قوام هستى

قوام هستى محيط امكان

بلوغ خلقت شكوه ايمان


فروغ توحيد دليل سرمد

بيان وحدت لسان برهان


بهشت رحمت صفاى جنت

بهار طوبى جمال يزدان


امام باقر كه فيض وافر

دهد كلامش به علم و عرفان


كه را شناسد جهان تحقيق؟

كه برتر از او كشيده ايوان


بدست سبزش رياض دين را

نموده خرم چنان گلستان


بداده قولش كلام حق را

هزار تفسير هزار عنوان


پناه قرآن ز كفر و باطل

ز كفر و باطل پناه قرآن


ولادتش را عنايتى دان

به اهل تقوى به اهل ايمان


به شا د باش دل پيمبر

دلى نباشد كه نيست شادان


مرا ز شوق است نواى شادى

چنانكه بر شاخ هزار دستان


ترانه خيزد ز تار پودم

قصيده ريزم ز جوهر جان


به هر كه بينم چو ناى مطرب

بود خوش آوا بود عزاخوان


مواليان را بشارت اين روز

معاندان را عذاب نيران


به يمن ميلاد و زاد روزش

نواى شادى رسد به كيوان


به مدح پنجم ولى مطلق

من اين قصيدت برم به پايان

"جواد حیدری "

رخش دانش

بسر مى‏ پرورانم من هواى حضرت باقر

بدل باشد مرا شوق لقاى حضرت باقر


ز عشقش جان من بر لب رسيده كس نمى‏ داند

كه نبود چاره ساز من سواى حضرت باقر


بگوشم هاتف غيبى سرود اين نكته را ديشب

كه باشد رخش دانش زير پاى حضرت باقر


چنان بگرفته علمش آفاق را يكسر

كه پيچيده در اين عالم صداى حضرت باقر


پيمبر گفت با جابر كه خواهى ديد باقر را

سلام از من رسان آنكه براى حضرت باقر


سوالاتى كه از وى كرده دانشمند نصرانى

جوابش را شنيد از گفته‏ هاى حضرت باقر


مسلمان گشت راهب ناگهان در محضر آن شه

منور شد دل او از ولاى حضرت باقر


شد آسان وضع حمل گرگ وحشى بيابانى

به روى قله ى كوه از دعاى حضرت باقر


بر ستاخيز اگر خواهى نجات از كرمى محشر

برو در سايه ظل هماى حضرت باقر


فرد عاجز بود ز اوصاف بى پايان آن سرور

كميت لفظ لنگ است از ثناى حضرت باقر


جلال و شان و قدر آن امام پاك بازان را

نمى‏ داند كسى غير از خداى حضرت باقر


(رضائى) ايستاده بر در دولتسراى او

چو سائل منتظر بهر عطاى حضرت باقر

"سید عبدالحسین رضایی"

ثناى حضرت باقر

دلم پر مى ‏زند امشب براى حضرت باقر

كه گويم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر


نديده ديده ى گيتى به علم و دانش و تقوا

كسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر


ز بهر رفع حاجات و نياز خويش گرديده

سلاطين جهان يكسر گداى حضرت باقر


زبان از وصف او لكن، قلم از مدح او عاجز

كه جز حق كس نمى ‏داند بهاى حضرت باقر


نزايد مادر گيتى ز بهر خدمت مردم

به جود و بخشش و لطف و سخاى حضرت باقر


به ذرات جهان يكسر بود او هادى و رهبر

كه جان عالمى گردد فداى حضرت باقر


برو كسب فضيلت كن چو مردان خدا اى دل

ز بحر دانش بى منتهاى حضرت باقر


اگر گردد شفيع ما بنزد خالق يكتا

بهر هر دردى شفا بخشد دعاى حضرت باقر


ز اندوه و غم و محنت بود آسوده و راحت

بزير سايه و تحت لواى حضرت باقر

"سید عبدالحسین رضایی"