گناهكاران معذب بودند ( 1 ) .
گاو و بالخصوص گاو نر تقدس مخصوصی پيدا كرده بود . در تعليمات اصلی‏
زردشت قربانی كردن گاو و هر حيوان ديگر ( كه قبل از زردشت خون اين‏
حيوانها را می‏ريختند بدون آنكه منظور اطعام نيازمندان باشد بلكه به خيال‏
اينكه ريختن خون اين حيوانات سبب تقويت خدايان می‏گردد ) ممنوع شد و
تاكيد شد كه از اين حيوان برای زراعت استفاده شود . شايد همين تعليم و
شايد سوابق ديگر از دوران طبيعت پرستی سبب شد كه بعد از زردشت گاو كم‏
كم در رديف مقدسات قرار گيرد در افسانه خلقت ، اول مخلوق زمينی فرض‏
شود و با گيومرد ( كيومرث ) به درجه شهادت نائل گردد و مخصوصا ادرار
گاو ، مقدس و پاك كننده شناخته شود همانطوری كه كريستن سن می‏گويد :
در كتاب " ونديداد " شرح مبسوطی راجع به آب و تاثير آن در تطهير
مندرج است ، فقط چيزی كه در تطهير مؤثرتر از آب محسوب می‏شد بول گاو
بود ( 2 ) .
ابوالعلاء معری ، شاعر معروف عرب ، در اشعار معروف منسوب به او كه‏
اسلام و مسيحيت و يهوديت و زردشتيگری را يكجا انتقاد می‏كند ، چنين‏
می‏گويد :
عجبت لكسری و اشياعه
و غسل الوجوه ببول البقر
و قول اليهود اله يحب
رسيس العظام و ريح القتر
و قول النصاری اله يضام
و يظلم حيا و لا ينتصر
و قوم اتی من اقاصی البلاد
لرمی الجمار و لثم الحجر
يكی ديگر از احكامی كه در اوستای ساسانی سخت روی آن تكيه شده است‏
ممنوعيت دفن مردگان و آلوده كردن خاك است . در كتاب ونديداد كه قسمتی‏
از اين اوستاست بيش از هر موضوع ديگر درباره اين موضوع اصرار و تاكيد
شده

پاورقی :
( 1 - 2 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحه‏ء 141 - . 167