نكوشند در كشتن آذران
به آب لطيف و خاك گران
بفرمای با موبدان وردان
بدان پاك پاكيزه دل هر بدان
مغان را ببندند و كوشش كنند
همه " آذران " را " پرستش " كنند
( 1 )
فردوسی نيز در تعبيرات خود از همين سنت زردشتی پيروی كرده و در
بسياری از موارد كلمه " پرستش " را به كار برده است ، فردوسی در
افسانه معروف كشف آتش می‏گويد :
هوشنگ يك روز مار بزرگی ديد و به او حمله كرد و سنگ بزرگی برداشت‏
كه به مار بكوبد سنگ به مار نخورد و مار فرار كرد ولی به سنگ ديگری‏
خورد و آتشی جهيد و بدين ترتيب آتش كشف شد .
آنگاه می‏گويد :
فروغی پديد آمد از هر دو سنگ
دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
نشد مار ، كشته وليكن زراز
پديد آمد آتش از آن سنگ باز
هر آنكس كه بر سنگ آهن زدی
از او روشنايی پديد آمدی
جهاندار پيش جهان آفرين
نيايش همی كرد و خواند آفرين

پاورقی :
( 1 ) نقل از مزديسنا و ادب پارسی ، صفحه . 283