هندوستان رفت و در شهر اجمير در منطقه راجستان ساكن گرديد خواجه در
اجمير مؤسسات اسلامی درست كرد و مدارس و مساجدی بنياد نهاد و به تدريس‏
و تبليغ مبانی اسلامی مشغول گرديد .
خواجه معين‏الدين از طريق تصوف و عرفان كه با روح و فكر مردم هند
سازگار بود موضوعات دينی را القاء می‏كرد و در اندك مدتی شهرت عظيم‏
يافت و مردم از اطراف و اكناف پيرامون وی را گرفتند و از وجود وی‏
استفاده كردند .
پادشاهان و امرای اسلامی هند فوق‏العاده به وی احترام می‏كردند . برای‏
خواجه معين‏الدين وسائل پيشرفت از هر جهت فراهم گرديد و او توانست‏
ميليونها نفر از بت‏پرستان هند را به توحيد راهنمايی كند و از بركت وی‏
دين مقدس اسلام در شمال و مغرب هند پيش رود . معين‏الدين شاگردان زيادی‏
تربيت كرد و آنان هر كدام در منطقه خود مصدر خدمات ارزنده‏ای شدند .
قطب‏الدين بختيار كاكی و فريدالدين گنج شكر از شاگردان و تربيت شدگان او
هستند كه منشأ آثار و خدمات اسلامی شدند .
خواجه معين‏الدين پس از مدتی فعاليت و تأسيس سازمانهای فرهنگی و
مذهبی در شهر اجمير ديده از جهان فرو بست . مسلمين پس از درگذشت او
برايش مقبره مجلل و باشكوهی ساختند كه پس از هشت قرن هنوز پابرجاست و
يكی از مزارات درجه اول مسلمين در هند به شمار می‏رود . سلاطين مسلمان هند
، از عصر ناصرالدين خلجی تا زمان نظام حيدرآباد ، هر كدام در آنجا از خود
يادگاری گذاشته‏اند . در ايوان و رواقها و داخل مقبره اشعار زيادی به زبان‏
فارسی كه زبان رسمی مسلمانان هند بود نوشته شده كه اينك چند بيت در ذيل‏
به نظر خوانندگان محترم می‏رسد :