بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک
 

احكام وديعه «امانت»

مسأله 2336. اگر انسان مال خود را به كسي بدهد و بگويد نزد تو امانت باشد و او هم قبول كند يا بدون اين كه حرفي بزنند صاحب مال بفهماند كه مال را براي نگهداري به او مي‎دهد و او هم به قصد نگهداري كردن بگيرد، بايد به احكام وديعه و امانت داري كه بعداً گفته مي‎شود عمل نمايد.

مسأله 2337. امانت دار و كسي كه مال را امانت مي‎گذارد، بايد هر دو بالغ و عاقل باشند، پس اگر انسان مالي را پيش بچه يا ديوانه امانت بگذارد، يا ديوانه و بچه مالي را پيش كسي امانت بگذارند صحيح نيست.

مسأله 2338. اگر از بچه يا ديوانه چيزي را به طور امانت قبول كند، بايد آن را به صاحبش بدهد و اگر آن چيز مال خود بچه يا ديوانه است به ولي او برساند و چنان چه پيش از آن كه به صاحبش يا به ولي طفل برساند تلف شود، بايد عوض آن را بدهد مگر آن كه به قصد حفظ و رساندن به آنان گرفته باشد كه اگر در رساندن مال به آنان كوتاهي نكرده باشد ضامن نيست.

مسأله 2339. كسي كه نمي‎تواند امانت را نگهداري نمايد، جايز نيست امانت را قبول كند مگر آن كه حال خود را به صاحب مال اظهار دارد.

مسأله 2340. اگر انسان به صاحب مال بفهماند كه براي نگهداري مال او حاضر نيست، چنان چه او مال را بگذارد و برود و آن مال تلف شود، كسي كه امانت را قبول نكرده ضامن نيست، ولي احتياط مستحب آن است كه اگر ممكن باشد آن را نگهداري نمايد.

مسأله 2341. كسي كه چيزي را امانت مي گذارد، هر وقت بخواهد مي‎تواند آن را پس بگيرد و كسي هم كه امانت را قبول مي‎كند، هر وقت بخواهد مي‎تواند آن را به صاحبش برگرداند.

مسأله 2342. اگر انسان از نگهداري امانت منصرف شود و وديعه را به هم بزند، بايد هرچه زودتر مال را به صاحب آن يا وكيل يا ولي صاحبش برساند، يا به آنان خبر دهد كه به نگهداري حاضر نيست و اگر بدون عذر، مال را به آنان نرساند و خبر هم ندهد، چنان چه مال تلف شود بايد عوض آن را بدهد.

مسأله 2343. كسي كه امانت را قبول مي‎كند، اگر براي آن، جاي مناسبي ندارد، بايد جاي مناسب تهيه نمايد و طوري آن را نگهداري كند كه مردم نگويند در امانت خيانت كرده و در نگهداري آن كوتاهي نموده است و اگر در جايي كه مناسب نيست بگذارد و تلف شود؛ بايد عوض آن را بدهد.

مسأله 2344. كسي كه امانت را قبول مي‎كند، اگر در نگهداري آن كوتاهي نكند و تعدي يعني: زياده روي هم ننمايد و اتفاقاً آن مال تلف شود، ضامن نيست ولي اگر آن را در جايي بگذارد كه گمان مي‎رود ظالمي بفهمد و آن را ببرد، چنان چه تلف شود بايد عوض آن را به صاحبش بدهد.

مسأله 2345. اگر صاحب مال براي نگهداري مال خود جايي را معين كند و به كسي كه امانت را قبول كرده بگويد: كه بايد مال را در اينجا حفظ كني و اگر احتمال هم بدهي كه از بين برود، نبايد آن را به جاي ديگري ببري، چنان چه امانت دار احتمال دهد كه در آنجا از بين برود و بداند چون آنجا در نظر صاحب مال براي حفظ بهتر بوده گفته است كه نبايد از آنجا بيرون ببري، مي‎تواند آن را به جاي ديگر كه به نظر خودش براي حفظ بهتر باشد ببرد و اگر به آنجا ببرد و تلف شود ضامن نيست. ولي اگر نداند به چه جهت گفته كه به جاي ديگر نبرد چنان چه به جاي ديگر ببرد و تلف شود، واجب است كه عوض آن را بدهد.

مسأله 2346. اگر صاحب مال براي نگهداري مال خود جايي را معين كند ولي به كسي كه امانت را قبول كرده نگويد كه آن را به جاي ديگر نبر، چنان چه امانت‎دار احتمال دهد كه در آنجا از بين برود، مي‎تواند آن را به جاي ديگري كه مال در آنجا محفوظ‎تر است ببرد و چنان چه مال در آنجا تلف شود ضامن نيست.

مسأله 2347. اگر صاحب مال ديوانه شود، كسي كه امانت را قبول كرده بايد فوراً امانت را به ولي او برساند و يا به ولي او خبر دهد، و اگر بدون عذر شرعي مال را به ولي او ندهد و در خبر دادن هم كوتاهي كند و مال تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.

مسأله 2348. اگر صاحب مال بميرد، امانت دار بايد مال را به وارث او برساند، يا به وارث او خبر دهد، و چنان چه مال را به وارث او ندهد و در خبر دادن هم كوتاهي كند و مال تلف شود ضامن است. ولي اگر براي آن كه مي‎خواهد بفهمد كسي كه مي‎گويد من وارث ميتم راست مي‎گويد يا نه، يا ميت وارث ديگري دارد يا نه، مال را ندهد و در خبر دادن هم كوتاهي كند و مال تلف شود ضامن نيست.

مسأله 2349. اگر صاحب مال بميرد و چند وارث داشته باشد، كسي كه امانت را قبول كرده بايد مال را به همه ورثه بدهد، يا به كسي بدهد كه همه آنان تحويل گرفتن مال را به او واگذار كرده‎اند. پس اگر بدون اجازه ديگران تمام مال را به يكي از ورثه بدهد ضامن سهم ديگران است.

مسأله 2350. اگر كسي كه امانت را قبول كرده بميرد، يا ديوانه شود، هر كس كه امانت در پيش او باشد بايد هرچه زودتر آن را به صاحبش برساند.

مسأله 2351. اگر امانت‎دار نشانه‎هاي مرگ را در خود ببيند، چنان چه ممكن است، بايد امانت را به صاحب آن يا وكيل او برساند و اگر ممكن نيست بايد آن را به حاكم شرع بدهد ، و چنان چه به حاكم شرع دسترسي ندارد، در صورتي كه وارث او امين است و از امانت اطلاع دارد، لازم نيست وصيت كند وگرنه بايد وصيت كند و شاهد بگيرد و به وصي و شاهد اسم صاحب مال و جنس و خصوصيات مال و محل آن را بگويد.

مسأله 2352. اگر امانت‎دار نشانه‎هاي مرگ را در خود ببيند و به وظيفه‎اي كه در مسأله پيش گفته شد عمل نكند، چنان چه آن امانت از بين برود، بايد بنابر احتياط لازم عوضش را بدهد، اگرچه در نگهداري آن كوتاهي نكرده باشد و مرض او خوب شود، يا بعد از مدتي پشيمان شود و وصيت كند.

 
 Copyright © 2003-2013 - AVINY.COM - All Rights Reserved