ما فعلا در اين طبقه جز اينها كسی را سراغ نداريم و اصلا نمی‏دانيم در اين‏
دوره كه قتل و غارت مغول آثار خود را در همه شؤون ظاهر ساخته بود و
قتل‏عامهای امير تيمور گوركانی هم مزيد بر علت شده بود ، در غير شيراز
چراغی روشن و حوزه‏ای داير بوده يا نبوده است ؟ !

طبقه هجدهم

1 - سيدالحكما محمدبن ابراهيم حسينی دشتكی شيرازی معروف به صدرالدين‏
دشتكی وسيد سند . از اعاظم حكماء دوره اسلامی و از افراد صاحب نظر است ،
تا زمان ميرداماد افكار و آراء و آثار او و معاصر نامدارش جلال الدين‏
دوانی ، در ميان فضلا و طالبان حكمت مطرح بود . برخی از آراء و افكار او
هنوز در ميان فلاسفه اسلامی مطرح است و برخی افكار مقبول دارد كه اكنون‏
مورد قبول فلاسفه بعد از صدرا است ، اين مرد در سال 828 متولد شده و در
سال 903 در گذشته است معقول را نزد مردی بنام سيد فاضل فارسی و
قوام‏الدين كربالی ( شاگرد سيد شريف ) تحصيل كرده است .
2 - علامه ، جلال‏الدين محمدبن اسعدالدين دوانی صديقی ، معروف به علامه‏
دوانی و محقق دوانی . در منطق و فلسفه و رياضيات صاحب نظر بوده است ،
برخی آراء و افكار او نيز هنوز در كتب فلسفه مطرح است . شاگرد
قوام‏الدين كربالی و محيی‏الدين گوشكناری و حسنشاه معروف به بقال وپدرش‏
اسعدالدين دوانی ( كه همه از شاگردان سيد شريف بوده‏اند ) بوده است .
صاحب روضات ( 1 ) و همچنين صاحب ريحانةالادب ( 2 ) علامه دوانی را
شاگرد مستقيم ميرسيد شريف پنداشته‏اند . ولی فاضل معاصر آقای علی دوانی‏
در كتاب نفيس خود ( شرح زندگانی جلال‏الدين دوانی ) اشتباه آنها را روشن‏
و ثابت كرده‏اند

پاورقی :
( 1 ) روضات ، صفحه . 476
( 2 ) ج 3 ص . 214