دهه اول ماه ذى الحجّة
O در روايات براى اين ده شب ارزشى همچون روز جمعه و ماه رمضان و شب قدر بيان شده و عبادت در اين ايام همچون جنگ در راه خدا با زبان روزه شمرده شده است .
O همچنين در اين ايام به ذكر خدا و خواندن سوره اخلاص سفارش شده و عبادت در اين ايام مورد قبول پروردگار است .پاداش اعمال حج
O به فرموده پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ):
1- هنگام خروج از منزل براى هر گامى ، يك پاداش ثبت و يك گناه محو مى شود.
2- براى هر لبّيك گفتن ، 10 پاداش ثبت و 10 گناه محو مى شود.
3- براى طواف ، نجات از عذاب مقرر شده است .
4- براى دو ركعت نماز طواف ، 2000 ركعت نمازمقبول ثبت شده است .
5- براى سعى صفا و مروه ، پاداش كسى است كه پياده به مكه رفته باشد و كسى كه 70 برده مؤ من را آزاد كرده باشد.
6- براى توقف در صحراى عرفات ، عفو تمام گناهان است حتى اگر به عدد شنهاى بيابان باشد.
7- براى هر سنگريزه كه به ستون شيطان پرتاب وهر قطره خونى كه عيد قربان از گلوى حيوان خارج مى شود، پاداشى بزرگ براى انسان مقدّر مى گردد. و همين كه اعمال حج تمام شد، فرشته اى به او مى گويد: گذشته تو بخشيده شد و تو بايد از نو عمل خود را شروع كنى .
O در حديث مى خوانيم : كسى كه هفت بار دور خانه خدا طواف كند و دو ركعت نماز بخواند، خداوند شش هزار پاداش به او مى دهد و شش هزار گناه او را محو مى كند و شش هزار درجه به او مى دهد و شش هزار حاجت او را برمى آورد.
O در بعضى روايات به جاى شش هزار هفتاد هزار آمده است .
O در كنار كعبه صد و بيست اجر نهفته است : براى طواف كنندگان 60 رحمت ، براى نماز گزاران 40 رحمت و براى كسى كه به كعبه نگاه كند 20 رحمت است .
O در روايات دعاهايى در حال طواف وارد شده كه بهترين آن صلوات بر پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله ) و خواندن آيه :
((ربَّنا اتِنا فِى الدُّنْيا حَسَنةً و فِى الا خِرةِ حَسَنةً وَ قِنا عَذابَ النّار)) است .
O در روايات كسانى كه پرده كعبه را گرفته اند، به مجرمانى تشبيه شده اند كه دامن ديگرى را مى گيرند تا او را ببخشد.
O در حديث مى خوانيم :بين ركن و مقام ((در مسجدالحرام )) و بين قبر و منبر پيامبر -
(صلّى اللّه عليه وآله ) ((در مسجد النبى )) باغى از باغهاى بهشت است .
مراد از ركن و مقام ، فاصله ميان حجر الاسود و درب كعبه كه نامش حطيم است ، مى باشد زيرا در آنجا فشار مردم زياد است و بدن و پاى انسان كوبيده مى شود و در ايام خلوت ، بهترين جاى مسجد براى نماز همانجا است .
O در مسجد الحرام بهترين جاها مابين ركن و مقام است ، بعد از آن مقام ابراهيم (عليه السّلام ) بعد از آن حجر اسماعيل (عليه السّلام ) و بعد همه مسجد و هرجا كه به كعبه نزديكتر باشد.حجر الاسود
O حجر الاسود مركز حراست از پيمانها است . خداوند از مردم به ربوبيت خود پيمان گرفت و آنان گواهى دادند و اين حجر الاسود گواه بود و هر كسى در برابرش قرار گيرد، اعلام وفادارى به آن پيمان مى كند.
در دعاى برابر حجر الاسود مى خوانيم :
((اَمانَتى اَدَّيْتها وَ ميثاقى تَعاهَدتُهُ لِتَشَهَد لى بِالْمُوافاة ))
O اين حجر در قيامت گواه بر وفاى مردم است .
O حجر الاسود در روز اول سفيد بود و به خاطر تماس گناهكاران سياه شد.مقدار طواف
O بهترين كار در مسجد الحرام طواف است كه اگر توان دارد، 365 طواف (به عدد ايام سال ) و اگر قدرت ندارد 364 شوط معادل 52 طواف (به عدد هفته هاى يك سال ).
ولى اگر قدرت ندارد يا مراعات سايرين را مى كند، به هر مقدار كه مى تواند طواف كند.
O در روايات مى خوانيم : يك طواف قبل از شروع اعمال حج از هفتاد طواف بعد از مراسم حج بهتر است .
O و نيز مى خوانيم : اولين كارى كه حضرت مهدى (عجّل اللّه فرجه ) در مسجد الحرام براى پياده كردن عدالت انجام مى دهد، آن است كه دستور مى دهد كسانى كه طواف مستحبى انجام مى دهند، محل طواف را براى كسانى كه طواف واجب انجام مى دهند، خالى نمايند.
O به فرموده روايات طواف كردن از طرف رسول خدا (صلّى اللّه عليه وآله ) و فاطمه زهراء (سلام اللّه عليها) و امامان معصوم ، مورد رضايت ائمه اطهار (عليهم السّلام ) است .
O در حديث مى خوانيم : شخصى نگران مالى كه نزد ديگران داشت بود. به امام صادق (عليه السّلام ) نگرانى خود را گفت . حضرت فرمود: هر گاه به مكه رفتى ، براى هر يك از عبد المطلب ، ابو طالب ، عبداللّه ، آمنه و فاطمه بنت اسد يك طواف انجام بده و دعا كن ، مال به تو برمى گردد. او اين عمل را انجام داد و همين كه از مسجد الحرام خارج مى شد، بدهكار خود را ديد كه به او گفت : بيا و مال خود را از من بگير.حجر اسماعيل
O در كنار كعبه و حجر اسماعيل ، قبر اسماعيل و هاجر و هفتاد و هفت پيامبر (صلوات اللّه عليهم ) است كه به قصد حج آمده اند و در مكه از دنيا رفته اند و در همانجا مدفون گرديده اند. و در روايتى آمده است كه اين انبيا از سختى و گرسنگى جان داده اند.
O در حديث مى خوانيم : حجر اسماعيل ديوارى است كه حضرت اسماعيل (عليه السّلام ) دور قبر مادرش بالا برد تا قبر مادرش زير پا نباشد و مقام ابراهيم سنگى است كه حضرت ابراهيم (عليه السّلام ) براى بالا بردن كعبه روى آن ايستاد.
O به فرموده روايات در آبى كه از ناودان كعبه مى ريزد، خداوند شفا قرار داده است .
O به فرموده روايات ، سعى صفا و مروه به خاطر آن است كه ابراهيم (عليه السّلام ) به فرمان خداوند هاجر و نوزاد خود را در ميان آن كوههاى داغ در كنار كعبه رها كرد ورفت . مادر كودك را به زمين گذاشت و روى كوه صفا رفت و فرياد زد: آيا همدمى هست ؟ (غربت و تشنگى و گرمى هوا او را پريشان كرده بود). سپس هفت بار (از صفا به مروه و از مروه به صفا) اين مسير را طى كرد. كودك از تشنگى پا به زمين مى زد، ناگهان از كنار كودك آبى جوشيد و به دنبال آن پرندگان و افرادى پيدا شدند.
O به فرموده روايات ؛ مكانى در روى زمين بهتر از صفا و مروه نيست ، زيرا در آنجا هر متكبرى به ذلّت در مى آيد و براى توقف بر كوه صفا بركاتى از جمله زياد شدن مال مطرح شده و دعاهايى براى سعى ميان صفا و مروه وارد شده است ولى در روايات مى خوانيم كه در چند مورد هر دعايى كه خواستيد، بخوانيد: از جمله در عرفات و صفا و مروه و در كنار كعبه (مستجار).عرفات
O در روايات مى خوانيم : نام سرزمين عرفات به خاطر آن است كه جبرئيل (عليه السّلام ) آداب حج را در اين سرزمين به ابراهيم (عليه السّلام ) ياد مى داد و او مى گفت : شناختم ، و معرفت پيدا كردم .
و توقف از ظهر تا غروب در عرفات به خاطر آن است كه حضرت آدم (عليه السّلام ) در اين زمان خلاف فرمان خدا كرد. و خارج شدن از عرفات در غروب به خاطر آن است كه در غروب حضرت آدم (عليه السّلام ) با دريافت كلماتى توبه كرد و توبه اش قبول شد. و توقف در عرفات به منزله توقف به دَرِ خانه است ، چون حرم و مسجد الحرام خانه او است و براى انابه و تضرّع ، كنار درِ خانه مناسب تر از خود خانه است .
O به فرموده روايات : هر كس در زمين عرفات حاضر شود، قطعاً بخشيده مى شود و خداوند با كسانى كه در عرفات حاضرند، بر فرشتگان مباهات مى كند و هيچ شب و روزى بخشيده شدگان از قهر الهى بيش از بخشيده شدگان در شب و روز عرفه نيست و بزرگترين گناه آن است كه كسى گمان كند خداوند روز عرفه در صحراى عرفات او را نبخشيده است .
O مهم ترين كار در روز عرفه دعا است و اگر روزه گرفتن در اين روز موجب سستى در دعا مى شود، روزه هم استحباب ندارد.
O خواندن دعاى امام حسين (عليه السّلام ) در عرفات و دعاى امام سجاد (عليه السّلام ) در عرفه و دعاهاى ديگر پاداش بسيارى دارد.
O اولياى خدا در آن صحرا به ديگران دعا مى كردند و مى گفتند: هر دعايى كه به ديگران مى شود، صد هزار برابرش به خود انسان باز مى گردد و فرشتگان براى او دعا مى كنند و البته انسان در استجابت دعاى خود شك دارد ولى در استجابت دعاى فرشتگان شكى نيست .مشعر
O به فرموده روايات ؛ عرفات درب اول خانه است كه انسان با توقف و دعا آمادگى حضور پيدا مى كند و مشعر درب دوم است كه انسان با دعا و زارى آمادگى خود را بيشتر مى كند و در منى قربانى به درگاه خداوند هديه مى كند و موى خود را كوتاه و خود را پاك و آماده حضور و طواف مى نمايد.
منى
O جبرئيل در اين مكان به حضرت ابراهيم (عليه السّلام ) فرمود: آرزوى خود را اظهار كن ((تَمَنّ)). منى در حج به منزله توقف در راهروى خانه است . و در روايات مى خوانيم : اگر بدانيد به چه كسى وارد شده ايد، به بخشودگى خود يقين پيدا مى كنيد.
O در منى منادى الهى ندا مى كند كه اگر مى خواستيد من از شما راضى شوم ، راضى شدم .O به فرموده روايات ؛ روز عيد قربان و روز بعداز آن كه مردم در سرزمين منى هستند، از بزرگترين ايام است .
رمى جمرات
براى پرتاب سنگريزه به ستون شيطان در سرزمين منى تعبيراتى در روايات آمده است از جمله :
O اين عمل ذخيره شما در قيامت است .
O اين عمل نور است
O در اين عمل خروج از گناه است .
O در اين عمل كسب ثواب است .
O به فرموده روايات ؛ سنگريزه ها بايد محكم ، بكر، پاك ، به اندازه بند انگشت باشد و بهتر است انسان با وضو رمى كند.قربانى
O بهترين كار در عيد قربان ، (حتى براى كسانى كه به حج مشرف نشده اند) قربانى كردن است . خداوند ريختن خون قربانى را دوست دارد.
O قربانى فداى انسان از رفتن به دوزخ مى شود و با ريختن اولين قطره خون قربانى ، گناهان انسان بخشيده مى شود.
O قربانى كردن از نشانه هاى ايمان است . (زيرا با تقسيم گوشت قربانى دل فقرا شاد مى شود)مسجد خيف در منى
O به فرموده روايات ؛ هزار پيامبر در مسجد خيف نماز خوانده اند و براى ذكر و نماز در آن مكان مقدس سفارشاتى شده است .
طواف وداع و آب زمزم
O در روايات به طواف وداع و آشاميدن آب زمزم سفارش شده و دعاهايى وارد شده است .
O حضرت على (عليه السّلام ) فرمود: بهترين آب زمين ، زمزم است .
O زمانى كه پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) به مدينه هجرت كرده بودند، آب زمزم را براى ايشان هديه مى آوردند. به فرموده روايات ؛ آب زمزم داروى هر دردى است .مرگ در حج
O كسانى كه در سفر حج از دنيا بروند، بهره خاصى دارند. مثلاً: اگر در حال رفتن به مكه باشد، بخشيده مى شود.
اگر در حال احرام باشد، در قيامت لبّيك گويان محشور مى شود.
اگر در يكى از دو حرم (مكه و مدينه ) از دنيا برود، در قيامت در امان است .
و اگر در حال برگشت از دنيا برود، تمام گناهانش بخشيده مى شود.ضمانت بهشت
O هر كس در سفر حج از دنيا برود، خداوند تا روز قيامت ثواب حج را براى او ثبت مى كند. همانگونه كه اگر رزمنده اى در راه جبهه از دنيا برود، خداوند پاداش جهاد را تا قيامت براى او قرار مى دهد.
O حضرت على (عليه السّلام ) فرمود: من براى كسانى كه در راه حج ، زكات ، عيادت بيماران ، جهاد، حج و نماز جمعه از دنيا بروند، بهشت را ضمانت مى كنم . و در حديث ديگرى است كه هر كس در مكه يا مدينه از دنيا برود، در قيامت حساب از او برداشته مى شود.
O در روايات براى مردن در مدينه توجه خاصى شده است . تا آنجا كه پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله ) مى فرمايد: اگر كسى لحظه آخر عمرش را در مدينه باشد، من شفيع او خواهم بود.
O در دعاى سجده و بين اذان و اقامه مى خوانيم :
((اَلّلهُمَّ اجْعَلْ قَلبى بارّاً و رزقى دارّاً وَ اجْعَلْ لى عَنْد قَبْرِ نَبِيّكَ مُستقرّاً وَ قَراراً))مدينه
O در روايات مى خوانيم : بهتر است اول اعمال حج را انجام دهيد و بعد به مدينه برويد، زيرا تمام حج ، زيارت پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) است و نرفتن به مدينه جفا است .
O يك ماه رمضان در مدينه از هزار ماه رمضان در شهرهاى ديگر بهتر است و بودن يك جمعه در مدينه از هزار جمعه در مناطق ديگر بهتر.
O به فرموده روايات ؛ مكه حرم خدا و مدينه حرم پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله ) و كوفه حرم على ابن ابى طالب (عليهماالسّلام )) است و هر ستمگرى سوء قصدى نمايد، قلع و قمع مى شود.
O در روايات آمده است ؛ پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) از خداوند متعال براى اهل مدينه بركت خواست ، همانگونه كه حضرت ابراهيم (عليه السّلام ) براى اهل مكه . و براى كسى كه در مدينه دست به قتل بزند يا به قاتلى پناه دهد، لعنت فرستاد.
O امام صادق (عليه السّلام ) فرمود: مساحت مسجد النّبى در زمان حضرت 3600 ذراع بوده است و مابين منزل پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله ) و منبر مسجد، باغى از باغهاى بهشت است و نماز خواندن در مسجد النّبى برابر ده هزار نماز به حساب مى آيد.زيارت پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله )
O پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) فرمود: هر كس مرا زيارت كند، شفاعت من از او واجب و جزاى او بهشت است و زيارت من بعد از وفاتم ، مثل زيارت من در زمان حياتم مى باشد، و اگر نتوانستيد مرا زيارت كنيد، از راه دور به من سلام كنيد كه به من مى رسد. زائر من در قيامت همسايه من خواهد بود.
O و فرمود: هر كس من و يا يكى از ذرّيه ام را زيارت كند، در قيامت به زيارتش مى روم و او را از شدايد نجات خواهم داد.
O وعده بهشت در روايات براى زيارت پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) و على بن ابى طالب و امام حسن و امام حسين (عليهم السّلام )، در يك جا آمده است .يادگارهاى مدينه
O در روايات مى خوانيم كه امامان ما گلايه داشتند كه آثار پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) را تغيير داده اند
تنها مسجد قبا و مسجد احزاب و مَشربه اُمّ ابراهيم و مسجد فضيخ باقى مانده است . و شما رفتن به اين اماكن را فراموش نكنيد.مسجد قبا
O پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) سواره و پياده به اين مسجد مى رفتند و اين همان مسجدى است كه ((اُسِّس عَلَى التَّقوى )) است . و نماز در آنجا مساوى با انجام يك عمره است .
مسجد غدير
O هنگام برگشتن از مكه ، در كنار سرزمين غدير مسجدى به نام مسجد غدير بوده كه امامان ما دستور مى دادند كه در آن مسجد نماز خوانده شود.
علامت قبولى حج
O پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله ) فرمود: علامت قبولى حج آن است كه انسان از گناهانى كه قبل از سفر مرتكب مى شده است دست بردارد و اگر همان رفتار و گناهان قبلى را انجام دهد، حج او برگردانده مى شود.
بيمه تا چهار ماه
O در رواياتى مى خوانيم : خداوند تا چهار ماه گناه حاجى را ثبت نمى كند و امامان ما به آيه : ((فَسيحوا فِى الاَرضِ اَرْبعَةَ اشْهُرٍ)) استدلال كرده اند كه اگر خداوند براى مشركين چهار ماه را آزاد گذاشت ، براى مؤ منين نيز اين تخفيف وجود دارد.
O و در روايات مى خوانيم : تا انسان گناه نكند، نور حج در او وجود دارد و كسى كه حج را انجام دهد، مانند روزى كه از مادر متولد شده پاك و بخشيده است .
O در بعضى روايات آمده است : شرط اين بخشش آن است كه مردم از دست و زبان حاجى در امان باشند.تذكّرات پایانی :
1- به فرموده بعضى روايات بعد از انجام مراسم حج زود به وطن خود بازگرديد تا علاقه و عشق شما به مكه كم نشود.
2- نيّت برگشتن به مكه را در سال آينده داشته باشيد كه سبب طول عمر خواهد بود.
يزيد (لعنة اللّه عليه ) هنگامى كه حج خود را انجام داد، اشعارى گفت ؛ به اين مضمون كه اگر از مكه خارج شويم ، تا عمر دارم در هيچ سالى براى حج و عمره نخواهم آمد. و خداوند عمرش را كوتاه كرد.
3- مستحب است كه زائر خانه خدا در باز گشت ازحج به كسانى كه به ديدن او مى آيند وليمه دهد.
4- كسى كه به زيارت حاجى آيد در حالى كه غبارسفر بر او باشد، گويا حجر الاسود را دست كشيده است . پس تا حاجى گناهى مرتكب نشده است ، هر چه زودتر به ديدن او برويد و او را احترام نماييد و ميان چشم و پيشانى او را ببوسيد.(( والسّلام ))
