كنند و برای آيندگان نقل نمايند لهذا از صدر اسلام مسلمين علاقه شديدی به
ضبط و نقل احاديث نبوی نشان میدادند ، پس از انتشار اسلام و ورود ملل
ديگر به جهان اسلام ، صحابه رسول خدا كه شرف محضر آن حضرت را دريافته
بودند و از آن حضرت كم يا زياد سخنان و قضايايی به ياد داشتند ارج و
اهميت فراوان يافتند . علاقهمندان به احاديث نبوی برای استماع حديث از
صحابه و يا تابعين ( كسانی كه صحابه را درك كرده بودند ) از شهری به
شهری و از منطقهای به منطقهای میرفتند . بسا كه يك نفر برای تحقيق در
صحت و سقم يك حديث و برای استماع از يك راوی معتبر دهها فرسنگ راه
طی میكرد تا به محضر آن محدث راه میيافت و حديث مورد نظر خود را از او
میشنيد .
جرجی زيدان میگويد :
همينكه مسلمين در صدد فهم معانی قرآن برآمدند ، طبعا به درك معانی
گفتههای حضرت رسول ( ص ) احتياج يافته تا با فهم معانی احاديث نبوی
معانی قرآن را بهتر درك كنند . و البته احاديث نبوی از صحابه روايت
میشد ، چه كه آنان از پيغمبر اكرم آن را شنيده و حفظ كرده بودند و
مسلمانان برای فهم احاديث به صحابه رجوع میكردند ، ولی چون مسلمانان به
كشور گشايی مشغول شدند ، صحابه پيغمبر كه از سران مهاجرين بودند در
ممالك مختلف متفرق گشتند . از آنروز هر كس كه میخواست حديث يا
احاديثی از پيغمبر اكرم بداند ناچار به دنبال صحابه به ممالك مختلف و
نقاط مختلف میرفت و چه بسا كه يك حديثی را فقط يكی از آن صحابه از
حضرت رسول شنيده بود و ديگران آن را نمیدانستند . پس كسی كه دنبال
جمعآوری و فراگرفتن احاديث برمیآمد ناچار به مكه و مدينه و بصره و كوفه
و مصر و ری و ساير شهرها میرفت ، در هر نقطهای علم و حديثی میآموخت .
اين همان است كه
|