پاورقی : ( 1 - 2 ) مزديسنا و ادب پارسی ، صفحه 420 - . 421 ( 3 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحه . 168
آقای دكتر معين مینويسد :
طبق مندرجات اوستا " فره " ، را به صورت مرغ و ارغن ( عقاب شاهين
) تصور میكردند . . . جمشيد پس از آنكه به سخن دروغ و ناروا پرداخت فر
( پادشاهی ) از او آشكارا به پيكر مرغی به در رفت . . . در كار نامه
اردشير بابكان " فر " به صورت " بره " معرفی شده است ( 1 ) .
آقای دكتر معين سپس داستان گريز اردشير و كنيزك و تعقيب اردوان آن
دو را نقل میكند :
اردوان از هر كس سراغ آنها را میگيرد جواب میدهند آنها را در فلان
نقطه ديديم كه به سرعت میرفتند و يك " بره " نيز ، پشت سر آنها در
حركت بود . اردوان از موضوع " بره " در شگفت میشود و از دستور (
روحانی زردشتی ) میپرسد ، او جواب میدهد كه آن " فره خدائی " (
پادشاهی ) است كه هنوز بهش نرسيده بيايد كه بويسوباريم ( بتازيم ؟
بشتابيم ؟ ) شايد كه پيش كه آن فره بهش رسد شاييم گرفتن ( 2 ) .
در دوره ساسانيان ، آتش دختر خدا شناخته میشود ( 3 ) اهورامزدا كه در
برخی از تعليمات زردشت مافوق همه موجودات است ، هم آفريننده خرد
مقدس ( سپنت مئنيو ) و هم آفريننده روح پليد ( انگره مئنيو اهريمن )
است در عرض اهريمن قرار میگيرد و از طرفی طبقهای پيدا میشوند كه با
استناد به برخی تعبيرات اوستا خود اورمزدا و همچنين اهرمن را مخلوق
موجودی ديگر به نام " زروان " ( دهر ، زمان لايتناهی ) میدانند و چنين
افسانه میسازند كه :
پاورقی : ( 1 - 2 ) مزديسنا و ادب پارسی ، صفحه 420 - . 421 ( 3 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحه . 168 |