ملاعبدالله معروف و كتاب درسی طلاب در منطق است . بعضی مدعی شده‏اند كه‏
از علوم شرعيه بی‏اطلاع بوده است ، ولی برعكس ، هم فقيه بوده و هم اهل‏
معقول ، خصوصا منطق . در شيراز نزد جمال‏الدين محمود سابق‏الذكر و امير
غياث‏الدين دشتكی تحصيل كرده است در آخر عمر به عراق رفته و مجاور شده و
در همانجا در سال 981 درگذشته است ( 1 ) .
2 - ملاحبيب‏الله باغنوی شيرازی معروف به ملاميرزاجان و فاضل باغنوی .
شاگرد جمال‏الدين محمود بوده و چند حاشيه و شرح از علامه دوانی را حاشيه‏
كرده است در سال 994 درگذشته است . در طبيعيات شرح منظومه سبزواری از
او با عنوان ( فاضل باغنوی ) ذكری به ميان آمده است .
3 - شمس‏الدين محمد خفری شيرازی ، شاگرد امير غياث‏الدين منصور بوده‏
است و ظاهرا حوزه درس علامه دوانی و سيد صدرالدين دشتكی را نيز درك‏
كرده است شرح تجريد و شرح حكمةالعين را حاشيه زده و رساله‏ای تحت عنوان‏
اثبات الواجب دارد . مرد دقيق‏النظری بوده است ، صدرالمتألهين در جلد
اول اسفار مطالبی از او نقل كرده و مورد بحث قرار داده است . خفری را
می‏توان از طبقه نوزدهم هم به شمار آورد يعنی او از جوانسالان طبقه نوزدهم‏
و كهنسالان طبقه بيستم بوده است وی در سال 957 يا 935 درگذشته است .
4 - خواجه افضل‏الدين تركه . از شاگردان جمال‏الدين محمود است ( 2 )
صاحب روضات می‏گويد فاضل حكيم خواجه افضل الدين محمدبن حبيب‏الله معروف‏
به تركه ، استاد شيخ ابوالقاسم كازرونی حكيم امامی معروف به نصرالبيان‏
است نصرالبيان در كتاب سلم السموات كه بخشی از آن در تاريخ حكما است‏
( صاحب روضات از آن كتاب فراوان بهره برده و نقل می‏كند ) درباره استاد
خويش گفته

پاورقی :
( 1 ) روضات الجنات ص . 358
( 2 ) شرح زندگانی جلال‏الدين دوانی ص . 110