بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram

 

بيانات رهبرمعظم انقلاب در ديدار مسئولان نظام

11 / 08 / 1382

بسم الله الرّحمن الرّحيم

الحمدلله رب ّالعالمين والصّلاه والسّلام علي سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم المصطفي محمّد و علي اله الأطيبين الاطهرين سيّما بقيّه الله في الأرضين. "يا ايّها الّذين امنوا اتّقوا الله وقولوا قولا سديدا يصلح لكم اعمالكم و يغفر لكم ذنوبكم و من يطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظيما".
بسيار جلسه ي بزرگ و پر كيفيت و مغتنمي است. ايام و ساعات هم جزو ساعاتي است كه حقيقتاً بايد آنها را مغتنم بشماريم؛ ماه مبارك رمضان و بر سر سفره ي فيض الهي و ضيافت رحماني؛جمع حاضر هم جمع كارمندان و مسؤولان ارشد كشور، در نظامي كه هدف خود را خدمت و مجاهدت براي اعتلاي نيكي ها، گسترش طيبات عالم (ليحل ّ لكم الطّيبات) و ممنوع و محدود و كم كردن بدي ها و شرارت ها و فسادها قرار داده است.
حرف اساسي و مهم در جمع ما اين است كه ما به مسؤوليت خود كه بسيار امر خطير و سنگين و در عين حال باارزشي است، بينديشيم؛ آن را پاس بداريم و از عهده ي آن برآييم؛ كوشش ما اين باشد. و اين فقط با رعايت تقواي الهي امكان پذير است. اگر تقوا را رعايت كنيم، كار ما درست انجام خواهد شد و با شرايط لازم و دور از شائبه ها و اختلال هايي كه از ناحيه ي فساد هر كاري پيش مي آيد، جلو خواهد رفت و به نتايج خود خواهد رسيد. تقوا موجب مي شود كه ما هم خوب و درست بفهميم، هم درست بيان و عمل كنيم. وقتي انسان درست بفهمد و درست عمل و تبيين كند، موفقيت حتمي و اجتناب ناپذير است. به همين دليل است كه بيشترين توصيه در قرآن و روايات به مؤمنان، توصيه به تقواست. ما بيش از همه ي مردم به تقوا احتياج داريم؛ چون مسؤوليت ما سنگين است و بخشي از اقتدار ملي در اختيار ماست. اگر تقوا نباشد، اين اقتداري كه متعلق به ملت است و گوشه يي از آن در اختيار هر يك از افراد جمع حاضر است، ممكن است در راه و جاي درست خود مصرف نشود. بنابراين، مهمترين مسأله براي ما تقواست.
وقتي توصيه به تقوا مي كنيم، معنايش اين نيست كه تقوا وجود ندارد؛ نه، بلكه توصيه به اين است كه اگر اين دستاورد معنوي در ما هست، حفظ شود؛ اگر ناقص است، تكميل؛ و اگر مفقود است، تأمين شود. اين طور هم نيست كه توصيه كننده ي به تقوا - كه در اين مجلس بنده هستم و در نمازهاي جمعه و در سخنراني ها و در بيانات موعظه آميز - نياز كمتري به تقوا داشته باشد تا توصيه شونده؛ نخير، بلكه گاهي توصيه كننده خودش به مراتب محتاج تر است به توصيه؛ اما موعظه، گفتن و توصيه كردن لازم است. لذا در شرع مقدس اسلام "تواصي" وارد است؛ همه بايد همديگر را توصيه و سفارش به حق، صبر و حفظ راه مستقيم الهي كنيم تا از اين راه منحرف نشويم.
اگر بخواهيم تقوا را در زندگي - چون ادعاي تقوا و بر زبان آوردن آن كافي نيست؛ واقعاً بايد متقي و پرهيزگار بود - و اعمال و رفتار خودمان بروز دهيم، مهمترين عرصه ي آن براي ما مسؤولان، عرصه ي مسؤوليت هاي اجتماعي است و هدفهاي انقلاب را بجد دنبال كردن. انقلاب اسلامي هدف ها و شعارهايي دارد كه براي تحقق آن جانهاي پاك و خونها فدا شده است. اين هدفها رشد معنوي و مادي، ساختن دنيا و آخرت مردم و تأثيرگذاري بر روي آنها، تعالي اخلاقي، رسيدن كشور به نقطه يي كه شايسته ي كرامت انساني است و ايجاد فضايي براي رشد استعدادها و بهره بردن افراد از مواهب الهي - چه مواهب مادي، چه مواهب معنوي - است كه از جمله ي آنها آزادي، علم و فضايل اخلاقي است.
نظام به اين منظور به وجود نيامد كه قدرت را از دست عده يي بگيرد و به دست عده ي ديگري كه من و شما باشيم، بدهد؛ بدون اين كه اين عده كه قدرت را مي گيرند، تعهدي در قبال اين حركت عظيم مردم داشته باشند. مردم؛ اين موج عظيم و درياي خروشان كه انقلاب را به وجود آوردند و در بحران هاي گوناگون آن را حفظ كردند و بسلامت اين نظام را از گردنه هاي خطرناك گذراندند، توقعاتي دارند. اين توقعات را ما مؤمنان به اسلام در نام اسلام خلاصه مي كنيم كه حقيقت هم همين است، منتها چون ممكن است اسلام با تفسيرها و تبيين هاي غلط در معرض ديد خيلي ها قرار بگيرد و اشتباه شود، "جمهوري اسلامي" شعارهاي مشخص دارد: استقلال، آزادي، رشد معنوي و تعالي مادي، ايجاد محيط امن و با كرامت براي انسانها؛ ما بايد اين خواسته ها را دنبال كنيم و براي آنها حركت كنيم.
مسؤولان بالاي كشور و بخش هاي مختلف، بايد بزرگترين مظهر تقوايشان اين باشد كه آن مسؤوليتي را كه بر حسب قانون بر عهده گرفته اند، به بهترين وجه و بدون هيچ نقصي ادا كنند. البته در سطوح متوسط يا در بدنه ي وسيع مسؤولان كشور ممكن است نشود توقعات را در اين حد براي آنها مطرح كرد، اما در مورد مسؤولان سطح بالا و مديران ارشد نظام: نمايندگان مجلس، مسؤولان قوه ي قضاييه، اعضاي دولت، نيروهاي مسلح، نهادهاي انقلابي و بخش هاي مسؤول روحاني در زمينه ي انقلاب دارند - كه الحمدلله بيشتر مسؤولان در اين جا جمع هستند - بايد بيشترين تلاش و كار را بكنند تا اين مسؤوليت هايي كه به عهده ي آنهاست، به بهترين وجه انجام گيرد. اگر اين شد، زندگي مردم آباد و عقب ماندگي هاي كشور جبران خواهد شد، كما اين كه هر مقدار كه كار كرديم، اثرش را در جامعه ديده ايم.
يكي از مهمترين مواضع بروز تقوا در عمل مسؤولان اين است: خود را در مقام انجام مسؤوليت نديدن؛ درست عكس آنچه كه اهل دنيا براي مسؤوليت ها قائلند. اهل دنيا مسؤوليت هاي دولتي و. . . را براي دنياي خودشان مي خواهند. اگر رياست، مديريت يا عضويت در پارلمانها و مراكز اين چنيني را مي خواهند، در درجه ي اول آنچه برايشان اهميت دارد، مسائل شخصي است. لذا در طي مسؤوليت بار خودشان را مي بندند و شايد خود را براي مدت طولاني از عمر بيمه و تأمين مي كنند! در نظام جمهوري اسلامي، قطعاً اين محاسبه، محاسبه ي غلطي است. آن كسي كه وارد مسؤوليت مي شود، بايد مطلقاً منافع شخصي خود را در قبول اين مسؤوليت نبيند و اگر اين كار و مسؤوليت مطابق توانايي اش نيست، مسؤوليت را قبول نكند؛ اما وقتي قبول كرد، بايد آنچه در درجه ي اول برايش اهميت دارد، كه هيچ چيز در عرض آن نيست، اداي مسؤوليتش باشد؛ هرچند كه به ضرر خود او و برخلاف منافعش تمام شود.
مسؤوليت را با سختي ها و دغدغه هايش و با مجاهدتي كه بايد براي اداي آن كرد، قبول كنيم. اگر اين شد، آن وقت انسان پيش خداي متعال و مردم روسفيد است و مردم هم مي فهمند. درست است كه تبليغ و گفتن و جنجال كردن و زرق و برق و. . . روي ذهن آحادي از مردم تأثيرهايي مي گذارد؛ اما اين تأثيرات ماندني نيست؛ "فأمّا الزّبد فيذهب جفأ"؛ حقيقت باقي مي ماند؛ آنچه حق و صدق است در ذهن مردم جاگير مي شود. اگر خداي نكرده ما برخلاف تعهد ديني و انقلابي و تعهد بر اساس قبول مسؤوليت حركت و عمل كنيم، ولو در برهه ي كوتاهي از زمان هم بتوانيم حقيقت را طور ديگري نشان دهيم، مردم درك مي كنند.
يكي ديگر از مظاهر تقوا در نظام اسلامي اين است كه همه توجه كنند كه قدرتهاي بزرگ جهاني به دلايل مختلف - كه غالباً آنها را مي دانيد - با اين نظام دشمني دارند.
اين نظام براي اولين بار قواعدي را كه دستگاه ها و مراكز استكباري دنيا وضع و بر اساس آن روابطشان را تنظيم كرده بودند، نقض و اعلام كرد كه معتقد به اسلام، عدل و دفاع از عدالت در هر نقطه ي دنيا و معتقد به دفاع از مظلوم است.
اين نظام با برافراشتن پرچم اسلام، احساس اسلام خواهي و حيات مجدد اسلامي را در سطح وسيعي از مردم كه در يكي از حساسترين مناطق دنيا - منطقه ي خاورميانه و بخشي از آسيا - هستند، بيدار كرد. بديهي است كه قدرتهاي مستكبر جهاني و زياده خواه كه داراي سوابق و لواحق سوء و وضعيت بد و آلوده هستند و سزاوار سرزنش، از چنين نظامي خوششان نيايد و با آن در هر حدي كه بتوانند، دشمني كنند.
همه مراقب باشند كه به دشمن نظام اسلامي به هيچ نحو؛ چه با همسويي و چه با هم جهتي و چه با موضع گيري و حرف زدن و اقدام كردن، كمك نكنند. يكي از چيزهايي كه منافي با تقوا و پرهيزگاري است، همين موضوع است.
از جمله ي مواردي كه بايد از تقواي مسؤولان و نظام بروز كند، رعايت حدود قانوني در همه ي بخش هاست و عدم تخطي از آنچه كه قانون اساسي و قوانين معتبر براي بخش ها و دستگاه هاي مختلف معين كرده اند. تخطي از اين قوانين، در مواردي مشكل بزرگ فساد اقتصادي و فساد دستگاه هاي مسؤول را به وجود مي آورد و يا موجب تعارض بين دستگاه هاي مختلف و تشتت و بگو مگوهاي مضر و مفسده انگيز مي شود.
فضاي ماه رمضان است و فضاي معنوي. اين جا هم حسينيه است و وقت هم بهترين وقت براي اين كه ما اين حرف ها را بين خودمان بگوييم. خيلي از اين حرف ها را من و شما مي دانيم؛ لكن موعظه به معناي اين نيست كه انسان مطالبي را كه طرف مقابل نمي داند، به او بگويد. موعظه يعني حتّي تكرار مطالبي كه انسان مي داند؛ چون در خود شنيدن اثري است كه در دانستن نيست. من و شما هم احتياج داريم كه بشنويم و همديگر را موعظه كنيم. موعظه ي اصلي و مهم ما همين مسأله ي تقواست و تقوا براي ما مسؤولان اهم و پايه ي آن در مورد ما، پايه ي بالاتري است كه نمي توانيم به سطح تقواي متعارف عادي مردم اكتفا كنيم.
يكي دو مسأله ي ديگر هست كه لازم است مطرح كنم. يكي از آنها، همين مسأله يي است كه رئيس جمهور عزيز و متعهدمان، جناب آقاي خاتمي، مطرح و به تفصيل بيان كردند. اولاً بايد بگويم كه اين گونه حوادث در كشور نبايد به هيچ وجه وسيله ي بگو مگو و اختلاف بين مسؤولان، آحاد يا جناح هاي كشور شود؛ از اين پرهيز كنيد. ايشان درست گفتند كه نقد و انتقاد و. . . ايرادي ندارد، و حتّي برخي از بي تابي هايي كه انسان در اين قضيه از دانشجوها، آحاد مردم و يا بعضي از مطبوعات ديد كه دغدغه داشتند، خوب هم هست و نشان دهنده ي اين است كه روي عزت و استقلال ملي در جامعه حساسيت زياد است؛ اما هيچ كدام از اينها نبايد به دعوا، اختلاف و كشمكش منتهي شود. آنچه اهميت دارد اين است كه شما نخبگان و مسؤولان و بخصوص افرادي كه تريبون دارند و نقش آنها بسيار مهم است - چه مجلس، چه مطبوعات، چه نمازهاي جمعه و چه بقيه ي جاها - بدانند كه وقتي كشور با چنين مسأله يي - كه يك مسأله از دهها و صدها مسأله يي است كه كشور با آن مواجه مي شود - روبه رو مي شود، بدترين روش اين است كه خود اين مسأله در داخل به وسيله يي براي بگومگو تبديل شود؛ اين خيلي بد است.
اوايلي كه عراق حمله كرده بود، وظيفه ي همه معلوم و مشخص بود كه چه كار بايد بكنند؛ اما منافقين كه در آن وقت در تهران و در شهرهاي ديگر فعال بودند و آزادانه حركت و سخنراني مي كردند، دايماً مي گفتند آزادي نداريم! مثل حالا كه بعضي هرچه به ذهنشان مي آيد، مي گويند و هر طور هم كه دلشان مي خواهد، كار مي كنند، آن وقت يكي از شعارهايشان اين است كه آزادي نداريم! نمي فهمند كه خود اين ادعا موجب تمسخر آنها مي شود. آن وقت هم همين طور بود و عروسكهاي منافقين سر چهار راهها تابلو به دست مي ايستادند و مردم را نسبت به اصل مسأله ي دفاع دچار ترديد و اضطراب مي كردند. بعد كه به آنها تذكر داده و تشر زده شد، دست و پايشان را جمع كردند. مطلقاً نبايد اين طور حوادث كه در كشور پيش مي آيد، به بگومگو، دو دستگي، شكاف، جدا كردن افراد از يكديگر و جناحي كردن مسائل منتهي شود؛ اين خيلي بد است.
همه توجه داشته باشند كه خلاصه ي آنچه اتفاق افتاد اين است كه صهيونيست هاي غاصب سرزمين فلسطين و هيأت حاكمه ي كنوني امريكا كه كينه و حقدشان نسبت به جمهوري اسلامي نهايت ندارد و حاضرند از هر وسيله ي رذالت آميزي براي رسيدن به هدف خود استفاده كنند، شعاري را در سطح دنيا درست كردند كه: ايران دنبال سلاح اتمي است. براي اين كار افكار عمومي و خيلي از دولتها را حساس كردند و بعد از جنجال، هدفشان اين بود كه اجماع جهاني برسد به اين جا كه تلاش علمي و فناوري اتمي ايران، موجب بيم عمومي در دنيا شده است. اين جا چه كار بايد كرد؟ بايد اجازه داد كه صهيونيست ها و امريكايي ها تبليغات خود را تكرار كنند؛ يا نه، بايد نشان داد و روشن كرد كه نخير، اين طور نيست. مسؤولان محترم نظام اين درايت و تدبير را انتخاب كردند كه روشن كنند و بگويند نخير، بياييد قضيه را ببينيد. آنچه كه تاكنون جمهوري اسلامي قبول كرده اين است كه بيايند و عمليات غني سازي يي را - كه در نقطه ي مشخصي است - ببينند؛ كه آنها هم آمدند و ديدند كه وجود دارد و اجازه هم داشتند كه هرجاي ديگري هم كه خيال مي كنند عمليات غني سازي هست، بروند و ببينند، تا بدانند كه تبليغات صهيونيست ها دروغ است؛ اين يك راه مسالمت آميز براي حفظ فناوري هسته يي است.
ما به هيچ قيمتي حق نداريم اين فناوري را از دست بدهيم. اين كه بعضي تبليغ مي كنند كه چيز زيادي به دست نيامده، اين هم درست نيست. اين را بدانيد كه آنچه به دست آمده، بسيار برجسته و زياد است. اگر زياد نبود، دشمنان ما را اين قدر حساس نمي كرد. كارشناس ها و انسان هاي وارد و مطلع داوري درستي در اين مورد دارند. ما به فناوري يي رسيده ايم كه در كشور ما بومي است؛ مهم اين است. اگر امروز همه ي دستگاه هايي را كه در اختيار جمهوري اسلامي است، دشمنان ما بتوانند - كه البته نخواهند توانست - از بين ببرند، اين فناوري از بين نمي رود؛ چون آن را از كسي عاريه و وام نگرفته ايم و متخصصان هوشمند خود ما توانسته اند به آن دست پيدا كنند. البته اگر به ميل غربي ها و مراكز قدرت جهاني بود، تا صد سال ديگر هم نمي گذاشتند كه جمهوري اسلامي به چنين فناوري يي دست پيدا كند و اين كار، علي رغم آنها و تحريم ما انجام گرفته است. بنابراين آنچه به دست آمده، ارزشمند است و اين دانش ارزشمند را نه دولت، نه مسؤولان، نه سازمان انرژي اتمي و نه هيچ فردي از افراد اين كشور حق ندارد كه از دست بدهد و روي آن معامله كند؛ قطعاً معامله يي هم صورت نگرفته و نخواهد گرفت. البته اگر آنهايي كه وارد اين گفتگو با مسؤولان جمهوري اسلامي شدند، بخواهند با جمهوري اسلامي سر اين قضيه به چالش بيفتند و زياده طلبي كنند، همه چيز به هم خواهد ريخت و قطعاً از جمهوري اسلامي تو دهني خواهند خورد و بلاشك ما در اين زمينه مطلقاً حاضر به دادن هيچ امتيازي نخواهيم بود. ما اين فناوري و آنچه را كه بحمدالله در بخشهاي مختلف كشور عزيزمان از پيشرفتهاي چشمگير علمي و تحقيقي به دست آورده ايم، بايد حفظ كنيم. البته هنوز تا رسيدن به خطوط مقدم فناوري و علم خيلي فاصله داريم كه علتش اين است كه از زير صفر - نمي شود گفت صفر - شروع كرده ايم. با اين كشور كاري كرده بودند كه نه فقط دستاورد علمي و فناوري، بلكه حتّي اميد آن را هم نداشته باشد. بنابراين، ما از نقطه ي "هيچ" شروع نكرديم، بلكه از "هيچ همراه با نوميدي" شروع كرديم. انقلاب اسلامي از اين جا وارد ميدان شد و بحمدالله امروز پيشرفت كرده است.
الان در بسياري از دانشگاه هاي ما، جوانها فعالند و آن طور كه افراد خبره و وارد به من گزارش داده اند، سطح كار علمي و تحقيقي در بيست، سي دانشگاه بزرگ كشور از لحاظ استعداد، كار، كوشش و پيگيري استادان و داشتن استادهاي خوب، برابر با دانشگاه هاي خوب و پيشرفته ي دنياست؛ بحمدالله پيشرفتها خوب است. اينها چيزهايي نيست كه كسي براي اين كشور به ارمغان آورده باشد؛ متعلق به اين كشور است، منتها مستبدان داخلي از يك طرف و استثمارگران خارجي از طرف ديگر نمي گذاشتند. حالا كه بحمدالله كشور هم مستقل است و هم آزاد، اين دانشها يواش يواش بيشتر بروز خواهد كرد. كاري كه مسؤولان كردند، كار درستي بود، كه با تدبير و بدون پذيرش تسليم و قبول حرف زور انجام شد، تا توطئه يي كه از طرف امريكايي ها و صهيونيست ها عليه جمهوري اسلامي طراحي شده بود، شكسته شود. البته اين آغاز قضيه است و كار تمام نشده است. اگر ادامه ي اين كار به همين روالي كه تاكنون طراحي شده، ادامه پيدا كند، هيچ ايرادي ندارد؛ اما اگر قرار باشد دشمن ها يا مراكز قدرت فزون خواهي كنند و سنگر به سنگر جلو بيايند و ما هم عقب نشيني كنيم، اين، مي شود تسليم، كه به هيچ وجه درست نيست و اجازه ي چنين كاري هم داده نخواهد شد.
به نظر بنده هر دو نوع نظريه يي كه درباره ي مذاكرات انجام گرفته وجود دارد، غير منطبق با واقع است. يك طرز فكر اين است كه افراد مؤمن و غيور ما تصور مي كنند كه دولت تسليم شد، كه بايد گفت اين طور نيست و هيچ تسليمي تا اين جا وجود نداشته است. اين يك حركت سياسي و كار ديپلماسي است. طرز فكر ديگر كه در نقطه ي مقابل طرز فكر اوّلي است، اين است كه عده يي خيال مي كنند كه ديگر نبايد معطل كرد و هرچه آنها مي خواستند، داد؛ تا نبادا بهانه گيري كنند؛ اين هم درست نيست و دستپاچه شدن است. از طرف ديگر اين تفكر هم كه عده يي از دشمنان جمهوري اسلامي دارند و خيال مي كنند كه ديگر قلاب در دهان جمهوري اسلامي گير كرده و چاره يي ندارد، درست نيست؛ نخير، اين طرز فكر هم خوش خيالي و خيال خام است.
ما در هر جا حركتي كرده باشيم كه به نقطه يي برسد كه به منافع جمهوري اسلامي خدشه و ترديد وارد شود، همان جا آن حركت را بدون هيچ ترديدي قطع مي كنيم. بنابراين ما راههاي مسالمت آميز و همراه با عزت جمهوري اسلامي را براي حفظ كشور و اين دستاورد طي مي كنيم، كه خط قرمزش اين است كه بخواهند در امور داخلي ما دخالت كنند. اگر بخواهند بگويند كه ما مي خواهيم اطمينان پيدا كنيم، ما حرفي نداريم و همين كاري كه تا الان اتفاق افتاده است، بعد از اين هم همين كار در حدي انجام خواهد گرفت. البته تصميم گيري نهايي طبق قانون، بر عهده ي مجلس شوراي اسلامي است و بعد هم شوراي نگهبان كه بايستي آن را با شرع و قانون بسنجد. تاكنون دولت هيچ تصميمي نگرفته و نمي تواند هم بگيرد؛ الان مسؤولان محترم كار مقدماتي انجام داده اند. آنچه كه تاكنون مسؤولان محترم - چه آقاي دكتر روحاني و چه خود آقاي رئيس جمهور و مسؤولان ديگر - حقيقتاً زحمت كشيدند، اين است كه با دقت و ملاحظه ي جوانب كار كرده اند و حواسشان جمع است كه كاري برخلاف مباني و اصول انجام نگيرد؛ بنده هم مطلع هستم و هرجا احساس كنم كه برخلاف ضوابط، اهداف و عزت ملي و جهتگيري نظام اسلامي كاري انجام مي گيرد، مطمئناً نخواهم گذاشت و جلويش را مي گيرم. البته تاكنون چنين مسأله يي پيش نيامده و به فضل الهي اميدواريم بعد از اين هم بتوانند با همه ي جهات اين كار را پيش ببرند.
مسأله عمده اين است كه طرفهاي خارجي اين قضايا - چه اين مسأله و چه مسائل گوناگوني كه جمهوري اسلامي با طرفهاي خارجي ارتباط و برخورد دارد - بفهمند كه جمهوري اسلامي آن جايي نيست كه بتوانند خواستها و اطماعي را كه در گذشته با ايران استعماري داشته اند، عمل كنند. جمهوري اسلامي ماهيت و هويت ديگري است. اين ايران اسلامي آن ايران استعماري انگليسي تقسيم شده بين قدرتها نيست كه بخواهند به آن زور بگويند و درباره ي هر مسأله در امورش دخالت كنند. امروز جمهوري اسلامي مسلح به سلاحي است كه از سلاح اتمي بالاتر و برنده تر است و آن، سلاح اراده و ايمان مردم و حضور و همراهي آنها با دولت است، كه سلاح بزرگ ماست. البته سعي و تبليغ مي كنند و آن قدر پر رو هستند كه مي خواهند حتّي به خود ماها بباورانند كه ما مسلح به اين سلاح نيستيم و مردم از اسلام و انقلاب برگشته اند! اما ما مي دانيم كه اين مطالب خلاف واقع است.
طرفهاي جهاني ما، چه اروپايي ها باشند و چه غيراروپايي ها - كه البته درباره غير اروپايي ها مسائلي چون زياده خواهي و. . . را نديده ايم؛ اما اروپايي ها ولو از گذشته غالباً اهداف و مطامع استعماري در ذهنشان هست - بايد بدانند كه جمهوري اسلامي در مبادله ها، قراردادها و رفت و آمدهاي خود زور، تحميل و دخالت را قبول نمي كند؛ به اين هم غرّه نشوند كه عده يي از داخل كه تأثيرشان در فضاي عمومي و سياسي كشور نزديك به صفر است - اگر نگوييم صفر - گاهي خبرهاي خوشي به آنها بدهند. آن كساني كه با نظام جمهوري اسلامي سر و كار دارند، بايد باور كنند كه مردم در متن نظام جمهوري اسلامي هستند و آنها مريد و سرباز نظامند؛ اسلام و استقلالشان را دوست دارند و از آن پاسداري مي كنند.
عده يي از ورشكستگان سياسي و مطرودان امام و انقلاب هستند كه از اين كه خيال كنند كه بحراني براي جمهوري اسلامي پيش آمده، خوشحال مي شوند: "ان تصبك حسنه تسوءهم"؛ هر خيري به شما برسد، آنها بدشان مي آيد. اگر شري به شما برسد: "يفر حوالها"؛ خوشحال مي شوند. آنها از احتمال اين كه ممكن است شري براي نظام جمهوري اسلامي پيش بيايد، خوشحال مي شوند و خوشحالي خودشان را هم بروز مي دهند. گفت: "وقاحت به شادي گشوده دهن!". اين عده كساني هستند كه تا بالاي سرشان زير بار منت جمهوري اسلامي و مردم انقلابي و مسلمان است و جمهوري اسلامي و اين مردم به اينها آزادي داد و آنها را از محنت هاي سنگين و شديد رهانيد؛ اما آنها نسبت به امام، انقلاب و مردم قدرناشناسي كردند؛ نمك خوردند و نمكدان شكستند و الان دلشان را به اين خوش مي كنند كه امريكا ايران را تهديد كند. اينها كساني هستند كه هر بهانه و تهديدي كه امريكايي ها و صهيونيست ها عليه جمهوري اسلامي مطرح و علم كنند، از پيش خوشحال مي شوند؛ فردا هم كه حقوق بشر عليه جمهوري اسلامي مطرح شود، خوشحالي مي كنند. اين عده كسي نيستند و نكند كه مراكز سياسي دنيا و بخصوص اروپا را فريب دهند؛ اينها ورشكستگان به تقصيرند در نظام جمهوري اسلامي، و كساني هستند كه با مردم قهرند، مردم هم با اينها قهرند و نسبت به آنها بي اعتماد. البته نظام جمهوري اسلامي تا وقتي از اينها شرارتي نبيند، كاري به كارشان ندارد؛ برخلاف آنچه تبليغ مي كنند كه ما چون طور ديگري فكر مي كنيم، با ما برخورد مي كنند. اين عده اسم محترمانه يي براي خودشان درست كرده اند به نام "دگرانديش". بنده يك وقت گفتم دگرانديش تعبير غلطي است؛ زيرا در جامعه ي اسلامي اين همه دگرانديش هست و دگرانديشي به معني دشمني نيست. جمهوري اسلامي هيچ وقت با دگرانديش برخورد نمي كند. در بين جمعي كه الان اين جا تشريف داريد، برادران مسلمان غير شيعه و غيرمسلمان هم هستند كه همه هم اعضاي نظام اسلامي اند و براي آن كار مي كنند. بحث عناد و مخالفت و شرارت است كه جمهوري اسلامي با اينها مقابله مي كند. البته اگر كسي عناد و شرارت كرد، جمهوري اسلامي بدون هيچ ترديد و ملاحظه به آن شخص ضربه مي زند.
يكي از مسائلي در اين مذاكرات جهاني مطرح شد و آن را بعضي از اروپايي ها و ديگران گفتند، اين بود كه ما نه تنها با انرژي اتمي صلح آميز در ايران مخالفتي نداريم، بلكه خودمان برايشان نيروگاه مي سازيم و خوراكش را هم مي دهيم. از نظر ما اين موضوع قابل قبول نيست؛ زيرا آن نيروگاهي كه غربي ها بخواهند براي ما بسازند و سوختش را هم بدهند، به درد ايران نمي خورد؛ آن به گروگان دادن ايران و ايراني است. من يك وقت راجع به نفت گفتم اگر اين نفتي كه دست كشورهاي اين منطقه است، در دست اروپايي ها بود و بنا بود آنها به شما مردم ايران و مردم ساير كشورهايي كه امروز نفت توليد مي كنند، بفروشند، براي هر استكانش جان شما را مي گرفتند؛ حالا ميليون ها بشكه را به قيمت ثمن بخس مي خرند و پولي كه بابت آن مي دهند، مثل ندادن است. اگر غربيها بخواهند سوخت نيروگاه ما را بدهند، آن را به هزاران شرط مي دهند: چرا فلان حرف را گفتيد، نمي دهيم؛ چرا فلان حرف را نگفتيد، نمي دهيم. جمهوري اسلامي زير بار اين حرف ها نمي رود. ما سوخت نيروگاه را خودمان توليد مي كنيم، كه از لحاظ مقررات بين المللي هم مجاز است. البته تهيه سوخت داراي فناوري بالا و فرايند بسيار مهم، پيچيده، حساس و اثرگذار در سطح عام و فناوري كشور است.
درباره ي انتخابات فقط همين را عرض كنم: همه سعي كنند انتخابات خوب انجام بگيرد. اين كه بعضي از مسؤولان و نخبگان - چه در مجلس و چه در دولت و ساير بخش ها - اظهار نظر كنند و ريش بجنبانند كه اگر فلان طور شود، مردم شركت نمي كنند، وظيفه يي نيست كه يك مسؤول در نظام جمهوري اسلامي دارد؛ اين را توجه داشته باشيد. وظيفه ي مسؤول امين كه خود را جزو دستگاه مي داند - آن كه نفوذي داخل اين دستگاه است، كه بحث ديگري دارد - اين است كه حق ندارد طوري حرف بزند كه نقطه ي مقابل مصالح نظام اسلامي است. چرا مردم در انتخابات شركت نكنند؟! خيلي هم خوب شركت مي كنند. اين انتخابات، مگر انتخابات اولمان است. ما بيست وپنج سال است كه از اول انقلاب داريم انتخابات برگزار مي كنيم و تا امروز بيست وسه انتخابات داشته ايم كه به گمانم انتخابات آينده، كه ان شأالله چند ماه ديگر برگزار مي شود، بيست وچهارمين انتخابات است. البته مردم به اين حرف ها اعتنا نمي كنند؛ اين را به شما بگويم. در انتخاباتي كه گروههايي تحريم كردند، مردم بيشتر شركت كردند؛ ما بايد دست به دامن بعضي ها شويم كه انتخابات را تحريم كنند! البته انتخابات بايد آزاد، سالم و مطابق قانون باشد. وزارت كشور مجري است، شوراي نگهبان هم ناظر؛ هر كدام هم وظايفي دارند كه بايد وظايفشان را انجام دهند و نبايد از وظايف هم تخطي كنند؛ اينها به جاي خود محفوظ؛ اما همه ي تلاش مسؤولان و دوستان گوناگون و مطبوعات بايد اين باشد كه مردم را تشويق كنند و فضا را فضاي شوق آوري نشان دهند. البته بيشترين تأثير را رفتار من و شما مي گذارد. اگر ماها در خدمت مردم باشيم؛ براي مردم كار كنيم؛ احترام آنها را نگه داريم - مردم خيلي خوبند - مردم شركت مي كنند و قدر اين انقلاب را هم مي دانند، بخصوص كه جامعه ي ما داراي اكثريت جوان است و بحمدالله دل جوانها بيشتر از ديگران مشمول لطف و رحمت الهي است.
پروردگارا! به محمد و آل محمد در اين ماه مبارك رمضان رحمت و رضوان و توفيق خودت را شامل حال ما بگردان. پروردگارا! ملت ايران را در همه ي ميدانها پيروز كن. پروردگارا! دشمنان ايران و دشمنان جمهوري اسلامي را در هدف هاي خودشان ناكام و منكوب بفرما. پروردگارا! روزبه روز بر درجات و مقامات عالي و معنوي امام بزرگوار - كه اين حق بزرگ را به گردن همه ي ملت ايران دارد و اين راه را او به روي ما باز كرد - بيفزا. پروردگارا! شهداي عزيز ما را با پيغمبر محشور كن؛ مسؤولان محترم كشور را در انجام دادن به وظايف خود روزبه روز موفق تر بفرما؛ آنچه گفتيم، براي خودت و در راه خودت و مقبول و مرضي خودت قرار بده.

والسّلام عليكم و رحمه الله و بركاته

 

 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved