محققين بعد از وی است .
ج - محمدبن حمزه فناری رومی ، از علمای كشور عثمانی است ، مردی جامع‏
بوده است و كتب زياد تأليف كرده است . شهرت او به عرفان به واسطه‏
كتاب ( مصباح الانس ) وی است كه شرح كتاب ( مفتاح الغيب ) صدرالدين‏
قونوی است . شرح كردن كتب محيی‏الدين عربی و يا صدرالدين قونوی كار هر
كسی نيست ، فناری اين كار را كرده است و محققين عرفان كه پس از وی‏
آمده‏اند ارزش اين شرح را تأييد كرده‏اند . اين كتاب در تهران با چاپ‏
سنگی با حواشی مرحوم آقا ميرزا هاشم رشتی از عرفای محقق صد ساله اخير
چاپ شده است ، متأسفانه به علت بدی چاپ مقداری از حواشی مرحوم آقا
ميرزا هاشم غير مقرو است .
د - شمس‏الدين محمد لاهيجی نوربخشی ، شارح گلشن راز محمود شبستری معاصر
مير صدرالدين دشتكی و علامه دوانی بوده و در شيراز می‏زيسته و مطابق آنچه‏
قاضی نورالله در مجالس المؤمنين نوشته است صدرالدين دشتكی و علامه دوانی‏
كه هر دو از حكماء برجسته عصر خود بودند نهايت احترام و تجليل از وی‏
می‏كرده‏اند ، وی مريد سيد محمد نوربخش بوده و سيد محمد نوربخش شاگرد ابن‏
فهد حلی بوده كه ذكرش در تاريخچه فقها گذشت . لاهيجی در شرح گلشن راز
صفحه 698 سلسله فقر خود را كه از سيد محمد نوربخش شروع و به معروف كرخی‏
می‏رسد و سپس به حضرت امام رضا عليه‏السلا م و ائمه پيشين تا حضرت رسول‏
صلی الله عليه وآله وسلم منتهی می‏شود ذكر می‏كند و نام اين سلسله را (
سلسلةالذهب ) می‏نهد .
شهرت بيشتر لاهيجی به واسطه همان شرح گلشن راز است كه از متون عالی‏
عرفان بشمار می‏رود . لاهيجی بطوری كه در مقدمه كتابش می‏نويسد در سال 877
آغاز به تأليف كرده است ، تاريخ دقيق وفاتش معلوم نيست ، ظاهرا قبل‏
از سال 900 بوده است .
ه - نورالدين عبدالرحمن جامی ، عرب نژاد است و نسب به حسن شيبانی‏
فقيه