مذهب تشيع
ايرانيان از قديم الايام كه اسلام اختيار كردند ، بيش از اقوام و ملل ديگر نسبت به خاندان نبوت علاقه و ارادت نشان دادند . بعضی از شرق شناسان خواسته اند اين علاقه ها و ارادتها را صادقانه ندانند ، بلكه نوعی عكس العمل زيركانه در مقابل اسلام ، و لااقل در مقابل اعراب ، برای احيای رسوم و آيين قديم ايرانی معرفی نمايند . گفته اين افراد برای دو دسته بهانه خوبی شده است : يكی سنيان متعصب كه به اين وسيله شيعه را يك فرقه سياسی و غير مخلص نسبت به اسلام معرفی كنند و به اساس تشيع حمله برند ، چنانكه احمد امين مصری در كتاب " و فجر الاسلام " چنين كاری كرد و علامه فقيد شيخ محمد حسين كاشف الغطاء برای رد آن افترا كتاب " اصل الشيعة و اصولها " را نوشت . دسته ديگر ، به اصطلاح ناسيوناليستهای ايرانی هستند . اين دسته بر عكس دسته اول ، ايرانيان را تجليل میكنند كه توانستند آيين كهن را زير پرده تشيع حفظ و نگهداری كنند . در كتاب " قانون و شخصيت " از انتشارات دانشگاه تهران تأليف دكتر پرويز