آيا بيمه معامله معلومی است ؟
علت اينكه مطلب را اينطور بيان میكنيم آنست كه از اصول مسلم فقه ما اين است كه در متن قرارداد و در هيچ عقدی نبايد جهالت و حالت شانس وجود داشته باشد يعنی معامله بايد با چشم باز و از روی دانائی صورت بگيرد . مثلا اگر در عقد نكاح پدری به وكالت از دو دختر خود ، به مردی بگويد من يكی از دو دختر خويش را به عقد و ازدواج تو در میآورم ، او هم بگويد قبول كردم و بعد انتخابش با آن پدر يا با خود زوج باشد ، چون يك امر مجهول است ، باطل میباشد . در باب بيمه ممكن است كسی بگويد اين عقد ، معاوضهای است ميان دو امر مالی : از يك طرف حق بيمهای كه بيمهگزار میدهد و از طرف ديگر آن پول احتمالی كه بيمهگر تعهد كرده در صورت خسارت بپردازد . دو طرف میشود پول . اگر واقعا ماهيت بيمه معاوضه ميان چنين دو پولی است ، اين معامله روی اصول فقهی باطل است زيرا يكی از آن موانع را دارد . شبيه قمار میشود . يعنی يك امر مجهول . حق بيمهای كه من میدهم معلوم است ولی در مقابل ، چه میخواهم بگيرم ؟ آيا میگيرم يا نمیگيرم . آيا اصلا در اين مدت خسارتی بر من وارد خواهد شد كه از او چيزی بگيرم يا نه ؟ اصلش مجهول است . به علاوه به فرض اينكه در طول اين مدت ، خسارتی وارد شود ، اين خسارت چقدر خواهد بود ؟ هم اصلش كه من چيزی از او میگيرم يا نمیگيرم مجهول است و هم مبلغش .