و ابوسعيد خدری و جمعی ديگر مكروه می‏شمردند ، اما علی بن ابی طالب‏
عليه‏السلام و انس بن مالك و برخی ديگر برخلاف نظر می‏دادند ، لهذا پيروان‏
علی از صدر اسلام به نوشتن احاديث پرداختند برخلاف پيروان عمر . تا آنكه‏
در قرن دوم اجتماع شد بر ضد نظر عمر ( 1 ) .
اولين و دومين كتاب حديثی شيعه يكی كتابی است به خط علی عليه‏السلام كه‏
در نزد ائمه اطهار عليه‏السلام بوده و ائمه گاهی آنرا به ديگران ارائه‏
می‏داده‏اند و يا از آن نقل می‏كرده‏اند كه در كتاب علی چنين آمده است ،
ديگر كتابی است به نام مصحف فاطمه عليهاالسلام .
از اين دو كتاب كه بگذريم ، اولين كتاب حديثی ، كتاب ابو رافع غلام‏
آزاد شده رسول خدا است كه در سنن و احكام و قضايا نوشته است . ابورافع‏
يك غلام قبطی است كه رسول خدا او را آزاد كرد . او و دو فرزندش‏
عبيدالله وعلی از شيعيان اميرالمؤمنين علی عليه‏السلام به شمار می‏روند .
نام عبيدالله بن ابی رافع به عنوان كاتب يا خزانه‏دار اميرالمؤمنين در
زمان خلافت آن حضرت زياد در كتب ياد می‏شود . علمای شيعه مانند نجاشی‏
درالفهرست او را اول مصنف شيعه دانسته‏اند ( 2 ) .
بعد از ابورافع ، سلمان فارسی كتاب حديث كرده است . اثر سلمان فارسی‏
درباره شرح و توضيح حديث جاثليق رومی بوده است كه بعد از وفات رسول‏
اكرم به مدينه برای تحقيق آمد ( 4 ) .
پس از سلمان نام عده ديگر از قبيل ابوذر غفاری و اصبغ بن نباته و
ديگران برده می‏شود . سليم بن قيس از صحابه اميرالمؤمنين تاليفی دارد كه‏
اخيرا به طبع رسيده است ( 3 ) .

پاورقی :
( 1 ) تأسيس الشيعة ، صفحه . 284
( 2 - 3 ) تأسيس الشيعه ، صفحه . 280
( 4 ) قسمت‏هائی از اين حديث در كتاب توحيد صدوق به طور متفرق ذكر
شده . رجوع شود به آن كتاب ، چاپ مكتبةالصدوق در سال 1387 صفحات 282 و
286 و . 316