نيامده است يكی از صفحات درخشان روابط اسلام و ايران است .
فعاليتهای فداكارانه ايرانيان مسلمان مقيم يمن را قبلا خوانديد . نهضت‏
ايرانيان عليه حكومت اموی كه منتهی به روی كار آمدن عباسيان گشت نيز از
اين نوع خدمات است . اين قيام نظامی چنانكه در پيش بدان اشارت رفت‏
صرفا برای اقامه شعائر اسلامی و بازگرداندن عرب به شاهراه اسلام بود ،
گواينكه در عين موفقيت نظامی ، در اثر اينكه دودمانی كه روی كار آمدند
بهتر از امويان نبودند ، نتيجه درخشانی از آن به دست نيامد .
در خود ايران در قرن دوم و سوم برخی نهضتها صورت گرفت كه جنبه‏
ضداسلامی داشت و سركوب شد . دقت در تاريخ نشان می‏دهد كه اين ايرانيان‏
مسلمان بودند كه آن قيامها را سركوب كردند نه مردم عرب .
اگر سرداران و سربازان مسلمان ايرانی نبودند محال بود كه قوم عرب‏
بتواند قيامی كه در آذربايجان در قرن سوم به وسيله بابك خرم دين رهبری‏
می‏شد باتلفاتی در حدود دويست و پنجاه هزار نفر سركوب كند . همچنين است‏
ساير قيامهايی كه به وسيله المقنع يا سنباد يا استادسيس رهبری می‏شد .
سلطان محمود غزنوی به جنگهای خود در هند رنگ اسلامی داده بود . سربازان‏
ايرانی فتوحات هند را با شور يك جهاد اسلامی انجام می‏دادند . و همچنين‏
در جنگهای صليبی سلاطين ايران به نام اسلام و تحت تأثير احساسات اسلامی‏
جلو هجوم صليبی‏های غربی را گرفتند .
سربازان ايرانی ، اسلام را به آسيای صغير بردند نه عرب يا قوم ديگر .
در اينجا نيز از مقاله آقای دكتر سيد جعفر شهيدی در كتاب " هزاره شيخ‏
طوسی " استفاده می‏كنيم .
معظم‏له می‏نويسد :
در عرف مسلمانان ، بلاد روم ، عبارت از ممالك روم شرقی است ، چنانكه‏