مسأله 1365.
مسافر
ميتواند در مسجد الحرام و مسجد
پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله
بلكه در تمام شهر مكه معظمه و
مدينه طيبه و مسجد كوفه نماز را
تمام بخواند. ولي اگر بخواهد در
جايي كه اول جزء مسجد كوفه نبوده،
و بعد به اين مسجد اضافه شده نماز
بخواند، احتياط واجب آن است كه
شكسته بخواند. و نيز مسافر
ميتواند در حائر حضرت سيد
الشهداء عليه‌السلام نماز را تمام
بخواند، ولي احتياط واجب آن است
كه اگر دورتر از اطراف ضريح مقدس
نماز بخواند، شكسته به جا آورد.
مسأله 1366.
كسي كه
ميداند مسافر است، و بايد نماز
را شكسته بخواند، اگر در غير چهار
مكاني كه در مسأله پيش گفته شد
عمداً تمام بخواند، نمازش باطل
است. و هم چنين است اگر فراموش
كند كه نماز مسافر شكسته است، و
تمام بخواند، و در وقت يادش
بيايد، ولي اگر بعد از وقت يادش
بيايد قضا ندارد.
مسأله 1367.
كسي كه
ميداند مسافر است و بايد نماز را
شكسته بخواند، اگر غفلت كند و
تمام بخواند، چنان چه در وقت يادش
بيايد نمازش باطل است، و بايد
دوباره شكسته بخواند، و اگر در
خارج وقت يادش بيايد قضا ندارد.
مسأله 1368.
مسافري
كه نميداند بايد نماز را شكسته
بخواند، اگر تمام بخواند، نمازش
صحيح است.
مسأله 1369.
مسافري
كه ميداند بايد نماز را شكسته
بخواند، اگر بعضي از خصوصيات آن
را نداند، مثلاً نداند كه در سفر
هشت فرسخي بايد شكسته بخواند،
چنان چه تمام بخواند، و در وقت
بفهمد نمازش باطل است، و اما اگر
بعد از گذشتن وقت بفهمد قضا
ندارد.
مسأله 1370.
مسافري
كه ميداند بايد نمازش را شكسته
بخواند، اگر به گمان اين كه سفر
او كمتر از هشت فرسخ است تمام
بخواند، و وقتي بفهمد سفرش هشت
فرسخ بوده كه هنوز وقت نماز باقي
است، نمازي را كه تمام خوانده
بايد دوباره شكسته بخواند، و اگر
وقت گذشته قضا ندارد. و در اين
چهار مسأله كه ذكر شد اگر در خارج
وقت نيز احتياطاً قضا نمايد، خوب
است.
مسأله 1371.
اگر
فراموش كند كه مسافر است و نماز
را تمام بخواند، چنان چه در وقت
يادش بيايد، بايد شكسته به جا
آورد، و اگر بعد از وقت يادش
بيايد قضاي آن نماز بر او واجب
نيست.
مسأله 1372.
كسي كه
بايد نماز را تمام بخواند، اگر
شكسته به جا آورد در هر صورت
نمازش باطل است.
مسأله 1373.
اگر
مشغول نماز چهار ركعتي شود، و در
بين نماز يادش بيايد كه مسافر
است، يا ملتفت شود كه سفر او تا
مكاني كه منظور او بوده هشت فرسخ
است، چنان چه به ركوع ركعت سوم
نرفته، بايد نماز را دو ركعتي
تمام كند و اگر بر ركوع ركعت سوم
رفته نمازش باطل است. و در صورتي
كه به مقدار خواندن يك ركعت هم
وقت داشته باشد، بايد نماز را
شكسته بخواند. و اما اگر قصد
ملاقات شخصي را داشت، و گمان
ميكرد سر هفت فرسخي است، بعد
معلوم شود كه در سر هشت فرسخي است
نمازش را بايد تمام بخواند، مگر
آن كه فعلا قصد سفر هشت فرسخي
نمايد.
مسأله 1374.
اگر
مسافر بعضي از خصوصيات نماز مسافر
را نداند، مثلاً نداند كه اگر
چهار فرسخ برود وهمان روز يا شب
آن برگردد بايد شكسته بخواند،
چنان چه به نيت نماز چهار ركعتي
مشغول نماز شود، و پيش از ركوع
ركعت سوم مسأله را بفهمد، بايد
نماز را دو ركعتي تمام كند، و اگر
در ركوع ركعت سوم ملتفت شود نمازش
باطل است. و در صورتي كه به مقدار
يك ركعت از وقت هم مانده باشد
بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1375.
مسافري
كه بايد نماز را تمام بخواند، اگر
به واسطه ندانستن مسأله به نيت
نماز دو ركعتي مشغول نماز شود، و
در بين نماز مسأله را بفهمد، بايد
نماز را چهار ركعتي تمام كند. و
احتياط مستحب آن است كه بعد از
تمام شدن نماز دوباره آن نماز را
چهار ركعتي بخواند.
مسأله 1376.
مسافري
كه نماز نخوانده، اگر پيش از تمام
شدن وقت به وطنش برسد، يا به جايي
برسد كه ميخواهد ده روز در آنجا
بماند، بايد نماز را تمام بخواند.
و كسي كه مسافر نيست، اگر در اول
وقت نماز نخواند و مسافرت كند، در
سفر بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1377.
اگر از
مسافري كه بايد نماز را شكسته
بخواند، نماز ظهر يا عصر يا عشا
قضا شود، بايد آن را دو ركعتي قضا
نمايد، اگر چه در غير سفر بخواهد
قضاي آن را به جاي آورد، و اگر از
كسي كه مسافر نيست يكي از اين سه
نماز قضا شود، بايد چهار ركعتي
قضا نمايد اگر چه در سفر بخواهد
آن را قضا نمايد.
مسأله 1378.
مستحب
است مسافر بعد از هر نماز سي
مرتبه بگويد:
سُبْحَانَ اللهِ
وَالْحَمْدُ للهِ وَلاَ إِلَهَ
اِلاَّ اللهُ واللهُ اَكْبَر،
و در تعقيب نماز ظهر و عصر و
عشا بيشتر سفارش شده است، بلكه
بهتر است در تعقيب اين سه نماز
شصت مرتبه بگويد.
