شيخ حر عاملی .
در اين كتاب جنبه مراجعه فقهی بيشتر رعايت شده است . سعی شده است‏
ترتيب و تكثير ابواب متناسب با مسائلی باشد كه در فقه عنوان می‏شود ، و
لهذا احاديث را قطعه قطعه كرده و هر قطعه را در محل مربوط به خود آورده‏
است . شيخ حرعاملی معاصر مجلسی است . اين دو محدث بزرگ از يكديگر
روايت می‏كنند وفات شيخ حر در سال 1104 در مشهد مقدس واقع شده است و
قبرش هم اكنون در صحن شمالی حضرت رضا عليه‏السلام معروف است .
نويسندگان اين سه كتاب كه آنها نيز مانند پيشينيان خودنام محمد دارند
به محمدين ثلثه متأخر معروفند .
از اين هفت جامع كه بگذريم به چند جامع ديگر برميخوريم كه با ارزش و
واجد اهميتند ، از قبيل عوالم عبدالله بن نورالله بحرينی ، و جامع الاحكام‏
سيد عبدالله شبر و مستدرك الوسائل مرحوم حاج ميرزا حسين نوری . كتاب‏
اخير ، مخصوصا ، كه كمتر از يك قرن از تأليف آن می‏گذرد جای شايسته‏ای‏
برای خود باز كرده است .
همچنانكه معلوم گشت از شش نفر محدث بزرگ شيعه پنجنفر ايرانی و يك‏
نفر جبل عاملی ( شامی ) است و از سه نفر محدث ديگر نيز يكی ايرانی است‏
.
اما احاديث اهل تسنن : در ميان اهل تسنن اول كسی كه تدوين حديث كرد
عبدالملك بن جريح است كه در قرن دوم می‏زيسته است . عبدالملك بن جريح‏
عرب نيست و ظاهرا ايرانی نيز نيست . اين مرد در سال 144 درگذشته است‏
.
اولين جامع حديثی اهل تسنن موطا مالك بن انس است كه الان موجود است‏
. مالك ، عرب و عرب نژاد است و يكی از امامهای چهارگانه اهل تسنن‏
است .
در ميان كتب حديث اهل تسنن شش كتاب است كه به صحاح سته معروف‏
است ما برای اينكه معياری از شركت ايرانيان مسلمانان در تدوين كتب‏
حديث اهل