بوده است .
آقای سيد علی بهبهانی در مقاله‏ای كه تحت عنوان ( فلسفه و شرح حال و
نقد آثار ميرداماد ) نوشته‏اند می‏گويند ( فخرالدين محمد حسينی استرابادی‏
معاصر شاه طهماسب ( 918 - 984 ) به نوشته اسكندر بيك از بزرگان سماك‏
استراباد بوده ، از فحوای كلام وی استفاده ميشود كه ميرداماد مجلس درس‏
او را دريافته ولی از لحاظ زمان هم طراز او نبوده ( ؟ ) وی را در مقابل‏
محقق خفری محقق فخری می‏گفته‏اند ( 1 ) .
محدث قمی در الكنی و الالقاب نيز از اين شخص به عنوان استاد ميرداماد
ياد می‏كند ، همچنين ريحانة الادب . ولی اتفاقا از فرد ديگری نيز عينا به‏
همين نام ( فخرالدين استرابادی حسينی ) در همين عصر ياد شده كه او نيز
اهل معقول بوده ، الهيات و جواهر و اعراض شرح تجريد قوشجی را حاشيه‏
كرده است ( 2 ) .
و بنابر نقل آقای علی دوانی ، حاشيه دوانی بر تهذيب المنطق را نيز
حاشيه كرده است ( 3 ) . ابتداء به نظر می‏رسد كه دو نفر به اين نام نيست‏
يك ، نفر است ، ولی صاحب الذريعه ( 4 ) تصريح می‏كند كه اين‏ها دو نفرند
: به علاوه فخرالدين سماكی محمدبن الحسن است و آن ديگری محمدبن الحسين .
ما اطلاع بيشتری از اساتيد معقول ميرداماد نداريم ، اينكه فخرالدين‏
سماكی ( محقق فخری ) نزد چه كسی تحصيل كرده و شاگردان ديگرش چه كسانی‏
بوده‏اند و در چه سالی درگذشته است چيز درستی نمی‏دانيم . گويند شاگرد
غياث‏الدين منصور

پاورقی :
( 1 ) دفتر سوم و چهارم مقالات و بررسيها نشريه دانشكده الهيات و
معارف اسلامی صفحه . 27
( 2 ) ريحانةالادب‏ج 4 صفحه . 304
( 3 ) شرح حال جلال‏الدين دوانی صفحه . 165
( 4 ) الذريعه‏ج 1 ص . 99