پيغمبر اكرم فرمود :
« من لا معاش له لا معاد له » .
آنكه معاش و زندگی مادی ندارد ، معاد كه محصول زندگی معنوی است ندارد
.
اين جمله تقدم معاش بر معاد و تقدم زندگی مادی بر زندگی معنوی و
وابستگی زندگی معنوی را به عنوان روبنا به زندگی مادی به عنوان زيربنا
میرساند . همچنين پيغمبر فرمود :
« اللهم بارك لنا فی الخبز ، لولا الخبز ما تصدقنا و لا صلينا » .
خدايا به ما در امر نان بركت ده ، كه اگر نان نبود نه زكات بود و نه
نماز .
اين جمله نيز وابستگی و روبنايی معنويت را نسبت به ماديت میرساند .
اينكه اكنون اكثريت مردم میپندارند كه پيامبران تنها فعاليت روبنايی
داشتهاند و درصدد مؤمن ساختن مردم و اصلاح عقيده و اخلاق و رفتار آنها بوده
و كاری به زيربنا نداشتهاند ، و يا كارهای زيربنايی برای آنها در درجه
دوم اهميت قرار داشته است ، و يا میخواستهاند كه مردم مؤمن و معتقد
شوند و فكر میكردهاند و قتی كه مردم مؤمن و معتقد شدند خود به خود همه
كارها روبه راه میشود ، عدالت و مساوات برقرار میگردد و استثمارگران به
پای خود میآيند و با دست خود حقوق محرومان و مستضعفان را به آنها میدهند
، و خلاصه اينكه پيامبران با سلاح عقيده و ايمان همه هدفهای خود را پيش
بردهاند و پيروان آنها نيز بايد از همين راه بروند ، نيرنگ و فريبی است
كه طبقه استثمارگر و روحانيت وابسته به آن برای بیاثر كردن
|