قصه اصحاب کهف را از شما ياد گرفتم!

ماه رمضان بود، فكر كردم براى اينها چه مطلبى را مطرح كنم كه خوب باشد. به مناسبت حال خودم گفتم كه سورۀ كهف را برايشان تفسير می‌کنم. براى اين كار، من به تفاسير مختلف و به تاريخ مراجعه می‌كردم و در آن جلسه - كه جلسۀ خيلى پُرشور و خوبى هم بود - اين ماجرا را در شبهاى ماه رمضان پشت سر هم بيان می‌كردم. پس از اين قضيه هم بارها داستان اصحاب كهف را گفته‏ام و شنيده‏ام و خوانده‏ام؛ اما حقيقت قضيه اين است كه قصۀ اصحاب كهف را از شما ياد گرفتم! آن شبى كه شما آن صحنۀ بسيار زيبا و قوى و پيچيده و عالى را اجرا كرديد، من فهميدم كه «اذ قاموا ربّنا ربّ السّموات و الأرض» يعنى چه! آن شب من اين را به چشم خودم ديدم. شما حقيقتاً يك داستان قرآنى را زنده و مجسم كرديد و آن را در مقابل چشم بينندگان قرار داديد؛ اين كارِ خيلى بزرگى است.

(نقل در ديدار دست اندركاران مجموعه تلويزيوني مردان آنجلس در هشتم اسفند 1377)