احکام و حقوق/شبهه91

نالآن مشکل و سؤال شما، احکام روزه است و یا خداوند متعال و علم او؟! نظر خودتان چیست؟ آیا خداوند علیم می‌دانسته یا [العیاذ بالله] او نمی‌دانسته و مخلوقاتش دانسته‌اند؟ و آیا اساساً خدایی که نداند، خداست؟!
دقت شود که یک موقع سؤال اینگونه طرح می‌شود که «تکلیف در چنین شرایطی چیست؟»، اما یک موقع کسی با پاسخ در مورد تکلیف شرعی کاری ندارد، موضوع را بهانه کرده تا به جنگ خدا برود یا او را نفی کند.
االف – عالَمِ هستی، یک عالَمِ واحد است، پس خدای واحد دارد، لذا خدای اسلام و خدای غیر اسلام نداریم. یک خدای واحد و اَحَد بیش وجود ندارد. پس اگر عده‌ای معتقد به خدایانی شدند که پسری به نام عُزَیر دارد، یا با پیامبرش داود (ع) کُشتی می‌گیرد، یا پدر – پسر و روح‌القدس است – یا نمی‌داند – یا به زمین می‌آید و خانه مؤمنین را نمی‌شناسد – یا خدایی که به صلیب یا به دار آویخته می‌شود و ...، دلیل نمی‌شود که واقعاً چندین خدا وجود داشته باشد. اینها که همه خُرافه است.
ب – نماز، روزه، حج، زکات ... و سایر احکام عبادی در اسلام، برای کسی است که ابتدا موحد و سپس مسلمان شده است؛ نه کسی که اصلاً خدا را نمی‌شناسد و دنبال این است که کدام خدا بهتر است و آیا خدای اسلام می‌دانسته یا نمی‌دانسته و ... . او باید مطالعات خود را در اصول شروع کند، نه این که هنوز به توحید و نبوت اعتقاد نیاورده، دنبال این برود که روزه در کدام کشور چند ساعت است، پس آیا خدای اسلام می‌دانسته یا نمی‌دانسته؟
ج – اما کسی که موحد (خداشناس و خداپرست) شد و به اسلام گروید، احکامش را نیز فرا می‌گیرد.
پس او می‌داند که:
*- اگر روزه برایش ضرری ندارد، واجب است روزه بگیرد.
*- اگر بیمار است و روزه برای بیماریش مضر است و یا مانع مداوای اوست، جایز نیست بگیرد.
*- اگر روزه برایش ضرر دارد، جایز نیست روزه بگیرد، و اگر بگیرد نیز قبول نیست.
*- اگر بیمار نیست، ولی خوف عقلانی ضرر می‌دهد، جایز است روزه نگیرد.
*- اگر هیچ کدام نیست ولی گمان می‌کند که تحمل ندارد، می‌تواند به جای عصیان، به حکم خدا عمل نموده و زحمت بکشد 4 فرسخ (22.5 کیلومتر) از وطنش دور شود تا مسافر محسوب گردد و روزه‌اش را افطار کرده و بازگردد و در روزهای دیگر قضای آن را به جا آورد.
د – دقت شود که روزه گرفتن، یکی از احکام ماه مبارک رمضان است، اما این ماه، برای بیمار یا مسافر و کسانی که به هر دلیلی از روزه گرفتن معذور هستند نیز ماه مبارک رمضان است، ماه برکت یافتن به قرآن کریم است – ماه امساک از تمایلات طبیعتِ بدن و مهار هوای نفس است ... و ماه تقرب بیشتر خداوند کریم و منّان است. پس حیف است که انسان، به جای استفاده از این مواهب، به بهانه‌ی این که روز کوتاه است یا بلند است و هوا گرم است یا سرد است، توحید خودش را خدشه‌دار نماید.

منبع:x-Shobhe