پاورقی : ( 1 ) ريحانة الادب ، جلد دوم چاپ سوم ، صفحه . 213
داد كه بر اين اساس تأمل كند و بر آن بيفزايد ، ابوالاسود طبق دستور عمل
كرد و چيزهائی افزود و آنچه ميدانست به عدهای و از آن جمله دو پسرش
عطاء بن ابی الاسود و اباحرب بن ابی الاسود و يحيی بن يعمر و ميمون اقرن و
يحيی بن نعمان و عنبسة الفيل ، آموخت . گويند اصمعی عرب و ابوعبيده
ايرانی دو اديب معروف اسلامی ، شاگردان عطاء پسر ابوالاسود بودهاند .
در طبقه بعد از اين طبقه افرادی ديگر از قبيل ابواسحاق حضرمی و عيسی
ثقفی و ابوعمرو بن العلاء كه مردی شيعی و از قراء سبعه است و بسيار
جليلالقدر است قرار گرفتهاند .
ابوعمرو بن العلاء مردی لغوی و عارف به زبان و ادبيات و مخصوصا اشعار
عرب بود ، از كمال تقوا در ماه مبارك رمضان هرگز شعر نمیخواند ، در سفر
حج نوشتههای خود را از آن رو كه متضمن اشعار عرب جاهلی بود از بين برد .
اصمعی ، يونس بن حبيب نحوی ، ابوعبيده ، سعدان بن مبارك تزدوی شاگردی
كردهاند ( 1 ) .
خليل بن احمد عروضی كه از مجتهدان و صاحب نظران درجه اول نحو است و
مردی شيعی است و از نوابغ به شمار ميرود و در طبقه بعد اين طبقه قرار
گرفته است سيبويه معروف صاحب " الكتاب " شاگرد خليل بوده است و
اخفش معروف نزد سيبويه و خليل تحصيل كرده است .
از اين ببعد نحويين به دو نحله كوفيين و بصريين تقسيم ميشوند . كسائی
معروف ، و شاگردش فراء و ابوالعباس ثعلب شاگرد فراء ، و ابن الانباری
شاگرد ابوالعباس ثعلب از نحله كوفی بودهاند و اما سيبويه و اخفش و
مازنی و مبرد و زجاج و ابوعلی فارسی و ابن جنی و عبدالقادر جرجانی كه به
ترتيب استاد و شاگرد بودهاند از نحله بصری به شمار ميروند .
پاورقی : ( 1 ) ريحانة الادب ، جلد دوم چاپ سوم ، صفحه . 213 |