهايم نهان و عيان انفاق مىكنند به تجارتى كه نابودى
ندارد اميدوارند.
x-shobhe.com |
بازگشت به صفحه ی شبهات قرآنی
