شرح پريشانى

درد خـــــــواهم، دوا نمى‏خــــــواهم         غصّـــه خواهـــم، نوا نمى‏خواهم

عـــــاشقم، عــــــاشقم، مريض توام         زيـن مرض، من شفا نمى‏خواهم

من جفــــــــايت به جــــان خـــريدارم         از تـــو تـــرك جفــــا، نمى‏خواهم

از تــــو جــــــانا، جفا وفـــــــــا باشد          پس دگـــر، مـــن وفا نمى‏خواهم

تو "صفــــــا"ى منـــــى و "مروه" من          "مــــروه" را بـا "صفا" نمى‏خواهم

صوفى از وصل دوست، بى‏خبر است         صــــوفى بـــى صفا، نمـى‏خواهم

تو دعــــــــــاى منى، تو ذكـــــر منى         ذكــــر و فكـــــر و دعا نمى‏خواهم

هـــر طـــــرف رو كنـــــم، تويى قبله          قبلـــه، قبلــــه نمـــا نمـى‏خواهم

هـــر كـــه را بنگرى، فدايى تو است         مــــن فـــــدايم، فـــدا نمى‏خواهم

همــه آفــــاق، روشن از رُخ تو است         ظاهــــرى، جــــاى پا نمى‏خواهم