|
پرتو حُسن
خواست شيطان بد كند با من؛ ولى احسان نمود
از بهشتم بــــرد بيــــــرون، بسته جانان نمود
خـــواست از فــــــردوس بيرونـــم كند، خوارم كند
عشق
پيدا گشت و از مُلك و مَلَك پرّان نمود
ســـاقــــى آمـــــــد تا ز جـــــام باده بيهوشم كند
بـــىهُشى
از مُلك، بيرونم نمود و جان نمود
پــــرتـــــو حُسنت به جان افتاد و آن را نيست كرد
عشـق
آمـــــد، دردها را هر چه بُد درمان نمود
غمـــــــزهات در جـــــــان عـــــاشق برفروزد آتشى
آنچنـــان
كـــز جــلوهاى با موسى عمران نمود
"ابن
سينا" را بگــــــو در طـــــور سينــــــا ره نيافت
آنكــــه
را بــــرهان حيرانساز تو، حيران نمـود
|
