بوزجانی نيشابوری . عبدالرحمن ضوفی رازی ، ابوسهل كوهستانی طبرستانی و
غير هم كه در فصل جداگانه‏ای بايد بحث شود .

طبقه هفتم

اين طبقه دو گروهند : گروه شاگردان ابن سينا و گروهی كه نزد او شاگردی‏
نكرده‏اند اما گروه اول :
1 - ابوعبدالله فقيه معصومی ، شيخ درباره‏اش گفته است : او برای من‏
مانند ارسطو است برای افلاطون ، شيخ رساله عشق را به خواهش او و بنام او
نوشته است و هم اوست كه واسطه پرسش و پاسخهای ابوريحان و بوعلی بود و
بعد از آنكه ابوريحان كلمات تندی نسبت به شيخ بكار برد و شيخ حاضر نشد
ديگر چيزی بنويسد و فقيه معصومی را مأمور اين كار كرد ، او ابوريحان را
مورد ملامت قرار داد و به او نوشت : ( اگر در مخاطبه با ( حكيم ) كلماتی‏
جز اين كلمات انتخاب كرده بودی از نظر عقل و علم شايسته‏تر بود ) ( 1 )
. بيهقی مدعی است كه وی كتابی درباره مفارقات و اعداد عقول و افلاك و
ترتيب مبدعات نوشته كه معشوق حكما بوده ولی از دست رفته است تاريخ‏
وفاتش دقيقا معلوم نيست ، احتمالا در حدود 450 بوده است ( 2 )
2 - ابوالحسن بهمنياربن مرزبان آذربايجانی . مجوسی بود ، و مسلمان شد
معروفترين شاگردان بوعلی است ، شهرت بهمنيار يكی بواسطه سئوالات‏
فراوانی است كه از بوعلی كرده و بوعلی جواب داده است ، بيشتر كتاب‏
مباحثات شيخ پاسخ به سئوالات بهمنيار است . ديگر بواسطه كتاب‏
معروف‏التحصيل است كه مكرر در كتب فلسفه از او ياد می‏شود .
صدرالمتالهين در اسفار چندين بار مطالبی از آن كتاب و دو نوبت از كتابی‏
از او بنام ( البهجة والسعاده ) نقل كرده است . كتاب التحصيل اخيرا در
جزء نشريات دانشكده الهيات و معارف اسلامی با تصحيح و تعليق

پاورقی :
( 1 ) ترجمه تتمه صوان الحكمة صفحه . 60
( 2 ) مقدمه عبدالرحمن بدوی بر تعليقات ابن سينا صفحه . 8