انسان نيست ، بلكه از راه ديگری است و آن اين است كه اگر محصول كار
انسان دارای اثری باشد آن اثر هم ملك انسان است يعنی انسان همان طوری‏
كه اثر خود را مالك است ، اثر خود را نيز مالك است زيرا كه از كار وی‏
زائيده شده است . و لهذا لازم نيست كه مجموع مال الاجاره‏هائی كه شخص از
ملك خود می‏گيرد برابر باشد با استهلاك تدريجی تمام عين ، و اين خود نقضی‏
است بر كسانی كه صحت اجاره را از راه كار متراكم توجيه كرده‏اند زيرا
لازمه آن اين است كه طوری از ملك اجاره بگيرند كه به قدری كه اجاره‏
می‏گيرند عين مستهلك شود و از قيمتش كاسته شود و در غير اين صورت اجاره‏
عادله نخواهد بود . و اين سخن عقلا و شرعا باطل است . به علاوه آنكه گاهی‏
انتفاع از عين مستأجره موجب استهلاك نيست مانند اجاره دادن حيوان برای‏
باركشی كه اگر به طور صحيح باشد موجب تقويت حيوان هم هست و از بين‏
رفتن حيوان به جهت استيفاء منافع آن نيست و حال آنكه بذل مال به مالك‏
در قبال استيفاء منافع است ( 1 ) .

پاورقی :
1 - می‏توان چنين گفت كه در همه موارد يا اغلب موارد ( در حيوان و غير
حيوان ) بذل >