روش بهائیت برای جذب

رسانه‏ هاي صهيونيستي در فلسطين اشغالي و ساير نقاط جهان نيز با نمايش اين بناها سعي مي‏کردند جاذبه‏ ي توريستي براي اسرائيل فراهم سازند
از جمله در نشريه‏ي رسمي محفل ملي بهائيان ايران آمده که يک کمپاني معروف فيلم سازي در امريکا فيلمي به نام «اسرائيل از دريا» ساخته که در آن مناظر مربوط به قبر باب و مرکز بهائيت را به نمايش گذارده است.

اين گزارش افزوده که اين فيلم چندي قبل در تلويزيون امريکا در ايران - که پيش از انقلاب در کانال 8 فعال بود - نيز به نمايش درآمده است. (1)
همچنين دفتر نمايندگي توريسم اسرائيل در امريکا (نيويورک) متن مفصل و تبليغي در مورد بهائيت و اماکن آن در فلسطين اشغالي به زبان انگليسي منتشر کرد. اين مطلب، بيش و پيش از آنکه يک بروشور تبليغي براي معرفي جاذبه‏ هاي توريستي اسرائيل، و از جمله جاذبه‏ هاي گردشگري بهائي باشد، به متن تبليغي بهائي شبيه است. در قسمتي از آن آمده است: «ديانت بهائي، که مروج صلح و اخوت بين افراد جامعه‏ي بشري است، در سال 1844 با ظهور باب در ايران آغاز گرديد و باب خود را مبشر [آمدن] نفسي اعز و اشرف از خود [حسينعلي بهاء] معرفي نمود...." (2)
حضور گسترده‏ي بهائيان سراسر جهان در اسرائيل نيز منبع درآمد خوبي براي رژيم صهيونيستي محسوب مي‏شد. تشکيلات بهائيت نيز سعي مي‏کرد بهائيان را براي سفر به اسرائيل و ديدار از اماکن متعلق به خود تشويق کند و اين امر به اشکال مختلف انجام مي‏شد.
 به عنوان مثال با ايجاد بهانه هايي، همچون يکصدمين سال ورود بهاء به عکا، بهائيان را به اسرائيل فرامي‏خواند. همچنين پس از تشکيل يک کنفرانس بين المللي بهائي در نقطه ‏اي از جهان، شرکت کنندگان در آن کنفرانس را به «ارض اقدس» مي‏بردند و بعضي مواقع نيز، در قالب کاروان‏هاي نه نفره از هر کشور، وابستگان خويش را به اسرائيل مي‏بردند و بالاخره آنان، که براي تبليغ بهائيت در خارج از وطن خود، عزم مهاجرت مي‏کردند، در آغاز سفر براي تشويق، در سفري چند روزه به اسرائيل مي‏رفتند و چون معمولا افرادي که در بالا برشمرديم از گروه‏هاي مرفه و داراي تمکن مالي بودند، سفر آن‏ها به اسرائيل براي دولت اين کشور نيز از نظر اقتصادي و توريستي سودمند بود. در اين زمينه روزنامه‏ي «جروزالم پست» - که عملا به ارگان تبليغي بهائيت تبديل شده بود - در شماره‏ي 28 اوت 1968 خبر داده است که دستجات مختلف بهائيان از کنفرانس پالرموي ايتاليا به اسرائيل آمده‏ اند و متذکر شده است که "اين عده بزرگ‏ترين اجتماع زائرين بهائي را که تاکنون به اراضي مقدسه مسافرت نموده‏اند تشکيل مي‏دهند." (3)
هر چه زمان مي‏گذشت، تبليغات بهائيان براي سفر به اسرائيل مؤثرتر واقع مي‏گشت و سفر بهائيان به اراضي اشغالي رو به فزوني مي‏گذاشت. تا آنجا که شوقي افندي در تلگراف مورخ 7 اکتبر 1953 به کنفرانس دهلي گفته است: «تعداد نفوسي که از دور و نزديک براي زيارت مقام اعلي مي‏آيند، روز به روز در تزايد است و چندين روز، عده آنان از هزار نفر تجاوز مي‏نمود.(4)
 اما اشتهاي صهيونيست‏ها سيري ناپذير بود و بايد اماکن بهائي فعاليت بيشتري در جذب توريست انجام مي‏دادند و همين‏طور هم شد. تا آنجا که شش سال بعد، يعني در سال 1338، به گفته‏ ي سران بهائيت: «در ظرف اين يک سال، عدد زائرين و سياحان» بازديد کننده از اماکن بهائي «به بيش از يکصد هزار بالغ گرديده است.» بدين ترتيب، بهائيت در عرصه ي جذب توريست و کمک به اقتصاد شکننده ‏ي اسرائيل نيز فعاليت بسزا و در خور توجهي داشته است. 

منبع: امید نور