تخلص می‏كرده است . هر چند در هر دو قسمت شعر دست پائين فراوان دارد ،
اما در هر دو قسمت برخی اشعار دارد كه در اوج زيبائی و كمال و شور و حال‏
است .
حكيم سبزواری در سال 1289 در يك حالت جذبه مانندی درگذشت . يكی از
شاگردانش در تاريخ وفاتش چنين سروده است :
اسرار چو از جهان بدر شد
از فرش به عرش ناله برشد
تاريخ وفاتش ار بجوئی
گويم : " كه نمرد ، زنده‏تر شد "
شاگردان حاجی تا آنجا كه ما فعلا اطلاع داريم عبارتند از :
ملاعبدالكريم خبوشانی ( قوچانی ) كه بر منظومه منطق حاشيه دارد .
ميرزا حسين سبزواری مقيم تهران استاد ملامحمد هيدجی و ميرزا علی‏اكبر
يزدی مقيم قم ( 1 ) .
حاج ميرزا حسين علوی سبزواری مقيم سبزوار كه در جامعيت و تحقيق در عصر
خود بی نظير شناخته می‏شد ( 2 ) .
حكيم عباس دارابی استاد معروف فلسفه در استان فارس ( 3 ) .
شيخ ابراهيم سبزواری استاد شيخ الرئيس قاجار ( 4 ) .
شيخ محمد ابراهيم تهرانی كه با حكيم سبزواری مراسلات داشته و علامه‏
تهرانی آنها را نزد شيخ محمد جواد جزائری ديده است ( 5 ) .
سيد ابوالقاسم موسوی زنجانی ( 6 ) .
سيد عبدالرحيم سبزواری ( 7 ) .
ملا محمد صباغ ( 8 ) .

پاورقی :
( 1 ) ريحانةالادب‏ج 6 صفحه 381 و نقباءالبشر ص . 502
( 2 ) نقباء البشر صفحه . 569
( 3 ) نقباءالبشر صفحه . 983
( 4 ) نقباءالبشر صفحه . 3
( 5 ) الكرام البرره ص . 6
( 6 - 7 - 8 ) نقباءالبشر صفحه 51 - 727 - . 854