دوست و دشمن در جنگ 33روزه


نگاهي به واكنش دولت ها درقبال تجاوز اسرائيل به لبنان

سال پس از جنگ 33 روزه، بازخواني ديدگاه دولت هاي مختلف اعم از اسلامي و غيراسلامي، منطقه اي و غيرمنطقه اي قابل توجه است.

جنگ از مهم ترين رويدادها در عرصه سياست به شمار مي رود و واكنش هاي متفاوتي را در پي دارد. سران كشورها به اقتضاي منافع و برخي بر اساس اصول و اعتقادات خود موضع گيري مي كنند.
2 سال پس از جنگ 33 روزه، بازخواني ديدگاه دولت هاي مختلف اعم از اسلامي و غيراسلامي، منطقه اي و غيرمنطقه اي قابل توجه است.

*ايران
مقامات جمهوري اسلامي ايران از همان ابتدا عدم رضايت خود از جنگ را اعلام كرده و آن را محكوم كردند.
ايران تلاش هاي زيادي در برپايي اجلاس فوق العاده سران كشورهاي اسلامي و برقراري آتش بس صورت داد. همچنين بسته هاي دارويي و آمبولانس هايي از ايران براي كمك به مردم لبنان ارسال شد.
تهران در پي بيانيه اتحاديه اروپا در حمايت از اسرائيل با فراخواندن سفير فنلاند (رئيس دوره‌اي اتحاديه اروپا) مراتب اعتراض شديد ايران را به اين بيانيه ناعادلانه ابلاغ كرد.

دكتر محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري، در مصاحبه اختصاصي با شبكه CBS امريكا با اشاره به كشته شدن انسان ها و ويران شدن خانه ها پرسيد: "شوراي امنيت كجاست؟" وي دفاع از لبنان را طبق منشور سازمان ملل حق حزب الله دانست. رئيس جمهور ايران در مورد عدم صدور قطعنامه در سازمان ملل گفت: "امريكا و انگليس فكر مي كنند رژيم اشغالگر بايد در شرايط قوي تري قرار بگيرد تا آتش بس به نفعش شود".
وي همچنين در روزهايي از جنگ 33 روزه كه تهديد رژيم صهيونيستي براي مورد حمله به سوريه افزايش يافته بود، حمله به اين كشور را تعرض به كل جهان اسلام دانست و گفت:"اسرائيل بايد منتظر پاسخي كوبنده باشد". بعد از اين اظهارات بود كه ادعاهاي رژيم صهيونيستي براي حمله به سوريه كاهش يافت.

*سوريه
سوريه به عنوان تنها همسايه مشترك رژيم صهيونيستي و لبنان جايگاه مهمي در منطقه و روابط بين اين دو كشور دارد. سوريه تا چندي قبل از شروع جنگ، مسئوليت تأمين امنيت لبنان را برعهده داشت.
اسد رئيس جمهور سوريه در زمان جنگ موضوع خلع سلاح حزب الله را كه از سوي برخي گروه هاي داخلي لبنان و كشورهاي غربي و اسرائيل مطرح مي شد، قابل پذيرش ندانست و طراحان خلع سلاح حزب الله را تفرقه افكن ناميد. بشار اسد تأكيد كرد: "فعاليت مسلحانه حزب الله مقاومت مشروع عليه رژيم صهيونيستي است."

اسد در برهه اي ديگر از جنگ پيش بيني انجام داد كه درست از آب درآمد:"نتيجه اين جنگ شكست براي اسرائيل و امريكا و ريشه اي شدن فرهنگ مقاومت است."
رئيس جمهور سوريه با اشاره ضمني به عملكرد برخي كشورها در زمان جنگ به صراحت اعلام كرد: "در اين جنگ نامردي برخي ها ثابت شد."

*قطر
قطر تنها كشور عربي بود كه در زمان جنگ عضو غير دائم شوراي امنيت بود و مي توانست در زمينه صدور قطعنامه ها مؤثر باشد. قطر در جلسه صدور بيانيه تلاش كرد تا لحن بيانيه نسبت به رژيم صهيونيستي محكم تر باشد. قطري ها در طول جنگ آمادگي كشورشان را براي كمك‌رساني به مردم لبنان و همچنين شركت در اجلاس فوق العاده سازمان كنفرانس اسلامي اعلام كردند.
حمدبن جاسم آل ثاني وزير امور خارجه قطر در زمان جنگ 33 روزه از موضع كشورهاي عرب در برابر بحران خاورميانه و در خواست آن ها براي پايان دادن به حزب الله انتقاد كرد. وي موضع كشورهاي عربي را چراغ سبزي به رژيم صهيونيستي براي حمله به لبنان دانست.

وزير امور خارجه قطر در مورد قطعنامه تصويب شده براي پايان درگيري ها د(1701)نيز گفت: "در اين قطعنامه منافع لبنان كاملاً لحاظ نشده و وحدت ، ثبات و تماميت ارضي لبنان كاملاً در نظر گرفته نشده است." وي تصريح كرد: "در آينده نه چندان دور زماني فرا خواهد رسيد كه ديگر رهبران كشورهاي اسلامي نيز همچون محمود احمدي نژاد رئيس جمهور ايران خواستار محو اسرائيل از صفحه روزگار شوند."

*عراق
عراق كه خود درگير بحراني داخلي بود كه در آن روزانه انسان هاي زيادي كشته مي شدند، خواستار توقف كشتار انسان ها در نقطه اي ديگر بود. نوري مالكي رژيم صهيونيستي را به خاطر حمله به لبنان و كشتار مسلمانان سرزنش كرد.
نخست وزير عراق تجاوزات و حشيانه رژيم صهيونيستي به لبنان و قتل غير نظاميان و تخريب زير ساخت ها را فاجعه انساني ناميد. وي با محكوم كردن اين جنايات خواستار توقف آن با تلاش جامعه جهاني شد. اين اظهارات نخست وزير عراق، اعتراض شماري از اعضاي كنگره و رسانه هاي امريكا را برانگيخت.

*مالزي
مالزي در زمان جنگ رياست دوره‌اي سازمان كنفرانس اسلامي را برعهده داشت و ديپلماسي فعالي را در پيش گرفت. اين كشور كه مسلمانان زيادي در آن زندگي مي كنند در طول جنگ بارها عليه جنايات رژيم صهيونيستي موضع گرفت و آن را محكوم كرد.

اقدامات رژيم صهيونيستي عليه حزب الله به عنوان يك گروه مسلمان سبب شد سيد حميد البار وزير امور خارجه مالزي از كشورهاي جهان به ويژه كشورهاي خاورميانه درخواست كند تا روابط ديپلماتيك خود را با رژيم صهيونيستي قطع كنند. وي همچنين گفت: "قطعا ديدگاه جامعه جهاني اين است كه اسرائيل مرتكب اشتباه شده است و قوانين بين المللي را نقض كرده است."
سازمان كنفرانس اسلامي نيز در نشستي اضطراري كه به رياست مالزي برگزار شد، با محكوم كردن رژيم صهيونيستي خواستار آتش بس فوري شد.

*ونزوئلا
ونزوئلا كشوري است كه بيشترين منابع گازي امريكاي جنوبي را دارد و روابط خوبي نيز با ايران دارد. هوگو چاوز رئيس جمهور ونزوئلا از اولين رهبران جهان بود كه پس از شروع درگيري ها، حمله اسرائيل را تجاوز به لبنان و نسل كشي مردم اين كشور ناميد و آن را محكوم كرد.
در واكنش به اين اقدام، اسرائيل سفير خود در كاراكاس را فراخواند. اين اقدام باعث شد ونزوئلا نيز عالي ترين مقام ديپلماتيك خود را از تل آويو فرابخواند.

رئيس جمهور ونزوئلا اين چنين در مورد ادامه روابط كشورش با اسرائيل سخن گفت: "هيچ نفعي در ادامه روابط ديپلماتيك نمي بينم؛ ونزوئلا به طور قطع روابط خود را با اسرائيل قطع مي كند."
هوگو چاوز جنايات رژيم صهيونيستي را "جنايات فاشيستي" توصيف كرد و گفت: "از دنيا مي‌خواهيم كه جلوي ديوانگي هاي اسرائيل را بگيرد. سران اسرائيل بايد به جرم قتل عام مردم لبنان محاكمه شوند."

*اردن
اردن از جمله كشورهاي عربي مخالف حزب الله بود و با موضع گيري‌هاي خود در طول جنگ 33 روزه اين موضوع را اثبات كرد.
عبد الله دوم شاه اردن اولين كسي بود كه از ايجاد يك هلال شيعي در كشورهاي حاشيه خليج فارس خبر داده و ادعا كرده بود اين امر باعث بي ثباتي كشورهاي منطقه مي‌شود. بر اساس اين ادعا، هلال شيعي از ايران شروع مي شود، تا شيعيان سوريه امتداد پيدا مي كند، به حزب الله مي پيوندد و سرانجام حماس را در بر مي گيرد.

شاه اردن در اوايل جنگ به موازات محكوم كردن حملات اسرائيل، اقدامات حزب‌الله را به طور غيرمستقيم محكوم كرد و آن را براي منافع اعراب در منطقه زيان‌بخش دانست؛ اين اظهارات خشم بسياري از مسلمانان را برانگيخت.
پس از گذشت حدود 3 هفته از جنگ و موفقيت حزب الله، پادشاه اردن نيز با چرخشي محسوس در مواضعش حزب الله را قهرمان اعراب ناميد و اعلام كرد: "مادامي كه اشغالگري وجود دارد، مقاومت با حمايت گسترده مردمي وجود خواهد داشت". وي افزود: "اگر حزب الله را نابود كنيد، تنها يك يا دو سال توانسته ايد براي مسئله فلسطين، لبنان يا سوريه راه حلي ايجاد كنيد اما حزب الله ديگري در كشور ديگري شايد اردن، سوريه، مصر يا حتي عراق ظهور كند."

*عربستان
عربستان كه همچون اردن در مورد قدرت گرفتن حزب الله و ايجاد هلال شيعي نگران بود، حزب‌الله و حاميان آن را مسئول بحران جنگ دانست و اقدامات حزب الله را "ماجراجويي هاي حساب نشده و متفاوت از مقاومت مشروع عليه اشغالگران قدس" خواند. اين اظهارات با اعتراضات مقامات و مردم كشورهاي اسلامي روبرو شد.
اما عربستان نيز مانند اردن با نزديك شدن به روزهاي آخر جنگ و مشاهده موفقيت حزب الله و آگاهي از هدف رژيم صهيونيستي براي ايجاد خاورميانه جديد با تغيير موضعي محسوس، امريكا را به سبب اتخاذ نكردن موضعي جدي در جلوگيري از حمله رژيم صهيونيستي به لبنان سرزنش كرد.

سعود الفيصل وزير امور خارجه عربستان، كشورش را مخالف سياست هاي امريكا در منطقه دانست و تصريح كرد: "ما ترجيح مي دهيم به خاورميانه قديمي بازگرديم، چرا كه هيچ چيز تازه اي در اين خاورميانه جديد جز مشكلات نديديم." وي افزود: "خاورميانه منطقه اي غيرمسكوني نيست. اينجا مردمي دارد و دولت هايي و سرنوشت ما پس از خداوند توسط مردم تعيين مي شود."
فيصل در زماني كه احتمال حمله به سوريه از سوي رژيم صهيونيستي افزايش يافته بود، تأكيد كرد: "در صورت هر گونه تجاوز يا تهديد سوريه، ديگر كشورهاي عربي ساكت ننشسته و در كنار دمشق خواهند ماند و از سوريه دفاع خواهند كرد."

*مصر
مصر همواره يكي از كشورهاي مهم جهان عرب است كه در معضلات اين كشورها به مثابه مشاور و برادر دخالت مي كند اما در عين حال روابط ديپلماتيك و نزديكي با رژيم صهيونيستي دارد.
حسني مبارك رئيس جمهور مصر بحران خاورميانه را "هرج و مرج مهلك" ناميد و از شوراي امنيت سازمان ملل خواست هر چه زودتر براي توقف بحران اقدام كند.

وي به طور غير مستقيم از حزب الله به دليل صدمه زدن به منافع اعراب انتقاد كرد و گفت: "آن هايي كه مي خواهند مصر براي دفاع از لبنان يا حزب الله به جنگ برود، آگاه نيستند كه هنگامه ماجراجويي برون مرزي به سر آمده است."
وي در واكنش به درخواست مردم مصر براي قطع رابطه با اسرائيل گفت: "وجود كانال هايي براي تماس ميان مصر و اسرائيل در درجه اول و آخر در خدمت به منافع امت عربي و براي نزديك كردن ديدگاهها و ايجاد نقاطي براي توافق است كه منافع مشترك ما را تأمين كند."

*تركيه
تركيه مايل است نه تنها از نظر نظامي، بلكه از نظر سياسي و ديپلماتيك نيز كشوري باشد كه در حل بحران ها ايفاي نقش كند. تركيه در طول جنگ به عنوان يكي از كشورهاي منطقه، خواهان برقراري ثبات و امنيت بود.
اين كشور هجوم رژيم صهيونيستي را "افراطي گري" ناميد و ضمن محكوميت آن از دو طرف خواست به در گيري ها پايان دهند. در زمان جنگ، اخباري مبني بر ملاقات مقامات ترك با اسيران اسرائيلي منتشر شد.

عبدالله گل وزير امور خارجه تركيه در اواخر جنگ اعزام نيروهاي بين الملل را براي ثبات منطقه سودمند دانست و اعلام كرد: "پيشنهاد استقرار نيروهاي ثبات بين المللي در لبنان بايد با تصويب قطعنامه اي از سوي سازمان ملل حمايت شود و پيش از استقرار اين نيروها آتش بس برقرار شود."وي كه فردي اسلام گراست، وقايع لبنان را يك "تراژدي" ناميد و گفت: "متأسفانه سؤالاتي در مورد امريكا و مشروعيت مفتخرانه رهبريت آن براي آزادي و عدالت به ذهن متبادر مي شود." وي افزود: "هر باري كه بمبي در لبنان فرود مي آيد، ضربه اي را به وجدان جهانيان وارد مي كند."

*روسيه
روسيه عضوي دائم از شوراي امنيت، حملات اسرائيل را "زياده روي" دانست و هدف آن را فراتر از مبارزه با حزب الله و سبب ايجاد بحران انساني در لبنان عنوان كرد و ادعاي مقامات اسرائيلي مبني بر ارسال تسليحات ضد تانك روسي به لبنان را تكذيب كرد.

ولاديمير پوتين رئيس جمهور وقت روسيه با اشاره به تصويب قطعنامه اي در اجلاس سران 8 كشور صنعتي جهان در مورد حوادث لبنان گفت: "از نظر ما هيچ كس پيروز اين جنگ نخواهد بود، همه ما مي دانيم در گذشته چه اتفاقي افتاده و هيچ كس نمي خواهد به آن دوران بازگردد."
پوتين همچنين ايران را كشوري قدرتمند و بانفوذ در منطقه دانست و خواستار مشاركت ايران براي بهبود شرايط در منطقه شد: "در خصوص تشكيل نيروهاي حافظ صلح براي حضور در لبنان صحبت هايي شد كه در صورت چنين اقدامي روسيه در آن مشاركت خواهد داشت."

*چين
چين كه روز به روز بر قدرت اقتصادي و سياسي خود مي افزايد، خواستار خاورميانه اي با ثبات بود تا امنيت انرژي در منطقه خاورميانه تهديد نشود، بنابراين خواستار برقراري آتش بس فوري در منطقه بود. چين بمباران روستاي قانا توسط رژيم صهيونيستي در جنگ 33 روزه را محكوم كرد."لي جائو شينگ" وزير امور خارجه چين حمله ارتش رژيم صهيونيستي به مقر سازمان ملل در لبنان را محكوم كرد. در اين حمله يك ناظر چيني سازمان ملل هم كشته شده بود.
وزير امور خارجه چين، آتش بس را بهترين راه براي جلوگيري از افزايش درگيري و ناآرامي در منطقه دانست و ضمن درخواست از رژيم صهيونيستي براي پايان جنگ، گفت: "چين براي تأمين امنيت و ثبات در خاورميانه از هيچ اقدامي فروگذار نمي كند."

*امريكا
امريكا به عنوان متحد استراتژيك رژيم صهيونيستي نقش مهمي در حمايت نظامي و سياسي از اين رژيم داشت. امريكا كه خود را داعيه دار ايجاد جهاني جديد بر پايه دموكراسي مي داند، مانند گذشته از آتش افروزي جنگ كه موجب كشته شدن هزاران زن و كودك مظلوم و آواره شدن يك ميليون نفر شد، پشتيباني كرد.
امريكا در اواسط جنگ با اطمينان از ادامه جنگ سخن گفت، گويي خود درگير جنگ است. جورج بوش 10 روز از زمان جنگ را در مزرعه پدري خود به تفريح مي پرداخت، در حالي كه ديگر همتايانش در كشورهاي ديگر جهان با اتمام تعطيلات خود راه حل هاي برون رفت از بحران لبنان را بررسي مي كردند.

سخنگوي كاخ سفيد در اين مورد گفت: "رئيس جمهور در اينجا بسيار فعال است و هم به تفريحات خود مي پردازد و هم به مسائل مهم جهان!"
بوش پس از فراغت از تفريحات خود، زماني كه صدها كودك و زن بي دفاع بر اثر بمب‌هاي اسرائيلي كشته مي‌شدند، گفت: "تا زماني كه نبرد ميان حزب الله و اسرائيل با هدف خلع سلاح اين گروه نظامي جريان داشته باشد، اصراري بر اعزام صلح بانان سازمان ملل به منطقه نيست." وي با صراحت اين درگيري ها را فرصتي براي ايجاد تغييرات جديد در خاورميانه اعلام كرده بود كه با شكست رژيم صهيونيستي اين فرصت براي آن‌ها مهيا نشد.

*انگلستان
انگلستان در اين جنگ همگام با متحد اصلي خود امريكا، از رژيم صهيونيستي حمايت كرد. سفارت انگليس در منامه پايتخت بحرين، از مطبوعات اين كشور خواست تصاوير هولناك قتل عام مردم لبنان به دست صهيونيست ها را منتشر نكنند تا وجهه اين رژيم بيش از گذشته زير سؤال نرود.

توني بلر نخست وزير وقت رژيم صهيونيستي ضمن مخالفت با درخواست از اسرائيل براي توقف حملات به لبنان مسئوليت پايان جنگ را بر عهده حزب الله دانست. در حالي كه سيد حسن نصرالله، او را شريك رژيم صهيونيستي در كشتار مردم لبنان خوانده بود.
نخست وزير سابق انگلستان ادعا كرده بود: "براي دستيابي به صلح پايدار ابتدا بايد نيروهاي حزب الله خلع سلاح شوند." وي در جايي ديگر اعتراف كرد: "امريكا و انگلستان وجاهت و اعتبار خود را در جهان اسلام و جهان عرب از دست داده اند و غرب هرگز نمي‌تواند افكار جهاني را متقاعد كند كه در اين بحران منصف يا حداقل بي طرف بوده است."

*آلمان
آلمان در اين جنگ حمايت بي قيد و شرط خود از رژيم صهيونيستي را اثبات كرد. آنجلا مركل صدر اعظم آلمان جامعه بين الملل را به سهل انگاري در برابر تحولات لبنان متهم كرد. وي كه از قدرت نظامي حزب الله آشفته بود، گفت: "جهان در ارائه كمك هاي لازم به لبنان براي خلع سلاح حزب الله و اجراي قطعنامه 1559 شوراي امنيت كوتاهي كرد."

صدر اعظم آلمان اظهار داشت: "كشور لبنان در وضعيت بسيار دشواري قرار دارد و ما قصد داريم از دولت اين كشور در امر برقراري ثبات و امنيت داخلي حمايت كنيم."
آنجلا مركل در برهه‌اي از جنگ به صراحت گفت: "اين وظيفه تاريخي آلمان است كه به طور جدي از حق اسرائيل براي موجوديت خود دفاع كند.حزب الله لبنان بحران كنوني خاورميانه را آغاز كرده است."

*فرانسه
فرانسه از جمله حاميان رژيم صهيونيستي بود. پاريس پيشنهاد پيش نويس قطعنامه اي را داد كه سران كشورهاي اسلامي آن را "جايزه به متجاوزان صهيونيستي" ناميدند. در اين پيش‌نويس، حزب الله آغازگر جنگ و مسئول عواقب آن معرفي شده بود و جامعه بين الملل ملزم به تلاش براي شناسايي و مجازات اعضاي آن بودند. اين پيش نويس به نيروهاي اعزامي بين الملل اجازه ورود به هر ساختماني در لبنان و سوريه و قتل اعضاي حزب الله را مي داد.

ژاك شيراك رئيس جمهور وقت فرانسه اعلام كرد، كشورش خواهان ايجاد گذرگاهي امن براي خروج خارجيان از لبنان است. رئيس جمهور وقت فرانسه سلاح مقاومت را تنش آفرين خواند و از تمايل كشورش براي بازسازي لبنان خبر داد: "بحران لبنان راه حل نظامي ندارد."
اين موارد تنها مواضع سران سياسي كشورهاي مذكور بود. در طول جنگ 33روزه مردم كشورهاي مختلف جهان هم با برپا كردن تظاهرات و راهپيمايي، تجاوز رژيم صهيونيستي را به لبنان محكوم كردند.

*منبع: رجانيوز




 

Logo
https://old.aviny.com/Occasion/Sayer/Hezbollah/87/33roozeh/DarMantaghe/Doost_Doshman.aspx?&mode=print