بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 


وَعَلى والِدَىَّ بِماتُبْتَ وَتَتُوبُ عَلى جَمیعِ خَلْقِک یا اَرْحَمَ

و بر پدر و مادرم بدانچه توجه کرده و بازگردى بر همه خلق خود اى مهربانترین

الرّاحِمینَ یا مَنْ یسَمّى بِالْغَفوُرِ الرَّحیمِ یا مَنْ یسَمّى بِالْغَفُورِ

مهربانان اى که نامور گشتى به آمرزنده مهربان اى که نامور گشتى به آمرزنده

الرَّحیمِ یا مَنْ یسَمّى بِالْغَفُورِ الرَّحیمِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

مهربان اى که نامور گشتى به آمرزنده مهربان درود فرست بر محمد و آل محمد

وَاقْبَلْ تَوْبَتى وَزَک عَمَلى وَاشْکرْ سَعْیى وَارْحَمْ ضَراعَتى وَلا

و بپذیر توبه ام را و پاک کن کردارم را و قدردانى کن از سعى و کوششم و رحم کن به تضرع و زاریم

تَحْجُبْ صَوْتى وَلا تُخَیبْ مَسْئَلَتى یا غَوْثَ الْمُسْتَغیثینَ وَاَبْلِغْ

و در پرده (بى توجهى خود) قرار مده آوازم را و نومید مکن درخواستم را اى فریادرس فریادخواهان و برسان

اَئِمَّتى سَلامى وَدُعآئى وَشَفِّعْهُمْ فى جَمیعِ ما سَئَلْتُک وَاَوْصِلْ

به امامان و پیشوایانم سلام و دعاى مرا و شفیع ساز آنها را براى من در تمام آنچه از تو درخواست کردم و برسان

هَدِیتى اِلَیهِمْ کما ینْبَغى لَهُمْ و زِدْهُمْ مِنْ ذلِک ما ینْبَغى لَک

هدیه مرا به ایشان بدانسان که شایسته مقام آنها است و بیفزا براى آنها آنچه را تو سزاوار آنى

بِاَضْعافٍ لا یحْصیها غَیرُک وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

به چندین برابر که شماره اش نتواند جز تو و جنبش و نیروئى نیست جز به خداى والاى بزرگ

وَصَلَّى اللَّهُ عَلى اَطْیبِ الْمُرْسَلینَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ

و درود خدا بر پاکیزه ترین فرستادگان محمد و آل پاکش


مؤلّف گوید که علاّمه مجلسى دربحار ازبعض مؤلّفات قدماى اصحاب زیارتى براى حضرت امام رضاعلیه السلام نقل کرده که معروف است به جوادیه و در آخر آن زیارت است که نماز زیارت بجا آور و تسبیح کن و هدیه نما آنرا به آن حضرت پس بگو: ((اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک یا اَللَّهُ الدّآئِمُ)) و این دعا را تا به آخر نقل کرده پس هرگاه در آن مشهد مقدس آن زیارت را خواندى این دعا را ترک مکن زیارت دیگر زیارتى است که ابن قولویه از بعض ائمه علیهم السلام روایت کرده که فرمودند چون به نزد قبر امام رضا علیه السلام بروى بگو:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا

خدایا درود فرست بر على بن موسى الرضا

الْمُرْتَضَى الاِْمامِ التَّقِىِّ النَّقِىِّ وَحُجَّتِک عَلى مَنْ فَوْقَ الاَْرْضِ وَمَنْ

آن امام پسندیده با تقواى پاک و حجت تو بر هر که روى زمین و هر که

تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهیدِ صَلوةً کثیرَةً تآمَّةً زاکیةً مُتَواصِلَةً

در زیر زمین است آن راستگوى شهید درودى بسیار و تام و تمام و پاکیزه و پیوسته

مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کاَفْضَلِ ما صَلَّیتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِک

و پى در پى و دنبال هم مانند بهترین درودى که مى فرستى بر یکى از دوستانت

زیارت دیگر زیارتى است که شیخ مفید در مُقنِعه نقل کرده فرموده مى ایستى نزد قبر آنحضرت بعد از آنکه غُسل زیارت کرده باشى و پاکیزه ترین جامه هاى خود را پوشیده باشى و مى گوئى :

اَلسَّلامُ عَلَیک یا وَلِىَّ اللَّهِ وَابْنَ وَلِیهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا حُجَّةَ اللَّهِ وَابْنَ

سلام بر تو اى ولى (و نماینده ) خدا و فرزند ولى او سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند

حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا اِمامَ الْهُدى وَالْعُرْوَةَ الْوُثْقى وَرَحْمَةُ اللَّهِ

حجت او سلام برتو اى پیشواى هدایت و رشته محکم حق ، و رحمت خدا

وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّک مَضَیتَ عَلى ما مَضى عَلَیهِ آبآؤُک الطّاهِرُونَ

و برکاتش نیز بر تو باد گواهى دهم که تو به همان راهى رفتى که پدران پاکت بدان راه رفتند

صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمىً عَلى هُدىً وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ اِلى

درودهاى خدا بر ایشان باد اختیار نکردى کورى (گمراهى ) را بر هدایت و تمایل نگشتى از حق بسوى

باطِلٍ وَاَنَّک نَصَحْتَ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَاَدَّیتَ الاَْمانَةَ فَجَزاک اللَّهُ عَنِ

باطل و تو براستى خیرخواهى کردى براى خدا و پیامبرش و پرداختى امانت را پس خداوند پاداشت دهد از

الاِْسْلامِ وَاَهْلِهِ خَیرَ الْجَزآءِ اَتَیتُک بِاَبى وَ اُمّى زآئراً عارِفاً بِحَقِّک

دین اسلام و مسلمانان به بهترین پاداش ، آمده ام پدرم و مادرم به فدایت به درگاه تو براى زیارت با معرفت به حق تو

مُوالِیاً لاَِوْلِیآئِک مُعادِیاً لاَِعْدآئِک فَاشْفَعْ لى عِنْدَ رَبِّک

و دوستدارم دوستانت را و دشمنم با دشمنانت پس شفاعت کن از من در نزد پروردگارت

پس بچسبان خود را به قبر و ببوس آنرا و بگذار دو طرف روى خود را بر آن پس بگرد به جانب سر و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیک یا مَوْلاىَ یا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ

سلام بر تو اى مولا و سرور من اى فرزند رسول خدا و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد گواهى دهم

اَنَّک الاِْمامُ الْهادى وَالْوَلِىُّ الْمُرْشِدُ اَبْرَءُ اِلَى اللَّهِ مِنْ اَعْدآئِک

که توئى امام راهنما و سرپرست با رشد و هدایت بیزارى جویم بدرگاه خداوند از دشمنانت

وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ بِوِلایتِک صَلَّى اللَّهُ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ

و تقرب جویم بدرگاه خدا بوسیله دوستى تو درود خدا و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد

پس دو رکعت نماز زیارت بجا آور و بعد از آن هرچه خواستى نماز کن و بگرد به طرف پا پس دعا کن به آنچه مى خواهى انشاءاللّه .

مؤلّف گوید که زیارت آن حضرت در ایام و اوقات شریفه مختصّه به آن حضرت فضیلت بسیار دارد خصوصا در ماه رجب و بیست و سوّم ذى القعده و بیست و پنجم آن و ششم ماه رمضان چنانکه در محلّ خود در اعمال ماهها ذکر شد و غیر این روزها از ایام دیگر که به آن حضرت اختصاصى دارد.


وداع حضرت رضا علیه السلام

و چون خواستى وداع کنى آن حضرت را پس بگو آنچه را که در وداع حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى گفتى :

لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلیمى عَلَیک

قرار ندهد خداوند این سلام را آخرین سلام من بر تو

َواگر خواستى بگو :

اَلسَّلامُ عَلَیک یا وَلِىَّ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ

سلام بر تو اى نماینده خدا و رحمت خدا

وَبَرَکاتُهُ اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَتى اِبْنَ نَبِیک

و برکاتش نیز بر تو باد خدایا قرار مده این بار را آخرین بار زیارت من از فرزند پیامبرت

وَحُجَّتِک عَلى خَلْقِک وَاجْمَعْنى وَاِیاهُ فى جَنَّتِک وَاحْشُرْنى مَعَهُ

و حجت تو بر خلقت و گرد آور من و او را در بهشتت و محشورم کن با او در

وَفى حِزْبِهِ مَعَ الشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ وَحَسُنَ اُولَّئِک رَفیقاً

زمره حزب او با شهیدان و مردان شایسته و آنها نیکو رفیقانى هستند

وَاَسْتَوْدِعُک اللَّهَ وَاَسْتَرْعیک وَاَقْرَءُ عَلَیک اَلسَّلامَ آمَنّا بِاللَّهِ

و تو را به خدا مى سپارم و رعایتت را نسبت به خود خواهانم و سلام بر تو مى رسانم ، ایمان داریم به خدا

وَبِالرَّسوُلِ وَبِما جِئْتَ بِهِ وَدَلَلْتَ عَلَیهِ فَاکتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ

و به رسول خدا و بدانچه تو آوردى و بدان راهنمائى کردى پس نام ما را در زمره گواهان ثبت فرما


مؤلّف گوید که در اینجا چند مطلب است که شایسته و مناسب است ذکرش

اوّل بسند معتبر از حضرت امام على نقى علیه السلام منقول است که هرکه را بسوى خدا حاجتى بوده باشد پس زیارت کند قبر جدّم حضرت امام رضاعلیه السلام را در شهر طوس و حال آنکه غسل کرده باشد و نزد سر آن حضرت دو رکعت نماز بکند و در قنوت نماز حاجت خود را بطلبد پس بدرستیکه مستجاب مى شود مگر آنکه از براى گناهى یا قطع رحمى سؤ ال کند بدرستیکه موضع قبر آن حضرت بقعه اى است از بقعه هاى بهشت و هیچ مؤ منى او را زیارت نمى کند مگر آنکه حق تعالى او را از آتش جهنّم آزاد مى کند و داخل بهشت مى گرداند.


فضیلت نماز جعفر در حرم امام رضا علیه السلام

دوّم علاّمه مجلسى نقل کرده از خطّ شیخ جلیل شیخ حسین بن عبدالصّمد والد شیخ بهایى که شیخ ابوالطّیب حسین بن احمد فقیه رازى ره ذکر نموده که هرکس زیارت کند حضرت امام رضا یا دیگر از ائمه علیهم السلام را پس در نزد آن امام به جاى آورد نماز جعفر را براى او نوشته شود به هر رکعتى ثواب کسى که هزار حجّ و هزار عمره بجا آورده باشد و هزار بنده در راه خدا آزاد کرده باشد و هزار مرتبه به جهاد ایستاده باشد با پیغمبر مرسل و براى اوست به هر گامى که برمى دارد ثواب صد حجّ و صد عمره و صد بنده آزاد کردن در راه خداى تعالى و نوشته شود براى او صد حسنه و محو شود از او صد سیئه و کیفیت نماز جعفر در اعمال روز جمعه گذشت.


سفر آن حضرت به خراسان

سوّم روایت شده از محوّل سجستانى که چون ماءمون طلب کرد امام رضاعلیه السلام را از مدینه به خراسان حضرت بجهت وداع با قبر پیغمبر صلى الله علیه و آله داخل مسجد شد و مکرّر با قبر آن حضرت وداع مى کرد و بیرون مى آمد و برمى گشت نزد قبر و در هر دفعه صداى مبارکش به گریه بلند بود من نزدیک آن حضرت رفتم و سلام کردم بر او جواب داد پس تهنیت گفتم او را به آن سفر فرمود مرا زیارت کن همانا من بیرون مى شوم از جوار جدّم و مى میرم در غربت و دفن مى شوم در پهلوى هارون .

و شیخ یوسف بن حاتم شامى در دُرّ النّظیم فرموده که روایت کردند جماعتى از اصحاب امام رضا علیه السلام که آن حضرت فرمود زمانى که من خواستم بیرون بیایم از مدینه بسوى خراسان جمع کردم عیال خود را و امر نمودم ایشان را که بر من گریه کنند تا بشنوم گریه ایشان را پس ‍ تقسیم کردم در بین ایشان دوازده هزار دینار و گفتم به ایشان که من بر نمى گردم بسوى عیالم هرگز پس گرفتم ابوجعفر جواد را و بردم او را به مسجد پیغمبر صلى الله علیه و آله و گذاشتم دست او را بر کنار قبر و چسبانیدم او را به آن قبر شریف و خواستم حفظ او را به سبب رسول خدا صلى الله علیه و آله و امر کردم جمیع و کیلان و حشم خود را به شنیدن و اطاعت فرمایش او و آنکه مخالفت او را ننمایند و فهمانیدم ایشان را که او قایم مقام من است .

و سید عبدالکریم بن طاوس روایت کرده که زمانى که ماءمون حضرت امام رضاعلیه السلام را طلبید از مدینه به خراسان حضرت حرکت فرمود از مدینه بسوى بصره و به کوفه نرفت و از بصره توجّه فرمود بر طریق کوفه به بغداد و از آنجا به قم و داخل قم شد اهل قم پیشباز آن حضرت آمدند و با هم مخاصمه مى کردند در باب ضیافت آن حضرت و هرکدام میل داشتند که آن بزرگوار بر او وارد شود حضرت فرمود که شتر من ماءمور است یعنى هر کجا او فرود آمد من آنجا وارد مى شوم پس آن شتر آمد تا در یک خانه خوابید و صاحب آن خانه در شب آن روز در خواب دیده بود که حضرت امام رضاعلیه السلام فردا میهمان او خواهد بود پس چندى نگذشت که آن محل مقام رفیعى گشت و در زمان ما مدرسه معموره است .

و شیخ صدوق بسند خود از اسحق بن راهویه نقل کرده که گفت چون امام رضاعلیه السلام به نیشابور آمد و خواست از آنجا حرکت نماید جمع شدند خدمت آن حضرت اصحاب حدیث و عرض کردند یابن رسول الله تو از نزد ما مى روى و براى ما یک حدیثى نمى فرمایى که ما استفاده کنیم آنرا از جناب تو آن حضرت در عمارى نشسته بود سر خود را بیرون نمود و فرمود شنیدم پدرم موسى بن جعفر فرمود شنیدم پدرم جعفر بن محمّد فرمود شنیدم پدرم محمّد بن على فرمود شنیدم پدرم علىّ بن الحسین فرمود شنیدم پدرم حسین بن على فرمود شنیدم پدرم امیرالمؤ منین علىّ بن ابیطالب علیهم السلام فرمود شنیدم رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود شنیدم جبرئیل مى گفت شنیدم خداوند عزّوجل فرمود ((لااِلهَ اِلا اللَّهُ حِصْنى فَمَنْ دَخَلَ حِصْنى اَمِنَ مِنْ عَذابى )) این حدیث شریف را فرمود و حرکت نمود چون شتر راه افتاد صدا زد ما را و فرمود بِشُرُوطِها وَ اَنَا مِنْ شُرُوطِها و ابوالصّلت روایت کرده که چون امام رضاعلیه السلام به ده سرخ رسید در وقتى که به نزد ماءمون مى رفت گفتند یابن رسول الله ظهر شده است نماز نمى کنید پس فرود آمد و آب طلبید گفتند آب همراه نداریم پس بدست مبارک خود زمین را کاوید آنقدر آب جوشید که آن حضرت و هر که با آن حضرت بود وضو ساختند و اثرش تا امروز باقیست و چون داخل سناباد شد پشت مبارک خود را گذاشت به کوهى که دیگها از آن مى تراشند و فرمود که خداوندا نفع ببخش به این کوه و برکت ده در هرچه در ظرفى گذارند که از این کوه تراشند و فرمود که از براى آن حضرت دیگها از سنگ تراشیدند و فرمود که طعام آن حضرت را نپزند مگر در آن دیگها پس از آن روز مردم دیگها و ظرفها از آن تراشیدند و برکت یافتند .

چهارم صاحب مطلع الشّمس نقل کرده که در بیست و پنجم ذى الحجّة سنه هزار و شش شاه عبّاس اوّل وارد مشهد مقدّس گردید دید که حرم مطهّر را عبدالمؤمن خان اوزبکى غارت کرده و سواى محجّر طلا دیگر چیزى در آنجا نگذاشته و در بیست و هشتم ذى الحجّه از مشهد به هرات رفت و هرات را استرداد کرده بعد از نظم آنجا رجعت به مشهد نمود یک ماه در آنجا توقّف نموده و صحن مقدّس را مرمّت کرده و خدّام بقعه مبارکه را احسان و رعایت فرموده معاودت به عراق فرمود در اواخر سنه هزار و هشت مجدّدا شاه عبّاس ‍ به مشهد مقدّس رفته زمستان را در آنجا گذرانید و خدمت خادم باشى گرى آستانه مقدّسه را خود متقلّد و مشغول بود چنانچه شبى با مقراض سر شمعها را مى گرفت شیخ بهایى علیه الرّحمه بالبدیهة این رباعى را انشاد کرد:

پیوسته بُوَد ملایک علّیین       پروانه شمع روضه خُلد آیین
مقراض به احتیاط زن اى خادم       ترسم ببرى شهپر جبریل امین
و در سنه هزار و نُه بنا به نذرى که شاه عباس کرده بود که پیاده به مشهد برود پیاده به مشهد مشرّف گشت و در بیست و هشت روز آن مسافت بعیده را قطع فرمود صاحب تاریخ عالم آرا این اشعار در این باب نگاشته :
غلام شاه مردان شاه عبّاس       شه والا گُهر خاقان امجَد
بطوف مرقد شاه خراسان       پیاده رفت با اخلاص بیحدّ
تا آنکه گفت :
پیاده رفت شد تاریخ رفتن       ز اصفاهان پیاده تا بمشهد(1009)

و چون به مشهد مقدّس رسید صحن مبارک را وسعت داد و ایوان على شیر که درگاه روضه متبرّکه از آنجا بوده و در یک گوشه صحن اتّفاق افتاده بود و بدنما بود در وسط قرار داد و ایوانى مقابل آن در طرف دیگر بساخت و خیابانى از دروازه غربى شهر تا شرقى طرح کردند که از هرطرف به صحن رسیده از میان ایوانها بگذشت و چشمه ها و قنوات احداث کرده به شهر آورد و نهرى از میان خیابان و حوضى بزرگ در وسط صحن احداث نمود که آب از حوض گذشته به خیابان شرقى جارى شود و در بناهاى مذکور کتیبه ها به خطّ میرزا محمّد رضاى صدرالکتّاب و علیرضاى عبّاسى و محمّدرضاى امامى رسم شد وهم شاه عبّاس قبّه مطهّره را به طلا تذهیب کرد چنانچه درکتیبه قبّه مطهّره به آن اشاره شده وصورت آن کتیبه چنین است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ مِنْ عَظایمِ تَوفیقاتِ اللَّهِ سُبحانَهُ اَنْ وَفَّقَ السُّلْطانَ الاَْعْظَمَ

به نام خداى بخشاینده مهربان از توفیقات بزرگ خداى سبحان این بود که موفق داشت پادشاه بزرگ

مَوْلى مُلُوک الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ صاحِبِ النَّسَبِ الطّاهِرِ النَّبَوِىِّ وَالْحَسَبِ الْباهِرِ الْعَلَوِىِّ

و سرور پادشاهان عرب و عجم داراى نسب پاک نبوى و حسب تابناک علوى

تراب اَقْدامِ خُدّامِ هذِهِ الْعَتَبَةِ الْمُطَهَّرَةِ اللاّهُوتِیةِ غُبارِ نِعالِ زُوّارِ هذِهِ الرَّوْضَةِ

خاک قدم خدام این عتبه پاکیزه آسمانى و غبار کفشهاى زائرین این روضه

الْمُنَوَّرَةِ الْمَلَکوتِیةِ مُرَوِّجِ آثارِ اَجْدادِهِ الْمَعْصُومینَ السُّلْطانِ بْنِ السُّلْطانِ اَبُو المُظَفِّر

نورانى ملکوتى رواج دهنده آثار اجداد معصومش سلطان پسر سلطان پادشاه پیروزمند

شاه عَبّاس الْحُسَینِىّ الْمُوسَوِىّ الصَّفَوِىّ بهادُرْخان فَاسْتَسْعَدَ بِالْمَجیى ءِ ماشِیا عَلى

شاه عباس حسینى موسوى صفوى بهادرخان پس سعادت یافت به آمدن با

قَدَمَیهِ مِنْ دارِ السَّلْطَنَةِ اِصْفَهان اِلى زِیارَةِ هذَا الْحَرَمِ الاَْشْرَفِ وَقَدْ تَشَرَّفَ بِزینَةِ

پاى پیاده از پایتخت کشور یعنى اصفهان به زیارت این حرم شریف و تشرّف حاصل کرد به تزیین

هذِهِ الْقُبَّةِ مِنْ خُلَّصِ مالِهِ فى سَنَةِ اَلْفٍ وَعَشْرٍ وَتَمَّ فى سَنَةِ اَلْفٍ وَسِتّ وَعَشَرَ

این گنبد از مال خالص خود در سال هزار و ده و اتمام پذیرفت در سال هزار و شانزده

پنجم شیخ طبرسى در اعلام الورى بعد از ذکر جمله اى از معجزات حضرت امام رضاعلیه السلام گفته و امّا آنچه ظاهر شده براى مردم از بعد از شهادت آن حضرت تا زمان ما از برکت مشهد مقدّس آن حضرت و علامات و عجایبى که مشاهده کردند خلق بسیار و عامّ و خاصّ تصدیق آن نمودند و مخالف و مؤ الف اقرار به آن نمودند بسیار بلکه از حدّ حصر خارج است و همانا در آن مشهد مقدّس کور مادرزاد و ابرص شفا یافتند و دعاها مستجاب شده و حاجات برآورده شده و شدائد و مُلِمّات برطرف شده و ما بسیارى از اینها را خود مشاهده کردیم و علم و یقینى که شک در آن راه نیابد پیدا نمودیم و شیخ اجلّ شیخ حُرّ عاملى در اثبات الهداة بعد از نقل این کلام از شیخ طبرسى فرموده که مؤلّف این کتاب محمّد بن الحسن الحرّ مى گوید که من دیدم و مشاهده کردم بسیارى از این معجزات را همچنانکه شیخ طبرسى مشاهده نموده و یقین براى من حاصل شد همچنانکه براى او یقین حاصل شده بود در مدّت مجاورت من در مشهد مقدّس که بیست و شش سال مى شود و شنیدم چیزهایى در این باب که از حدّ تواتر گذشته و در خاطر ندارم که من دعا کرده باشم در این مشهد و از خدا حاجتى خواسته باشم مگر آنکه برآورده شده الحمدُلله و تفصیل را مقام گنجایش ندارد لهذا اکتفا کردیم به اجمال مؤلّف این کتاب عبّاس قمّى گوید که در هر زمان آنقدر کرامات و معجزات از این روضه مقدّسه ظاهر مى شود که احتیاج به نقل وقایع گذشته نیست و ما در باب دویم در اعمال شب بیست و هفتم رجب اشاره کردیم به چیزى که مناسب این مقام بود و فعلاً مقام را گنجایش تطویل نیست بهتر آنکه این فصل را به همین جا ختم کنیم و این چند شعر را که از جامى نقل شده در مدح آن حضرت نقل نماییم :

سَلامٌ عَلى آلِ طه وَیس       سَلامٌ عَلى آلِ خَیرِ النَّبِیینَ
سلام بر خاندان طه و یاسین       سلام بر خاندان بهترین پیمبران
سَلامٌ عَلى رَوْضَةٍ حَلَّ فیها       اِمامٌ یباهى بِهِ المُلْک وَالدّینُ
سلام بر روضه اى که مسکن گرفت در آن       امامى که افتخار کند بدان مُلک و دین

امام بحق شاه مطلق که آمد       حریم درش قبله گاه سلاطین
شه کاخ عرفان گل شاخ احسان       دُرِ دُرج امکان مه بُرج تمکین
علىّ بن موسى الرّضا کز خدایش       رضا شد لقب چون رضا بودش آیین
ز فضل و شرف بینى او را جهانى       اگر نبودت تیره چشم جهان بین
پى عطر روبند حُوران جنّت       غبار درش را بگیسوى مشکین
اگر خواهى آرى بکف دامن او       برو دامن از هر چه جز اوست بر چین


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved