پاورقی : . 1 نساء / . 148 . 2 شعرا / . 227
به معروف فرمان میدهند و از منكر باز میدارند . پايان كارها از آن
خداست .
در اين آيه میبينيم اجازه جهاد و دفاع را با اشاره به حقوق از دست
رفته مجاهدين آغاز میكند ، اما در عين حال ، فلسفه اصلی دفاع را امری
بالاتر و ارزشی اصولیتر از حقوق از دست رفته عدهای ذكر میكند ، و آن
اينكه اگر دفاع و جهاد در كار نباشد و اگر اهل ايمان دست روی دست
بگذارند ، معابد و مساجد كه قلب پرطپش حيات معنوی جامعه است آسيب
میبيند و از كار میايستد . در سوره نساء میفرمايد :
« لا يحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم »( 1 ) .
خداوند فرياد به بدگويی را دوست نمیدارد مگر از كسی كه مظلوم واقع شده
است .
بديهی است كه اين نوعی تشويق به قيام مظلوم است . در سوره شعرا پس
از نكوهش شعرا و روحيههای خيالبافانه آنها میگويد :
« الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات و ذكروا الله كثيرا و انتصروا من
بعد ما ظلموا »( 2 ) .
مگر آنان كه ايمان آورده و شايسته عمل كنند و خدا را فراوان ياد كنند و
پس از آنكه مظلوم واقع شدند ( با شعر ) انتقام خويش از ستمگر بگيرند .
ولی در قرآن و سنت در عين اينكه زير بار ظلم رفتن از بدترين گناهان
است و احقاق حقوق يك وظيفه است ، باز همه اينها
پاورقی : . 1 نساء / . 148 . 2 شعرا / . 227 |