« يرزقون ، يرون مقامی و يسمعون كلامی و يردون سلامی » .
يعنی : خدايا من احترام صاحب اين محل را پس از وفات همان میدانم كه
در زمان حيات داشت . من میدانم كه پيامبر تو و جانشينانی كه تو برگزيدی
همه در پيشگاه تو زنده و مرزوقند ، مرا در جايگاهم میبينند ، سخنم را
میشنوند ، سلامم را پاسخ می گويند .
در آخر همين زيارت چنين میخوانيم :
« اللهم انك قلت : و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤوك فاستغفروا
الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما ». و انی اتيتك
مستغفرا تائبا من ذنوبی و انی اتوجه بك الی الله ربی و ربك ليغفر لی
ذنوبی »
يعنی خدايا تو در كلام مجيدت به پيامبر گفتی : اگر آنان آنگاه كه به
خود ستم میكنند نزد تو بيايند و از خداوند طلب آمرزش كنند و پيامبر نيز
برای آنها طلب آمرزش كند ، خداوند را توبه پذير و مهربان خواهند يافت
.
سپس خطاب به رسول اكرم میگوييم : ای پيامبر عزيز ! من آمدهام نزد تو
در حالی كه از خداوند آمرزش میطلبم و در حالی كه از گناه گذشتهام
پشيمانم ، من به وسيله تو كه بنده صالح خدا هستی و میتوانی برای من دعا و
استغفار كنی به سوی خدا كه هم پروردگار من است و هم پروردگار تو رو
آوردهام تا ( در اثر استغفار من و استغفار تو ) گناهان مرا بيامرزد .
توسل و توجه به اوليای خدا چون به اين صورت و به اين شكل است شرك
نيست ، بلكه عين عبادت خداوند است .
اما مسئله كعبه و قبله كه آقای موبد اردشير آذر گشسب طرح كردهاند ،
قبلا درباره اش بحث شد و معلوم شد قياس گرفتن تقديس آتش با رو به
كعبه ايستادن در حين نماز و عبادت خدا قياس مع الفارق است .
آقای موبد اردشير میگويد :
" چون آتش اين همه فوائد برای انسان داشته و دارد پس انسان حق
|