انتقادپذیری

دختر 17 ساله ای از تهران، بنام (زینب - ن) نامه ای به مقام معظّم رهبری می نویسد و در آن می آورد: روز قدس، - در میان خطبه های شما - مردی  بلند شد، مثل این كه نامه ای داشت، ولی شما چقدر تلخ او را در انظار هزاران نفر شكستید.

مقام معظّم رهبری برای روشن شدن ذهن آن نوجوان، چنین می نویسد:دختر عزیزم ! از تذكر شما خرسند و متشكرم و امیدوارم خداوند همه ما را ببخشد و از خطاهای كوچك و بزرگ ما ـ كه كم هم نیستند ـ در گذرد.

من در باب آنچه شما یاد آوری كرده اید، هیچ دفاعی نمی كنم. گاهی گوینده از تلخی لحن خود به قدرشنونده آگاه نمی شود، در این موارد همه باید از خداوند متعال بخواهند كه گوینده را متوجه و اصلاح كند و اگر ممكن شود به او تذكّر دهند . توفیق شما را از خداوند متعال مسئلت می نمایم .

مهندس مقدم ( از اعضای بیت  - تهران)