واژه ملت
كلمه " ملت " كلمه ای عربی است و به معنی راه و روش است . در قرآن كريم نيز اين كلمه به همين معنی آمده است ( 1 ) اين كلمه هفده بار ( در 15 آيه ) در قرآن كريم آمده است ، ولی مفهومی كه اين كلمه در قرآن كريم دارد با مفهومی كه امروز مصطلح فارسی زبانان است و از آن ، كلمه " مليت " را مشتق كردهاند متفاوت است . ملت در اصطلاح قرآن به معنی راه و روش و طريقهای است كه از طرف يك رهبر الهی بر مردم عرضه شده است . مثلا میفرمايد : " « ملة ابيكم ابراهيم »" يعنی راه و روش پدر شما ابراهيم . يا میفرمايد : " « ملة ابراهيم حنيفا »" . راغب اصفهانی در كتاب مفردات القرآن میگويد : " ملت و املال كه همان املاء است از يك ريشه است ، " « فليملل وليه بالعدل »" يعنی ولی او از روی عدالت املاء كند ، راغب میگويد : " علت اينكه يك طريقه الهی " ملت " ناميده شده است اينست كه از طرف خداوند املاء و ديكته شده است " . پس ، از نظر قرآن يك مجموعه فكری و علمی و يك روشی كه مردم بايد طبق آن عمل كنند ، ملت ناميده میشود بنابراين ملت با دين يك معنی دارد ، با اين تفاوت كه يك چيز به اعتباری دين ، و به اعتبار ديگری ملت ناميده میشود ، به آن اعتبار ملت ناميده میشود كه آن چيز از طرف خدا به پيامبری املاء میشودپاورقی : ( 1 ) مواردی كه در قرآن كريم " ملت " استعمال شده است عبارتند از : سوره بقره . آيه های 120 و 130 و . 135 سوره آل عمران ، آيه . 95 سوره نساء ، آيه . 125 سوره انعام ، آيه . 161 سوره اعراف ، آيه های 88 و 89 . سوره يوسف آيه . 37 سوره ابراهيم ، آيه . 13 سوره نحل ، آيه 123. سوره كهف ، آيه . 20 سوره حج ، آيه . 87