آيين زردشتی از نظر فقه اسلامی
در خاتمه يادآوری میكنيم كه ترديد ما در بحث گذشته در توحيدی بودن آيين زردشت تنها از جنبه تاريخی است . يعنی اگر تاريخ و مدارك تاريخی را ملاك قرار دهيم و محتويات اسناد و مدارك تاريخی موجود را با موازين علم توحيد بسنجيم نمی توانيم آيين زردشتی را آيين توحيدی بدانيم تئوری زردشت درباره نظام خلقت طبق اين مدارك و اسناد به نحوی است كه فرضا " انگرامئنيو " را آفريده اهورا مزدا تلقی كنيم با توحيد سازگار نيست . ولی ما مسلمانان میتوانيم از زاويه ديگر به آيين زردشت نظر افكنيم و با ملاك ديگری درباره اين آيين قضاوت كنيم ، آن از زاويه فقه و حديث و با ملاكات خاص اسلامی است كه جنبه تعبدی دارد و برای يك مسلمان با ايمان حجت و معتبر است . از اين زاويه و از اين نظر هيچ مانعی نيست كه آيين زردشتی را يك آيين توحيدی بدانيم ، يعنی آيينی بدانيم كه در اصل و ريشه توحيدی بوده و همه شركها چه از ناحيه ثنويت و چه از ناحيه آتش پرستی و چه از ناحيه های ديگر بدعتهايی كه