طبقه نوزدهم
اين طبقه را شاگردان سيد صدرالدين دشتكی و علامه دوانی تشكيل میدهند . 1 - غياثالدين منصور دشتكی فرزند برومند سيد صدرالدين دشتكی . از اعاظم حكما به شمار میرود ، گويند در بيست سالگی از علوم زمان خود فارغ گشت . در زمان شاه طهماسب مدتی صدارت عظمی داشت و بعد استعفا داد و به شيراز برگشت . مدرسه منصوريه شيراز كه هم اكنون باقی است از تأسيسات او است ، دنباله كار پدر خود را در رد نظريات علامه دوانی گرفت و احيانا در مناظرات حضوری آن دو شركت میكرد ، چندين كتاب فلسفی دارد از قبيل اثبات الواجب ، شرح هيا كل النورسهرورد ی ، حاشيه بر شرح اشارات خواجه ، حاشيه بر شفای بوعلی ، محاكمات ميان پدرش و دوانی در حواشی آن دو بر تجريد . صدرالمتألهين در الهيات اسفار از او به عنوان ( سرابيه المقدس المنصور المؤيد من عالم ملكوت السماء غياث اعاظم السادات و العلماء ) ياد مینمايد ( 1 ) غياث الدين دشتكی در سال 940 يا 948 درگذشته است . 2 - محمود نيريزی شاگرد ديگر سيد صدرالدين دشتكی . گويند چند كتاب جلالالدين دوانی را شرح كرده و بر او تاخته و از استاد خويش دفاع كرده است ( 2 ) . 3 - قاضی كمال الدين ميبدی يزدی . شهرت اين شخص بواسطه شرحی است كه بر هدايه اثيرالدين ابهری نوشته كه به شرح هدايه ميبدی معروفپاورقی : ( 1 ) اسفار چاپ سنگیج 3 صفحه . 18 ( 2 ) شرح زندگانی جلالالدين دوانی ص . 126